Manuel Rojas, nado en Buenos Aires o 8 de xaneiro de 1896 e finado en Santiago de Chile o 11 de marzo de 1973, foi un escritor e intelectual chileno de grande recoñecemento, coñecido pola súa obra como novelista, xornalista, poeta e ensaísta.[1]
Traxectoria
Nado na Arxentina, Rojas trasladouse a Chile, país que marcou profundamente a súa traxectoria literaria e persoal.
A súa obra máis destacada, Hijo de ladrón, publicada en 1951, é considerada unha das novelas chilenas máis relevantes do século XX. Nela, Rojas narra a vida de Aniceto Hevia, un personaxe que reflicte en moitos aspectos as experiencias vividas polo autor (cousa que repite en Mejor que el vino), nun estilo que combina o realismo e o existencialismo.[2]
Rojas destacou pola súa capacidade de capturar a complexidade da condición humana, abordando temas como a identidade, a exclusión social e a loita da clase obreira.
No ámbito xornalístico e educativo, Rojas xogou un papel fundamental na difusión cultural en Chile, influenciando a xeracións de escritores tanto chilenos como de América Latina.[3]
Premios e homenaxes
- Foi recoñecido co Premio Nacional de Literatura de Chile en 1957.[3]
Novelas
- Lanchas en la bahía (1932).
- La ciudad de los Césares (1936).
- Hijo de ladrón (1951).
- Mejor que el vino (1958).
- Punta de rieles (1960).
- Sombras contra el muro (1964).
- La oscura vida radiante (1971).
Notas
Véxase tamén
