PROFILPELAJAR.COM

Irlandako errugbi selekzioa
Izengoitia	Hirustaren hamabostekoa
Elkartea	Irish Rugby Football Union
Estadioa	Aviva Stadium, Dublin
Hautatzailea	Andy Farrell
Kapitaina	Peter O'Mahony
Partida gehien	Brian O'Driscoll (133)
Puntu gehien	Jonathan Sexton (1108)
Entsegu gehien	Brian O'Driscoll (46)
	Lehenbizikoa
	Bigarrena
Lehenbiziko partida
	Ingalaterra 7-0 Irlanda; Kennington, Ingalaterra, 1875ko otsailak 15
Garaipenik handiena
	Estatu Batuak 3-83 Irlanda; Manchester, AEB, 2000ko ekainak 10
Porrotik handiena
	Zeelanda Berria 59-6 Irlanda; Hamilton, Zeelanda Berria, 1992ko ekainak 12
Munduko Errugbi Kopa
Parte hartzeak	10 (aurrenekoa 1987. urtean)
Posturik onena	Final laurdenak (1987, 1991, 1995, 2003, 2011, 2015, 2019, 2023)
Sei Nazioen Txapelketa
Parte hartzeak	129
Posturik onena	23 garaipen; (4 Slam Nagusi)

Artikulu hau Irlandako gizonezkoen selekzioari buruzkoa da; emakumeen selekzioa gaitzat duena beste hau da: «Irlandako emakumezkoen errugbi selekzioa»

Irlandako errugbi selekzioa Irlandaren ordezkaria da gizonezkoen errugbi partida ofizialetan, hala nola, Munduko Errugbi Kopan, Sei Nazioen Txapelketan eta test-partidetan. Irish Rugby Football Union-ren mende dago, eta Irlanda osoa ordezkatzen du, alegia, bai Irlandako Errepublika, bai Ipar Irlanda.

Talde nazionalak 1875ean jokatu zuen lehenbiziko partida. Home Nations (egungo Sei Nazionen Txapelketa) torneoko sortzaileetakoa, edizio guztietan parte hartu du, 1883tik egun arte. 23 aldiz irabazi du txapelketa, 15 bakarrik eta 8 beste talde batekin berdindua, eta 4 Slam Nagusi eskuratu ditu, 1948an, 2009an, 2018an eta 2023an. Munduko Errugbi Kopari dagokionez, final laurdenetara zazpi aldiz iritsi arren, beti kanporatua izan da.

Historia

1854an fundatutako Dublin University izan zen Irlandako lehenbiziko errugbi kluba. XIX. mendeko hirugarren laurdenean, baloi obalaren kirola azkar hedatu zen uhartean. 1875ko otsailaren 15ean jokatu zuen lehenbiziko partida Irlandako selekzioak, Kenningtonen, Ingalaterraren aurka; ingelesak nagusitu ziren, 7 eta 0 ^[1] 1881ean erdietsi zuen aurreneko garaipena, Belfasten, Eskoziaren aurka.^[2]

1883an hasi zen Home Nations txapelketa, eta Irlandak 1894an irabazi zuen lehenbiziko aldiz Koroa Hirukoitza;^[3] arrakasta horrek are gehiago jendarteratu errugbia herrialdean. 1905ean, Zelanda Berriko selekzioa Dublinen hartu zuten; All Blacksak 0 eta 15 gailendu ziren. 1909ko martxoaren 20an jokatu zuten aurrenekoz Frantziaren kontra, eta baita irabazi ere, 19 eta 8.

Bigarren Mundu Gerrako etenaldiaren ondoren, irlandar errugbiaren urrezko garaia iritsi zen. 1948an, bere lehenbiziko Grand Slama eskuratu zuen eta, bai 1949an, bai 1951n, torneoa eta Koroa Hirukoitza irabazi zituen.^[3] 1952an, bira egin zuen Argentinan barrena, eta bertako selekzioa garaitu.

