Peña Kaseda eta AragoikoSause artean dago. Mugako kokaleku gisa, Nafarroako Erresumakogaztelu bat izan zuen, eta haren aztarna batzuk kontserbatzen dira oraindik. Honek herria menderatzen zuen, bere izenak adierazten duen bezala, haitz baten goialdean kokatua. Galipentzuk bezala, jada estrategikoa ez zen kokapenak, malda handiekin eta eskualdeko gainerako biztanleguneetatik urrun zegoenak, biztanleria azkar galtzea eragin zuen XIX. mendean. XX. mendearen hasieran, "herri berri" bat eraiki zen Gabarderal eta Kaseda artean: Torre de Peña, ibaitik eta errepideetatik gertu, eta peñatar asko bertara joan ziren. Horrek, landa exodoarekin batera, herria abandonatzea ekarri zuen, 1960rako inor bizi ez zen herria. 1997an, Nafarroako Gobernuakkultura-intereseko ondasun izendatu zuen multzo historikoaren kategorian.
Bertako biztanleak peñatarrak ziren.
Izena
Peña beste hizkuntza batzuetan ere ezagutzen da, hala nola:
Gainera, toponimoa hainbat modutan agertu da historian zehar:[2]
Pinna (1088)
Penna (1230)
Peynna (1268)
Peyna (1280)
Peynna (1366)
Peña (1534)
Peyña (1638)
Peyna Reina (1800)
Peña (1829)
Peña (1950)
Etimologia
Peña toponimoa gardena da. Nafar-aragoierazPenya, hizkuntza honetan "haitz" esan nahi du. Ondoren, Peña itxurara erdaratu zuten, esanahi berarekin. Euskaraz, ordea, izen horrek ez du itzulpenik, euskara Erdi Aroan desagertu baitzen, baina gaztelaniazko bertsioa erabiltzen da, euskal gramatika eta ahoskera arauekin bat datorrena.
Hondo urdin batez eta aurrean hiru dorredun gaztelu bat osatuta dago, bere kolorezko haitz baten gainean.
»
Armarri hau herriko etxe baten atearen gainean grabatuta dago, beste ezezagun baten ondoan. Bien artean, hau herriaren armarria izan zela ulertzen da, haitz baten gainean duen kokapena islatzen baitu, gainean gaztelua duela.
Geografia
Peña Aragoi ibaiaren ibarrean dago, Peñako mendilerroan, mendilerroak berak osatzen duen ur-banalerrotik oso gertu, iparraldeko isurialdean bada ere.
Gaur egun, Nafarroako Gobernuko finka partikular baten barruan dago, bere perimetroaren zati handi batean hesi batekin eta behealdean bizi den zaindari batekin itxita, Torre de Peñan kokatuta.
Klima eta landaredia
Peñako klima mediterraneoaren eta ozeanikoaren tartekoa da, zenbat eta hegoalderago, mediterraneoagoa. Altuera zein den, aldeak nabariak dira, baina urtero, batez besteko tenperatura 13-14 °C ingurukoa da eta batez besteko prezipitazioa, 700-900mm ingurukoa.
Jatorrizko landaredia hariztiek, artediek, pagadiek eta pinudiek osatzen zuten, baina gizakiaren eragina dela eta, gaur egun zuhaixka bakan batzuk eta birlandaturiko pinuak baino ez dira geratzen.
Estazio meteorologikoak
Peñan ez dago estazio meteorologikorik. Hala ere, Xabierren estazio bat dagoen, itsasoaren mailatik 456 metrora, Nafarroako Gobernuak1929n jarritako estazio meteorologikoa dago.[4]
1447anBianako Printzeak Jakue Diatz Autxoa gazteluko alkaide izendatu zuen, 50 kahitze garirekin eta filartzetako zuzenbidearekin. 1461etik aurrera, Joan Ezpeleta, Mosen Beltranen semea, agertzen da, 1495ean oraindik ere hala agertzen dena.
Peñako gazteluaFernando KatolikoakNafarroako konkistaren sustraia eraisteko agindu zuen lehen gazteluetako bat izan zen. Dorre nagusia zati batean kontserbatzen da, goiko gorputza eta herrira begira dagoen zatia bakarrik eraitsi zirelako.
Peña jaurerriaren menpe geratu zen, XIX. mendearen lehen erdian jurisdikzio mota hori desagertu zen arte. Ordura arte, jauna zen (Aianzko kondea 1802an) alkatea izendatzen zuena. Eta, ordutik, erregimen komunaren menpe geratu zen, eta Rocaforte eta Xabier herriekin banatutako udala osatu zuen, ondoren Rocaforte banandu eta Zangozara igaro zena.
Elizaren jurisdikzioari dagokionez, 1847an Ablitasko kondeak zuen parrokoa aurkezteko eskubidea. Garai hartan berrogeita hamar gari-lapurretaz hornitutako eskola zuen, eta egoera onean zeuden herri konfinatzaileetara eramaten zuten bideak zituen.
Herriko hilerrian, antzinako biztanleen gorpuzkiekin batera, Donald Walker hegazkinlari ingeles bat dago lurperatuta. 1943an eraitsi zuten, Bigarren Mundu GerranFrantziako hegoaldean misio militar bat egiten ari zela.[7]
1950ean oraindik hiru familia zeuden herrian, Nicanor Landa, postaria orduan, eta Rosario Leoz emaztea izan ziren Peñatik 1952. urtera joan ziren azkenak. Beste asko bezala, Zangozara joan ziren. Baina, egia esan, joan zen azken biztanlea Belgikako ermitau bat izan zen (Arnaldo Aita), herriko jabeen ahaidea, Peñan 1961etik1964ra bakarrik bizi izan zena.
Peña malda handiko lursail malkartsu batean dago, mendiaren hegalean. XXI. mendean etxe abandonatu batzuk baino ez dira geratzen, ordena finkorik gabe. Hiribilduko biztanleak Torre de Peña izeneko auzo sortu berri moduko batean bizitzera pasa ziren. XI. mendekogazteluaren hondarrak, zimenduak eta hormen eta dorretzarren zatiak geratzen dira, garai batean defentsa-gune garrantzitsua izan zena eta XVI. mendeanCisneros kardinalak desegiteko agindu zuena, Nafarroan mota horretako beste eraikin batzuekin batera. Erabilitako aparailu motaren arabera, eragin musulmaneko eraikuntza gisa sailkatu da. Garai batean hiribildua inguratzen zuen harresi-barrutia izan zenaren hondarrak ere geratzen dira beheko aldean.[8]
Kultura
Euskara
Luis Luziano Bonapartek, 1869an, Peña atzerakada-eremuan sailkatu zen, non euskarak hain atzerakada handia izan duen, non bertako hiztunik apenas geratzen den.[9]
↑Luis Luziano Bonaparte. Carte des Sept Provinces Basques, montrant la delimitation actuelle de l´euscara, et ses divisions en dialectes, sous-dialectes et varietés, 1863.
↑Koldo Zuazo. El euskera y sus dialectos. Alberdania, 2010.