Karl Pribram

Biografía
Nacemento	25 de febreiro de 1919 Viena, Austria
Morte	19 de xaneiro de 2015 (95 anos) Virxinia, Estados Unidos de América
Causa da morte	cancro
Educación	Universidade de Chicago
Actividade
Campo de traballo	Neurociencia
Ocupación	médico, pedagogo, catedrático, filósofo, neurocientífico, neurocirugião (pt) , psicólogo
Empregador	Universidade Yale Universidade Stanford Universidade de Georgetown Universidade George Mason Radford University (en)
Membro de	Academia das Artes e das Ciencias dos Estados Unidos
Influencias	Charles Scott Sherrington
Familia
Cónxuxe	Katherine Neville
Premios
(1999)  The VIZE 97 Prize (en)  doutor honoris causa pola Universidade de Montreal  Membro da Academia Estadounidense das Artes e as Ciencias
Descrito pola fonte	Medvik >>>:Pribram, Karl H., 1919-2015, Pedagogos e psicólogos do mundo,
Sitio web	karlpribram.com

Karl Harry Pribram, coñecido como Karl H. Pribam ou Karl Pribram, nado en Viena o 25 de febreiro de 1919 e finado o 19 de xaneiro de 2015, foi un médico e académico austríaco, profesor de psiquiatría e psicoloxía en varias universidades americanas, entre elas a Universidade de Stanford e a de Georgetown.

Os seus estudos máis importantes refírense ao cerebro humano e ao sistema nervioso: en particular, axudou a definir a natureza do sistema límbico e a relación entre este e a cortiza frontal.

É coñecido principalmente por desenvolver, en colaboración co físico David Bohm, o chamado "modelo holográfico do cerebro da función cognitiva", que el chamou "modelo holonómico do cerebro" e tamén coñecido como "modelo holográfico de Pribram e Bohm" ou como " paradigma holográfico".^[1]

Con este modelo, Pribram teorizou que a información, e polo tanto tamén os recordos, almacenados no noso cerebro non están "rexistrados" nas neuronas, senón que son o resultado de patróns de ondas interferentes, explicando así a capacidade do cerebro para almacenar unha enorme cantidade de información nun espazo relativamente pequeno.

Durante as décadas de 1940 e 1950, Pribram contribuíu ao estudo e comprensión do papel dos ganglios basais na organización das emocións e motivacións. Tamén descubriu os sistemas sensoriais da zona do cerebro chamado córtex asociativo sensorial (tamén chamado córtex cerebral posterior ou córtex de asociación), e mostrou como funcionan estes sistemas para organizar as eleccións que facemos entre os estímulos sensoriais, e non só para a detección dos propios estímulos.

Morreu de cancro na súa casa de Virxinia.

• Karl H. Pribram, Brain and behaviour, Hammondsworth, Penguin Books, 1969 (ISBN 978-0-14-080521-5, LCCN 71496991)
• Karl Pribram, Languages of the brain; experimental paradoxes and principles in neuropsychology, Englewood Cliffs, N. J., Prentice Hall, 1971 (ISBN 978-0-13-522730-5, LCCN 73163862)
• (en) Karl Pribram et Gill, Morton M., Freud's "Project" re-assessed : preface to contemporary cognitive theory and neuropsychology, Nova York, Basic Books, 1976 (ISBN 978-0-465-02569-5, LCCN 74025917)
• Karl Pribram, Brain and Perception: Holonomy and Structure in Figural Processing, Hillsdale, N. J., Lawrence Erlbaum Associates, 1991, 388 p. (ISBN 978-0-89859-995-4, LCCN 89071539

• George Miller et Galanter, Eugene, & Pribram, Karl, Plans and the structure of behavior, Nova York, Holt, Rinehart and Winston, 1960, 10ª ed. (ISBN 978-0-03-010075-8, LCCN 60007982)
• Gordon G. Globus et Pribram, Karl H., & Vitiello, Giuseppe, Brain And Being; At The Boundary Between Science, Philosophy, Language, And Arts (Advances in Consciousness Research, 58), Filadelfia, John Benjamins Publishing Co., 30 de setembro de 2004, 350 p. (ISBN 978-1-58811-550-8)

Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría:  Karl Pribram

• Lynne Mc Taggart, L'Univers informé, ed. Ariane, 2006