1954ko otsailaren 27an, Belfasten Eskoziaren aurka jokatu behar zuten partidaren aitzinean, Irlandako Errepublikako jokalariek God Save the Queen ereserkia zutik entzuteari uko eginen ziotela iragarri zioten Irish Rugby Football Union erakundeari; gatazka ekiditeko, The Salute ("Agurra") ereserki laburra jotzea erabaki zen, eta Irlandako selekzioak Ipar Irlandan partida gehiago ez jokatzea.^{[oh 1]}^[4]

1960ko hamarkadan, pattal samar ibili zen taldea Bost Nazioen Txapelketan. Hala ere, 1965eko apirilaren 19ean, Dublingo Lansdowne Roaden, lehenbiziko aldiz lortu zuen Hegoafrikari irabaztea.^[5] 1967an, bi aldiz nagusitu zitzaion Australiako selezioari: 15 eta 8 Dublinen urtarrilean, 5 eta 11 Sydneyn maiatzean.^[6] 1968ko urrian, berriz garaitu zituen Wallabiak, 16 eta 3, Lansdowne Roaden.

1972ko Igande Odoltsuaren ostean piztu ziren istiluak zirela-eta, Eskoziak eta Galesek uko egin zioten Dublinen jokatzeari, eta urte hartako Bost Nazioen Txapelketa ez zen amaitu.^[7] 1974an, 23 urteko agorraldiaren buruan, Irlandako talde nazionalak Bost Nazioen Txapelketa irabaztea lortu zuen. Oso bolada emankorra izan zuen 1980ko hamarkadaren hasieran, 1982ko, 1983ko (Frantziarekin batera) eta 1985eko torneoak bereganatu baitzituen.^[3]

1987an, Australiak eta Zeelanda Berriak lehenbiziko Munduko Errugbi Kopa antolatu zuten; Australiak kanporatu zuen Irlandako selekzioa, final laurdenetan (33–15). Lau urte geroago, berriz ere Australiaren aurka jokatu behar izan zuen final laurdenetan, Dublinen; garaipena hurbil eduki arren, Michael Lynaghek 76. minutuan egindako entsegu batek kanpoan utzi zuen Hirustaren hamabostekoa (18-19).^[8] 1995ean, Hegoafrikan, Frantziaren aurka erori zen final laurdenetan (36–12).^[9]

Errugbiaren aro profesionala hasi zelarik, Irlandako taldeak txakalaldi bat izan zuen, eta hiru urtez jarraian (1996an, 1997an eta 1998an) Bost Nazioen Txapelketako zurezko koilara jaso zuen. IRFUk babesturik, Celtic League txapelketa profesionala sortu zen 2001ean eta, horri esker, Irlandako jokalaririk hoberenak herrialdeko klubetan geratu ahal izan ziren. Harrezkero, talde nazionalaren emaitzak hobetuz joan ziren, eta 2004an Koroa hirukoitza eskuratu zuen (19 urte zeramatzan irabazi gabe).

2006an eta 2007an berriz ere Koroa hirukoitza bereganatu ostean, 2009an bere bigarren Grand Slama lortu zuen, lehenbizikoa irabazi eta 61 urte geroago; txapelketako azken partidan, Galesen aurka, Ronan O'Garak gauzatutako dropa Irlandako errugbiaren historiara igaro zen.^[10] 2011ko Munduko Errugbi Kopan, multzoko lehenbiziko postua erdietsi arren, Galesek kanporatu zuen final laurdenetan. 2015eko Munduko Errugbi Kopan faboritoetako bat zen, 2014ko eta 2015eko Sei Nazioen Txapelketak irabazi berriak baitzituen, baina final laurdenetan Argentina gailendu zitzaion (20-43).^[11]

2018an, hirugarren Grand Slama irabazteaz gain, 2 eta 1 nagusitu zitzaion Australiari udako serietan, eta Zeelanda Berria ere garaitu zuen (16-9).^[12] 2019ko Munduko Errugbi Kopan, ordea, ipurdiko latza hartu zuen, Japoniak multzo fasean garaitu zuelarik; final laurdenetan 46 eta 14 galdu zuen Zeelanda Berriaren aurka.^[13]

