La finon de sia vivo li pasigis en suda Francio. La 3-an de majo 1961 li sin mortigis 77-jaraĝa en Nico per submergo (sindronigo) .
Esperanta agado
Al Esperanto Stojan aliĝis en 1903. Laŭ Enciklopedio de Esperanto «li estis unu el la veraj kompetentuloj pri vortara tekniko». Dum 16 jaroj li laboris por 12 vortaroj, inter aliaj por la granda rusa vortaro de la Rusia Akademio de Sciencoj. Konataj krome estas liaj Ornitologia Vortaro Oklingva de 1911, Rusa-Esperanto Vortareto kaj Ilustrita Vortaro de la Rusa Lingvo (760 paĝoj kaj 2000 bildoj). En 1913 Stojan proponis Universalan Slipan Enciklopedion (USE), kiu laŭ lia ideo povus esti daŭre eldonata per apartaj slipoj por ĉiu temo. En 1929 aperis lia granda Bibliografio de Internacia Lingvo. Krom tio li eldonis en Esperanto multajn valorajn sciencajn artikolojn kaj originalajn literaturaĵojn.
Formulo de Stojan
Pri la gramatiko de Esperanto, li proponis la "formulon de Stojan":
-o de X estas -o
-o da X estas X:
En la salonon eniris en du vicoj deko da gvardiistoj, poste du vicoj de pastroj.
Kiaspeca tiu grupo? –Vicoj de pastroj.
Kiom multe? –Deko da gvardiistoj.
Biozofio
Vindiania
En Francio Stojan verkis pri La Vindiania, tezo pri origino de hindeŭropaj lingvoj, kaj plena filozofio lia de la vivo, kiun li nomis "biozofio"; sed liaj verkoj restis sub formo de manskribitaj kajeroj cirkulantaj inter rondo de kelkaj amikoj, nur maldika libro estis eldonita pri tio, en Arras en 1946. (fonto?)
Planlingvoj
Stojan kreis multajn projektojn de internacia planlingvo, plejparto restis neeldonita: Amiana, Ariana, Eo, Espo, Idido, Liana, Lingua franka, Renova, Spiranta, Uniala, Unita.
Ariana aŭ Aryana estis proponita de Stojan en 1912. Ariana estas esperantido kies vortprovizo estas bazita sur pra-hind-eŭropa (arja) radikaro. Ĝi estas pra-formo de Amiana. La projekto ricevis la bibliotekan klasifikon 419.31 “1912” de Biblioteko Butler. Amiana estas evoluigita formo de Ariana. La projekto estis proponata en 1919 kaj ĝia fina versio aperis en 1922, sed neniam ĝi estis presita. La klasifikon en Biblioteko Butler estas 419.31 “1919”, kun komento: «skizo nekompleta, nefinita, nebula».
Uniala estas internacia planlingvo proponita en 1923 de P. J. Troost kaj Stojan. Unuaj versoj de Patro nia: Patro nosyo qi e an cielus, santifita esay noma tuya, venay rega tuya, facay volunta tuya qom an cielu eti sur la tera.
Eo (tiel!), proponita en 1926 sub lia pseŭdonimo Ribauld, estas esperantido kun tre mallongaj radikoj.
Espo ankaŭ estas pra-formeska esperantido kreita de Stojan, ankaŭ sub la pseŭdonimo Ribauld, en 1926, sed ne publikigita. Ĝi ne uzis la korelativojn de Esperanto, sed la naturalisman sistemon de Ido rilate tiun punkton.
Por Idido, li uzis la kaŝnomon "Šulerc", anagramo por «ŝerculo», por aliaj lingvoj li uzis ankaŭ la pseŭdonimon "Ribaulb" aŭ "Radovich". Eble li verkis tiujn projektoj kiel fikcilingvoj, simple por amuzo, sed en tiu epoko tiu koncepto ankoraŭ ne ekzistis.
Verkaro
Puti k Istine (Vojoj al vero), 1908 - du ĉapitroj pri artefaritaj lingvoj)
Ornitologia Vortaro Oklingva de Birdoj Eŭropaj (1911)
Materialoj pri la Fundamento (1912, en Oficiala Gazeto n-ro 41)
