Cor

Cave: notitiae huius paginae nec praescriptiones nec consilia medica sunt.

Cor
Cognitores
TA A12.1.00.001
Anatomia macroscopica
Cor humanum
Cor humanum.

Cor (-dis, pl./gen. -dium, n.) (Graece καρδία) est organum musculare in plurimis animalibus, quod sanguinem per vasa sanguinea systematis circulatorii contractionibus rhythmice impellit.[1] Sanguis oxygenum et nutrimenta ad corpus fert, et vicissim detrimentum metabolicum, sicut carbonii dioxidum, ad pulmones effert.[2] Cor humanum inter pulmones in mediastino thoracis situm est, ab ossibus protectum, magnitudinis propemodum pugni clusi.[3]

Cor in hominibus, aliis mammalibus, et avibus in quattuor cameras dividitur: atria laevum et dextrum superiora, et ventriculos laevum et dextrum inferiores.[4][5] Atrium et ventriculus dexter una cor dextrum, atque atrium et ventriculus laevus una cor laevum usitate appellantur.[6] Piscibus contra sunt duae camerae, unum atrium et unus ventriculus, cum reptilibus sint tres.[5] In corde sano, sanguis per unam viam fluit propter valvas, quae regurgitationem cardiacam prohibent.[3] Cor intra pericardium, saccum protegens, includitur, quod etiam parvam liquoris summam continet. Vallum cordis in tribus stratis consistit, quae sunt epicardium, myocardium, endocardium.[7]

Cor in nonnullis culturis humanis signo amoris prodest.

Structura et functio cordis

Cor a pericardio circumdatum est. Interior paries cordis, quae dicitur endocardium, a cellulis similibus cellularum parietum vasorum sanguineorum constituitur. Crassima pars cordis a texto musculari constituta, quae palpitationem cordis efficit, myocardium dicitur.

Sanguis in corde hominis quattuor cava transit. In parte cordis dextra sanguis e corpore reversus exigua pressione in pulmones, in parte sinstra sanguis pulmones transgressus alta pressione in corpus expellitur. Utrumque atrium sanguinem e corpore aut e pulmonis colligit et ad ventriculum adiacentem ducit, et uterque ventriculus sanguinem ex atrio colligit et in pulmones aut corpus eicit. Valvulae cordis se aperiendo et claudendo refluxum sanguinis in cavum iam transgressum impediunt[8].

Sectio cordis cum totis valvis singulari in planitie: 1 Vena cava superior • 2 Truncus pulmonalis • 3 Venae pulmonales • 4 Valvula bicuspidalis • 5 Valvula aortae • 6 Ventriculus sinister • 7 Ventriculus dexter • 8 Atrium sinistrum • 9 Atrium dextrum • 10 Aorta • 11 Valvula pulmonalis • 12 Valvula tricuspidalis • 13 Vena cava inferior.

Cavitates cordis

Conferatur pagina principalis: Cavitates cordis.

Cordi sunt cavitates quattuor, duo atria et duo ventriculi:

Breviter dictum, cavitates dextras ex corpore (sine pulmonibus) sanguinem inopem oxygenii recipere et in pulmones (circulum sanguinis minorem) transmittere; at sinistras ab pulmonibus sanguinem plene oxygenii recipere et in corpus (circulum sanguinis maiorem) transmittere.

Valvae cordis

Conferatur pagina principalis: Valvae cordis.

Cordi sunt valvae quattuor, quae in corde in planitie singulari inveniuntur:

Ordo valvarum trunci pulmonalis una cum ambis atrioventricularibus triangulum format.

Arteriae coronariae

Synopsis arteriarum coronariarum
Conferatur pagina principalis: Arteriae coronariae.

Arteriae cordis propriae sunt duae arteriae coronariae, quae immediate supra valvam aortae oritur: arteriae coronariae dextra et sinistra.

Systema conductionis electricae

Systema conductionis electricae cordis. Conductio intracardialis ab nodo sinuatriali coepit.

Elementa principalia systematis conductionis electricae sunt:

Nervi systematis nervosi autonomici

Conferatur pagina principalis: Systema nervosum autonomicum.

Cor nervos partium et sympathici et parasympathici recipit. Effectus sympathici est acceleratio frequentia nodi sinuatrialis (i. e. frequentia cardiaca), parasympathici deceleratio.[9]

Pars sympathica

Nervi sympathici cardiaci trans plexum cardiacum demum nodos et SA et AV, atria, ventriculos, et textum conductionis electricae innervant.