Japoniako Munduko Koparen ostean, Andy Farrell izendatu zuten selekzioko entrenatzaile-buru. 2022an, Koroa hirukoitza bereganatu ondoren, Zeelanda Berria bisitatu zuen uztailean All Blacksen kontra hiru partida jokatzeko, eta horietako bi irabazi zituen; Zeelanda Berriak etxean serie bat galtzen zuen historiako bosgarren aldia izan zen.^[14] 2023ko Sei Nazioen Txapelketan Grand Slama eskuratu zuen, azken partidan Ingalaterrari 29 eta 16 irabazita.^[15]

Uniformea

Irlandako selekzioko errugbilariek elastiko berdea, galtza zuriak eta galtzerdi berdeak janzten dituzte, bihotz aldean IRFU-ren hirusta (Shamrock) dutelarik. 2014tik Canterbury-k ekoizten du uniformea, eta Vodafone da babesle ofiziala 2016tik.





1995-2000





2000





2003-2004





2011-2014





2015-2016





2017





2018





2019 (Sei Nazioak)





2019 (Munduko Tx)





2021

Ikurrak

Bandera

Irlandako lau lurralde edo probintzia historikoak (Connacht, Leinster, Munster eta Ulster) ordezkatzen dituen Lau probintzien bandera jartzen dute Irlandako errugbi selekzioaren partidetan. Dublinen jokatzen duelarik, Irlandako Errepublika bandera ofiziala (An Bhratach Náisiúnta) paratzen dute haren ondoan.

Irlandako Errepublikako bandera
Lau probintzien bandera
IRFU-ren bandera

Hirusta

Hirusta (Shamrock) Irlandako kirol talde eta erakunde ugariren ikurra da: IRFU (Irish Rugby Football Union), Shamrock Rovers (futbol taldea), Aer Lingus, University College of Dublin (herrialdeko unibertsitate garrantzitsuenetako bat) edo Notre Dameko Unibertsitatea.^{[oh 2]} Kondairaren arabera, uhartera kristautasuna eraman zuen San Patrizio hirustaz baliatu zen Hirutasun Santua (Aita, Semea eta Espiritu Santua) azaltzeko.^[16]

Ereserkia

Irlandako Errepublikako eta Ipar Irlandako errugbilariak biltzen baititu, selekzioaren ereserkia hautatzea afera korapilotsua izan da. 1995 arte, bi ereserki erabiltzen ziren: Amhrán na bhFiann ("Gudariaren abestia") Dublinen eta God Save the Queen ("Jainkoak erregina gorde dezala") britainiar ereserkia Belfasten; kanpoko partidetan, berriz, ez zen ereserkirik jotzen. Arazo hori saihestu nahian, Ireland's Call ("Irlandaren deia") abestia sortu zen 1995ean, Irish Rugby Football Union-en aginduz; hori da gaur egun erabiltzen dena, bai etxean, bai etxetik kanpo.

Palmaresa

Munduko Errugbi Kopa

Urtea

Postua

J

I

B

G

AT

KT

1987

Final laurdenak

4

2

0

2

99

74

1991

Final laurdenak

4

2

0

2

120

70

1995

Final laurdenak

4

2

0

2

105

130

1999

Final laurdenetako kanporaketa

4

2

0

2

124

73

2003

Final laurdenak

5

3

0

2

162

99

2007

Multzo fasea

4

2

0

2

64

82

2011

Final laurdenak

5

4

0

1

145

56

2015

Final laurdenak

5

4

0

1

154

78

2019

Final laurdenak

5

3

0

2

135

73

2023

Final laurdenak

5

4

0

1

214

74

Denera

45

28

0

17

1322

809

Irabazlea Finalista Hirugarrena Laugarrena

Sei Nazioen Txapelketa

Irlanda eta Galesen arteko partida, 1920ko irudia.

