Sugar Manen bila
Jatorria
Argitaratze-data	2012
Izenburua	Searching for Sugar Man
Jatorrizko hizkuntza	ingelesa
Jatorrizko herrialdea	Erresuma Batua eta Suedia
Banatze bidea	eskatu ahalako bideo
Ezaugarriak
Genero artistikoa	film dokumentala
Iraupena	86 minutu
Kolorea	koloretakoa
Zuzendaritza eta gidoia
Zuzendaria(k)	Malik Bendjelloul (en) [[Kategoria:Malik Bendjelloul (en) zuzendutako filmak]]
Gidoigilea(k)	Malik Bendjelloul (en) [[Kategoria:Malik Bendjelloul (en) idatzitako filmak]]
Antzezlea(k)
Sixto Rodriguez
Ekoizpena
Konpainia ekoizlea	Passion Pictures (en) Sveriges Television Yleisradio [[Kategoria:Passion Pictures (en) ekoitzitako filmak]]
Edizioa	Malik Bendjelloul (en)
Bestelako lanak
Musikagilea	Sixto Rodriguez
Historia
Jasotako sariak	Amanda Award for Best Foreign Feature Film (en) Sundance World Cinema Audience Award: Documentary (en) Sundance World Cinema Special Jury Prize Documentary (en) Guldbagge Award for Best Documentary Feature (en) 48th Guldbagge Awards (en) Dokumental onenaren Oscar Saria 85. Oscar Sariak
Nominazioak	European Film Award – People's Choice Award for Best European Film (en) 26th European Film Awards (en) Malik Bendjelloul (en)
sonyclassics.com…

Sugar Manen bila (ingelesez: Searching for Sugar Man) Erresuma Batuan eta Suedian ekoiztutako dokumentala da. Pelikulak deskribatzen du Sixto Rodriguez musikariaren bi jarraitzaileen ahaleginak aipatutako artista estatubatuarraren bila joateko. Izan ere, 1990eko hamarkadaren amaieran Lurmutur Hiriako (Hegoafrika) Stephen 'Sugar' Segerman eta Craig Bartholomew Strydom-ek jakin nahi zuten ea musikari iparramerikarraren balizko heriotza egiazkoa zen ala ez, eta bizirik egonez gero zertan zebilen bere bizitza. Rodriguezen musika, harrigarria bada ere, AEBetan ez bezala oso ezagun bihurtu zen Hegoafrikan eta Australian 1970eko hamarkadan.

Beste sari batzuen artean, 2012an Oscar Saria irabazi zuen. Hurrengo urtean, Malik Bendjelloul zuzendaria eta gidoigileak bere buruaz beste egin zuen. Argiari esker euskaratu zuten.^[1]

Sixto Rodriguez familia latinoamerikarra zuen abeslari estatubatuarra zen, Detroiten (Michigan) bizi zena, tabernetan abesten lan egiten zuena. 1960ko hamarkadaren amaieran bi musika ekoizle berarekin harremanetan ipini eta diskoa grabatzeko konbentzitu zuten, "Cold Fact" (1970) hain zuzen ere, arrakasta komertzialik eduki ez zuena. Hala ere, beste ekoizle bat berarengana joan eta bigarren diskoa atera zuen hurrengo urtean, "Coming from Reality" (1971), antzeko emaitzekin salmentei dagokienez bere herrialdean.

Hala ere, Hegoafrikan oso harrera ona jaso zuen bere lanak, abestien letrengatik apartheiden aurkako borrokaren ikur bilakatuz gazteen artean. Izan ere, bere kanta batzuk debekatuta zeuden herrialde hartan, eta beste alde batetik eragina eduki zuen Koos Kombuis, Willem Möller eta Johannes Kerkorrel musikariengan, besteak beste. Garai hartan, zurrumurrua ibili zen azkenik kontzertu baten erdian bere buruaz beste egin zuela eta misterioa sortu zen artistaren inguruan.

Jakin-minak bultzatuta, Stephen Segerman eta Craig Strydom jarraitzaile hegoafrikarrek ekin zioten Rodriguezen bizitzari buruz ikertzeari. Horrela jakin zuten abeslaria benetan bizirik zegoela, eta alaba batenagana ere iritsi ziren.

Azkenean, dokumentalgileek lortu zuten abeslariarengana berarengana ailegatzea eta hainbat gauza argitu zuten bere bizitzari buruz, tartean abeslariak ez zeukala Hegoafrikan erdietsitako arrakastaren berri. Aurkitu ondoren, esker onez 1998an sei kontzertu eman zuen herrialde hartan, harrera bikaina edukiz. Bitartean, Detroiten bizi zen oso modu xumean.

1. "Sugar Man" (3:50)
2. "Crucify Your Mind" (2:32)
3. "Cause" (5:29)
4. "I Wonder" (2:34)
5. "Like Janis" (2:37)
6. "This Is Not a Song, It's an Outburst: Or, the Establishment Blues" (2:07)
7. "Can't Get Away" (3:56)
8. "I Think of You" (3:26)
9. "Inner City Blues" (3:27)
10. "Sandrevan Lullaby – Lifestyles" (6:39)
11. "Street Boy" (3:47)
12. "A Most Disgusting Song" (4:48)
13. "I'll Slip Away" (2:51)
14. "Jane S. Piddy" (3:00)

• (Ingelesez)Dokumentalaren webgune ofiziala