O aceite de millo, ou de maínzo, é un aceite vexetal de cor amarela clara, con olor e sabor suave, extraído a partir da prensa de grans de millo.

Por ser rico en poliinsaturados omega 6, o aceite de millo é máis saudábel que o aceite de soia podendo, nunha dieta equilibrada, auxiliar no combate ao colesterol sanguíneo^[1]. Con todo, debe ser consumido con moderación, pois como todo aceite vexetal, é moi rico en calorías^[2].

A porcentaxe de aceite dun gran de millo oscila entre o 3,1 e o 5,7% do peso do mesmo e o 83% dese contido graxo sitúase no xerme. Este sepárase do resto do gran na primeira etapa do proceso de moedura húmida, obténdose deste xeito a materia prima para a recuperación do aceite.

Para aproveitar ao cen por cento as súas propiedades nutricionais debe ser un aceite obtido por presión en frío do xerme de millo fresco.

O aceite de millo refinado ten moito éxito xa que ten unha gran resistencia ao enranciamento e potencia o sabor dos alimentos.

A súa riqueza en vitamina E faino por unha banda moi estable e doutra banda contribúe a que sexa ideal para previr enfermidades circulatorias, vasculares ou enfermidades neurolóxicas e esterilidade. Non contén cantidades significativas de proteínas, carbohidratos nin fibra alimentaria.

Para fritir alimentos en hostalería e no fogar, para a elaboración de margarina, maionesa, na industria da panificación, consomés e sempre que se queira substituír a graxa animal.

• 23 % de ácidos graxos monoinsaturados.
• 60 % de ácidos poliinsaturados.
• 12 % de ácidos saturados.
• É rico tamén en ácidos graxos linoleico e oleico.
• Ten cantidades significativas de vitamina E, vitamina A, vitamina D, ferro e calcio.

Vexa a entrada do Galizionario acerca de  aceite de millo

• "Propiedades del aceite de maíz" Botanical-online.com (en castelán)