Pars parasympathica

Etiam nervi parasympathici, trans plexum cardiacum, non solum atria et nodos innervant, sed etiam ventriculos.[10]

  • Rami cardiaci cervicales inferiores nervi vagi → in plexum cardiacum

Quaestio cordis

Hodie in statu morbisque cordis dignoscendis quaestiones variae institui possunt: ab thoracis palpatione usque ad iconismus resonantia magnetica factum methodi diversi noti sunt.

Morbi cordis

Conservatum hominis cor, quod vulnus a glandula sclopeti effectum monstrat.

Cordis morbi morbos cardiovasculares attribuuntur. Gravis morbus cordis est infarctus. Ille crebra causa mortis in civitatibus opulentibus est, nam obesitas et pigritia in motione eum favent. Alii cordis morbi sunt, per exemplum, insufficientia cordis, arrhythmiae dysrhythmiaeque, endocarditis, pericarditis, foramen ovale apertum.

Diagnosis morbis cardiologici

In quaerendis morbis cordis anamnesis (narratio aegroti vel hominum aliorum de casu) et quaestio cardiologica sicuti corporis reliquique sanguinis et electrocardiographia et actio imaginaria cardiologica peragantur.

Nexus interni

Notae

  1. ↑ Taber, Clarence Wilbur; Venes, Donald (2009). Taber's cyclopedic medical dictionary. F. A. Davis Co.. pp. 1018–23. ISBN 978-0-8036-1559-5 .
  2. ↑ Guyton et Hall 2011: 157.
  3. ↑ 3.0 3.1 Moore, Keith L.; Dalley, Arthur F.; Agur, Anne M. R. (2009). "1". Clinically Oriented Anatomy. Wolters Kluwel Health/Lippincott Williams & Wilkins. pp. 127–173. ISBN 978-1-60547-652-0 .
  4. ↑ Starr, Cecie; Evers, Christine; Starr, Lisa (2009). Biology: Today and Tomorrow With Physiology. Cengage Learning. p. 422. ISBN 978-0-495-56157-6 .
  5. ↑ 5.0 5.1 Reed, C. Roebuck; Brainerd, Lee Wherry; Lee, Rodney; Inc, the staff of Kaplan (2008). CSET : California Subject Examinations for Teachers (3rd ed.). Novi Eboracik: Kaplan Pub.. p. 154. ISBN 978-1-4195-5281-6 .
  6. ↑ Gray's Anatomy 2008: 960.
  7. ↑ Betts, J. Gordon (2013). Anatomy & physiology. pp. 787–846. ISBN 978-1-938168-13-0 
  8. ↑ Schiebler,H . et Schmidt, W. (editores) (1983). Lehrbuch der gesamten Anatomie des Menschen. Ed. 3. Berolini, Heidelbergae, Novi Eboraci, Tokii: Springer-Verlag
  9. ↑ Jänig W. (Iul 2016). "Neurocardiology: a neurobiologist's perspective". The journal of physiology 594 (14): 3955–62 .
  10. ↑ Coote JH (Sep 2013). "Myths and realities of the cardiac vagus". The journal of physiology 591 (17): 4073–85 

Bibliographia

  • Hall, John. 2011. Guyton and Hall textbook of medical physiology. Ed. duodecima. Philadelphiae: Saunders/Elsevier. ISBN 978-1-4160-4574-8.
  • Longo, Dan, Anthony Fauci, Dennis Kasper, Stephen Hauser, J. Jameson, et Joseph Loscalzo. 2011. Harrison's Principles of Internal Medicine. Ed. duodevicensima. McGraw-Hill Professional. ISBN 978-0-07-174889-6.
  • Standring, Susan, Neil R. Borley, et al., eds. 2008. Gray's anatomy: the anatomical basis of clinical practice. Ed. quadragesima. Londinii: Churchill Livingstone. ISBN 978-0-8089-2371-8.
  • Colledge, Nicki R., Brian R. Walker, et Stuart H. Ralston, eds. 2010. Davidson's principles and practice of medicine. Ed. vicensima una. Edimburgi: Churchill Livingstone/Elsevier. ISBN 978-0-7020-3085-7.

Nexus externi

Vicimedia Communia plura habent quae ad cor spectant (Heart, Heart (organ)).
De corde
Generalis

Arteriae coronariae • Endocardium • Myocardium • Pericardium • Valvae cordis

Vasa privata

Arteriae coronariae: dextra et sinistra • Vena: Sinus coronarius

Cavitates cordis

Atria cordis: dextrum et sinistrum • Ventriculi cordis: dexter et sinister

Valvae cordis

Valva atrioventricularis dextra (valva tricuspidalis) • Valva trunci pulmonalis • Valva atrioventricularis sinistra (valva mitralis/tricuspidalis) • Valva aortae