Lydia Rabinowitsch Kovnon jaio zen, Errusiar Inperioan (orain Kaunas, Lituania). Bere jaioterriko gimnasium femeninoan hezia izan zen, baita latinez eta grekoz ere. Ondoren, natur zientziak ikasi zituen Zuricheko eta Bernako (MD) unibertsitateetan.[4] Graduatu ondoren, Berlinera joan zen, eta Robert Koch irakasleak bakteriologiako ikasketekin jarraitzeko aukera eman zion, Gaixotasun Kutsakorretarako Institutuan.[3] Prussian irakasle izan zen bigarren emakumea izan zen, eta Berlinen lehena.
1895ean Filadelfiara joan zen, eta han hizlari izendatu zuten, eta, ondoren, irakasle Pennsylvaniako Emakumeen Medikuntza Unibertsitatean. Han institutu bakteriologiko bat sortu zuen, Berlinen Koch irakaslearekin udan ikasten jarraitzen zuen bitartean.[3][5]
1896an hitzaldi bat eman zuen Berlingo Emakumeen Nazioarteko Kongresuan, hainbat herrialdetan emakumeek medikuntza ikasteari buruz. 1904an Wroclawko biltzar zientifikoan higiene eta bakteriologia ataleko buru izan zen.[4]
Rabinowitschek Mycobacterium tuberculosis eta Mycobacterium bovis esnekien bidez transmititzen zen ikertu zuen. Bere senarrarekin egindako lanak "Freund adjuvant" farmakoaren garapena ekarri zuen. BCG txerto asmatu berriaren aldekoa zen.[6]
Gilen II.a Alemaniakoak irakasle tituluarekin omendu zuen 1912an, baina horrek prentsan erreakzio antisemita eragin zuen, eta ezin izan zuen posizio akademikorik lortu Berlinen.[7] Hala ere, Berlingo Moabit Ospitaleko laborategi bakteriologikoko zuzendari izatera iritsi zen 1918tik 1933ra. Gero, urtebete eman zuen Journal of Tuberculosis aldizkariko zuzendari gisa.[8]
1898an Berlingo Walter Kempner doktorearekin (1869-1920) ezkondu zen,[7] eta hara itzuli zen.[9] Bere semea, Walter Kempner (jr.) (1903-1997) medikuntzan doktorea ere izan zen, eta bere arroz-dietarengatik izan zen ezaguna.[10] Bere beste semea Robert Kempner (1899-1993) legelaria zen. Alaba bat, Nadja Kempner, tuberkulosiak jota hil zen 1932an.
Emakumeen eskubideen defendatzaile sutsua izan zen, bereziki zientzian.[3] 1935ean hil zen, Berlinen, 63 urte zituela, ezagutzen ez diren arrazoiengatik.
Bibliografia
Anna Plothow. Der Weltspiegel, urria 27, 1904.
Deutsche Hausfrauenzeitung, 1897ko uztaila, Isidore Singer eta Regina Neisserren eskutik.
Beiträge zur Entwickelungsgeschichte der Fruchtkörper einiger Gastromyceten, L Rabinowitsch, 1894.[11]