Artzibar ibarra berezia da, bitxia beharbada, eta Erdi Arokan galtzen da bere jatorria. Ez dio jarraitzen ibai baten inguruan garatzeko zonako arauari. Bi adar bereiz ditu, Irati eta Urrobi ibaien ibilbideei jarraituz, eta hirugarren adar erdi bortxatu bat Gurpegi errekaren inguruan.
Klima
Udalerriko gunerik garaienetan izan ezik, Artzibar gehienean klima azpimediterraneoa nagusi da. Urteko batez besteko tenperatura 6 eta 12 gradu bitartekoa da (sei gradu mendietan eta hamabi herrigunean). Prezipitazioak 1 000 eta 1 600mm bitartekoak dira, betiere udaberrian eta udazkenean ugariagoak. Urteroko egun euritsuak 100-120 inguru izaten dira, eta azarotikapirilera ohikoa da elurra jaustea.
Baso-soiltze gogorra jasan dute Artzibar aldeko basoek. Pagoa, pinu basatia, haritza eta artea dira zuhaitzik ugarienak. Artea, arroilean eta ipar eta ipar-mendebaldeko mendietan hedatzen da batez ere. Birlandatutako pinuek 1 000 hektareatik gora hartzen dituzte, batez ere Austriatik ekarritako pinu lariziarrak dira.
Estazio meteorologikoak
Artzibarren dagoen Orotz-Betelu udalerrian (ibarraren parte da geografikoki, baina ez administratiboki), itsasoaren mailatik 619 metrora, Nafarroako Gobernuak1993n jarritako estazio meteorologikoa dago.[3]
Demografiari dagokionez, etxeen zenbaketetan 1366ko lau etxeetatik 1646ko zazpi etxeetara igaro zen, eta 1819ko bostetara jaitsi zen. Problematikari dagokionez, 1858an izan zen maximoa, 56 biztanlerekin, eta ordutik etengabe jaitsi zen biztanleria, 1950eko hamarkadan desagertu arte. Aipatu beharra dago Nafarroako 1952ko merkataritza-gidan 1940ko biztanleriaren errolda erabiltzen dutela, 10 biztanlekoa. Gaur egun, Nafarroako Gobernuaren baso-jabetza da, 61 ha ditu jabetzan eta 246 ha kudeatzen ditu. Azken aldian, etxeren bat konpontzen ari dira.
Itoitzeko urtegiaren eraikuntzagatik saihesbide berria egiten denean, errepide berria hondakinen ondotik pasatzen da, inguruan aparkatzeko aukerarik ez dagoelako arazoarekin, eta bide zaharrak galdua dirudi.