Friedrich Bechtel, nado o 2 de febreiro de 1855 en Durlach e finado o 9 de marzo de 1924 en Halle an der Saale, foi un filólogo e lingüista alemán especializado en linguas indoeuropeas, recoñecido polo seu labor sobre os dialectos gregos.
Traxectoria
Estudou linguas na Universidade de Göttingen, onde recibiu as influencias de filólogos como Theodor Benfey e August Fick. En 1878 obtivo a súa habilitación en lingüística comparativa en Göttingen, converténdose en profesor asociado en 1884. Desde 1881 era editor da revista Göttingschen Gelehrten Anzeigen. En 1895 foi nomeado profesor de lingüística comparativa na Universidade de Halle[1].
Obras destacadas
- Ueber Morre Bezeichnungen der sinnlichen Wahrnehmungen en den indogermanischen Sprachen, 1879 – Sobre as designacións das percepcións sensoriais nas linguas indoeuropeas.
- Sammlung der griechischen Dialekt-Inschriften, con Hermann Collitz (4 volumes, 1884–1915) – Escolma de inscricións dialectais gregas.
- Die Inschriften des ionischen Dialekts, 1887 – As inscricións do dialecto xónico.
- Die Hauptprobleme der indogermanischen Lautlehre seit Schleicher, 1892 – Os problemas principais da fonética indoeuropea desde August Schleicher.
- Die griechischen Personennamen nach ihrer Bildung erklärt und systematisch geordnet, con August Fick (2.ª edición, 1894) – Os antropónimos gregos explicados consonte a súa formación e ordenados sistematicamente.
- Die attischen frauennamen nach ihrem systeme dargestellt, 1902 – Os antropónimos femininos áticos descritos consonte o seu sistema.
- Lexilogus zu Homero; Etymologie und Stammbildung homerischer Wörter, 1914 – Lexilogus a Homero; etimoloxía e formación das palabras homéricas.
- Die historischen personennamen des griechischen bis zur kaiserzeit, 1917 – Os nomes persoais históricos dos gregos antes do período imperial.
- Die griechischen Dialekte (3 volumes 1921–24) – Os dialectos gregos[2].
Notas
