Camila Sosa Villada Argentinako Kordobako probintziako La Falda herrian jaio zen 1982ko urtarrilaren 28an.[8] Gizon jaio zen. Haurtzaroan, probintzia bereko hainbat herritan bizi izan zen: Cruz del Ejes, Los Sauces, Mina Clavero eta Córdoba capital.[9] Haurtzaroari buruz, imajinatu zuen «antzeztuko zuela, antzerkia egingo zuela, zinea», eta «13 urte zituenean trabestitzen hasi zen,[10]5.000 biztanleko herri batean.[11]
Kordobako Unibertsitate Nazionaleko Informazio Zientzien Eskolan Gizarte Komunikazioko lau urte ikasi zituen eta, erakunde berean, Antzerkiko lizentziaturako lau urte.[12]
Lan ibilbidea
Ikasi bitartean prostituzio-egoeran egon zen, etxeko langilea eta kalez kaleko saltzailea izan zen.[13] 2009an, Carnes tolendas antzezlana estreinatu zuen, trabesti baten erretratu eszenikoa, non «sintesia aurkitu baitzuen: emanaldiak Federico García Lorcaren poesia, trabesti izaera eta haren lanoviadesandroko blog testuak»,non bere bizitza biodrama formatuan kontatu zuen.[14] María Palaciosek zuzendu zuen obra, Paco Gimenezen aholkularitza jaso zuen eta 2010ean La Platako Antzokiko Jai Nazionalerako hautatu zuten.[14]
Antzerkiko, zinemako eta telebistako rolak
2011. urtean, Javier Van de Couter zuzendariak Villada aukeratu zuen Mía filmeko rol nagusia egiteko.[15] 2010eko martxoan, aktorea Buenos Airesen jarri zen bizitzen, eta han Ricardo Rojas Kultur Zentroarekin harremanetan jarri zen. Urte hartako maiatzean, Carnes tolendasen lana egin ahal izan zuen.[16] Maiatzaren 15ean, Míaren filmazioa amaitu eta bere pertsonaiaren bikoizketak egin zituen 15 egunez.[16] Ekainean, Antzerkiko Ikasleen Topaketarako Bigarren Mendeurrenak aukeratu zuen lan hori.[16]
2012an, La viuda de Rafael/ Rafaelen alarguna miniseriea filmatu zuen Buenos Airesen. Urte horretako azaroa eta abendua bitartean eman zen. Lan horretan istripu batean hiltzen den enpresaburu baten emazte transexuala (Nina) interpretatu zuen.[15]
2013ko abuztuaren 7an Argentinako Gobernuak nortasun agiri nazionala berria eman zion, bere emakumezko generoa eta Camila Sosa Villada izen-abizenak aintzatetsiz.[17][18]
Egoera horri dagokionez, hauxe esan zuen:
Duela 31 urte nire 'zaharrek' seme bat izan zuten [...]. Bat-batean tristura asko ezagutu zituen haurra izan nintzen. Ez nintzen zutik eta geldi txiza egitera iritsi, eta betirako etsaitua nintzen aitarekin. [...] Gaur, iraganean zatituta nago, izan nintzen gizon horrekin harro nago [...]. Gaur orainaldia naiz, eta iragan hori ere, nire erdia da. Hemendik aurrerako bizitza, seguru asko Camila bezala biziko dut. Baina ez dut inola ere ezabatu beharko nire erregistrotik mutiko hori, eskolako jolasaldiak bakarrik pasatzen zituena, besteek banketea prest zutela ikusita. Camila Sosa Villadan[17]
Argitalpenak eta Las malas
2015. urtean, Villadak bere lehen poema-liburua argitaratu zuen, La novia de Sandro.[19][20][21] 2018an El viaje inútil saiakera autobiografikoa argitaratu zuen.[22] 2019an bere lehen bi eleberriak argitaratu zituen: Las malas eta Tesis sobre una domesticación (2019).[23] Lehenbizikoa Kordoban girotuta dago, eta Sarmiento parkean kaleko prostituzioan aritzen diren trabesti-talde baten bizitza kontatzen du; besteak beste, narratzailea bera da. Lana arrakasta kritiko eta publiko bihurtu zen, ospetsua bihurtu zen, literatura-sari ugari lortu zituen eta hizkuntza hauetara itzuli zen, besteak beste: frantsesa, ingelesa, alemana, kroaziera, italiera, norvegiera, portugesa eta suediera.[24][25][26] 2022an, Soy una tonta por quererte ipuin-liburua argitaratu zuen.[27][28] 2023an, Tesis sobre una domesticación berrargitaratu zuen, eta eleberriaren zati bat ere berridatzi zuen.[29]
Aktore lanak
Zinema
2005: La vereda de la calle Roma
2009: Camila, desde el alma
2011: Mía
Telebista
2012: La viuda de Rafael
2013: Historia clínica
2014: La celebración
2017: En viaje
2017: La chica que limpia
Antzerkia
2009: Carnes tolendas, retrato escénico de un travesti
2010: El errante, los sueños del centauro
2011: Evocaciones dramáticas sobre Tita Merello y Billie Holiday / Llórame un río
2014: El bello indiferente
2015: Los ríos del olvido
2015: Despierta, corazón dormido/Frida
2016: Putx madre
2017: El cabaret de la Difunta Correa
Idazle lanak
Nobela
Las malas (2019, Tusquets)
Tesis sobre una domesticación (2019, Página/12; 2023, Tusquets)
Ipuinak
Soy una tonta por quererte (2022, Tusquets)
Poesia
La novia de Sandro (2015, Tusquets)
Saiakera, autobiografia
El viaje inútil (2018, Ediciones DocumentA/Escénicas)
Sariak eta aintzatespenak
Kordobako Udaleko antzerki-aktore onenaren saria.
Aktore onenaren aipamen berezia Buenos Aires hiriko Teatro del Mundo sarietan, Carnes tolendas ikuskizunarengatik, trabesti baten erretratu eszenikoa.
Kordoba Probintziako Botere Legegileak antzerki-lana aintzatestea.
Ohorezko saria, Kordobako Probintziako Giza Eskubideen Idazkaritzarena.
Jerónimo Luis de Cabrera saria, hiriko pertsona ospetsuentzat goraipamen berezia.