Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν.Μπορείτε να βοηθήσετε προσθέτοντας την κατάλληλη τεκμηρίωση. Υλικό που είναι ατεκμηρίωτο μπορεί να αμφισβητηθεί και να αφαιρεθεί.
Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 14/06/2022.
Ο Οίκος του Λουξεμβούργου, γερμ. Luxemburg, είναι ένας πλάγιος κλάδος του Οίκου του Λίμπουργκ (Limburg). Μέλη του Οίκου έγιναν κόμητες του Λουξεμβούργου, βασιλείς της Βοημίας, της Ουγγαρίας και της Γερμανίας (1308-1437). Ανταγωνιστές τους στην εκλογή του Γερμανού βασιλιά ήταν οι Βίττελσμπαχ. Την κομητεία του Λουξεμβούργου την κατείχε πιο πριν ο Οίκος του Αρντέν (Ardennes).
Ο θυρεός του κόμη του Λουξεμβούργου.
Ιστορία
Το 1214 ο Βάλεραν Γ΄ δούκας του Λίμπουργκ νυμφεύτηκε τη δεύτερη σύζυγό του Ερμεζίλνντα των Ναμύρ, κόμισσα του Λουξεμβούργου. Η Ερμεζίλνντα των Ναμύρ ήταν εγγονή της Ερμεζίλνντας των Αρντέν, κόμισσας του Λουξεμβούργου. Ο πρώτος γιος από την πρώτη σύζυγό του τον διαδέχθηκε στο Λίμπουργκ και ο πρώτος γιος από τη δεύτερη σύζυγό του, ο Ερρίκος Ε΄, στο Λουξεμβούργο.
Εγγονός αυτού ήταν ο Ερρίκος Ζ΄ κόμης του Λουξεμβούργου, που το 1308 έγινε βασιλιάς της Γερμανίας (με την ίδια αρίθμηση). Στην εκλογή τον υποστήριξε ο αδελφός του Βαλδουίνος αρχιεπίσκοπος του Τρηρ, ένας από τους εκλέκτορες. Ο νέος βασιλιάς νύμφευσε τον γιο του Ιωάννη με την Ελισάβετ των Πρεμυσλιδών, κληρονόμο της Βοημίας. Έτσι ο γιος του έγινε βασιλιάς της Βοημίας και ένας από τους εκλέκτορες. Ο Ερρίκος Ζ΄ απεβίωσε στην εκστρατεία του στην Ιταλία το 1313. Οι εκλέκτορες, ανήσυχοι από την άνοδο του Οίκου, δεν εξέλεξαν τον Ιωάννη βασιλιά της Γερμανίας, αλλά τον Λουδοβίκο Δ΄ των Βίττελσμπαχ.
Ο Κάρολος Δ΄ μεταξύ του θυρεού της Γερμανίας και αυτού της Βοημίας.
Το 1346 ο γιος του Ιωάννη, Κάρολος Δ΄ εκλέχθηκε βασιλιάς της Γερμανίας. To 1354 η κομητεία του Λουξεμβούργου αναβαθμίστηκε σε δουκάτο. Το 1356 εξέδωσε τη Χρυσή Βούλα, όπου θέσπισε τον τρόπο εκλογής. Απέκτησε τα δουκάτα Βραβάντης και Λίμπουργκ και τις μαρκιωνίες Λουσατίας και Βρανδεμβούργου. Ο γιος του Βεντσεσλάβος Δ΄ επίσης εκλέχθηκε, αλλά το 1400 οι εκλέκτορες έκαναν τον Ρούπρεχτ της Βαυαρίας βασιλιά. Το 1410 έγινε ο άλλος γιος του Καρόλου Δ΄, ο Σιγισμούνδος, επίσης βασιλιάς της Βοημίας και Ουγγαρίας.[1]. Με πρωτοβουλία του έληξε το 1417 το Δυτικό Σχίσμα. Ήταν ο τελευταίος του κλάδου του. Τον διαδέχθηκε ο γαμπρός του Αλβέρτος Β΄ των Αψβούργων, του οποίου ο Οίκος κράτησε κληρονομικά το αξίωμα.
Το δουκάτο του Λουξεμβούργου πέρασε στους Αψβούργους ως το 1794. Μετά το κατέλαβαν οι Γάλλοι ως το 1813. Το Συνέδριο της Βιέννης το αναβάθμισε σε μεγάλο δουκάτο και το παραχώρησε στον Γουλιέλμο Α΄ των Κάτω Χωρών. Το 1890 απεβίωσε ο εγγονός του Γουλιέλμος Γ΄ έχοντας μόνο κόρη, που κληρονόμησε το βασίλειο της Ολλανδίας, αλλά η διαδοχή του Οίκου του Νασσάου επέβαλε το μεγάλο δουκάτο να κληρονομηθεί στον πρεσβύτερο άρρενα του Οίκου, που ήταν ο Αδόλφος. Από το 1964 περιήλθε στον Οίκο Βουρβόνων-Πάρμας.
Ο θυρεός του κόμη του Λουξεμβούργου-Λινύ.
Ο κλάδος του Λινύ: ο νεότερος γιος του Ερρίκου Ε΄, ο Βάλεραν Α΄ έγινε κόμης του Λινύ (Ligny), που η σύζυγός του ήταν κυρία του Μπωβουάρ. Ο δισεγγονός του Γκυ νυμφεύτηκε την κόμισσα του Σαιν-Πολ, αυξάνοντας τις κτήσεις του Οίκου. Ο γιος του Πέτρος Α΄ νυμφεύτηκε την κόμισσα του Μπριέν, προσθέτοντας την κομητεία αυτή στις άλλες. Ο γιος του Λουδοβίκος νυμφεύτηκε την κόμισσα του Σουσόν· και η κτήση αυτή ενώθηκε με τις άλλες. Τον εκτέλεσε για προδοσία ο Λουδοβίκος ΙΑ΄ της Γαλλίας. Ο τρισεγγονος του Λουδοβίκου, ο Ιωάννης Γ΄, απεβίωσε το 1576 και ήταν ο τελευταίος άρρην απόγονος του Οίκου[2].
