O Gran Premio do Brasil de 1993 (oficialmente o XXII Grande Prêmio do Brasil) foi unha carreira de automobilismo de Fórmula 1, celebrada o 28 de marzo de 1993 no circuíto de Interlagos de São Paulo. Foi a segunda carreira da tempada de 1993. A carreira de 71 voltas gañouna Ayrton Senna, a súa primeira carreira da tempada, con Damon Hill ocupando o segundo lugar.[1] Esta foi a última vitoria para un piloto do Brasil na súa carreira de casa ata que Felipe Massa gañou con Ferrari no evento de 2006.
Cualificación
Brasil era a carreira de casa de Senna, pero non puido facer nada para evitar que os Williams lograran a marca de 1-2 na cualificación con Prost na pole por diante de Hill. Senna foi terceiro por diante de Schumacher, Andretti e Patrese.
Carreira
Ao principio, Senna adiantou a Hill, pero Andretti golpeou a Berger con ambos chocando forte na barreira de pneumáticos na 1ª curva. Ambos, xunto con Minardi de Brundle e Fabrizio Barbazza, quedaron fóra. A orde quedou: Prost, Senna, Hill, Jean Alesi, Schumacher e Lehto.
Schumacher superou a Alesi na 2ª volta, pero o seu compañeiro de equipo Patrese só durou ata a cuarta volta cando fallou a súa suspensión. Mentres que Prost acumulou unha vantaxe substancial, Senna viuse presionado por Hill, que quedou segundo na volta 11. Na volta 25, Senna recibiu unha penalización de stop & go por derribar a un backmarker baixo bandeiras amarelas e caeu detrás de Schumacher. Houbo unha chuvia torrencial, e moitos pilotos entraron a boxes para por pneumáticos de mollado, incluíndo a Senna, Schumacher e Hill, mentres que Prost mantívose con pneumáticos lisos. Varios pilotos trompearon, Ukyo Katayama e Aguri Suzuki chocaron na recta de saída na volta 27, o Footwork bloqueou parcialmente o circuíto e saíu o coche de seguridade, por segunda vez na Fórmula 1 a primeira vez foi no Gran Premio do Canadá de 1973. Fittipaldi trompeou na primeira curva na volta 30 quedando o seu auto parado no medio da pista. Coa choiva cada vez máis forte, Prost perdeu o control e, incapaz de evitar o auto de Fittipaldi, estrelouse contra el, quedando ambos fóra da carreira. Cando os restos foron limpados, o novo auto de seguridade controlou a pista, Hill lideraba diante de Senna, Schumacher (que perdera tempo durante a súa parada en boxes porque o seu auto caeuse do gato), Alesi, Johnny Herbert e Lehto. Seguidos por Alessandro Zanardi, Philippe Alliot, Mark Blundell, Derek Warwick, o novato Luca Badoer, Karl Wendlinger, Andrea de Cesaris, Érik Comas, e Michele Alboreto.
A pista comezou a secarse e todos se detiveron a por pneumáticos de seco. Johnny Herbert entrou en boxes xusto cando o safety car regresou aos boxes, e pasou ao terceiro posto debido a este cambio cedo de regreso aos slicks.
Xusto despois de para a cambiar pneumáticos, Senna pasou a Hill polo liderado e afastouse. Detrás, Schumacher e Alesi tiveron penalizacións por pasar baixo bandeiras amarelas, Schumacher caeu ao quinto e Alesi baixou ao noveno. Schumacher pasou a Blundell e logo a Herbert para tomar o terceiro posto. Senna gañou diante de Hill, Schumacher, Herbert, Blundell e Alessandro Zanardi.
Clasificación
Cualificación
Carreira
Posicións logo da carreira
- Clasificación no campionato de pilotos
|
- Clasificación do campionato de construtores
|
- Nota: Só están incluídos os cinco primeiros postos en ambos os grupos de clasificación.
Referencias
