Λουδοβίκος Δ΄ της ΒαυαρίαςΟ Λουδοβίκος Δ΄ (Ludwig IV, 1 Απριλίου 1282 – 11 Οκτωβρίου 1347), αποκαλούμενος και ο Βαυαρός, του Οίκου των Βίττελσμπαχ, ήταν βασιλιάς της Γερμανίας (ή βασιλιάς των Ρωμαίων) από το 1314, βασιλιάς της Ιταλίας από το 1327 και Αυτοκράτορας της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας από το 1328[1]. Ο Λουδοβίκος Δ΄ ήταν δούκας της Άνω Βαυαρίας από το 1294/1301 μαζί με τον μεγαλύτερο αδελφό του Ροδόλφο Α΄, υπηρέτησε ως Μάρκος του Βραδεμβούργου μέχρι το 1323 και ως Εκλέκτορας Κόμης του Ρήνου μέχρι το 1329, έγινε επίσης, δούκας της Κάτω Βαυαρίας το 1340 και Κόμης της Αινώ, της Ολλανδίας, της Ζηλανδίας και του Φρίσλαντ το 1345.
Βιογραφικά στοιχείαΟ Λουδοβίκος γεννήθηκε την 1 Απριλίου του 1282 στο Μόναχο της Γερμανίας, ήταν γιος του Λουδοβίκου Β΄, δούκα της Άνω Βαυαρίας και Εκλέκτορα Κόμη του Ρήνου. Μητέρα του ήταν η Ματθίλδη, κόρη του Βασιλιά της Γερμανίας Ροδόλφου Α΄.[2] Ο Λουδοβίκος Δ΄ ήταν ο προστάτης των Τευτόνων Ιπποτών. Το 1337 φέρεται να κατοχύρωσε στο Τευτονικό Τάγμα το προνόμιο να κατακτήσει τη Λιθουανία και τη Ρωσία, ενώ το Τάγμα είχε υποβάλει αίτημα μόλις για τρεις μικρές περιοχές τους.[3] Αργότερα, κατά τις εδαφικές διαμάχες που είχαν οι Τεύτονες με τους ξένους ηγέτες, απαγόρεψε να δικαστεί το Τάγμα ενώπιον αλλοδαπών δικαστηρίων. Ο Λουδοβίκος πέθανε τον Οκτώβριο του 1347, στο Puch κοντά στο Φύρστενφελντμπρουκ (Fürstenfeldbruck), από ένα εγκεφαλικό επεισόδιο που υπέστη κατά τη διάρκεια του κυνηγιού της αρκούδας. Ο τάφος του βρίσκεται στο Φράουενκιρχε του Μονάχου. ΟικογένειαΝυμφεύτηκε πρώτα το 1308 τη Βεατρίκη των Πιάστ, κόρη του Μπόλκο Α΄ δούκα του Λβόβεκ, Γιάβορ, κ.ά. και είχε τέκνα:
Το 1320 απεβίωσε η Βεατρίκη και ο Λουδοβίκος Δ΄ έκανε δεύτερο γάμο, με τη Μαργαρίτα Β΄ των Αβέν κόμισσα του Αινώ και της Ολλανδίας, κόρη του Γουλιέλμου Α΄ κόμη του Αινώ και της Ολλανδίας. Είχε τέκνα:
Πρόγονοι
Παραπομπές
Information related to Λουδοβίκος Δ΄ της Βαυαρίας |