გაეროს გენერალური ასამბლეის სამოცდამეხუთე სესია — გაეროსგენერალური ასამბლეის სესია, რომელიც გაგრძელდა 2010 წლის 14 სექტემბრიდან 2011 წლის 12 სექტემბრამდე.
სესიის თემა იყო „გაეროს ცენტრალური როლის ხელახლა დადასტურება გლობალურ მმართველობაში“.[1][2]
ორგანიზაცია
65-ე სესიის პრეზიდენტი
პრეზიდენტი
2010 წლის 11 ივნისს შვეიცარიელი დიპლომატი და პოლიტიკოსი ჯოზეფ დეისი აირჩიეს გენერალური ასამბლეის პრეზიდენტის თანამდებობაზე. დეისი აირჩიეს დასავლეთ ევროპის და სხვა ქვეყნების (WEOG) ჯგუფიდან.
გენერალური ასამბლეის პრეზიდენტის რანგში პირველი გამოსვლისას, დეისმა ჩამოაყალიბა სესიის რამდენიმე პრიორიტეტი. მათ შორისაა: ათასწლეულის განვითარების მიზნების მიღწევა, ასევე მდგრადი ეკონომიკური ზრდა. გარდა ამისა, მან განაცხადა, რომ გენერალურ ასამბლეას უნდა შეეხოს: კლიმატის ცვლილება, სასურსათო უსაფრთხოება, მყიფე და პოსტკონფლიქტური სახელმწიფოების რეკონსტრუქცია, ადამიანის უფლებები, ჰუმანიტარული დახმარება და განიარაღება.[1][2][3]
ვიცე-პრეზიდენტები
2010 წლის 11 ივნისს სესიის ვიცე-პრეზიდენტებად დაინიშნენ შემდეგი ქვეყნები:[4][5]
ტრადიციისამებრ, გენერალური ასამბლეის ყოველი სესიის წინ გენერალური მდივანი ატარებს კენჭისყრას იმის დასადგენად, თუ რომელი წევრი სახელმწიფო დაიკავებს პირველ ადგილს გენერალური ასამბლეის დარბაზში სესიისთვის, ხოლო სხვა წევრი სახელმწიფოები მიჰყვებიან მათი სახელის ინგლისური თარგმანის მიხედვით. 65-ე სესიისთვის გვინეა აირჩიეს გენერალური ასამბლეის პალატის პირველი ადგილის დასაკავებლად.[2]
გენერალური დებატები
65-ე სესიის გენერალური დებატები გაიმართა 2010 წლის 23-დან 29 სექტემბრამდე პერიოდში, გარდა შუალედური კვირისა. გენერალურ დებატებზე წევრ ქვეყნებს აქვთ შესაძლებლობა ჩამოაყალიბონ ის საკითხები, რომლებიც მათ ყველაზე მეტად აწუხებთ, ასევე მათი მოლოდინები სესიის განმავლობაში გენერალური ასამბლეის საქმიანობის შესახებ.[12]
გამოსვლის საშუალება ეძლევათ ჯერ წევრ სახელმწიფოებს, შემდეგ დამკვირვებელ სახელმწიფოებს და სუპრანაციონალურ ორგანოებს. გამომსვლელები შედიან სპიკერთა სიაში მათი მოთხოვნის თანმიმდევრობით, განსაკუთრებული ყურადღება ექცევათ მინისტრებს და ხელისუფლების სხვა მსგავსი ან უფრო მაღალი რანგის წარმომადგენლებს. გენერალური დებატების მოქმედი წესების მიხედვით, განცხადებები უნდა იყოს გაეროს ერთ-ერთ ოფიციალურ ენაზე არაბულ, ჩინურ, ინგლისურ, ფრანგულ, რუსულ ან ესპანურ ენაზე და გადაითარგმნოს გაეროს თარჯიმნების მიერ.[13]
.svg){kind=small}
