Ο Οίκος του Λίμπουργκ (γερμ. Limburg) είναι μια ευγενής οικογένεια της Λωρραίνης (Λοθαριγγίας). Γενάρχης του Οίκου είναι ο Βάλεραν Α΄, κόμης του Λίμπουργκ και του Αρλόν (απεβ. 1082), μάλλον σύζυγος της Αδέλας, κόρης του Θεοδωρίχου Α΄, δούκα της Άνω Λωρραίνης του Οίκου Αρντέν-Μπαρ.
Ο θυρεός του κόμη (μετέπειτα δούκα) του Λίμπουργκ.
Ιστορία του Οίκου
Το 1218 ο 6ος απόγονος του Βάλεραν Α΄, Ερρίκος Ε΄ νυμφεύθηκε την Ερμεσίνδη του Νεβέρ, κόμισσα του Λουξεμβούργου, οπότε η κομητεία πέρασε στον Οίκο του[1]. Είναι ο ιδρυτής νεότερου κλάδου του Οίκου του Λουξεμβούργου, που τέσσερα μέλη του έγιναν βασιλείς της Βοημίας και της Γερμανίας. Ο μεγαλύτερος αδελφός του Ερρίκος Δ΄, δούκας του Λίμπουργκ νυμφεύτηκε την Ίρμγκαρτ, κόμισσα του Μπεργκ. Είχε δύο γιους: τον Βάλεραν Δ΄, δούκα του Λουξεμβούργου, που είχε μόνο μία κόρη, η οποία τον διαδέχθηκε και τον Αδόλφο Ζ΄, κόμη του Μπεργκ. Ο εγγονός του τελευταίου Αδόλφος Θ΄, κόμης του Μπεργκ ήταν το τελευταίο άρρεν μέλος του Οίκου.
Το 1288 ο Ιωάννης Α΄, δούκας της Βραβάντης, κατέλαβε το δουκάτο του Λίμπουργκ, το οποίο έμεινε στον Οίκο του.
