Arkeologiaren ikuspegitik, Jean-Pierre Bocquet-Appelek adierazi zuen:
«
Badaude Akitania eta frantziar-kantabriar eskualdeko aterpea azken glaziazioaren birkolonizazioaren iturri nagusitzat jotzeko arrazoiak[9].
»
Berak egindako datu arkeologikoetan oinarritutako simulazio demografikoen arabera, Goi Paleolito osoan zehar alde handiz Europako eskualderik jendetsuena izan zen.
Eskualdeko homogeneotasunaren haustura Neolitoan
Neolitoan eskualdeak izandako homogeneotasun kulturala galdu zuen eta bi azpieskualdetan zatitu zen: Mediterraneoa eta Atlantikoa hain zuzen ere. Ekialdean zeramika kardialaren kultura tinko zabaldu zuen, mendebaldea, berriz, gutxi garatutako eskualde (azpineolitiko) bihurtu zen. Azpieskualde atlantikoko herrien artean, euskaldunak eta gaskoiak Mediterranear eta Erdialdeko Europatik zetozen kultura berrietara hurbilenak izan ziren adituen aburu.
Gune nagusiak
Eskualdean dozenaka gune arkeologiko badaude ere, hona hemen bere ezaugarriak direla eta nagusienak direnak:
↑Hemmingway, M.F.. (1980). «The Initial Magdalenian in France» British Archaeological Reports International Series 90.
↑Peter U. Clark, Arthur S. Dyke, Jeremy D. Shakun, Anders E. Carlson, Jorie Clark, Barbara Wohlfarth, Jerry X. Mitrovica, Steven W. Hostetler, A. Marshall McCabe. The Last Glacial Maximum. American Association for the Advancement of Science, 710 - 714 or. doi:10.1126/science.1172873..