Το 2006, είχε καταλάβει την πλειοψηφία των εδρών του εκλεγμένου νομοθετικού συμβουλίου στην Παλαιστινιακή Εθνική Αρχή, οπότε και πραγματοποιήθηκαν οι τελευταίες -έως σήμερα- εκλογές της χώρας[10], με το συμβούλιο εν τέλει να διακόπτει επί της ουσίας την λειτουργία του από το 2007[11]. Πολλά κράτη αναγνωρίζουν ολόκληρη την Χαμάς ως μια τρομοκρατική οργάνωση[β], ενώ οι διεθνείς οργανισμοί την κατηγορούν για εγκλήματα πολέμου και εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας[12][13][14], όμως παρόλα αυτά, τα Ηνωμένα Έθνη αρνήθηκαν να καταδικάσουν την οργάνωση τον Αύγουστο του 2024[15].
Η Χαμάς διαθέτει μια ομάδα κοινωνικής Ισλαμικής προπαγάνδας, την «Νταουάχ[γ]», ένα τμήμα για την προμήθεια όπλων και την ανάληψη διάφορων στρατιωτικών επιχειρήσεων, την «Μουχατζιντίν αλ Φιλαστινούν[δ]», μία ομάδα ασφαλείας, την «Τζεχάζ Αμάν[ε]», καθώς και και έναν κλάδο μέσω ενημέρωσης, τον «Α'αλάμ»[16]. Το όνομα του παραστρατιωτικού σκέλους της, είναι Ταξιαρχίες «Ιζ αντ-Ντιν αλ-Κασσάμ» (αραβικά: كتائب الشهيد عز الدين القسام, «Ταξιαρχίες του μάρτυρα Ιζ αντ-Ντιν αλ-Κασσάμ», και απλούστερα: «Ταξιαρχίες Αλ-Κασάμ») και από μεγάλο μέρος του κόσμου θεωρείται ως η τρομοκρατική πτέρυγα της οργάνωσης, με την ευρύτερη Χαμάς να θεωρείται ως μία πολύπλευρη οργάνωση της οποίας η τρομοκρατία αποτελεί απλά ένα σκέλος της[17][18].
Ιστορικό
Η Χαμάς ιδρύθηκε το 1987 από τον σεΐχη Αχμέντ Γιασίν και τον Μοχάμεντ Ταχά της Παλαιστινιακής πτέρυγας της Μουσουλμανικής Αδελφότητας, κατά την έναρξη της πρώτης Ιντιφάντα με βομβιστικές επιθέσεις αυτοκτονίας και άλλες επιθέσεις κατά ισραηλινών αμάχων και των δυνάμεων ασφαλείας.
Η Χαμάς διαθέτει εκτεταμένα προγράμματα κοινωνικής προπαγάνδας[19] και έχει αποκτήσει δημοτικότητα στην παλαιστινιακή κοινωνία με τη δημιουργία νοσοκομείων, εκπαιδευτικών συστημάτων, βιβλιοθηκών και άλλων υπηρεσιών[20] σε όλη τη Δυτική Όχθη και τη Λωρίδα της Γάζας[19]. Η διακήρυξη της Χαμάς κάνει έκκληση για την καταστροφή του Κράτους του Ισραήλ και την αντικατάστασή του με ένα παλαιστινιακό ισλαμικό κράτος στην περιοχή που είναι τώρα το Ισραήλ, τη Δυτική Όχθη και τη Λωρίδα της Γάζας[21]. Η Χαμάς περιγράφει τη σύγκρουση με το Ισραήλ ως πολιτική και όχι θρησκευτική[22] ή αντισημιτική.[23] Ωστόσο, η ιδρυτική της διακήρυξη, συγγράμματα και πολλές από τις δημόσιες δηλώσεις[24] αντικατοπτρίζουν την επίδραση αντισημιτικών θεωριών συνωμοσίας[25].
