Ο Υβ Μεγιέρ, γεννήθηκε στις 19 Ιουλίου 1939 στο Παρίσι και είναι Γάλλος μαθηματικός, κάτοχος του Βραβείου Άμπελ το 2017 "για τον σημαντικό ρόλο του στην ανάπτυξη της μαθηματικής θεωρίας των κυματισμών ".[11]
Βιογραφία
Γεννήθηκε στο Παρίσι από εβραϊκή οικογένεια[12] και σπούδασε στο Λύκειο Καρνό της Τύνιδας[13]. Κέρδισε τον Γενικό Μαθητικό Διαγωνισμό της Γαλλίας (Concours Général) στα Μαθηματικά και κατέλαβε την πρώτη θέση στις εισαγωγικές εξετάσεις για την École Normale Supérieure το 1957[14]. Πήρε το διδακτορικό του το 1966, υπό την επίβλεψη του Ζαν-Πιέρ Καχάν[15][16]. Ο Μεξικανός ιστορικός Ζαν Μεγιέρ είναι ξάδελφός του.
Ο Υβ Μεγιέρ δίδαξε στο εθνικό στρατιωτικό πανεπιστήμιο Prytanée national militaire κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής του θητείας (1960-1963), στη συνέχεια ήταν βοηθός καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Στρασβούργου (1963-1966), καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Paris-Sud (1966-1980), καθηγητής στην Πολυτεχνική Σχολή (1980-1986), καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Paris-Dauphine (1985-1995), ανώτερος ερευνητής στο Εθνικό Κέντρο Επιστημονικών Ερευνών (CNRS) (1995-1999), προσκεκλημένος καθηγητής στο Conservatoire National des Arts et Métiers[17] (2000), καθηγητής στην École Normale Supérieure του Κασάν (1999-2003) και ομότιμος καθηγητής στην Ecole Normale Supérieure του Κασάν από το 2004.
Του απονεμήθηκε το Βραβείο Γκάους το 2010 για τη θεμελιώδη συμβολή του στη θεωρία αριθμών, τη θεωρία τελεστών και την αρμονική ανάλυση, καθώς και για τον καθοριστικό του ρόλο στην ανάπτυξη των κυματισμών και της ανάλυσης πολλαπλών αναλύσεων[15]. Επίσης, έλαβε το Βραβείο Άμπελ το 2017 "για τον καθοριστικό του ρόλο στην ανάπτυξη της μαθηματικής θεωρίας των κυματισμών "[18].
Έρευνες
Θεωρία κυματισμών
Ο Υβ Μεγιέρ είναι ένας από τους θεμελιωτές της μαθηματικής θεωρίας των κυματισμών[19] με εφαρμογές όπως η ιατρική απεικόνιση, η ανίχνευση βαρυτικών κυμάτων[20], ο ψηφιακός κινηματογράφος[21] , η ψηφιακή κωδικοποίηση[22], το JPEG 2000[23].
Από το 1984[19], η θεωρία των κυματισμών αναπτύχθηκε από τον Υβ Μέγιερ σε συνεργασία με τους Ζαν Μορλέ, Αλεξάντρ Γκρόσμαν, Ίνγκριντ Νταουμπεκιέ, Στεφάν Μαλλάτ, Πασκάλ Αουσέρ και Πιερ-Ζιλ Λεμαριέ-Ρισέ[24].
Παράλληλα, ο Υβ Μεγιέρ εργάζεται στον τομέα της επεξεργασίας εικόνας με συμπιεσμένη ανίχνευση με μια ανακοίνωση, το 2008, στο πλαίσιο του Σεμιναρίου Εφαρμοσμένων Μαθηματικών του Πιερ-Λουί Λιονς (μετάλλιο Φιλντς) στο Κολλέγιο της Γαλλίας[25].
Αρμονική ανάλυση
Ο Μεγιέρ ασχολήθηκε με την αρμονική ανάλυση και τη θεωρία των αριθμών, γεγονός που οδήγησε στην έννοια του οιονεί κρυστάλλου[19].
Το 2012 έγινε μέλος της Αμερικανικής Μαθηματικής Εταιρείας[30].
Το 2017 του απονεμήθηκε το βραβείο Άμπελ για τον καθοριστικό του ρόλο στην ανάπτυξη της μαθηματικής θεωρίας των κυματισμών[31].
Το 2020 έλαβε το Βραβείο Πριγκίπισσας της Αστούριας για την Τεχνική και Επιστημονική Έρευνα[32].
Βιβλιογραφία
Meyer, Yves (1970). Nombres de Pisot, nombres de Salem, et analyse harmonique (στα Γαλλικά). Berlin New York: Springer-Verlag. ISBN978-3-540-36243-2. OCLC295014081.
↑La première détection des ondes gravitationnelles a par exemple été réalisée avec l'algorithme de Sergey Klimenko, le 14 septembre 2015, basé sur l'analyse temps-fréquence.
↑La première projection de cinéma numérique en Europe a par exemple été réalisée par Philippe Binant, le 2 février 2000, avec pour le traitement de l'image l'analyse par ondelettes.
