Nerón![]()
 |
| Nome orixinal | (la) Nero Claudius Cæsar Augustus Germanicus
(la) Nero Claudius Drusus Germanicus |
|---|
|
| Nacemento | (la) Lucius Domitius Ahenobarbus
15 de decembro de 37
Antium (Imperio Romano)
|
|---|
| Morte | 9 de xuño de 68 (30 anos)
Roma, Italia |
|---|
| Causa da morte | consensual homicide, desangramento |
|---|
| Lugar de sepultura | Sepulcro dos Domícios (pt)  |
|---|
|
 5º Emperador romano |
|---|
13 de outubro de 54 – 9 de xuño de 68
← Claudio – Servio Sulpicio Galba, emperador → |
| Senador romano |
|---|
| |
 Cónsul romano |
|---|
| |
|
|
|
| Residencia | Domus Aurea |
|---|
| Relixión | Relixión na Roma antiga |
|---|
|
| Ocupación | poeta, militar, político, músico |
|---|
| Período de tempo | Alto Imperio Romano, Exipto grecorromano, Era do Exipto romano, principado e Dinastía Xulio-Claudia |
|---|
|
| Título | Augusto (título) |
|---|
| Familia | Dinastía Xulio-Claudia, Domitii Ahenobarbi (en) e Claudii Nerones (en) |
|---|
| Cónxuxe | Estatília Messalina (66–68), morte
Popeia Sabina (62–65), morte do cónxuxe
Cláudia Octávia (53–62), divorcio
Sporus |
|---|
| Parella | Claudia Acte |
|---|
| Fillos | Cláudia Augusta
( ) Popeia Sabina |
|---|
| Pais | Gnaeus Domitius Ahenobarbus
Claudio e Agripina Minor |
|---|
| Parentes | Rufrius Crispinus, fillastro |
|---|
|
| Descrito pola fonte | Enciclopedia Xudía de Brockhaus e Efron
Novo Dicionario Enciclopédico, 1911-1916
Dicionario Enciclopédico Brockhaus e Efron |
|---|
  |
Lucio Domitio Ahenobarbo, nado en Antium (actual Anzio, Italia) o 15 de Nadal do ano 37 e finado en Roma o 9 de xuño do 68. foi o último emperador da dinastía Xulia-Claudia do Imperio Romano.
Traxectoria
Gobernou do 54 ó 68 co nome de Nerón Claudio César Augusto Xermánico. Baixo o asesoramento do militar (amante da súa nai) Sexto Afranio Burro e do filósofo estoico Séneca, os cinco primeiros anos do seu reinado estiveron marcados pola clemencia, aínda que tivo encarcerado o seu irmán (e rival) Británico, a quen mandou envelenar no 55. No 59 mandou asasinar a súa nai por criticar a súa amante, Popea Sabina.
En xullo do 64, un inmenso incendio destrúe dúas terceiras partes de Roma. Nerón acusa os cristiáns e comeza a perseguilos.
No 66 trouxo de Atenas estatuas, figuras e galardóns para redecorar Roma. Gostaba de aparecer en representacións teatrais públicas. Mentres, as lexións romanas chegaban a Armenia, establecendo postos defensivos no Cáucaso pola presión do Imperio Parto.
No 68, os exércitos da Galia (Francia) e Hispania (España), xunto coa Garda Pretoriana, alzáronse contra Nerón, obrigándoo a fuxir de Roma. O Senado declarouno inimigo público e el mesmo rematou coa súa vida o 9 de xuño do 68.