Η πολιτική πτέρυγα της Χαμάς κέρδισε πολλές τοπικές εκλογές στη Γάζα, την Καλκίλια και τη Ναμπλούς. Τον Ιανουάριο του 2006, η Χαμάς πήρε μια νίκη έκπληξη στις παλαιστινιακές βουλευτικές εκλογές, λαμβάνοντας 76 από τις 132 έδρες στη βουλή, ενώ η κυβερνούσα Φατάχ πήρε 43.[26] Η διακήρυξη της Χαμάς αναφέρει: "Δεν υπάρχει λύση για το παλαιστινιακό ζήτημα εκτός μέσω της Τζιχάντ"[27], και αυτή η στάση έχει βρει ένα δεκτικό ακροατήριο μεταξύ των Παλαιστινίων· πολλοί αντιλαμβάνονται την προηγούμενη κυβέρνηση της Φατάχ ως διεφθαρμένη και αναποτελεσματική, και οι υποστηρικτές της Χαμάς τη θεωρούν ως κίνημα «ένοπλης αντίστασης»[28] για την υπεράσπιση των Παλαιστινίων από την ισραηλινή κατοχή των παλαιστινιακών εδαφών.[29] Ωστόσο, μετά την εκλογική νίκη της Χαμάς, έχει επέλθει ιδιαίτερα άγρια διαμάχη μεταξύ της Χαμάς και της Φατάχ, που οδηγεί σε πολλούς θανάτους παλαιστινίων.[30][31]
Μετά τη Μάχη για τη Γάζα τον Ιούνιο του 2007, εκλεγμένοι αξιωματούχοι της Χαμάς εκδιώχθηκαν από τις θέσεις τους στην κυβέρνηση στην Παλαιστινιακή Εθνική Αρχή στη Δυτική Όχθη, και αντικαταστάθηκαν από αντιπάλους της Φατάχ και ανεξάρτητους, μια δράση που πολλοί Παλαιστίνιοι και άλλοι εμπειρογνώμονες θεώρησαν παράνομη.[32][33] Στις 18 Ιουνίου2007, ο παλαιστίνιος πρόεδρος Μαχμούντ Αμπάς (Φατάχ) εξέδωσε ένα διάταγμα που έθεσε εκτός νόμου τη στρατιωτική και εκτελεστική δύναμη της Χαμάς.[34]
Τον Μάιο του 2017, ανέλαβε επίσημα αρχηγός της Χαμάς ο Ισμαήλ Χανίγια.
Στις 7 Οκτωβρίου 2023, η Χαμάς ξεκίνησε μια πρωτόγνωρη επιδρομή στο Ισραήλ, συνδυάζοντας πυρά ρουκετών και επιθέσεις κατά των συνόρων της Γάζας, εφαρμόζοντας μια στρατηγική που δεν είχαμε ξαναδεί, από τότε που η Χαμάς ανέλαβε την εξουσία στη Λωρίδα της Γάζας.[47]
↑Ireland, Carol A., επιμ. (2020). The handbook of collective violence: current developments and understanding. London New York: Routledge. ISBN978-0-429-58895-2. The most successful radical Sunni Islamist group has been Hamas, which began as a branch of the Muslim Brotherhood in Palestine in the early 1980s. It used terrorist attacks against civilians - particularly suicide bombings – to help build a larger movement, going so far as to emerge as the recognized government of the Gaza Strip in the Palestine Authority.
↑«Indiscriminate Fire | Human Rights Watch». web.archive.org. 24 Μαΐου 2010. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Μαΐου 2010. Ανακτήθηκε στις 21 Σεπτεμβρίου 2024.CS1 maint: Unfit url (link)
↑Wiegand, Dr Krista (28 Μαρτίου 2013). Bombs and Ballots: Governance by Islamist Terrorist and Guerrilla Groups. Ashgate Publishing, Ltd. ISBN978-1-4094-9971-8. Officially, Hamas is considered by American and Israeli policymakers and some academics as the epitome of a terrorist group. [...] Due to the gravity and consequences of Hamas's use of terrorism as a tactic, all other aspects of Hamas, including its extensive social services programs and its role as a political party are overshadowed and often ignored by policy makers. Others recognize the complexity of Hamas as an organization and suggest that Hamas will continue to transform itself into a full political party and eventually disarm and cease all violent tactics. They view Hamas as a complex organization with terrorism as only one component, which is likely to evolve into a non-violent political party.
"Underlying that theme, [Hamas leader] Zahar promised that Hamas 'will not change a single word in its covenant,' which calls for the destruction of Israel." Levitt, Matthew. Hamas: Politics, Charity, and Terrorism in the Service of Jihad, Yale University Press, 2006, ISBN 0-300-12258-6, p. 248.
"Όπως σημειώθηκε, η άποψη της Χαμάς για τον Εβραϊκό λαό δεν διαγράφεται αποκλειστικά από τις σελίδες του Κορανιού και της χαντίθ. Η μυωπία της είναι επίσης προϊόν Δυτικών αντισημιτικών επιρροών. Παρότι η Χαμάς, όπως άλλοι σύγχρονοι Ισλαμιστές, έχει αναπτύξει τη θεωρία της για το Εβραϊκό ζήτημα βασισμένη σε Κορανικές και άλλες Ισλαμικές πηγές, επίσης, όπως σημειώνει ο Nettler, την κάνει 'σύγχρονη με σχετικό σχολιασμό, και συμπληρωμένη με δάνεια από τέτοιες κλασικές Δυτικές αντισημιτικές πηγές όπως τα "Πρωτόκολλα των Σοφών της Σιών". Τέτοιες απόψεις επηρεάζονται από την περισσότερο περίεργη μορφή παρανοϊκής θεωρίας συνωμοσίας." Beverley Milton-Edwards, Islamic Politics in Palestine, I.B. Tauris, 1996, ISBN 1-86064-475-9, p. 188
"Παρότι οι περισσότεροι μουσουλμάνοι απορρίπτουν τον Ισλαμισμό και την προπαγάνδα του, αντισημιτικά μηνύματα από δορυφορικά κανάλια όπως το Al-Aqsa της Χαμάς βοηθούν να φτάσει το μήνυμα του μίσους και της μη-ανοχής στην Ευρώπη. Τα αποτελέσματα αυτού του κηρύγματος μίσους μπορούν ήδη να γίνουν αισθητά στη Γερμανία." Matthias Küntzel. "'Εξολοθρεύστε τους Εβραίους': Αντισημιτική ομιλία στο όνομα του Ισλάμ", Der Spiegel, May 16, 2008.
