EXOS A
EXOS A (Exospheric Satellite A), tamén denominado Kyokko, foi un satélite artificial xaponés lanzado o 4 de febreiro de 1978 mediante un foguete M-3H desde o Centro Espacial de Kagoshima.[2][5] CaracterísticasEXOS A, xunto con EXOS B (Jikiken), foi unha contribución xaponesa ao Estudo Magnetosférico Internacional (IMS polas súas siglas en inglés). A súa misión foi estudar os fenómenos aurorais e da magnetosfera e ionosfera terrestres. O satélite tiña forma cilíndrica, con 0,946 m de diámetro, e con conos truncados como extremos do cilindro. A alimentación eléctrica era proporcionada polas células solares que recubrían case toda a superficie do satélite e producían ata 35 vatios de potencia, co apoio dunha batería de níquel-cadmio. Do ecuador do satélite sobresaían dous mastros de 1,9 m de lonxitude, cun imán no extremo de cada mastro para facilitar o aliñamento do eixo do satélite coas liñas locais do campo magnético terrestre. Do corpo do satélite tamén sobresaían dous conxuntos de antenas cuadripolo de polarización circular, un deles para transmitir en UHF (400 MHz) e o outro para transmitir en VHF (a 136 MHz para telemetría e 148 MHz para comandos). Os datos recollidos almacenábanse nunha cinta magnética capaz de almacenar 160 minutos de datos a 512 bps ou 40 minutos a 2048 bps.[1][2][3][6] EXOS A deixou de operar o 2 de agosto de 1992. Entre os resultados científicos obtidos polo satélite, está a observación das auroras polares desde o espazo na rexión ultravioleta (1300 ángstroms), descubríndose que cando xorden as auroras prodúcese unha perturbación no plasma, producíndose unha forte emisión de ondas electromagnéticas.[7] InstrumentosEXOS A levaba a bordo os seguintes instrumentos:[2][5]
Notas
Véxase taménOutros artigos |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||
_exhibited_at_Noshiro_City_Children%27s_Center.jpg)
