Anko azuki babarrunekin egindako ore gozoa da, Asia ekialdean gozogintzan erabiltzen dena, batez ere Japonian, Korean eta Txinan.
Banarrun oreak izen ezberdinak ditu:
- Txineraz: 红豆沙 pinyin: hóngdòushā.
- Koreeraz: 팥소, patso.
- Japonieraz: 餡子, anko.
Orea prestatzeko babarrunak irakiten dira, eta gero xehatu edo eho. Ondoren, orea gozatu egin daiteke edo den bezala utzi. Orearen kolorea gorri iluna izan ohi da, babarrun azaletik datorkiona. Korear sukaldaritzan, azukiak (maiz barietate beltza) egosi aurretik azalgabetu daitezke, eta horrela ore zuri bat sortzen da[1].
Motak
Japoniako ankoa bere trinkotasunaren arabera sailkatzen da. Mota ohikoenak hauek dira:
- Tsubuan (粒餡), babarrunak egosi eta gero azukrea gehitu
- Tsubushian (潰し餡), babarrunak egosi ondoren xehatzen dira
- Koshian (漉し餡), galbahetik pasatzen dira azala kentzeko, mota ohikoena
- Sarashian (晒し餡), ore lehortua, berriz hidratatua
- Ogura-an (小倉あん) babarrunen erdia osorik eta beste erdia xehatua eta azalgabeak
Japoniar gastronomian
- Anmitsu: anko eta gelatina
- Imagawayaki: zartaginan egositako orea, ankoz betea
- Anpan: ogia ankoz betea
- Daifuku: mochi bat ankoz betea. Marrubi bat badu, ichigo daifuku mochi deitzen da
- Dorayaki: opil bat ankoz betea
- Manjū
- Oshiruko edo Ozenzai: babarrun gorriko zopa
- Taiyaki: arrain itxurako gofrea, hainbat betegarrirekin, horietako bat anko
- Uirō: gozopil tradizionala
- Yōkan: babarrun gorri gelatina
Iruditegia
Erreferentziak
Kanpo estekak