"Η Χαμάς αρνείται να αναγνωρίσει το Ισραήλ, διεκδικεί ολόκληρη την Παλαιστίνη ως Ισλαμικό κράτος, και έχει εκδώσει ιογενή αντισημιτικά φυλλάδια,..." Laurence F. Bove, Laura Duhan Kaplan, From the Eye of the Storm: Regional Conflicts and the Philosophy of Peace, Rodopi Press, 1995, ISBN 90-5183-870-0, p. 217.
"Αλλά απ´ όλα τα αντι-Εβραϊκά κείμενα, είναι τα Protocols of the Elders of Zion που υποκινούν και ενδυναμώνουν τους αντισημίτες. Κι ενώ άλλα αντισημιτικά έργα μπορεί να έχουν μια πιο εκλεπτυσμένη διανοητικά βάση, είναι το συνωμοτικό φαντασιακό των Πρωτοκόλλων και το μίσος για τους Εβραίους και τον Ιουδαϊσμό, που εμπνέουν από τους επικεφαλής της βιομηχανίας όπως ο Henry Ford, μέχρι τους εφήβους βομβιστές της Χαμάς." Mark Weitzman, Steven Leonard Jacobs, Dismantling the Big Lie: the Protocols of the Elders of Zion, KTAV Publishing House, 2003, ISBN 0-88125-785-0, p. xi.
"Υπάρχει σίγουρα ξεκάθαρες αποδείξεις αντισημιτισμού στα συγγράμματα και τις διακηρύξεις οργανώσεων όπως η Χαμάς και η Χεσμπολάχ..." Human Rights Implications of the Resurgence of Racism and Anti-Semitism, United States Congress, House Committee on Foreign Affairs, Subcommittee on International Security, International Organizations and Human Rights - 1993, p. 122.
"Καλώντας σε ιερό πόλεμο κατά του Ισραήλ, η διακήρυξη της Χαμάς, που γράφτηκε το 1998, υιοθετεί επίσης τη γλώσσα των Πρωτοκόλλων." Frederick M. Schweitzer, Marvin Perry, Anti-Semitism: myth and hate from antiquity to the present, Palgrave Macmillan, 2002, ISBN 0-312-16561-7, p. 116.
"Η δαιμονοποίηση των Εβραίων/Σιωνιστών από την οργάνωση της Χαμάς διαμορφώθηκε κύρια από τον Ευρωπαϊκό Χριστιανικό αντισημιτισμό. Αυτή η προκατάληψη ξεκίνησε να εισάγεται στον Αραβικό κόσμο, κυρίως από την κυκλοφορία της Αραβικής μετάφρασης του 1926 των Πρωτοκόλλων των Σοφών της Σιών... Στήριξη σε αυτό το κείμενο παρατηρείται στη διακήρυξη της οργάνωσης... Τα Πρωτόκολλα των Σοφών της Σιών σχηματίζουν επίσης την πίστη της Χαμάς ότι το Ισραήλ έχει ηγεμονικές φιλοδοξίες που περνούν πέρα από την Παλαιστινιακή γη. Όπως περιγράφεται στη διακήρυξη, το πλαστό κείμενο αναγνωρίζει την ευχή των Σιωνιστών να επεκτείνουν την κυριαρχία τους από τον Νείλο ως τον Ευφράτη." Michael P. Arena, Bruce A. Arrigo, The Terrorist Identity: Explaining the Terrorist Threat, NYU Press, 2006, ISBN 0-8147-0716-5, pp. 133-134.
"Συνηθισμένα αντισημιτικά θέματα έχουν γίνει κοινός τόπος στην προπαγάνδα Αραβικών Ισλαμικών κινημάτων όπως η Χεζμπολάχ και η Χαμάς..." Bernard Lewis, Semites and Anti-Semites: An Inquiry Into Conflict and Prejudice, W. W. Norton & Company, 1999, ISBN 0-393-31839-7, p. 266.