	Ingalaterra	Frantzia	Irlanda	Italia	Eskozia	Gales
Parte-hartzeak	128	95	130	25	130	130
Bakarkako garaipenak (garaipen partekatuak)
Home Nations	5 (4)	—	4 (3)	—	9 (2)	7 (3)
Bost Nazioak	17 (6)	12 (8)	6 (5)	—	5 (6)	15 (8)
Sei Nazioak	7	6	5	0	0	6
Denera	29 (10)	18 (8)	16 (8)	0 (0)	14 (8)	28 (11)
Slam Nagusiak
Home Nations	—	—	—	—	—	2^{[oh 3]}
Bost Nazioak	11	6	1	—	3	6
Sei Nazioak	2	4	3	0	0	4
Denera	13	10	4	0	3	12
Koroa hirukoitzak
Home Nations	5	—	2	—	7	6
Bost Nazioak	16	—	4	—	3	11
Sei Nazioak	5	—	7	—	0	5
Denera	26	—	13	—	10	22
Zurezko koilarak
Home Nations	7	—	10	—	5	6
Bost Nazioak	10	12	15	—	15	10
Sei Nazioak	0	1	0	18	4	2
Denera	17	13	25	18	24	18

Txapelduna (15): 1894, 1896, 1899, 1935, 1948, 1949, 1951, 1974, 1982, 1985, 2009, 2014, 2015, 2018, 2023
Garaipen elkarbanatua (9): 1888, 1906, 1912, 1926, 1927, 1932, 1939, 1973, 1983
Slam nagusia (4): 1948, 2009, 2018, 2023
Koroa hirukoitza (12): 1894, 1899, 1948, 1949, 1982, 1985, 2004, 2006, 2007, 2009, 2022, 2023
- Ingalaterra 24 - Gales 20 - Irlanda 12 - Eskozia 10
Millennium garaikurra (16): 1993, 1994, 2001, 2004, 2005, 2006, 2007, 2009, 2010, 2011, 2015, 2017, 2018, 2021, 2022, 2023
- Ingalaterra 21 - Irlanda 16
Centenary Quaich (21): 2000, 2002, 2003, 2004, 2005, 2006, 2007, 2008, 2009, 2011, 2012, 2014, 2015, 2016, 2018, 2019, 2020, 2021, 2022, 2023, 2024.
- Irlanda 21 - Eskozia 14

Jokalarien errekorrak

Partida gehien

#	Jokalaria	Postua	Urteak	Partidak
1	Brian O'Driscoll	erdiko	1999–2014	133
2	Cian Healy	harroin	2009–	131
3	Ronan O'Gara	zabaltzaile	2000–2013	128
4	Rory Best	orpokatzaile	2005–2019	124
5	Jonathan Sexton	zabaltzaile	2009–2023	118
5	Conor Murray	uztartze-erdilari	2011–	118
7	Paul O'Connell	bigarren lerroko	2002–2015	108
8	Peter O'Mahony	hirugarren lerroko hegal	2012–	107
9	John Hayes	harroin	2000–2011	105
10	Keith Earls	hegaleko	2008–2023	101

2024ko uztailaren 13an eguneratua. Partida ofizialak bakarrik.

Entsegu gehien

#	Izena	Postua	Urteak	J	En
1	Brian O'Driscoll	erdiko	1999–2014	133	46
2	Keith Earls	hegaleko	2008–2023	101	36
3	Tommy Bowe	hegaleko	2004–2017	69	30
4	Denis Hickie	hegaleko	1997–2007	62	29
5	Shane Horgan	hegaleko	2000–2009	65	21
6	Girvan Dempsey	atzelari	1998–2008	82	19
6	Jacob Stockdale	hegaleko	2017–	37	19
8	Geordan Murphy	atzelari, hegaleko	2000–2011	72	18
	Jonathan Sexton	zabaltzaile	2009–2023	118
	Conor Murray	uztartze-erdilari	2011–	118

2024ko uztailaren 13an eguneratua. Partida ofizialak bakarrik.

