Antonio María Rouco Varela

Biografía
Nacemento	20 de agosto de 1936 (88 anos) Vilalba, España
Arcebispo emérito da arquidiocese de Madrid
28 de agosto de 2014 –
Presidente da Conferencia Episcopal Española
2008 – 2014 ← Ricardo Blázquez – Ricardo Blázquez →
Presidente da Conferencia Episcopal Española
1999 – 2005 ← Elías Yanes Álvarez – Ricardo Blázquez →
Cardeal
21 de febreiro de 1998 –
Cardeal presbítero San Lourenzo en Dámaso
21 de febreiro de 1998 –
11º Arcebispo de Madrid
28 de xullo de 1994 – 28 de agosto de 2014 ← Ángel Suquía – Carlos Osoro Sierra → Diocese: Arquidiocese católica latina de Madrid
Arcebispo de Santiago de Compostela
9 de maio de 1984 – 28 de xullo de 1994 ← Ángel Suquía – Julián Barrio → Diocese: Arquidiocese de Santiago de Compostela
Bispo titular
17 de setembro de 1976 – Diocese: diocese de Gergi
Bispo auxiliar de Santiago de Compostela
17 de setembro de 1976 – Diocese: Arquidiocese de Santiago de Compostela
Datos persoais
Relixión	Igrexa católica
Educación	Universidade de Múnic Universidade Pontificia de Salamanca
Actividade
Campo de traballo	Catolicismo
Ocupación	bispo católico (1976–), Sacerdote católico de rito romano (1959–), arcebispo, teólogo, profesor universitario, sacerdote
Empregador	Universidade de Múnic
Membro de	Real Academia de Ciencias Morais e Políticas Real Academia de Doutores de España
Consagración	Ángel Suquía
Participou en
marzo de 2013	conclave de 2013
abril de 2005	conclave de 2005
Premios
(2014)  Medalla de Ouro da Comunidade de Madrid (22 de abril de 2013)  doutor honoris causa do Instituto católico de París (2007)  doutor honoris causa pola Universidade de Burgos (2003)  Gran Cruz da Orde de Isabel a Católica (1998)  Medalla de Ouro de Galicia  doutor honoris causa pola Universidade de Navarra  doutor honoris causa pola Universidade CEU San Pablo
Sinatura

Antonio María Rouco Varela, nado en Vilalba o 24 de agosto de 1936, é un cardeal da Igrexa católica, arcebispo emérito de Madrid, e expresidente da Conferencia Episcopal Española. É tamén membro da Real Academia de Doutores de España dende 2008.^[1][2]

O seu pai, Vicente Rouco, era da parroquia do Burgo (Lugo), e a súa nai, María Eugenia Varela, era de Bahía Blanca (Arxentina). Rouco Varela quedou orfo de pai aos sete anos, e a súa nai faleceu de ELA quince anos despois.^[3] Rouco Varela ten cinco irmáns: Manuel, Eugenia, Vicente, José e Visitación.^[4]

Estudou teoloxía na Universidade Pontificia de Salamanca entre 1954 e 1958. Foi ordenado sacerdote en 1959, e nese ano empezou a estudar leis e teoloxía na Universidade de Múnic, onde se doutorou en 1964 cunha tese sobre as relacións entre a Igrexa e o Estado no século XVI.

En 1976 foi designado bispo titular de Gergi e bispo auxiliar de Santiago de Compostela. Cando o arcebispo Suquía foi nomeado arcebispo de Madrid, ascendeu Rouco Varela á mitra arcebispal en 1984. Foi unha peza chave en diversos eventos organizados na cidade, entre elas a segunda visita dun papa a Galiza, que tivo lugar o 19 de agosto de 1989. En 1994, logo dunha década á cabeza da igrexa galega, foi nomeado arcebispo de Madrid. Foi presidente da Conferencia Episcopal Española entre 1999 e 2005, e logo dun mandato de Ricardo Blázquez volveu ocupar esa posición.

Está considerado un membro do sector conservador da Igrexa católica.^[5]

O papa Xoán Paulo II nomeouno cardeal no consistorio do 21 de febreiro de 1998. Á morte deste papa, Rouco Varela foi un dos cardeais electores que participaron no conclave de 2005, onde foi designado Bieito XVI como novo máximo pontífice.

En agosto de 2011, no transcurso da Xornada Mundial da Xuventude celebrada en Madrid, o arcebispo presentou a súa renuncia ao papa, seguindo as normas canónicas que mandan que os bispos presenten a súa renuncia á Santa Sé ao chegar aos 75 anos. O 28 de agosto de 2014 o papa Francisco aceptou a renuncia do cardeal Rouco Varela á arquidiocese metropolitana de Madrid, nomeando como sucesor ao entón arcebispo de Valencia Carlos Osoro.^[6]

En 2007, o arcebispado de Madrid que el dirixía foi condenado como responsable civil subsidiario por un caso de abusos continuados a un menor perpetrados por un sacerdote desa diocese. A condena consideraba probado que tanto a persoa de Rouco Varela como o arcebispado coñecían os feitos e os ocultaron.^[7][8].

• Staat und Kirche im Spanien des 16. Jahrhunderts. Múnic: Max Huber Verlag. 1965. 
• Sacramento e diritto: antinomia nella chiesa?: Riflessioni per una teologia del diritto canonico. Dialogo tra Antonio Rouco Varela e Eugenio Corecco. Xunto con Eugenio Corecco. Milán: Jaca Book. 1971. 
• España y la Iglesia Católica. Planeta. 2006. 
• La concepción católica del matrimonio y de la familia, su renovada actualidad. Publicaciones de la Facultad de Teología "San Dámaso". 2007. 
• La educación para la ciudadanía: reflexiones para la valoración jurídica y ética de una nueva asignatura en el sistema escolar español. Publicaciones de la Facultad de Teología "San Dámaso". 2007. 
• La novedad y la necesidad eclesial de la fundamentación teológica del Derecho Canónico. Ed. Univ. San Dámaso. 2013. 

• Antonio María Rouco Varela (1976)
• Ángel Suquía (1966)
• Antonio Riberi (1934)
• Pietro Fumasoni (1916)
• Domenico Serafini (1900)
• Serafino Vannutelli (1869)
• Constantino Patrizi Naro (1828)
• Carlo Odescalchi (1823)
• Giulio Maria della Somaglia (1788)
• Hyacinthe-Sigismond Gerdil (1777)
• Marcantonio Colonna (1762)
• Carlo della Torre Rezzonico (1743)
• Prospero Lorenzo Lambertini (1724)
• Pietro Francesco Orsini (1675)
• Paluzzo Paluzzi Altieri degli Albertoni (1666)
• Ulderico Carpegna (1630)
• Luigi Caetani (1622)
• Ludivico Ludovisi (1621)
• Galeazzo Sanvitale (1604)
• Girolamo Bernerio (1586)
• Giulio Antonio Santorio (1566)
• Scipione Rebiba (1541)

• Serrano, José Francisco (2014). Rouco Varela, el cardenal de la libertad. Planeta. ISBN 9788408130765.