Este artigo describe o uso da música polo pobo muisca. Os muiscas foron unha civilización precolombiana organizada na Confederación muisca antes da conquista española das terras altas centrais (Altiplano Cundiboyacense) da actual Colombia. A música era empregada polos muiscas nos seus rituais relixiosos, para dar a benvida o novo cacique e durante colleita, a sementeira e a construción das casas.

A música dos muiscas era producida nun sentido máxico-relixioso; a música era interpretada durante rituais relixiosos onde os muiscas se reunían para adorar o Sol (Sué), a Lúa (Chía) e outras deidades. A música servía como fonte de esperanza para os guerreiros güechas e para aliviar a dor causada pola morte.^[1]

Segundo os cronistas españois, a música dos muiscas era triste e monótona.^[2] A xente podía tocar música durante eventos que tomaban un mes completo para compracer aos seus deuses, onde cantaban sobre as guerras libradas e rogaban aos deuses pola vitoria en guerras futuras. Cada vez que se libraba unha guerra, os muiscas bailaban e cantaban.

Durante as épocas de colleita e sementeira na súa agricultura, a xente cantaba e bailaba continuamente. Mentres cantaban, quitaban as rochas soltas dos campos de cultivo. Os sacrificios, ás veces de carácter humano, ían acompañados de música, bailes e cantos. Tamén se facían cando era instaurado un novo caciques como gobernante.^[3]

Cando os muiscas construían as súas casas (bohíos), cantaban e bailaban levando a madeira e outros materiais ao ritmo da música. Vestían con diademas de ouro e bebían moita chicha. Durante estes rituais estaban acompañados polo deus da construción e da embriaguez, Nencatacoa.^[4]

Para a súa música, os muiscas empregaban principalmente frautas, tambores e fotutos, instrumentos feitos de caracolas de mar. Tamén usaban ocarinas,^[3] así como sikus^[5] e copas que facían soar cun seixo no interior.^[6]

As danzas realizábanse durante os períodos de colleita e sementeira seguindo o calendario muisca, e eran realizadas con plumas e disfraces que imitaban a aparencia de animais como o oso de anteollos ou o xaguar.^[3] As danzas realizadas durante a construción de casas era danzas mixtas nas cales os homes e as mulleres bailaban collidos das mans.^[4]

• Duica, William (2012). Maleta Didáctica Musica de la Vida - Didactic case of music of life (PDF) (en castelán). Museo do Ouro. Arquivado dende o orixinal (PDF) o 29 de agosto de 2016. Consultado o 2016-07-08. 
• Escobar, Luis Antonio (1987). La música en Santa Fé de Bogotá - las mozcas - The music in Santa Fé de Bogotá - the Muisca (en castelán). Museo do Ouro. Consultado o 2016-07-08. 
• Ocampo López, Javier (2007). Grandes culturas indígenas de América - Great indigenous cultures of the Americas (en castelán). Bogotá, Colombia: Plaza & Janes Editores Colombia S.A. pp. 1–238. ISBN 978-958-14-0368-4.