Tanto gehien

#	Izena	Postua	Urteak	J	T	En	Tr	Zk	Dr
1	Jonathan Sexton	zabaltzaile	2009–2023	118	1108	18	182	214	4
2	Ronan O'Gara	zabaltzaile	2000–2013	128	1083	16	176	202	15
3	David Humphreys	zabaltzaile	1996–2005	72	560	6	88	110	8
4	Michael Kiernan	erdiko	1982–1991	43	308	6	40	62	6
5	Eric Elwood	zabaltzaile	1993–1999	35	296	0	43	68	2
6	Brian O'Driscoll	erdiko	1999–2014	133	245	46	0	0	5
7	Ollie Campbell	zabaltzaile	1976–1984	22	217	1	15	54	7
8	Paddy Jackson	zabaltzaile	2013–2017	25	195	2	46	30	1
9	Keith Earls	hegaleko	2008–2023	101	180	36	0	0	0
10	Joey Carbery	zabaltzaile	2016–	37	164	2	56	14	0

2024ko uztailaren 13an eguneratua. Partida ofizialak bakarrik.

Erreferentziak

↑ History of the Irish Rugby Football Union. Irish Rugby Football Union, web.archive.org (Noiz kontsultatua: 2023-9-5).
↑ O'Sullivan, John. Six Nations miscellany: Ireland and Scotland renew old rivalry. Irish Times, 2021eko martxoak 9, irishtimes.com (Noiz kontsultatua: 2023-9-5).
↑ ^a ^b ^c 6 Nations History. BBC Sport Online, web.archive.org (Noiz kontsultatua: 2023-9-6).
↑ Keating, Frank. How Ravenhill rebels made an issue out of an anthem. The Guardian, 2007ko otsailak 27, web.archive.org (Noiz kontsultatua: 2023-9-6).
↑ Ireland vs South Africa Rugby. rugbykickoff.com (Noiz kontsultatua: 2023-9-6).
↑ Cooney, Gavin. Balls Remembers - A Full History Of Irish Rugby Tours Of Australia. balls.ie (Noiz kontsultatua: 2023-9-6).
↑ Quand la France défiait l'Irlande la veille du « Bloody Sunday ». L’Équipe, 2022ko otsailak 25, archive.wikiwix.com (Noiz kontsultatua: 2023-9-6).
↑ Armstrong, Robert. Ice-cool Lynagh breaks Irish hearts at Lansdowne road. The Guardian, 2007ko abuztuak 20, theguardian.com (Noiz kontsultatua: 2023-9-7).
↑ History of Ireland’s failure to get past Rugby World Cup quarterfinals. apnews.com (Noiz kontsultatua: 2023-9-7).
↑ Coetzee, Dylan. Six Nations greatest games: Ronan O’Gara drop goal against Wales hands Ireland historic Grand Slam in 2009. planetrugby.com (Noiz kontsultatua: 2023-9-7).
↑ Taccard-Blanchin, Fabien. L'Argentine confirme la suprématie du Sud. Rugbyrama, 2015eko urriak 18, rugbyrama.fr (Noiz kontsultatua: 2023-9-7).
↑ Kitson, Robert. Jacob Stockdale scores only try as Ireland earn historic win over All Blacks. The Guardian, 2018ko azaroak 17, theguardian.com (Noiz kontsultatua: 2023-9-8).
↑ Brilliant All Blacks make it a sad farewell for Ireland's Best and Schmidt. rugbyworldcup.com (Noiz kontsultatua: 2023-9-9).
↑ Doyle, Garry. Ireland stun the All Blacks to become just the fifth touring side to win series in New Zealand. the42.ie (Noiz kontsultatua: 2023-9-8).
↑ Treacy, Neil. Ireland clinch Grand Slam in style with win over England. rte.ie (Noiz kontsultatua: 2023-9-8).
↑ Gabikagojeazkoa, Asier. Patrizioren ele zaharrak. uriola.eus (Noiz kontsultatua: 2023-9-12).

Oharrak

↑ 2007 arte ez zuen berriz jokatu Irlandako selekzioak Ipar Irlandan.
↑ Irlandako Gobernuak hirusta eta harpa erregistraturik ditu Irlandako ikur bezala
↑ Galesi 1908ko eta 1909ko Slam Nagusiak aitortzen zaizkio; izan ere, Frantzia 1910 arte txapelketan onartua izan ez bazen ere, aurreko bi urteetan Galesko selekzioak, Koroa hirukoitza irabazteaz gain, Frantziari nagusitu zitzaion torneotik kanpo.