PROFILPELAJAR.COM

Convento de Cristo
	(pt) Convento de Cristo
Tipo	convento; mosteiro; patrimonio cultural
Localización
División administrativa	Tomar (São João Baptista) e Santa Maria dos Olivais, Portugal (pt)
Localización	São João Baptista (pt)
	39°36′13″N 8°25′09″O / 39.603636, -8.419258
Composto por	Charola do Convento de Cristo (pt) ; Claustro de D. João III (pt)
Características
Patrimonio da Humanidade
Tipo	Patrimonio cultural → Europa-América do Norte
Data	1983 (7ª Sesión), Criterios de Patrimonio da Humanidade: (i) e (vi)
Identificador	265
Monumento nacional de Portugal
Data	1910
Identificador	70237
Actividade
Visitantes anuais	260.871 (2022)
Sitio web	conventocristo.pt

O Convento de Cristo en Tomar, (Portugal), pertenceu á Orde do Temple e é un dos principais monumentos da arquitectura portuguesa. Fundado en 1162 polo Gran Mestre do Temple en Portugal, Gualdim Pais, o Convento de Cristo aínda conserva recordos deses monxes cabaleiros e dos seus herdeiros no cargo, a Orde de Cristo, que fixeron deste edificio a súa sede. Baixo o infante Henrique o Navegante, mestre da orde dende 1418, foron construídos os claustros entre a deambulatorio e a fortaleza dos Templarios, pero as maiores modificacións executáronse no reinado de Xoán III de Portugal (1529-1557). Arquitectos como João de Castilho e Diogo de Arruda procuraran expresar o poder da Orde construíndo a igrexa que acadou o seu máximo esplendor na portada principal asinada por João de Castilho e as dúas fiestras da fachada occidental, a inferior de Arruda e a superior de Castilho, e os claustros , dous deles góticos e seis en estilo renacentista de deseño de João de Castilho.

Trátase dunha construción periurbana, que se atopa no acumio dun outeiro que domina a chaira onde se estende a cidade. Está arrodeado polas murallas do castelo de Tomar. Ámbolos elementos foron declarados Patrimonio da Humanidade pola Unesco o 30 de xuño de 1983.^[1]

Hoxe en día é un espazo cultural, turístico e de devoción. A arquitectura contén elementos románicos, góticos, manuelinos, renacentistas, manieristas e barrocos.