"Από την αρχή, η Χαμάς ασπάστηκε τον αντισημιτισμό των ηγετών της Μουσουλμανικής Αδελφότητας, Hasah al-Banna και Sayyid Qutb. Αυτό το γεγονός είναι ξεκάθαρο από την ίδια την ιδεολογία της που μορφοποιήθηκε ως η Ισλαμική διακήρυξη το 1988, που όχι μόνο καλεί το Ισλάμ να καταστρέψει το Ισραήλ αλλά επίσης δηλώνει ότι "η πάλη μας κατά των Εβραίων είναι εξαιρετικά ευρεία και εκτενής." Παραπέμπει στη Χαντίθ... σημειώνοντας ότι στο τέλος των ημερών, οι Μουσουλμάνοι θα πολεμήσουν τους Εβραίους και θα τους σκοτώσουν. Η διακήρυξη και άλλες εκδόσεις της Χαμάς στηρίζονται στους λιβέλους των Πρωτοκόλλων των Σοφών της Σιών, κατηγορώντας τους Εβραίους για μια παγκόσμια συνωμοσία για την κυριαρχία του κόσμου... Ορισμένες αντισημιτικές εκφράσεις στηρίζονται στη διακήρυξη από κορανικά κείμενα." Levy, Richard S. Antisemitism: A Historical Encyclopedia of Prejudice and Persecution, ABL_CLIO, 2005, p. 289.ISBN 1-85109-439-3
"Η Χαμάς, όπως οι περισσότερες Ισλαμιστικές οργανώσεις, είναι θεμελιωδώς αντισημιτική (στην κοινά κατανοητή ερμηνεία της λέξης) Αυτό φαίνεται από τουλάχιστον δύο τρόπους. Πρώτον, η Χαμάς αναφέρεται κυρίως στους "Εβραίους" (al-yahud), λιγότερο στους "Σιωνιστές" (al-sahyunuyiun), και σχεδόν ποτέ στους "Ισραηλινούς" (al-isriliyun)... Ωστόσο, η Χαμάς δικαιολογημένα λέγεται αντισημιτική για τη διάδοση της θεωρίας του Εβραϊκού ελέγχου του κόσμου, κυρίως για την παγκόσμια οικονομική κατάσταση." Glenn E. Robinson, "Hamas as Social Movement", in Quintan Wiktorowicz, Mark Tessler. Islamic Activism: A Social Movement Theory Approach, Indiana University Press, 2004, p. 131. ISBN 0-253-21621-4
"Επιπρόσθετα, κλασικά αντισημιτικά κείμενα που προέρχονται από την προ του Ολοκαυτώματος Χριστιανική Ευρώπη, όπως τα "Πρωτόκολλα των Σοφών της Σιών", επίσης πληροφορούν τις ιδέες και τη φιλοσοφία των μελών της Χαμάς και τις απόψεις του για τους Εβραίους και τον Ιουδαϊσμό." Thomas M. Leonard, Encyclopedia of the Developing World, Routledge, 2005, p. 742. ISBN 1-57958-388-1
"Η Χαμάς σκλήρυνε τον συμβατικό τόνο μεταξύ των Αράβων εθνικιστών κατά των Εβραίων, υιοθετώντας αντισημιτικές κατηγορίες βασισμένες στα Πρωτόκολλα των Σοφών της Σιών σχετικά με μια Εβραϊκή συνωμοσία για παγκόσμια κυριαρχία." Shaul Mishal, Avraham Sela. The Palestinian Hamas: Vision, Violence, and Coexistence, Columbia University Press, 2000, p. 45. ISBN 0-231-11675-6
"Η Hamas.... ιδρύθηκε το 1987 ως μια εξαιρετικά αντισημιτική οργάνωση." David Matas, Aftershock: Anti-Zionism and Anti-Semitism, Dundurn Press, 2005, p. 227. ISBN 1-55002-553-8
↑«...βρίσκονται στο χείλος ενός εμφύλιου πολέμου στη μάχη για την εξουσία ανάμεσα στο κυρίαρχο κίνημα της Χαμάς και την ομάδα της Φατάχ του Προέδρου Mahmoud Abbas. Μέσα σε δύο ημέρες μαχών ανάμεσα στις αντίπαλες και καλά οπλισμένες ομάδες, 12 Παλαιστίνιοι σκοτώθηκαν και περισσότεροι από 100 τραυματίστηκαν, και υπάρχουν ελάχιστες ενδείξεις ότι η πολύμηνη διαμάχη, που αποτελεί το επίκεντρο της βίας, θα κοπάσει». al-Mughrabi, Nidal and Assadi, Mohammed. Palestinian in-fighting provokes despair, frustration, Reuters, 3-10-2006.
.svg)
.svg){kind=small}
