Το Airplane! (γνωστό και ως Μία Απίθανη... Απίθανη Πτήση στην Ελλάδα, γνωστό επίσης και ως Flying High!, σε άλλες χώρες) είναι αμερικανικήσατιρικήταινία παρωδίας, του 1980, σε σκηνοθεσία και σενάριο Τζιμ Έιμπραχαμς, Ντέιβιντ Ζάκερ και Τζέρι Ζάκερ[7] και παραγωγή Τζον Ντέιβισον. Πρωταγωνιστούν οι Ρόμπερτ Χέις και Τζούλι Χάγκερτι, ενώ συμμετέχουν οι Λέσλι Νίλσεν, Ρόμπερτ Στακ, Λόιντ Μπρίτζες, Πίτερ Γκρέιβς και ο Καρίμ Αμπντούλ-Τζαμπάρ. Πρόκειται για μία ταινία παρωδία, που επικεντρώνεται στις distaster ταινίες, και συγκεκριμένα, στην ταινία του 1957, Ώρα μηδέν (Zero Hour!), από την οποία κιόλας δανείζεται τον κεντρικό ήρωά της[8] και μέρη της πλοκής της, καθώς επίσης αντλεί στοιχεία κι από την ταινία του 1974, Τζάμπο 747 εν κινδύνω (Airport 1975). Η ταινία πλέον είναι γνωστή για το σουρεαλιστικό της χιούμορ και τα slapstick στοιχεία της.
Το έργο ήταν επιτυχημένο εισπρακτικά, συγκεντρώνοντας 83 εκατομμύρια δολάρια στη Βόρεια Αμερική, με αρχικό προϋπολογισμό γύρω στα 3.5 εκατομμύρια, ενώ και οι κριτικές που δέχτηκε ήταν ως επί το πλείστον πολύ θετικές. Η διανομή της ταινίας έγινε από την Paramount Pictures.[9] Οι δημιουργοί της ταινίας έλαβαν βραβείο από το WGA στην κατηγορία Καλύτερης Διασκευής Σεναρίου σε Κωμωδία. Επίσης, υπήρξε υποψήφια για Χρυσή Σφαίρα και BAFTA, στην πρώτη περίπτωση στην κατηγορία Καλύτερη Ταινίες στο είδος Κωμωδίας - Μιούζικαλ και στη δεύτερη περίπτωση στην κατηγορία Καλύτερου Διασκευασμένου Σεναρίου.
Στα χρόνια που ακολούθησαν μετά την κυκλοφορία της, η δημοτικότητά της συνέχισε να ανεβαίνει. Ο αμερικανικός σταθμός Bravo, την κατέταξε στη 6η θέση ανάμεσα στις 100 πιο αστείες ταινίες.[10] Το 2007, ο βρετανικός τηλεοπτικός σταθμός Channel 4, την κατέταξε στη λίστα του με τις Καλύτερες Κωμικές Ταινίες όλων των εποχών, στη δεύτερη θέση, πίσω από το Ένας προφήτης... Μα τι προφήτης!.[11] Το 2008, το περιοδικό Empire, συμπεριέλαβε ανάμεσα στις 500 Σπουδαιότερες Ταινίες όλων των εποχών, ενώ στη λίστα του με τις 50 Καλύτερες Κωμικές ταινίες, την κατέταξε στην πρώτη θέση.[12] Το 2010, επιλέχτηκε από την Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου για διατήρηση και εισήλθε στο Εθνικό Μητρώο Κινηματογράφου, κι έγινε «ιστορικά, πολιτισμικά ή αισθητικά σημαντική».[13][14]
