Í aðdraganda valdatíðar Khalids höfðu Sádar efnast vel á hækkun olíuverðs vegna olíukreppunnar 1973 og því tók Khalid við vel stæðu búi við andlát bróður síns. Stjórn hans notaði fjármunina til að fjármagna margvíslega uppbyggingu innviða, menntunar og félagsmála í Sádi-Arabíu og jók einnig fjárfestingar Sáda erlendis til að auka áhrif ríkisins á alþjóðasviðinu. Jafnframt var fjárfest í innlendum landbúnaði í viðleitni til að gera hagkerfi Sádi-Arabíu fjölbreyttara og draga úr mikilvægi olíuiðnaðarins fyrir landið.[3]
Talið er þó að Khalid sjálfur hafi lítið haft að gera með þessar umbætur þar sem hann var sagður óáhugasamur um stjórnsýslu. Hann eftirlét bróður sínum, Fahd, sem var talinn ívið meiri stjórnskörungur, daglega umsjá með stjórn ríkisins. Strax í byrjun konungstíðar Khalids var Fahd gerður fyrsti aðstoðarforsætisráðherra og innanríkisráðherra stjórnar hans og þótti aðsópsmeiri á alþjóðasviðinu en konungurinn.[2] Khalid hafði meiri áhuga á fálkaveiðum en stjórnmálum og hann ku hafa sagt við Margaret Thatcher í opinberri heimsókn hennar til Sádi-Arabíu árið 1981 að hann myndi glaður ræða um fálka við hana, en ef hún vildi ræða um ríkismál ætti hún heldur að tala við Fahd.[4] Fahd tók við sem konungur eftir að Khalid lést árið 1982.
Tilvísanir
↑„Khalid ibn Abdulaziz Al Saud“. The Columbia Encyclopedia (enska). Columbia University Press. 2013. Afrit af upprunalegu(6. útgáfa) geymt þann 28. september 2013. Sótt 27. september 2019.
