John Houseman

Biografía
Nacemento	22 de setembro de 1902 Bucarest, Romanía
Morte	31 de outubro de 1988 (86 anos) Malibú, Estados Unidos de América
Causa da morte	cancro
Educación	Clifton College (en)
Actividade
Campo de traballo	Actuación, Produción de cinema e produción de televisión
Ocupación	produtor de cinema, actor de cinema, actor de televisión, actor, produtor de televisión, actor de teatro, profesor de música, profesor universitario, director de cinema, guionista, produtor
Período de actividade	1930 - 1988
Empregador	Escola Juilliard Federal Theatre Project (en)
Obra
Arquivos en	George Mason University Libraries Special Collections Research Center (en)
Familia
Cónxuxe	Joan Courtney (1952–1988) Zita Johann (1929–1933), divorcio
Parella	Henrietta Bingham
Premios
(1973)  Óscar ó mellor actor secundario, premiado polo traballo The Paper Chase (pt)
Descrito pola fonte	Obálky knih,

Jacques Haussmann, nado en Bucarest (Romanía) o 22 de setembro de 1902 e finado en Malibú (California) o 31 de outubro de 1988 foi un actor e produtor británico-estadounidense, coñecido como John Houseman.

Houseman naceu en Bucarest. A súa nai era británica e o seu pai un xudeu nado en Alsacia. Estudou en Inglaterra e traballo no comercio de cereais antes de emigrar aos Estados Unidos en 1925, conseguindo a nacionalidade estadounidense en 1943.^[1]

Houseman entrou no mundo do teatro tralo crac do 29. A súa primeira oportunidade importante chegou cando foi contratado polo músico Virgil Thomson para dirixir Four Saints in Three Acts, colaboración de Thomson con Gertrude Stein.^[2]

En 1934 buscaba un elenco para a obra que producía baseada no drama de Archibald MacLeish, Panic, sobre un financeiro de Wall Street afectado pola crise de 1929. A pesar de que a personaxe central era un home de máis de cincuenta anos, Houseman obsesionouse cun actor novo chamado Orson Welles que vira en Romeo e Xulieta. Welles aceptou deixar a obra para entrar na produción de Panic. A pesar de que a obra obtivo críticas indiferentes, supuxo o inicio da frutífera colaboración entre Welles e Houseman, que deu lugar á produción de Macbeth, dirixida por Welles con actores de raza negra (1936), o musical The Cradle Will Rock (1937) e as obras para a radio do Mercury Theatre, coma a emisión de The War of the Worlds, adaptada da novela de H. G. Wells (1938).

A ruptura entre ambos os dous chegou coa escritura do guión de Cidadán Kane (1941), que Houseman afirmaba que correspondía a Herman J. Mankiewicz máis ca a Welles.

Trala ruptura, Houseman seguiu dirixindo (The Devil and Daniel Webster, 1939) e producindo obras teatrais e chegou a ser o vicepresidente de David O. Selznick Productions. Durante a segunda guerra mundial converteuse no xefe da división de ultramar da oficina de información.

Entre 1945 e 1962 produciu dezaoito filmes para Paramount, Universal e Metro-Goldwyn-Mayer, incluíndo The Blue Dahlia (1946) e Julius Caesar (1953) (for which he received an Academy Award nomination for "Best Picture"). Porén a súa popularidade para o público chegou coa súa interpretación do profesor Charles Kingsfield no filme The Paper Chase (1973), polo que gañou o Oscar ao mellor actor secundario e que repetiu na serie homónima.

Houseman foi interpretado por Cary Elwes no filme de Tim Robbins Cradle Will Rock (1999) e por Eddie Marsan no filme de Richard Linklater Me & Orson Welles (2009).

• John Houseman na IMDb (en inglés).
• "The Theatre: Marvelous Boy" – Time Magazine 9 de maio de 1938Arquivado 24 de xuño de 2013 en Wayback Machine.
• Entrevista con Howard Koch