Γεννήθηκε στις 4 Ιουνίου 1546. Ήταν ο πρώτος γιος του Σουλτάνου Σελίμ Β΄ και της Νουρμπανού Σουλτάν, τον οποίο διαδέχτηκε το 1574.[1]:21–22
Η εξουσία του υποσκάφτηκε από επιρροές του χαρεμιού και συγκεκριμένα αρχικά της μητέρας του Νουρμπανού Σουλτάν και έπειτα της συζύγου του Σαφιγιέ Σουλτάν. Ο Μεγάλος Βεζίρης Μεχμέτ Σοκολού Πασάς, ο οποίος κατείχε το αξίωμα από την εποχή του πατέρα του, τον βοήθησε να κρατήσει την εξουσία, μέχρι που δολοφονήθηκε τον Οκτώβριο του 1579.[2]
Κατά τη διάρκεια της βασιλείας του μετέφερε δυο μεγάλα αλαβάστρινα δοχεία από την Πέργαμο και τα τοποθέτησε στο Ναό της Αγίας Σοφίας στην Κωνσταντινούπολη. Η βασιλεία του σημαδεύτηκε επίσης από εκτεταμένους πολέμους με το Ιράν και την Αυστρία, καθώς και από οικονομική και θεσμική παρακμή της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.
Θάνατος
Πέθανε στις 16 Ιανουαρίου 1595 κατά τη διάρκεια εκστρατείας. Τάφηκε σε έναν τουρμπέ (τάφος) στην αυλή της Αγίας Σοφίας. Τον διαδέχθηκε ο γιος του Μωάμεθ Γ΄.
Ηγεμόνας Αλεμσάχ (?-1595) - Δολοφονήθηκε με εντολή του αδελφού του, Μωάμεθ Γ΄, μετά την άνοδό του στον θρόνο
Ηγεμόνας Γιουσούφ (?-1595) - Δολοφονήθηκε με εντολή του αδελφού του, Μωάμεθ Γ΄, μετά την άνοδό του στον θρόνο
Ηγεμόνας Χουσείν (?-1595) - Δολοφονήθηκε με εντολή του αδελφού του, Μωάμεθ Γ΄, μετά την άνοδό του στον θρόνο
Ηγεμόνας Κορκούτ (?-1595) - Δολοφονήθηκε με εντολή του αδελφού του, Μωάμεθ Γ΄, μετά την άνοδό του στον θρόνο
Ηγεμόνας Αλί (?-1595) - Δολοφονήθηκε με εντολή του αδελφού του, Μωάμεθ Γ΄, μετά την άνοδό του στον θρόνο
Ηγεμόνας Ισχάκ (?-1595) - Δολοφονήθηκε με εντολή του αδελφού του, Μωάμεθ Γ΄, μετά την άνοδό του στον θρόνο
Ηγεμόνας Ομέρ (?-1595) - Δολοφονήθηκε με εντολή του αδελφού του, Μωάμεθ Γ΄, μετά την άνοδό του στον θρόνο
Ηγεμόνας Αλαεντίν (?-1595) - Δολοφονήθηκε με εντολή του αδελφού του, Μωάμεθ Γ΄, μετά την άνοδό του στον θρόνο
Ηγεμόνας Νταβούτ (?-1595) - Δολοφονήθηκε με εντολή του αδελφού του, Μωάμεθ Γ΄, μετά την άνοδό του στον θρόνο
Ρουκιγιέ Σουλτάν (?-?), κόρη της Σεμσιρουχσάρ Χατούν
Φετχιγιέ Σουλτάν (?-?)
Ο Μουράτ ήταν φημισμένος γυναικάς. Είχε αποκτήσει από τα σκλαβοπάζαρα περισσότερα από 1.200 και ομορφότερα κορίτσια για το χαρέμι του, το οποίο θεωρούνταν από τα μεγαλύτερα του κόσμου. Του άρεσε να βλέπει τα κορίτσια να παίζουν γυμνά κατά τη διάρκεια του μπάνιου τους, ενώ πολλές φορές εφεύρισκε ο ίδιος παιχνίδια για να παίξουν. Ενώ η Αυτοκρατορία του παρήκμαζε, αυτός σύχναζε με τις ώρες στο χαρέμι του. Αυτός ο τρόπος ζωής του έδωσε την πατρότητα περισσότερων από 28 παιδιών.[3][4][5]
Παραπομπές
↑
Felek, Özgen. (2010). Re-creating image and identity: Dreams and visions as a means of Murad III's self-fashioning. PhD Thesis. University of Michigan. Ann Arbor: ProQuest/UMI. (Publication No. 3441203).
↑Maria Pia Pedani Fabris, Alessio Bombaci (2010). Inventory of the Lettere E Scritture Turchesche in the Venetian State Archives. BRILL. σελ. 26. ISBN978-90-04-17918-9.
↑Petruccioli, Attilio (1997). Gardens in the Time of the Great Muslim Empires: Theory and Design. E. J. Brill. σελ. 50. ISBN978-90-04-10723-6.