PROFILPELAJAR.COM

Mero de altura
(Epinephelus marginatus)

En perigo

Reino:	Animalia
Filo:	Chordata
Subfilo:	Vertebrata
Superclase:	Gnathostomata
Clase:	Actinopterygii
Subclase:	Osteichthyes
Superorde:	Acanthopterygii
Orde:	Perciformes
Suborde:	Percoidei
Familia:	Serranidae
Subfamilia:	Epinephelinae
Xénero:	Epinephelus
Especie:	E. marginatus

Nome binomial

Epinephelus marginatus
(Lowe, 1834)

Sinonimia

Epinephelus guaza (Linnaeus, 1748)

O mero de altura ^[1] ou cherna cinsenta^[2] (Epinephelus marginatus) é un peixe da familia dos serránidos (Serranidae), subfamilia dos epinefelinos (Epinephelinae),^[3] que vive nas costas do océano Atlántico, incluíndo o mar Mediterráneo, os Azores,^[4] e nas costas do sur do Brasil, o Uruguai e o norte da Arxentina^[5] así como no océano Índico fronte ás costas de Mozambique e Madagascar, comunmente a unha profundidade entre os 10 e os 50 m, chegando á veces até os 200 m,^[6] especialmente en zonas con fondos rochosos ou veciñas a furnas.

Descrición

Corpo robusto, de contorno fusiforme, coa rexión anterior do tronco notabelmente dilatada; pode alcanzar os 150 cm de lonxitude (normalmente, 90 cm, e un peso medio de 60 kg).
Boca moi grande, coa mandíbula moi prominente e fociño ancho con labios grosos; dentes cónixos, pequenos, dispostos en tres fileiras polo menos, formando bandas anchas.
Bordo posterior do opérculo con tres aguillóns.
Aleta dorsal longa; aletas pectorais moi arredondadas, e as pelvianas grandes, pero máis curtras que as anteriores; a aleta caudal, arredondaa, coa marxe branca.
Coloración do dorso e os flancos é normalmente parda achocolatada, con máis ou menos manchas amarelas, pero pode variar da verde á parda dependendo da estación e da idade. É de verde a azulada durante a súa fase xuvenil. Pode ademais presentar distintas coloracións segundo o seu estado emocional e reprodutor.^[1]^[6]^[7]^[8]^[9]
Distínguese doutras especies parecidas (como a cherna) pola marxe da aleta caudal arredondada de forma convexa, polas bandas laterais claras na cabeza e pola cor tipicamente parda, que é máis gris nas outras especies.

Hábitat e bioloxía

Vive en fondos rochosos de 8 a 200 m de profundidade.
Moi sedentario, realiza pequenas migracións a distiuntos fondos a buscar alimento, volvendo para realizar a desova.
Aliméntase principalmente de cefalópodos e tamén de peixes e crustáceos.
Reprodúcese durante o verán.^[1]
É hermafrodita sucesivo, madurando como femia contra os 5 anos e converténdose en macho contra os 12, aínda que pode facelo desde os 7 anos segundo a situación demográfica do grupo.
A femia transitoria busca ao macho no seu territorio e o espera.
Pode vivir uns 50 anos,^[10] observándose un espécime dunha idade máxima de 61 anos.^[11])

Notas

↑ ^1,0 ^1,1 ^1,2 Rodríguez Villanueva et al. (1994), p. 92.
↑ Nome galego en VV. AA. (2012) Dicionario de alimentación e restauración, Santiago de Compostela, Termigal. Xunta de Galicia. Real Academia Galega
↑ Algúns autores elevan a subfamilia dos epinefelinos á categoría de familia, epinefélidos (Epinephelidae). [1].
↑ Barreiros, J. P. (1995): "Aspectos de comportamento e reprodução do mero Epinephelus marginatus (Lowe, 1834) nos Açores". Departamento de Ciências Agrárias, Universidade dos Açores.
↑ Rico M. R. e M. Acha: "Southernmost occurrence of Epinephelus marginatus in the south-west Atlantic"; Journal of Fish Biology 63 (6): 1621–1624. Instituto Nacional de Investigación y Desarrollo Pesquero - Universidad Nacional de Mar del Plata, Mar del Plata, Argentina.
↑ ^6,0 ^6,1 Louisy (2006).
↑ Epinephelus marginatus en FishBase (en inglés) Consultada o 28/11/2012.
↑ Mas Ferrà, Xavier e Canyelles Ferrà, Xavier (2000): Peixos de les Illes Balears. Palma de Mallorca: Editorial Moll. ISBN 84-273-6013-4.
↑ Kara, M. H. e Derbal, F. (1998): "Morphometrie, croissance et mortalité du Merou Epinephelus marginatus (Serranidae) des cotes de l'est algerien". Cahiers de Biologie Marine 36: 229-237.
↑ "Periodi riprodutivi delle specie ittiche dei mari italiani". Consultada o 28/11/2012.
↑ Reñones & Piñeiro: "Age and growth of the dusky grouper Epinephelus marginatus (Lowe 1834) in an exploited population of the western Mediterranean Sea", Journal of Fish Biology 71 (2): 346-362.

Véxase tamén

Bibliografía

Louisy, Patrick (2006): Guida all'identificazione dei pesci marini d'Europa e del Mediterraneo. Milán: Il Castello. ISBN 88-8039-472-X.
Rodríguez Solórzano, Manuel; Sergio Devesa Regueiro e Lidia Soutullo Garrido (1983): Guía dos peixes de Galicia. Vigo: Editorial Galaxia. ISBN 84-7154-433-4.
Rodríguez Villanueva, X. L. e Xavier Vázquez (1992): Peixes do mar de Galicia. (II) Peixes óseos: xeneralidades, clasificación e orde perciformes. Vigo: Edicións Xerais de Galicia. ISBN 84-7507-654-8.
Solórzano, Manuel R[odríguez]; José L. Rodríguez, José Iglesias, Francisco X, Pereira e Federico Álvarez (1988): Inventario dos peixes do litoral galego (Pisces: Cyclostomata, Chondrichthyes, Osteichthyes). O Castro-Sada, A Coruña: Cadernos da Área de Ciencias Biolóxicas (Inventarios). Seminario de Estudos Galegos, vol. IV. ISBN 84-7492-370-0.