Harold Clayton UREY (naskiĝis en Walkerton, Indianao, la 29-an de aprilo de 1893 kaj mortis en La Jolla, Kalifornio la 5-an de januaro de 1981) estis usona kemiisto kaj instruisto.[1][2]
Urey estis pioniro labori kun izotopoj.[1][3] Li ankaŭ esploris pri geofiziko, pri la problemo de la origino de la Sunsistemo kaj pri paleontologio. Li estis unu el la co-aŭtoroj de la Eksperimento de Miller kaj Urey sur la kemia origino de la vivo.[1]
En 1934 li ricevis la Nobel-premion pri Kemio kaj en 1966 li ricevis la Medalon de Oro de la Reĝa Astronomia Socio.[4]
Li ricevis la Medalon Davy de la Reĝa Societo de Londono en 1940.
Referencoj
Vidu ankaŭ