Stepan Gevorgi Ŝaumjan (armene Ստեփան Գեւորգի Շահումյան; ruse Степан Георгиевич Шаумян, Stepan Georgijeviĉ Ŝaumjan; la 1-an de oktobro 1878, Tifliso, la Rusia imperio — la 20-an de septembro 1918, apud Krasnovodsk, Sovetunio) estis bolŝevika komunista politikisto kaj generalo en Kaŭkazio. Ŝaumjan estis etne armena kaj lia rolo kiel gvidanto de la rusa revolucio en Kaŭkazio donis al li la kromnomon la "kaŭkazia Lenin", referenco al la gvidanto de la Rusia revolucio de 1917, Vladimir Lenin.
Kvankam fondinto kaj redaktisto de pluraj gazetoj kaj ĵurnaloj, Ŝaumjan estas plej konata kiel la estro de la Bakua Komunumo, mallongdaŭra komisiono nomumita de Lenin en marto 1918 kun la giganta laboro gvidi la revolucion en Kaŭkazio kaj Okcidenta Azio. Lia permanenta ofico kiel gvidanto de la Bakua Komunumo alfrontis multajn problemojn inkluzive de etna perforto inter la armenoj de Bakuo kaj azeroj, provante defendi la urbon kontraŭ progresa turka armeo. Male al multaj el la aliaj bolŝevikoj de tiu epoko, li preferis solvi multajn el la konfliktoj pace, prefere ol kun forto kaj teruro.
Ĝenerale en lia revolucia vivo, li havis plurajn kaŝnomojn inkluzive de "Suren", "Surenin" kaj "Ajaks. Ĉar la Bakua Komunumo voĉdonis forpeli lin de la potenco en julio 1918, Ŝaumjan kaj liaj anoj, konataj kiel la dudek ses komunumanoj fuĝis tra la tuta Kaspia Maro. Tamen, li, kune kun la resto de la komisaroj, estis kaptita kaj mortigita de brit-aliancitaj kontraŭbolŝevikaj fortoj la 20-an de septembro 1918.
