PROFILPELAJAR.COM

Postenoj
Postenoj	Member of the Landtag of Bavaria (en) vd

**Ernst Toller**
Ernst Toller
Persona informo
	Ernst Toller
Naskiĝo	1-an de decembro 1893; en Szamocin
Morto	22-an de majo 1939 (45-jaraĝa); en Nov-Jorko
Mortis pro	Sinmortigo vd
Mortis per	Pendumo vd
Tombo	Ferncliff Cemetery (en) vd
Lingvoj	jido • angla • germana vd
Ŝtataneco	Nazia Germanio vd
Alma mater	Munkena universitato vd
Partio	Unabhängige Sozialdemokratische Partei Deutschlands vd
Memorigilo
Familio
Edz(in)o	Christiane Grautoff (en) vd
Amkunulo	Lotte Israel (en) (1927–1932) vd
Profesio
Okupo	dramaturgo ; scenaristo ; poeto-juristo ; verkisto ; politikisto ; poeto vd
Aktiva en	Munkeno vd
Verkado
Verkoj	Hoppla, wir leben! ❦; La Hirundlibro ❦; Eine Jugend in Deutschland ❦; Masse Mensch ❦; Hinkemann vd
Postenoj
Postenoj	Member of the Landtag of Bavaria (en) vd
En TTT	Oficiala retejo vd
vd	Fonto: Vikidatumoj
	v • d • r

Ernst TOLLER [e^rnst tole^r] (naskiĝis la 1-an de decembro 1893, mortis la 22-an de majo 1939) estis jud-germana dramisto kaj verkisto plej konata pro siaj ekspresionismaj teatraĵoj kaj pro sia permanenta ofico kiel prezidento de la Bavara Soveta Respubliko, dum ses tagoj en aprilo 1919.

Toller naskiĝis en Samotschin (numtempe: Szamocin en Pollando), kiel filo de juda komercisto. Li studis juron en Grenoble kaj partoprenis la Unuan Mondmiliton. Pro sanecaj kialoj li revenis al Germanio kaj daŭrigis sian studadon en Munkeno kaj Heidelberg.

Toller fariĝis pacifisto kaj socidemokrato, partoprenis strikojn kaj revoluciajn batalojn. Li estis implikita en la establado de la Bavara Soveta Respubliko en 1919, kune kun gvidaj anarkiistoj, inkluzive de B. Traven kaj Gustav Landauer kaj kun la komunistoj. Li funkciis kiel Prezidanto de la Respubliko de la 6-an ĝis 12-an de aprilo. Pro tio li estis kondamnata al 5-jara aresto. Dum en malliberejo li kompletigis la verkadon de multaj verkoj, inkluzive de la teatraĵoj "Masse Mensch" (La homo de la amasoj), "Der Maschinenstürmer" (La maŝinrompantoj), "Der deutsche Hinkemann" kaj multaj poemoj. Liaj plej gravaj ekspresionismaj dramoj estiĝis en la malliberejo.

En 1924 li akceptis la honorprezidantecon de la 4-a kongreso de SAT.

La danĝeron de la estiĝanta faŝismo li jam frue ekkonis. En la jaro 1933 li elmigris tra Svislando kaj Britio al Usono. En 1939 li en Novjorko finis sian vivon per suicido.