Πέτρος του Λουξεμβούργου

Πέτρος του Λουξεμβούργου
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Pierre de Luxembourg (Γαλλικά)
Γέννηση20  Ιουλίου 1369[1]
Ligny-en-Barrois[1]
Θάνατος2  Ιουλίου 1387[1]
Βιλνέβ-λεζ-Αβινιόν[1]
Χώρα πολιτογράφησηςΓαλλία
ΘρησκείαΡωμαιοκαθολική Εκκλησία[2]
Eορτασμός αγίου2 Ιουλίου
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΓαλλικά
Πληροφορίες ασχολίας
ΙδιότηταΚανονικός (κληρικός) (από 1379)
καθολικός ιερέας
καθολικός επίσκοπος[3]
Οικογένεια
ΓονείςΓκυ του Λινύ και Mahaut de Châtillon
ΑδέλφιαΙωάννα του Λουξεμβούργου-Σαιν-Πολ
Ιωάννης του Μπωβουάρ
Ουαλερανός Γ΄ του Λουξεμβούργου-Λινί
André de Luxembourg
ΟικογένειαΟίκος του Λουξεμβούργου
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμαpseudocardinal (από 1386)[4]
επίσκοπος του Μετς (1384–1387)[5]
επιχώριος επίσκοπος (από 1384)[6][7]
επίσκοπος[8]
Θυρεός
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ο Πέτρος. γαλλ. Pierre (1369 - 1387) από τον Οίκο του Λουξεμβούργου ήταν καρδινάλιος[9]. Το 1527 κλήθηκε Ευλογημένος.

Βιογραφία

Ήταν ο δευτερότοκος γιος του Γκυ κόμη του Λινύ και της Μαχώς/Ματθίλδης των Σατιγιόν, κόρης και κληρονόμου του Ιωάννη κόμη του Σαιν-Πολ[10].

Ο πατέρας του απεβίωσε το 1371 και η μητέρα του το 1378, έτσι ο Πέτρος έμεινε 9 ετών ορφανός από γονείς. Τον ανέθρεψε η αδελφή του πατέρα του Ιωάννα κόμισσα του Ορζιέρ. Από το 1377 είχε σταλεί στο Πανεπιστήμιο του Παρισιού για σπουδές, Στα 10 έτη του εξελέγη μέλος (canon) του Συλλόγου του καθεδρικού της Νοτρ-Νταμ του Παρισιού[11] και το 1381 έγινε μέλος του Συλλόγου του καθεδρικού στη Νοτρ-Νταμ του Σαρτρ[11] και έγινε αρχιδιάκονος της επισκοπής. Το επόμενο έτος έγινε αρχιδιάκονος του Καμπραί[11].

Το 1384 ήταν κενή η θέση του επισκόπου του Μετς, αλλά ήταν η περίοδος του Δυτικού Σχίσματος: η Γαλλία υποστήριζε τον αντίπαπα Κλήμη Ζ΄, που διόρισε τον Πέτρο επίσκοπο το 1384[11], ενώ ο βασιλιάς της Γερμανίας υποστήριζε τον πάπα Ουρβανό ΣΤ΄, που διόρισε τον Τίλμαν Βους του Μπέτενμπουρκ ως επίσκοπο[12]. Αν και ο Πέτρος κατέλαβε το Μετς με στρατό, αργότερα αναγκάστηκε να αποσυρθεί[11] .

Μετά από αίτημα του Καρόλου ΣΤ΄ Βαλουά της Γαλλίας και του θείου αυτού Ιωάννη δούκα του Μπερί στον Κλήμη Ζ΄, ο Πέτρος έγινε καρδινάλιος-διάκονος στον Αγ. Γεώργιο του Βελάμπρο το 1384 [13].

Το τέλος και η αγιοποίηση

Απεβίωσε από ανορεξία στα 18 έτη του[14], το 1387, στην Καρθουσανή μονή του Βιλλενέβ-λεζ-Αβινιόν[15]. Σύμφωνα με επιθυμία του, τάφηκε σε κοινό κοιμητήριο απόρων. Όταν άρχισαν να αναφέρονται θαύματα στον τάφο του, ο αδελφός του Ιωάννης κύριος του Μπωβουάρ διέταξε την κατασκευή του ναού του Αγ. Κελεστίνου Ε΄ πάπα της Ρώμης και μετέφερε τα λείψανά του στον ναό.

Η αγιοποίησή του συζητήθηκε στη Σύνοδο της Βασιλείας (1431-49), αλλά αγιοποιήθηκε αργότερα, το 1527[16]. Το 1432 αναγνωρίστηκε ως προστάτης άγιος της Αβινιόν[17]. Το 1640 επιδημία πανώλης ενέσκηψε στην Αβινιόν και ο αντιπρόσωπος του πάπα (legatus) ζήτησε την προστασία του αγίου[18]. Η λατρεία του επεκτάθηκε στις πόλεις Μετς, Παρίσι, Βερντέν και Λουξεμβούργο[19]. Το 1597 τα λείψανά του μεταφέρθηκαν στο Παρίσι, αλλά καταστράφηκαν κατά τη Γαλλική Επανάσταση· ωστόσο μερικά από αυτά έμειναν στον Αγ. Ντιντιέ της Αβινιόν[19].

Πρόγονοι

Πρόγονοι του Πέτρου επισκόπου του Μετς
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Βάλεραν Β΄ του Λινύ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Ιωάννης Α΄ του Λινύ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Γκυγιότ υποκόμισσα του Λιλ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Γκυ του Λινύ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Αλίξ του Νταμπιέρ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Πέτρος επίσκοπος του Μετς
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Μαώ του Σατιγιόν
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

Αναφορές σε πηγές

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 «Catholic-Hierarchy.org» (Αγγλικά) Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής. dluxpi. Ανακτήθηκε στις 23  Νοεμβρίου 2021.
  2. ↑ «Catholic-Hierarchy.org» (Αγγλικά) Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής. dluxpi. Ανακτήθηκε στις 11  Οκτωβρίου 2021.
  3. ↑ dluxpi.
  4. ↑ Ανακτήθηκε στις 2  Ιουλίου 2020.
  5. ↑ metz-catholique.fr/l-eglise-en-moselle/generalites-chiffres-eveques/eveques/39-eveques. Ανακτήθηκε στις 23  Ιανουαρίου 2016.
  6. ↑ «Catholic-Hierarchy.org» (Αγγλικά) Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής. dluxpi. Ανακτήθηκε στις 14  Σεπτεμβρίου 2021.
  7. ↑ metz.
  8. ↑ WIAG-Pers-EPISCGatz-03151-001.
  9. ↑ La Ville Sonnant:The Politics of Sacred Space in Avignon on the Eve of the French Revolution, Eric Johnson, Defining the Holy: Sacred Space in Medieval and Early Modern Europe, ed. Sarah Hamilton, Andrew Spicer, (Ashgate Publishing Limited, 2005), 329.
  10. ↑ Michael J. Walsh, Peter of Luxembourg, A New Dictionary of Saints: East and West, (Liturgical Press, 2007), 483.
  11. ↑ 11,0 11,1 11,2 11,3 11,4 Michael J. Walsh, Peter of Luxembourg, A New Dictionary of Saints: East and West, 483.
  12. ↑ Conrad Eubel, Hierarchia Catholica Medii Aevi (Münich: Sumptibus et Typis Librariae Regensbergianae, 1913), I, 338.
  13. ↑ Eubel, I, 28.
  14. ↑ Manchester, W. (1992). A World Lit Only By Fire, p.63
  15. ↑ Bd Peter of Luxembourg, Butler's Lives of the Saints, ed. Alban Butler, Paul Burns, (Burns and Oates, 2000), 16.
  16. ↑ Bd Peter of Luxembourg, Butler's Lives of the Saints, 16.
  17. ↑ Patricia Healy Wasyliw, Martyrdom, Murder, and Magic: Child Saints and Their Cults in Medieval Europe, (Peter Lang Publishing, 2008), 98.
  18. ↑ La Ville Sonnant:The Politics of Sacred Space in Avignon on the Eve of the French Revolution, Eric Johnson, Defining the Holy: Sacred Space in Medieval and Early Modern Europe, 331.
  19. ↑ 19,0 19,1 Patricia Healy Wasyliw, Martyrdom, Murder, and Magic: Child Saints and Their Cults in Medieval Europe, 98.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι