Ματ Ντέιμον

Ματ Ντέιμον
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Matt Damon (Αγγλικά)
Γέννηση8 Οκτωβρίου 1970 (1970-10-08) (54 ετών)
Κέιμπριτζ, Μασαχουσέτη, Η.Π.Α.
ΚατοικίαΛος Άντζελες
ΕθνικότηταBritish Americans[1], Finnish Americans[1], Σουηδοαμερικανοί[1] και Norwegian Americans[1]
Χώρα πολιτογράφησηςΑμερικανική
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο Χάρβαρντ και Cambridge Rindge and Latin School[2]
Ιδιότηταηθοποιός ταινιών, σεναριογράφος, παραγωγός ταινιών[3][4], συγγραφέας, ηθοποιός φωνής, ηθοποιός[5], τηλεοπτικός παραγωγός, παραγωγός και ηθοποιός τηλεόρασης[6]
Εν ενεργεία1988–σήμερα
ΣύζυγοςΛουτσιάνα Μποζάν Μπαρόζο (από 2005)
Τέκνα3
ΓονείςKent Telfer Damon[7] και Nancy June Carlsson Page[7]
Είδος τέχνηςΗθοποιός, σεναριογράφος, παραγωγός, φιλάνθρωπος
ΒραβεύσειςΌσκαρ Καλύτερου Πρωτότυπου Σεναρίου (1996), Satellite Award for Best Cast – Motion Picture (2006) και Αστέρι στη Λεωφόρο της Δόξας του Χόλιγουντ[8]
Υπογραφή
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Ο Ματ Ντέιμον (αγγλικά: Matthew Paige "Matt" Damon, 8 Οκτωβρίου 1970) είναι Αμερικανός ηθοποιός και σεναριογράφος.

Το 1998 κέρδισε μαζί με τον Μπεν Άφλεκ το Όσκαρ πρωτότυπου σεναρίου και τη Χρυσή σφαίρα καλύτερου σεναρίου για την ταινία Ο ξεχωριστός Γουίλ Χάντινγκ (Good Will Hunting) ενώ ήταν υποψήφιος και για το Όσκαρ και για τη Χρυσή Σφαίρα α' ανδρικού ρόλου για την ερμηνεία του ως Γουίλ Χάντινγκ στην εν λόγω ταινία. Έχει προταθεί επίσης για το Όσκαρ β' ανδρικού ρόλου για την ερμηνεία του στην ταινία Ανίκητος (Invictus) καθώς και για τη Χρυσή Σφαίρα για το ρόλο του στην ταινία Ο ταλαντούχος κύριος Ρίπλεϊ (The Talented Mr. Ripley).

Άλλες ταινίες στις οποίες πρωταγωνίστησε είναι: Η διάσωση του στρατιώτη Ράιαν (Saving Private Ryan), Η συμμορία των έντεκα (Ocean's Eleven), Η συμμορία των δώδεκα (Ocean's Twelve) και Η συμμορία των δεκατριών (Ocean's Thirteen), Χωρίς Ταυτότητα (The Bourne Identity), Στη σκιά των κατασκόπων (The Bourne Supremacy), Το τελεσίγραφο του Μπορν (The Bourne Ultimatum), Σιριάνα (Syriana), Ο Καθοδηγητής (The Good Shepherd), Ο πληροφοριοδότης (The Departed), Contagion και Μνημείων Άνδρες (The Monuments Men).

Πρώιμος βίος

Ο Ματ Ντέιμον γεννήθηκε στο Κέιμπριτζ της Μασαχουσέτης, γιος του Κεντ Τέλφερ Ντέιμον, ενός χρηματομεσίτη, και της Νάνσι Κάρλσον-Πέιτζ, μίας καθηγήτριας προσχολικής εκπαίδευσης στο Πανεπιστήμιο Λέσλι.[9][10] Ο Ντέιμον έχει Σκωτσέζικη, Αγγλική, Φινλανδική, και Σουηδική καταγωγή.[11] Έχει έναν αδερφό, τον Κάιλ, ο οποίος είναι ένας επιτυχημένος γλύπτης και καλλιτέχνης.[10][12] Αυτός και η οικογένειά του μετακόμισαν στο Νιούτον και έζησαν εκεί για δύο χρόνια. Αφού οι γονείς του χώρισαν, Ντέιμον και ο αδελφός του μετακόμισαν με τη μητέρα τους πίσω στο Κέιμπριτζ,[10][13] όπου έζησαν σε κοινόχρηστο με άλλες έξι οικογένειες σπίτι.[14][15] Ο Ντέιμον μεγάλωσε κοντά με τον ηθοποιό Μπεν Άφλεκ, ένα στενό φίλο από την παιδική ηλικία και συνεργάτη σε πολλές ταινίες (ο Ντέιμον είναι ο δέκατος εξάδελφος του Άφλεκ, κάποτε απομακρυσμένοι, μέσω ενός κοινού προγόνου της Νέας Αγγλίας.)[16] Ένας άλλος γείτονας του Ντέιμον ήταν ο ιστορικός και συγγραφέας Χάουαρντ Ζιν,[17] του οποίου την βιογραφική ταινία You Can't Be Neutral on a Moving Train και την ακουστική έκδοση του A People's History of the United States αφηγήθηκε ο Ντέιμον αργότερα.[15]

Ο Ντέιμον πήρε ρόλο ως παιδί εν μέρει επειδή η μητέρα του τον ανέτρεψε "από το βιβλίο",[14] το οποίο τον έκανε να αισθάνεται πως "δεν μπορούσες να καθορίσεις τον εαυτό σου, επειδή είχες ήδη καθοριστεί απ' αυτήν".[14] Φοίτησε στο Εναλλακτικό Σχολείο του Κέιμπριτζ (τώρα Γκράχαμ & Παρκς) και τότε στο Rindge και Λατινικό Σχολείο του Κέιμπριτζ, όπου ήταν πειθαρχημένος μαθητής[18] αλλά είχε τα "τρομακτικά" πρώτα δύο χρόνια λόγω του μικρού του ύψους εκείνη την εποχή.[19] Ως μοναχικός έφηβος, ο Ντέιμον είχε περιγράψει πως ένιωθε "πολύ πόνο θέλοντας να ανήκει κάπου και μην ανήκοντας".[14] Ο Ντέιμον ερμήνευσε ως ηθοποιός πολλές θεατρικές παραγωγές του γυμνασίου:[10] έχει πιστώσει τον δάσκαλο δράματος και λατινικών στο Ridge τον Τζέρι Σπέκα, ως σημαντική καλλιτεχνική επιρροή, ακόμα κι αν ο Ντέιμον υπενθυμίζει ότι "ο Κ. Σπέκα πάντα φαινόταν να εμπιστεύεται στον Μπεν (Άφλεκ) με του μεγαλύτερους ρόλους και τις μακρότερες ομιλίες".[18]

Ο Ντέιμον φοίτησε στο Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ από το 1988 έως το 1992 αλλά δεν αποφοίτησε.[20] Ενώ βρισκόταν στο Χάρβαρντ, σπούδασε Αγγλικά και έζησε στο Σπίτι Λόουελ. Πήρε μέρος στο μαθητικό θέατρο,[21] εμφανιζόμενος σε έργα όπως το Burn This in Winthrop House και το A... My Name is Alice (ένας από τους ρόλους αρσενικού συνήθως ερμηνεύεται από γυναίκα).[22] Ο Ντέιμον εγκατέλειψε το πανεπιστήμιο για να ακολουθήσει την καριέρα του στην ηθοποιία στο Λος Άντζελες επειδή λανθασμένα περίμενε το Geronimo: An American Legend να γίνει μεγάλη επιτυχία.[23] "Από τη στιγμή που κατάλαβα ότι είχα πάρει τη λάθος απόφαση, ήταν πολύ αργά. Ζούσα εδώ με ένα σωρό από ηθοποιούς, και όλοι προσπαθούσαμε να τα βγάλουμε πέρα", έχει πει ο Ντέιμον.[24]

Καριέρα ηθοποιίας

Πρώτα χρόνια

Ο Ντέιμον έκανε το ντεμπούτο του σε ταινία το 1988 όταν ήταν δεκαοχτώ, με μία μόνο γραμμή διαλόγου στη ρομαντική κωμωδία Mystic Pizza.[25] Ως φοιτητής στ Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ, συνέχισε να ακολουθεί την υποκριτική και ερμήνευσε μικρούς ρόλους σε προγράμματα όπως στην αρχέτυπη ταινία της TNT Ανατέλλων ήλος και στο προ-σχολικό συνόλου δράμα School Ties.[26] Το 1992, προσγείωσε ένα μεγάλο μέρος στο Geronimo: An American Legend με τους Τζιν Χάκμαν και Τζέισον Πάτρικ.[26] Τέσσερα χρόνια αργότερα, πήγε σε οντισιόν για ένα μικρό ρόλο στο Το νησί των κουρσάρων, αλλά απομακρύνθηκε.[27] Ο Ντέιμον έπειτα εμφανίστηκε ως ένας οπιούχων-εθισμένος στρατιώτης στο Το Τίμημα του Θάρρους του 1996. Απαιτήθηκε να χάσει 18 κιλά σε 100 μέρες (για δύο μόνο μέρες γυρισμάτων).[28][29] Αφού ακολούθησε μία αυτό-καθορισμένη δίαιτα και αγωγή υγείας για να χάσει το βάρος, στον Ντέιμον ειπώθηκε μετά το γυρίσματα ότι ήταν τυχερός που η καρδιά του δεν συρρικνώθηκε. Πήρε φάρμακα για αρκετά χρόνια αργότερα για να διορθώσει το στρες που προκλήθηκε στα επινεφρίδιά του. Το Τίμημα του Θάρρους του κέρδισε μερική κριτική προσοχή, καθώς η The Washington Post χαρακτήρισε την ερμηνεία του "εντυπωσιακή":[30] ο Ντέιμον έχει δηλώσει ότι άξιζε τον κόπο να ρισκάρει την υγεία του προκειμένου να απεικονίσει δεόντως τον χαρακτήρα του και να δείξει στη βιομηχανία πόσο αφοσιωμένος ήταν στη δουλειά του ως ηθοποιός.[25][29]

Πρώτοι σημαντικοί ρόλοι

Κατά τη διάρκεια των αρχών της δεκαετίας του 1990, ο Ντέιμον και ο Άφλεκ έγραψαν ένα σενάριο σχετικά με μία νεαρή ιδιοφυΐα μαθηματικών, το οποίο στη συνέχεια τόνισαν γύρω στο Χόλιγουντ για μεγάλο χρονικό διάστημα. Λαμβάνοντας συμβουλές από τον σκηνοθέτη Ρομπ Ράινερ, τον σεναριογράφο Ουίλιαμ Γκόλντμαν, και τον φίλο τους συγγραφέα/σκηνοθέτη Κέβιν Σμιθ, οι δυο τους έκαναν αλλαγές στο σενάριο.[23] Το σενάριο τελικά έγινε Ο ξεχωριστός Γουίλ Χάντινγκ (1997), και έλαβε εννιά υποψηφιότητες Όσκαρ, κερδίζοντας ο Ντέιμον και ο Άφλεκ Όσκαρ για το Καλύτερο Πρωτότυπο Σενάριο.[31][32] Ο Ντέιμον ήταν επίσης υποψήφιος για ένα Όσκαρ Καλύτερου Ηθοποιού για την ίδια ταινία, το οποίο συμψηφίζει ένα Όσκαρ Β’ Ανδρικού Ρόλου για τον συμπρωταγωνιστή Ρόμπιν Ουίλιαμς.[31] Αυτός και ο Άφλεκ πληρώθηκαν ο καθένας απολαβές των $600,000, ενώ η ταινία απέφερε συνολικά πάνω από $225 εκατομμύρια στο παγκόσμιο box office.[33] Οι δυο τους αργότερα διακωμώδησαν τους ρόλους τους από την ταινία στην ταινία του 2001 του Κέβιν Σμιθ Επιδρομή στο Χόλιγουντ.

Επίσης το 1997, ο Ντέιμον ήταν ο πρώτος στο αυστηρά επευφημημένο δράμα Ο Βροχοποιός, όπου αναγνωρίστηκε από την Los Angeles Times ως "ένας ταλαντούχος νέος ηθοποιός στο χείλος του καλλιτεχνικού στερεώματος".[34] Αφού συνάντησε τον Ντέιμον στο σετ του Ο ξεχωριστός Γουίλ Χάντινγκ, ο σκηνοθέτης Στίβεν Σπίλμπεργκ θέτει τον Ντέιμον ως τον τιμητικό χαρακτήρα στην ταινία του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου του 1998 Η διάσωση του στρατιώτη Ράιαν.[23]

Σταρ του Χόλιγουντ

Six actors, all but one wearing a leather jacket, are photographed on a stage with a blue curtain as a backdrop.
Οι Μπραντ Πιτ, Τζορτζ Κλούνεϊ, Ντέιμον, Άντι Γκαρσία, Τζούλια Ρόμπερτς (το καστ της Συμμορίας των Έντεκα), με τον σκηνοθέτη Στίβεν Σόντερμπεργκ το Δεκέμβριο του 2001

Ο Ντέιμον έχει γίνει γνωστός επιλέγοντας μία μεγάλη ποικιλία από ρόλους ταινιών, από την απεικόνισή του του αντί-ήρωα Τομ Ρίπλεϊ της Πατρίσια Χάισμιθ στον Ταλαντούχο Κύριο Ρίπλεϊ (1999)[25] μέχρι έναν έκπτωτο άγγελο ο οποίος συζητά τη μαζική κουλτούρα ως διανοούμενο περιεχόμενο με τον Άφλεκ στο Dogma (1999)· από ένα ενωμένο δίδυμο στο Οι Κολλητοί (2003), το οποίο έλαβε μεικτές κριτικές,[35] μέχρι την χαμηλού-προϋπολογισμού πειραματική ταινία Gerry (2002), την οποία συν-έγραψε με τους Κέισι Άφλεκ και Γκας Βαν Σαντ. Ο Ντέιμον συγκέντρωσε γενικά θετική κριτική αντίδραση για τη Χρυσή Σφαίρα του-υποψήφια[36] απεικόνιση του Ρίπλεϊ, με το Variety να δηλώνει ότι, "ο Ντέιμον εκφράζει εξαιρετικά την εικόνα του χαρακτήρα του από αθώο ενθουσιασμό σε ψυχρό υπολογισμό".[37]

Οι προσπάθειες του Ντέιμον στους δοκιμασμένους πρωταγωνιστικούς χαρακτήρες σε ρομαντικά δράματα όπως το Όλα τα Όμορφα Άλογα του 2000 και το Ο Θρύλος του Μπάγκερ Βανς ήταν εμπορικά και κριτικά ανεπιτυχείς. Το Variety είπε για τη δουλειά του στο Όλα τα Όμορφα Άλογα: "(ο Ντέιμον) απλά δεν φαίνεται αρκετά όπως ένας νεαρός άντρας ο οποίος πέρασε τη ζωή του μέσα στη σκόνη και την κοπριά ενός ράντζου βοοειδών του Τέξας. Ούτε πέτυχε κάποιες σπίθες με την (Πενέλοπε) Κρουζ."[38] Ομοίως θεωρείται "άβολος στο να είναι το κέντρο" του Ο Θρύλος του Μπάγκερ Βανς του Ρόμπερτ Ρέντφορντ.[39]

Από το 2001 έως το 2007, ο Ντέιμον κέρδισε ευρύτερη διεθνή αναγνώριση ως μέρος των δύο μεγάλων προνομιούχων ταινιών. Συμπρωταγωνίστησε ως ο Λάινους Κάλντγουελ, μαζί με τους Τζορτζ Κλούνεϊ, Μπραντ Πιτ, και Τζούλια Ρόμπερτς, στην ταινία του 2001 Η συμμορία των έντεκα του Στίβεν Σόντερμπεργκ, μία διασκευή της εγκληματικής ταινίας του 1960 του Rat Pack από το ίδιο όνομα: το επιτυχημένο εγκληματικό κωμικό δράμα γέννησε δύο συνέχειες, τα Η συμμορία των δώδεκα (2004) και Η συμμορία των δεκατριών (2007).[25] Έπαιξε τον αμνιακό δολοφόνο Τζέισον Μπορν στα επιτυχημένα θρίλερ δράσης Χωρίς Ταυτότητα (2002), Στη σκιά των κατασκόπων (2004), Το τελεσίγραφο του Μπορν (2007) και Τζέισον Μπορν (2016).[25] Το Entertainment Weekly τοποθέτησε τον Ντέιμον ως έναν "σταρ δράσης" στην τέλος-της-δεκαετίας του, "best-of" λίστα, λέγοντας, "Όταν υπέγραψε πρώτη φορά ως ο αμνιακός Τζέισον Μπορν το 2002, κανένας δεν θα είχε προβλέψει ότι ο Ντέιμον θα γινόταν ο καλύτερος μίξερ της δεκαετίας δύναμης και μυαλού. Δείχνει τι ξέρουμε".[40] Τον Αύγουστο του 2007, το οικονομικό περιοδικό Forbes δημιούργησε μία λίστα ηθοποιών οι οποίοι παρήγαγαν την καλύτερη εισπρακτική ερμηνεία σχετικά με τους μισθούς τους: η λίστα τοποθέτησε τον Ντέιμον ως τον πιο διαπραγματεύσιμο σταρ από τους αξιολογημένους ηθοποιούς, αποκαλύπτοντας ότι ο Ντέιμον είχε κατά μέσο όρο 29 δολάρια των ΗΠΑ στα ταμεία για κάθε δολάριο που κέρδισε για τις τελευταίες τρεις ταινίες του.[41][42]

Photo of Damon and De Niro, each wearing a tuxedo jacket and a dark blue shirt.
Ο Ντέιμον με τον Ρόμπερτ Ντε Νίρο στο Βερολίνο το Φεβρουάριο του 2007 για την πρεμιέρα του Ο Καθοδηγητής

Ο Ντέιμον έπαιξε μία μυθοπλαστική έκδοση του Βίλχελμ Γκριμ στην φανταστική περιπέτεια Οι Αδελφοί Γκριμ (2005) του Τέρι Γκίλιαμ, η οποία ήταν μία αυστηρά φιλτραρισμένη εμπορική αποτυχία:[43] η The Washington Post καταλήγει ότι, "ο Ντέιμον, συνεχώς αναβοσβήνει τα δόντια του ρεπόρτερ του και εκθειάζει μία απομίμηση, η διάλεκτος του 'Masterpiece Theatre', περνά σαν κάποιος ο οποίος χάθηκε στο δρόμο προς μία ακρόαση για μία γυμνασιακή παραγωγή του 'The Pirates of Penzance'".[44] Αργότερα εκείνη τη χρονιά, εμφανίζεται ως ένας αναλυτής ενέργειας στη Συριάνα.[45] Το 2006, ο Ντέιμον προσχώρησε με τον Ρόμπερτ Ντε Νίρο στο Ο Καθοδηγητής ως ένας αξιωματούχος με καριέρα στην CIA, και έπαιξε έναν μυστικό γκάνγκστερ που δούλευε για την Κρατική Αστυνομία της Μασαχουσέτης στο Ο πληροφοριοδότης του Μάρτιν Σκορσέζε, μία διασκευή του πολιτικού θρίλερ Σατανικές Υποθέσεις του Χονγκ Κονγκ.[25] Αξιολογώντας τη δουλειά του στις δύο ταινίες, η Μανόλα Ντάργκις της The New York Times έγραψε ότι ο Ντέιμον "κάνει κάτι που λίγοι σταρ με το είδος της χρέωσής του κάνουν: εξαφανίζεται".[46] Ο πληροφοριοδότης ήταν μία επιτυχία μεταξύ κριτικών και κοινού ομοίως.[43][47]

Ο Ντέιμον είχε μία μη πιστωμένη σύντομη εμφάνιση στα Νεότητα Χωρίς Νιάτα (2007) του Φράνσις Φορντ Κόπολα και άλλη μία σύντομη εμφάνιση στη βιογραφική ταινία Che του Τσε Γκεβάρα του 2008. Δάνεισε τη φωνή του στην Αγγλική έκδοση της ταινίας κινουμένων σχεδίων Ponyo, η οποία κυκλοφόρησε στις Ηνωμένες Πολιτείες τον Αύγουστο του 2009.[48] Επίσης έκανε μία έκτακτη εμφάνιση το 2009 στο φινάλε του έκτου κύκλου της Η Κουστωδία ως ο εαυτός του, όπου προσπαθεί να πείσει τον Βίνσεντ Τσέιζ (Άντριαν Γκρένιερ) στο να δωρήσει στο φιλανθρωπικό του έργο OneXOne — ένα πραγματικό ίδρυμα για το οποίο ο Ντέιμον είναι πρεσβευτής — και ενοχλείται όλο και περισσότερο όταν ο Τσέιζ δεν φαίνεται να συμφωνεί.[49][50]

Ο Ντέιμον ύστερα εμφανίζεται στη μαύρη κωμωδία του Στίβεν Σόντερμπεργκ, Αληθοφανή Ψέματα (2009),[51] in στην οποία η Χρυσής Σφαίρας-υποψήφια δουλειά του περιγράφηκε από το Entertainment Weekly ως έχει: "Ο σταρ – ο οποίο έχει αθόρυβα και σταθερά μετατραπεί σε έναν μεγάλο Απλού ανθρώπου ηθοποιό – βρίσκεται σε ευκίνητο έλεγχο καθώς αποκαλύπτει τις βαθιές τρέλες του χαρακτήρα του".[52] Επίσης το 2009, ο Ντέιμον απεικόνισε τον αρχηγό Φρανσουά Πιενάαρ της ομάδας εθνικής ένωσης ράγκμπι Νότιας Αφρικής στην Κλιντ Ίστγουντ-σκηνοθετημένη ταινία Ανίκητος, η οποία είναι βασισμένη στο βιβλίο του Τζον Κάρλιν του 2008 Playing the Enemy: Nelson Mandela and the Game That Changed a Nation και διαθέτει τον Μόργκαν Φρίμαν ως τον Νέλσον Μαντέλα.[53] Ο Ανίκητος κέρδισε στον Ντέιμον μία υποψηφιότητα Όσκαρ Β’ Ανδρικού Ρόλου. Το The New Republic παρατήρησε ότι, "Δεν είναι απαιτητικός ρόλος, αλλά ο όλο-και-πιο-παραγωγικός Ντέιμον το πετυχαίνει με χαμηλών-τόνων γοητεία και ακεραιότητα".[54]

Hand and foot prints in cement dated of June 6, 2007
Αποτυπώματα χεριών και πατημασιές του Ντέιμον μπροστά από το Κινέζικο Θέατρο Γκράουμαν

Το 2010, ο Ντέιμον ξανά-συνεργάστηκε με τον σκηνοθέτη Πολ Γκρίνγκρας, ο οποίος τον σκηνοθέτησε τα Στη σκιά των κατασκόπων και Το τελεσίγραφο του Μπορν, για τον θρίλερ δράσης Ουδέτερη Ζώνη, το οποίο απέτυχε εμπορικά[55] και έλαβε διφορούμενη υποδοχή από τους κριτικούς.[56]

Στις κινηματογραφικές ταινίες που τον διαθέτουν είτε ως πρωταγωνιστή ή ως υποστηρικτικό συμπρωταγωνιστή, οι ταινίες του έχουν αποφέρει ένα σύνολο από Η.Π.Α.$1.94[57] έως Η.Π.Α.$2.42 δισεκατομμύρια[58] (βασισμένα στην καταμέτρηση των ρόλων του ως απολύτως πρωταγωνιστής ή συμπεριλαμβανομένων των ενισχυτικών ρόλων, αντίστοιχα) στα ταμεία εισπράξεων της Νότιας Αμερικής, τοποθετώντας τον στους κορυφαίους σαράντα αποφέροντες ηθοποιούς όλων των εποχών.

Έχει εμφανιστεί ως προσκεκλημένος σταρ σε ένα επεισόδιο του Arthur, με τίτλο "The Making of Arthur", ως ο εαυτός του.[59] Κατά τη διάρκεια του Κύκλου 5 του 30 Rock, εμφανίστηκε ως προσκεκλημένος σταρ στο ρόλο του φίλου της Λιζ Λέμον στα επεισόδια "I Do Do", "The Fabian Strategy", "Live Show", και "Double Edged Sword".

Τα έργου του 2010 του Ντέιμον περιλαμβάνουν το Η Ζωή Μετά του Κλιντ Ίστγουντ και τη διασκευή των Αδερφών Κοέν του Γουέστερν του 1969 με πρωταγωνιστή τον Τζον Γουέιν Αληθινό Θράσος: η τελευταία ταινία ξεκίνησε τα γυρίσματα το Μάρτιο του 2010 και κυκλοφόρησε το Δεκέμβριο του ίδιου έτους.[60]

Το 2011, πρωταγωνίστησε στα Οι Ρυθμιστές, Contagion, και Ο Ζωολογικός μας Κήπος.

Ανερχόμενες ταινίες

Ο Ντέιμον θα δουλέψει μετά με το συχνό συνεργάτη Στίβεν Σόντερμπεργκ σε ένα έργο ως μακροπρόθεσμος συνέταιρος του Λιμπεράτσε, Σκοτ Θόρσεν, απέναντι στον Μάικλ Ντάγκλας σε μία επερχόμενη ταινία επικεντρωμένη στη ζωή του πιανίστα.[61] Θα πρωταγωνιστήσει επίσης στο Elysium. Τον Απρίλιο του 2012, ο Ντέιμον ήταν στα γυρίσματα του Promised Land, σκηνοθετημένο από τον Γκας Βαν Σαντ, το οποίο συν-έγραψε με τον Τζον Κραζίνσκι.[62][63]

Καριέρα παραγωγής

Μαζί με τον Άφλεκ και τους παραγωγούς Κρις Μουρ και Σων Μπέιλυ, ο Ντέιμον ίδρυσε την εταιρεία παραγωγής LivePlanet, μέσω της οποίας οι τέσσερις δημιούργησαν τη σειρά ντοκιμαντέρ Project Greenlight για να βρουν και να χρηματοδοτήσουν αξιόλογα κινηματογραφικά έργα από αρχάριους κινηματογραφιστές.[64] Η εταιρία παρήγαγε και ίδρυσε τη βραχύβια μυστηρίου-υβριδίου σειρά Push, Nevada, μεταξύ άλλων έργων. Το Project Greenlight ήταν υποψήφιο για ένα Έμμυ Σημαντικού Προγράμματος Πραγματικότητας το 2002, 2004, και 2005.[23]

Το Μάρτιο του 2010, ο Ντέιμον και ο Άφλεκ συνεργάστηκαν πάλι για να υπογράψουν μία πρώτης-ματιάς παραγωγή με την Warner Bros.[65]

Ανθρωπιστική εργασία

Ο Ντέιμον εθελοντής στην Αϊτή ως μέρος της Αποστολής Σταθεροποίησης των Ηνωμένων Εθνών

Ο Ντέιμον ήταν ο ιδρυτής του H2O Africa Foundation, του φιλανθρωπικού σκέλους της εκστρατείας Running the Sahara,[23][66] η οποία συγχωνεύθηκε με την WaterPartners για να δημιουργήσουν την Water.org τον Ιούλιο του 2009.[67] Αυτός, μαζί με τους Τζορτζ Κλούνεϊ, Μπραντ Πιτ, Ντον Τσιντλ, Pressman Πρέσμαν , και Τζέρι Γουάιντραουμπ, είναι ένας από τους ιδρυτές του Not On Our Watch Project, μίας οργάνωσης που εστιάζει στην παγκόσμια περίθαλψη και στους πόρους για να σταματήσει και να αποτρέψει μαζικές θηριωδίες όπως στο Νταρφούρ.[68] Ο Ντέιμον στηρίζει την ONE Campaign, η οποία έχει ως στόχο την καταπολέμηση του AIDS και της φτώχειας στις χώρες του Τρίτου Κόσμου. Έχει εμφανιστεί στην έντυπη και τηλεοπτική τους διαφήμιση. Ο Ντέιμον είναι επίσης πρεσβευτής για το OneXOne, ένα μη-κερδοσκοπικό ίδρυμα που είναι προσηλωμένο στη στήριξη, διατήρηση και βελτίωση ζωών των παιδιών σε σπίτι στον Καναδά, στις Ηνωμένες Πολιτείες, καθώς και σε όλο τον κόσμο.[69] Ο Ντέιμον είναι επίσης εκπρόσωπος για την Feeding America, τη μεγαλύτερη εστιασμένη-στις-ΗΠΑ απαλλαγής-της-πείνας οργάνωση, και μέλος του Συμβουλίου Ψυχαγωγίας, συμμετέχοντας στις διαφημίσεις κοινωνικού ενδιαφέροντός τους στο Ad Council.

Ο Ντέιμον είναι μέλος του διοικητικού συμβουλίου της Tonic Mailstopper (πρώην GreenDimes), μίας εταιρίας που προσπαθεί να σταματήσει την ανεπιθύμητη αλληλογραφία που παραδίδεται σε Αμερικανικά σπίτια κάθε μέρα.[70] Εμφανιζόμενος στο The Oprah Winfrey Show στις 20 Απριλίου του 2007, ο Ντέιμον προώθησε τις προσπάθειες της οργάνωσης που αποτρέπει τα δέντρα που χρησιμοποιούνται για τα γράμματα και τους φακέλους ανεπιθύμητης αλληλογραφίας από το να κόβονται. Ο Ντέιμον δήλωσε: "Για μια εκτιμώμενη δεκάρα ημερησίως μπορούν να σταματήσουν το 70 τοις εκατό της ανεπιθύμητης αλληλογραφίας που έρχεται στο σπίτι σας. Είναι πολύ απλό, εύκολο να γίνει, καλό δώρο για να δώσουν, έχω πράγματι υπογράψει όλη μου την οικογένεια. Ήταν ένα δώρο που μου δόθηκε την περασμένη περίοδο των διακοπών και ήμουν τόσο εντυπωσιασμένος που είμαι τώρα στο συμβούλιο της εταιρίας."[71]

Το 2011, το ντοκιμαντέρ το οποίο αφηγήθηκε, American Teacher, άνοιξε στη Νέα Υόρκη πριν από την εθνική εξέταση.[72]

Στα ΜΜΕ

Κίμελ και Ντέιμον

Ο κωμικός Τζίμι Κίμελ σε κάποιο σημείο άρχισε να δηλώνει κοντά στο τέλος της τηλεοπτικής του ABC εκπομπής Jimmy Kimmel Live!, "Ζητώ συγγνώμη στο Ματ Ντέιμον: μας τελείωσε ο χρόνος". Η γραμμή είναι ένα αστείο που σατιρίζει περιπτώσεις όπου οι εκπομπές δεν μπορούν να διαθέσουν τον τελευταίο τους καλεσμένο λόγω χρονικών περιορισμών. Στις 12 Σεπτεμβρίου του 2006, μετά από ένα τμήμα που πρόβαλε τα τρέχοντα αστεία και μία μεγάλη εισαγωγή από τον Κίμελ, ο Ντέιμον τελικά εμφανίστηκε στην εκπομπή, μόνο και μόνο για να κόψει απολογητικά ο Κίμελ τη συνέντευξή του και να κατευθυνθεί στους τίτλους, καθώς ο Ντέιμον τον καταράστηκε. Αυτή η συμπλοκή ήταν εξ ολοκλήρου σχεδιασμένη από τους Κίμελ και Ντέιμον.[73]

Η φίλη του Κίμελ εκείνη την εποχή, η κωμικός Σάρα Σίλβερμαν, εμφανίστηκε στο Jimmy Kimmel Live στις 31 Ιανουαρίου του 2008 και πρόβαλε ένα κλιπ όπυ τραγουδά ένα τραγούδι με τίτλο "I'm Fucking Matt Damon." Ο Ντέιμον εμφανίστηκε στο τραγούδι με την Σίλβερμαν.[74] Ο Κίμελ απάντησε προβάλλοντας το δικό του μουσικό βίντεο στο οποίο ανακοίνωσε, μέσω του τραγουδιού, ότι αυτός "γαμά τον Μπεν Άφλεκ." Το βίντεο προβλήθηκε στις 24 Φεβρουαρίου του 2008, και διέθετε τον Άφλεκ μαζί με μία πληθώρα διασημοτήτων, συμπεριλαμβανομένων των Ντον Τσιντλ, Μπραντ Πιτ, Κάμερον Ντίαζ, Χάρισον Φορντ, και Ρόμπιν Ουίλιαμς.

Μετέπειτα, ο στενός φίλος του Κίμελ, Γκιγέρμο, εμφανίστηκε σε μία παρωδία του Το τελεσίγραφο του Μπορν, στο οποίο πρωταγωνίστησε ο Ντέιμον. Τότε κυνηγήθηκε από τον Ντέιμον καθώς καταράστηκε τον Κίμελ για το ότι είναι πίσω από όλα αυτά.

Η πιο πρόσφατη συνάντηση είχε τίτλο "Η Λέσχη των Ωραίων Ανδρών" η οποία διέθετε τον Κίμελ, μαζί με άλλους "Ωραίους Άνδρες" συμπεριλαμβανομένων των Μάθιου ΜακΚόναχι, Τζον Κραζίνσκι, Πάτρικ Ντέμπσεϊ, Στινγκ, Γκίλες Μαρίνι, Τεντ Ντάνσον, Ρομπ Λόου, Κιθ Ούρμπαν, Τόνι Ρόμο, Ταγιέ Ντιγκς, Τζος Χάρτνετ, Μπεν Άφλεκ και Λέννυ Κράβιτζ. Στο τέλος της παρωδίας ο Κίμελ έχει μία πόρτα που χτύπησε στο πρόσωπό του από τον Ντέιμον να δηλώνει ότι είχαν ξεμείνει από χρόνο και τότε ο Ντέιμον συνεχίζει με ένα μοχθηρό γέλιο.[75]

Πολιτικές απόψεις

Ο Ντέιμον εμφανίστηκε στο Hardball with Chris Matthews το Δεκέμβριο του 2006 και, ενώ συζητούσαν τον συνεχιζόμενο πόλεμο στο Ιράκ, δήλωσε: "Φαίνεται σαν να έχουμε μία μαχόμενη τάξη στη χώρα μας που αποτελείται από ανθρώπους οι οποίοι πρέπει να πάνε για οικονομικούς λόγους... δεν νομίζω ότι αυτό είναι δίκαιο. Αν πρόκειται να στείλετε ανθρώπους στον πόλεμο... τότε αυτό χρειάζεται να συμμεριστεί από όλους, ξέρετε, και αν ο πρόεδρος έχει κόρες οι οποίες είναι ενήλικες τότε ίσως θα έπρεπε να πάνε επίσης."[76]

Στις 10 Σεπτεμβρίου του 2008, ένα βίντεο κυκλοφόρησε στο YouTube από το Associated Press στο οποίο ο Ντέιμον σχολίασε στην Ρεπουμπλικανική Αντιπρόεδρο υποψήφια Σάρα Πέιλιν, την οποία είδε ανέτοιμη να οδηγήσει τη χώρα σε περίπτωση που ο Τζον Μακέιν δεν τα κατάφερνε με την πρώτη του θητεία. Ο Ντέιμον αναφέρθηκε στην Πέιλιν ως μία "...κακή ταινία Disney... 'είμαι απλά μία μαμά του χόκεϊ από την Αλάσκα εδώ για να αναλάβω τον Λευκό Οίκο,'" και πρόσθεσε, "Είναι παράλογο ... πρέπει να ξέρω αν πραγματικά σκέφτεται τους δεινόσαυρους που ήταν εδώ 4.000 χρόνια πριν. Επειδή πρόκειται να έχει τους πυρηνικούς κωδικούς."[77] Το 2012 αυτός, ο Άφλεκ, και ο Τζον Κραζίνσκι διοργάνωσαν έναν Δημοκρατικό έρανο για την υποψήφια της Γερουσίας Ελίζαμπεθ Γουόρεν.[78]

Διαφήμιση

Τον Ιανουάριο του 2012 ανακοινώθηκε ότι ο Ντέιμον είχε υπογράψει μία πολυετή συμφωνία για να είναι η φωνή των διαφημίσεων της TD Ameritrade, αντικαθιστώντας τον Σαμ Γουότερστον ως εκπρόσωπο της έκπτωσης μεσιτείας. Ο Ντέιμον δώρισε όλες τος αμοιβές από τις διαφημίσεις σε φιλανθρωπίες.[79]

Προσωπική ζωή

Damon in a tuxedo and bow-tie, with his wife wearing a low-cut, silver gown.
Ο Ντέιμον με τη σύζυγο Λουτσιάνα Μποζάν Μπαρόζο στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Βενετίας του 2009

Ο Ντέιμον βγήκε με τη συμπρωταγωνίστριά του Μίνι Ντράιβερ στο Ο ξεχωριστός Γουίλ Χάντινγκ.[80] Αργότερα είχε μία διετή σχέση με την ηθοποιό Γουινόνα Ράιντερ.[25] Από το 2001 έως το 2003, είχε δεσμό με την Οντέσα Γουιτμάιερ, πρώην προσωπική βοηθό του Μπίλι Μπομπ Θόρντον και του Μπεν Άφλεκ.[25] Ενώ γυριζόταν το Οι Κολλητοί το 2003,[81] ο Ντέιμον συνάντησε την γεννημένη-στην-Αργεντινή Λουτσιάνα Μποζάν Μπαρόζο (γεννημένη το 1976) στο Μαϊάμι, όπου εργαζόταν ως μπαργούμαν.[82] Παντρεύτηκαν σε έναν ιδιωτικό πολιτικό γάμο στις 9 Δεκεμβρίου του 2005, στο Γραφείο Γάμων του Μανχάταν κοντά στο Δημαρχείο της Νέας Υόρκης.[82] Ο Ντέιμον έγινε πατριός στη νεαρή κόρη της Μπαρόζο, στην Αλέξια, από τον προηγούμενό της γάμο. Το πρώτο παιδί του ζευγαριού μαζί, η κόρη Ιζαμπέλα, γεννήθηκε στις 11 Ιουνίου του 2006 στο Μαϊάμι της Φλόριντα.[83] Η δεύτερη κόρη του ζευγαριού, η Τζία Ζαβάλα Ντέιμον, ακολούθησε στις 20 Αυγούστου του 2008, επίσης γεννημένη στο Μαϊάμι.[84] Μία τρίτη κόρη, η Στέλα Ζαβάλα Ντέιμον, γεννήθηκε στις 20 Οκτωβρίου του 2010 στη Νέα Υόρκη.[85] Από το 2011, ο Ντέιμον και η οικογένειά του κατοικούν στο Μανχάταν.[65]

Ο Ντέιμον είναι οπαδός της Μπόστον Ρεντ Σοξ.[86] Αφού η ομάδα κέρδισε την Παγκόσμια Σειρά του 2007, αφηγήθηκε το αναμνηστικό DVD που κυκλοφόρησε στην εκδήλωση.[87]

Ο Ντέιμον απολαμβάνει να παίζει πόκερ έχει αγωνιστεί σε αρκετές εκδηλώσεις Παγκόσμιου Πρωταθλήματος Πόκερ (ΠΠΠ)[88][89] συμπεριλαμβανομένης της κύριας εκδήλωσης Παγκόσμιου Πρωταθλήματος Πόκερ του 2010.[90] Έριξε $25.000 στο ΠΠΠ ενώ ερευνούσε το ρόλο του ως επαγγελματίας παίκτης του πόκερ στο Οι Παίκτες (1998)[91] και αφού γυρίστηκε η ταινία ο Ντέιμον αποκλείστηκε από το ΠΠΠ του 1998 από τον επαγγελματία του πόκερ Ντόυλ Μπράνσον.[92]

Βραβεύσεις και τιμές

Pink granite star on a black granite side-walk.
Το αστέρι του Ματ Ντέιμον στη Λεωφόρο της Δόξας στο Χόλυγουντ
Κύριο λήμμα: Κατάλογος βραβείων και υποψηφιοτήτων του Ματ Ντέιμον
  • Ο Ντέιμον κέρδισε πολλά βραβεία για το Ο ξεχωριστός Γουίλ Χάντινγκ, μία ταινία που συνέγραψε με τον Μπεν Άφλεκ. Ήταν υποψήφιος για το Όσκαρ "Α' Ανδρικού Ρόλου" και κέρδισε για το "Καλύτερο Σενάριο Γραμμένο Κατευθείαν για την Οθόνη".[31][32]
  • Στις 25 Ιουλίου του 2007, ο Ντέιμον έγινε το 2,343ο άτομο που λαμβάνει ένα αστέρι στη Λεωφόρο της Δόξας στο Χόλυγουντ.[93] Αντέδρασε στην απονομή δηλώνοντας: "Μερικές φορές στη ζωή μου είχα τέτοιες εμπειρίες που είναι ακριβώς το είδος του πάρα πολύ μεγάλο για να κατεργαστεί και αυτό φαίνεται σαν να πρόκειται να είναι μία από εκείνες τις φορές."[94]
  • Ο Ντέιμον έχει προταθεί για τέσσερα βραβεία Συντεχνίας Ηθοποιών Οθόνης και επτά Βραβεία MTV Movie για διάφορες ταινίες. Επιπλέον, έχει τρεις υποψηφιότητες Έμμυ για το έργο του ως παραγωγός σε τρεις κύκλους του Project Greenlight.[95]
  • Ο Ντέιμον ονομάστηκε ο Πιο Σέξι Άνδρας Εν Ζωή του περιοδικού People για το 2007.[96]
  • Ο Ντέιμον κέρδισε το 'Καλύτερος Ass-Kicker' και 'Άνδρας της Χρονιάς' στα Βραβεία Επιλογής Συλλεκτών Αγοριών του 2008.[97]
  • Στις 27 Μαρτίου του 2010, ο Ντέιμον έλαβε το 24ο Ετήσιο Αμερικανικό Βραβείο Ταινιοθήκης, το οποίο του παρουσιάστηκε από τον Μπεν Άφλεκ σε μία τελετή που περιλάμβανε ψητά από τους συναδέλφους και φίλους του Ντέιμον στην βιομηχανία ψυχαγωγίας.[98]

Φιλμογραφία

Κινηματογράφος και τηλεόραση
Έτος Τίτλος Ρόλος Σημειώσεις Παρ.
1988 Mystic Pizza Στίμερ [99]
1988 Η Καλή Μητέρα Πρόσθετος [100]
1989 Ο ξυπόλητος Τζο Πρόσθετος Πάρκου Φένγουεϊ [101]
1992 School Ties Τσάρλι Ντίλον [102]
1993 Geronimo: An American Legend 2ος Υπολοχαγός Μπρίτον Ντέιβις [103]
1996 Glory Daze Έντγκαρ Παντγουάκερ [104]
1996 Το Τίμημα του Θάρρους Ειδικός Ιλάριο [105]
1997 Ο ξεχωριστός Γουίλ Χάντινγκ Γουίλ Χάντινγκ Οσκαρ Καλύτερου Πρωτότυπου Σεναρίου (με τον Μπεν Άφλεκ)
Χρυσή Σφαίρα Καλύτερου Σεναρίου
Βραβείο Circuit Community Καλύτερου Σεναρίου
48ο Διεθνές Βραβείο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Βερολίνου για την Εξαιρετική Ενιαία Επίτευξη[106]
Βραβείο Blockbuster Entertainment για τον Αγαπημένο Ηθοποιό
Βραβείο Broadcast Film Critics Association για το Καλύτερο Πρωτότυπο Σενάριο
Βραβείο Broadcast Film Critics Association για τον Θεαματικό Καλλιτέχνη
Βραβείο Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου Σικάγου για τον Περισσότερο Υποσχόμενο Ηθοποιό
Βραβείο Κύκλου Κριτικών Κινηματογράφου Φλόριντας για τον Νεοφερμένο του έτους για Σενάριο (με τον Μπεν Άφλεκ)
Βραβείο Humanitas για την Χαρακτηριστική Κατηγορία Κινηματογράφου (με τον Μπεν Άφλεκ)
Βραβείο Σιέρα για τον Πολλά Υποσχόμενο Ηθοποιό
Βραβείο Φωτογραφίας Κριτικής Εθνικού Συμβουλίου για την Ειδική Επίτευξη στην Δημιουργία Ταινίας (με τον Μπεν Άφλεκ)
Βραβείο Satellite για το Καλύτερο Σενάριο (με τον Μπεν Άφλεκ)
Υποψηφιότητα—Όσκαρ Καλύτερου Ηθοποιού
Υποψηφιότητα—Χρυσή Σφαίρα Καλύτερου Ηθοποιού – Δραματικής Ταινίας
Υποψηφιότητα—Βραβείο Συντεχνίας Ηθοποιών Οθόνης Καλύτερου Ηθοποιού
Υποψηφιότητα—Βραβείο Αμερικής Συντεχνίας Συγγραφέων Καλύτερου Πρωτότυπου Σεναρίου (με τον Μπεν Άφλεκ)
Υποψηφιότητα—Βραβείο Συντεχνίας Ηθοποιών Οθόνης Καλύτερου Καστ
Υποψηφιότητα—Βραβείο Felix Καλύτερου Σεναρίου (με τον Μπεν Άφλεκ)
Υποψηφιότητα—Βραβείο Circuit Community Καλύτερου Ηθοποιού
Υποψηφιότητα—Βραβείο Boston Society of Film Critics Καλύτερου Σεναρίου (με τον Μπεν Άφλεκ)
Υποψηφιότητα—Βραβείο Chlotrudis Καλύτερου Πρωτότυπου Σεναρίου (από κοινού με τον Μπεν Άφλεκ)
Υποψηφιότητα—Βραβείο Κινηματογράφου Κύκλου Κριτικών Λονδίνου Σεναριογράφου της Χρονιάς (από κοινού με τον Μπεν Άφλεκ)
Υποψηφιότητα—Βραβείο Κινηματογράφου Κύκλου Κριτικών Λονδίνου Ηθοποιού της Χρονιάς
Υποψηφιότητα—Βραβείο MTV Movie Καλύτερου Φιλιού (από κοινού με την Μίνι Ντράιβερ)
Υποψηφιότητα—Βραβείο MTV Movie Καλύτερης Απόδοσης Άνδρα
Υποψηφιότητα—Βραβείο MTV Movie Καλύτερου Επί-Οθόνης Διδύμου
Υποψηφιότητα—Βραβεία Κοινότητας Κριτικών Κινηματογράφου Διαδικτύου Καλύτερου Σεναρίου
Υποψηφιότητα—Βραβείο Satellite Καλύτερου Ηθοποιού σε μία Κινηματογραφική Ταινία ή Δράμα 		[107]
1997 Ο Βροχοποιός Ρούντι Μπέιλορ Βραβείο Σιέρα για τον Πολλά Υποσχόμενο Ηθοποιό
Υποψηφιότητα—Βραβείο Blockbuster Entertainment Αγαπημένου Ηθοποιού σε μία Δραματική Ταινία
Υποψηφιότητα—Βραβείο Κινηματογράφου Κύκλου Κριτικών Λονδίνου Ηθοποιού της Χρονιάς 		[108]
1997 Ακολουθώντας την Έιμι Σον Οράν Σύντομη εμφάνιση [109]
1998 Rounders Μάικ ΜακΝτέρμοτ Υποψηφιότητα—Βραβείο Teen Choice Ηθοποιού Ταινίας Επιλογής [110]
1998 Η διάσωση του στρατιώτη Ράιαν Στρατιώτης Τζέιμς Φράνσις Ράιαν Βραβείο Κοινότητας Κριτικών Κινηματογράφου Διαδικτύου Καλύτερου Συνόλου
Υποψηφιότητα—Βραβείο Κινηματογράφου Κύκλου Κριτικών Λονδίνου Ηθοποιού της Χρονιάς
Υποψηφιότητα—Βραβείο Συντεχνίας Ηθοποιών Οθόνης Καλύτερου Καστ 		[111]
1999 Ο ταλαντούχος κύριος Ρίπλεϊ Τομ Ρίπλεϊ Υποψηφιότητα—Χρυσή Σφαίρα Καλύτερου Ηθοποιού – Δραματικής Ταινίας
Υποψηφιότητα—Βραβείο Blockbuster Entertainment Αγαπημένου Ηθοποιού σε Ταινία Αγωνίας
Υποψηφιότητα—Βραβείο Boston Society of Film Critics Καλύτερου Ηθοποιού
Υποψηφιότητα—Βραβείο Σιέρα Καλύτερου Ηθοποιού
Υποψηφιότητα—Βραβείο MTV Movie Καλύτερης Μουσικής Εκτέλεσης (με τον Τζουντ Λο και τον Φιορέλο)
Υποψηφιότητα—Βραβείο MTV Movie Καλύτερου Κακού
Υποψηφιότητα—Βραβείο Online Film & Television Association Καλύτερου Ηθοποιού
Υποψηφιότητα—Βραβείο Teen Choice Ηθοποιού Ταινίας Επιλογής
Υποψηφιότητα—Βραβείο Teen Choice Ψεύτης Ταινίας Επιλογής 		[112]
1999 Dogma Λόκι [113]
2000 Ανακαλύπτοντας τον Φόρεστερ Στίβεν Σάντερσον Σύντομη εμφάνιση [114]
2000 Όλα τα Όμορφα Άλογα Τζον Γκρέιντι Κόουλ Υποψηφιότητα—Βραβείο Blockbuster Entertainment Αγαπημένου Ηθοποιού σε Δράμα ή Ρομάντζο
Υποψηφιότητα—Βραβείο Σιέρα Καλύτερου Ηθοποιού 		[115]
2000 Ο Θρύλος του Μπάγκερ Βανς Ράνουλφ Τζάνα [116]
2000 Τιτάν - Μετά το τέλος της Γης Κέιλ Τάκερ Φωνή [117]
2001 Κινηματογράφος: Ματζέστικ Λουκ Τριμπλ Φωνή μόνο [118]
2001 Η συμμορία των έντεκα Λάινους Κάλντγουελ Υποψηφιότητα—Βραβείο Αποκλειστικού DVD Καλύτερου Σχόλιου Ήχου (με τον Μπραντ Πιτ και τον Άντι Γκαρσία)
Υποψηφιότητα—Βραβείο MTV Movie Καλύτερης Επί-Οθόνης Ομάδας
Υποψηφιότητα—Βραβείο Κοινότητας Κριτικών Κινηματογράφου Φοίνικα Καλύτερης Ερμηνείας Συνόλου 		[119]
2001 Επιδρομή στο Χόλιγουντ Τον εαυτό του Σύντομη εμφάνιση [120]
2002 Εξομολογήσεις ενός επικίνδυνου μυαλού Ματ, εργένης #2 Σύντομη εμφάνιση [121]
2002 Χωρίς Ταυτότητα Τζέισον Μπορν/Ντέιβιντ Γουέμπ [122]
2002 Σπίριτ, το Άγριο Άλογο Σπίριτ Φωνή
Βραβείο Δυτικής Κληρονομιάς Καλύτερης Ταινίας
Υποψηφιότητα—Βραβείο Επιλογής Παιδιών Αγαπημένης Φωνής από μία Κινούμενη Ταινία 		[123]
2002 Gerry Τζέρι Επίσης συν-συγγραφέας
2002 Αληθινές αξίες — Παραγωγός [124]
2002 Επίδοξος Εραστής Κέβιν Παραγωγός
Σύντομη εμφάνιση 		[125]
2002 Speakeasy — Εκτελεστικός παραγωγός [126]
2003 Η μάχη των φύλων — Εκτελεστικός παραγωγός [127]
2003 Οι Κολλητοί Μπομπ Τένορ [128]
2004 Howard Zinn: You Can't Be Neutral on a Moving Train Αφηγητής Φωνή [129]
2004 Η συμμορία των δώδεκα Λάινους Κάλντγουελ Βραβείο Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου Αναμετάδοσης Καλύτερου Καστ
Υποψηφιότητα—Βραβείο Broadcast Film Critics Association Καλύτερου Καλλιτεχνικού Συνόλου 		[130]
2004 Στη σκιά των κατασκόπων Τζέισον Μπορν/Ντέιβιντ Γουέμπ Βραβείο Αυτοκρατορίας Καλύτερου Ηθοποιού
Υποψηφιότητα—Βραβείο Ταινίας MTV Καλύτερης Εκτέλεσης
Υποψηφιότητα—Βραβείο Κρόνου Καλύτερου Ηθοποιού
Υποψηφιότητα—Βραβείο Teen Choice Ηθοποιού Ταινίας Επιλογής Δράσης/Θρίλερ
2004 Γλυκός Μπελάς ΔΣ Στέλεχος #2 Σύντομη εμφάνιση [131]
2004 EuroTrip Ντόνι Σύντομη εμφάνιση [132]
2005 Syriana Μπράιαν Γούντμαν [133]
2005 Magnificent Desolation: Walking on the Moon 3D Άλαν Σέπαρντ (φωνή) Ντοκιμαντερ [134][135]
2005 Οι Αδελφοί Γκριμ Γουίλ (Βίλχελμ) Γκριμ [136]
2005 Έδεσμα - Εκτελεστικός παραγωγός [137]
2006 Ο Καθοδηγητής Έντουαρντ Ουίλσον 57ο Διεθνές Βραβείο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Βερολίνου για την Εξαιρετική Καλλιτεχνική Συμμετοχή
Υποψηφιότητα—Χρυσή Σφαίρα Καλύτερου Ηθοποιού σε Μουσική Κινηματογραφική Ταινία ή Κωμωδία
Υποψηφιότητα—Βραβείο Satellite Καλύτερου Ηθοποιού σε Μουσική Κινηματογραφική Ταινία ή Κωμωδία
Υποψηφιότητα—Βραβείο St. Louis Film Critics Association Καλύτερου Ηθοποιού 		[138]
2006 Ο πληροφοριοδότης Επιλοχίας Κόλιν Σάλιβαν Βραβείο Κινηματογραφικών Ταινιών Κριτικής Εθνικού Συμβουλίου Καλύτερου Συνόλου
Βραβείο-Κριτικών Κινηματογράφου Κεντρικού Οχάιου Καλύτερου Συνόλου
Βραβείο People's Choice Καλύτερου Επί-Οθόνης Ταιριάσματος (με τον Λεονάρντο Ντι Κάπριο και τον Τζακ Νίκολσον)
Υποψηφιότητα—Βραβείο Συντεχνίας Ηθοποιών Οθόνης Καλύτερου Καστ
Υποψηφιότητα—Βραβείο Circuit Community Καλύτερου Καστ
Υποψηφιότητα—Βραβείο Boston Society of Film Critics Καλύτερου Καστ
Υποψηφιότητα—Βραβείο Broadcast Film Critics Association Καλύτερου Καλλιτεχνικού Συνόλου
Υποψηφιότητα — Βραβείο Gold Derby Καλύτερου Συνόλου 		[139]
2007 Η συμμορία των δεκατριών Λάινους Κάλντγουελ Υποψηφιότητα—Βραβείο Teen Choice Επιλογής Χημείας σε Ταινία [140]
2007 Running the Sahara Αφηγητής Ντοκιμαντέρ;
Εκτελεστικός παραγωγός 		[141]
2007 Το τελεσίγραφο του Μπορν Τζέισον Μπορν/Ντέιβιντ Γουέμπ Υποψηφιότητα—Βραβείο Αυτοκρατορίας Καλύτερου Ηθοποιού
Υποψηφιότητα—Βραβείο MTV Movie Καλύτερης Μάχης (με τον Τζόι Άνσα)
Υποψηφιότητα—Βραβείο MTV Movie Καλύτερης Ερμηνείας
2007 Νεότητα Χωρίς Νιάτα Τεντ Τζόουνς, Δημοσιογράφος Περιοδικού Life Σύντομη εμφάνιση [142]
2008 Τσε: Μέρος 2 Πάτερ Σβαρτς Σύντομη εμφάνιση [143]
2009 Ponyo Κοΐτσι Φωνή (Αγγλική έκδοση)
2009 Αληθοφανή Ψέματα Μαρκ Γουιτάκρ Υποψηφιότητα—Χρυσή Σφαίρα Καλύτερου Ηθοποιού σε Μουσική Κινηματογραφική Ταινία ή Κωμωδία
Υποψηφιότητα—Βραβείο Συλλόγου Κριτικών Κινηματογράφου Σικάγου Καλύτερου Ηθοποιού
Υποψηφιότητα—Βραβείο Indiewire Critics' Poll Καλύτερου Ηθοποιού
Υποψηφιότητα—Βραβείο Village Voice Film Poll Καλύτερου Ηθοποιού
Υποψηφιότητα—Βραβείο Κοινότητας Κριτικών Κινηματογράφου Ντιτρόιτ Καλύτερου Ηθοποιού
Υποψηφιότητα—Βραβείο Κοινότητας Κριτικών Κινηματογράφου Σαν Ντιέγκο Καλύτερου Ηθοποιού
Υποψηφιότητα—Βραβείο Satellite Καλύτερου Ηθοποιού σε Μουσική Κινηματογραφική Ταινία ή Κωμωδία
2009 Ανίκητος Φρανσουά Πιενάαρ Υποψηφιότητα—Όσκαρ Καλύτερου Β’ Ανδρικού Ρόλου
Υποψηφιότητα—Χρυσή Σφαίρα Καλύτερου Β’ Ανδρικού Ρόλου σε Κινηματογραφική Ταινία
Υποψηφιότητα—Βραβείο Συντεχνίας Ηθοποιών Οθόνης Εξαιρετικής Ερμηνείας από Άνδρα Ηθοποιό σε Β’ Ρόλο
Υποψηφιότητα—Βραβείο Broadcast Film Critics Association Καλύτερου Β’ Ανδρικού Ρόλου
Υποψηφιότητα—Βραβείο Συλλόγου Κριτικών Κινηματογράφου Αναμετάδοσης Καλύτερου Β’ Ανδρικού Ρόλου
Υποψηφιότητα—Βραβείο Italian Online Movie Καλύτερου Β’ Ανδρικού Ρόλου
2009 The People Speak Τον εαυτό του Επίσης παραγωγός
2010 Ουδέτερη Ζώνη Αρχισμηνίας Ρόι Μίλερ Υποψηφιότητα — Σύλλογος Κριτικών Κινηματογράφου Κεντρικού Οχάιου Ηθοποιού της Χρονιάς
Υποψηφιότητα—Βραβείο Teen Choice Ηθοποιού Ταινίας Επιλογής 		[144]
2010 Στημένη Δουλειά: Το χρονικό της κρίσης Αφηγητής [145]
2010 Η Ζωή Μετά Τζορτζ Λόνεγκαν Υποψηφιότητα — Σύλλογος Κριτικών Κινηματογράφου Κεντρικού Οχάιου Ηθοποιού της Χρονιάς [146]
2010 Αληθινό Θράσος Λε Μπιφ Χάλκινος Δαμαστής Θεατρικής Κινηματογραφικής Ταινίας (από κοινού με τους Α. Κ. Λάιλς, Στίβεν Σπίλμπεργκ, Πολ Σγκουάκ, Ίθαν και Τζόελ Κοέν, Σκοτ Ρούμπεν, Τζεφ Μπρίτζες, Τζος Μπρόλιν και Χέιλι Στάινφελντ)
Υποψηφιότητα — Βραβείο Alliance of Women Film Journalists Καλύτερου Β’ Ανδρικού Ρόλου
Υποψηφιότητα — Σύλλογος Κριτικών Κινηματογράφου Κεντρικού Οχάιου Ηθοποιού της Χρονιάς
Υποψηφιότητα — Σύλλογος Κριτικών Κινηματογράφου Κεντρικού Οχάιου Καλύτερου Συνόλου
Υποψηφιότητα — Βραβείο Κοινότητας Κριτικών Κινηματογράφου Φοίνικα Καλύτερου Β’ Ανδρικού Ρόλου
Υποψηφιότητα—Βραβείο Denver Film Critics Society Καλύτερου Β’ Ανδρικού Ρόλου 		[147]
2011 Οι Ρυθμιστές Ντέιβιντ Νόρις [148]
2011 Contagion Μιτς Έμχοφ Υποψηφιότητα—Βραβείο Jupiter Καλύτερου Ηθοποιού
Υποψηφιότητα—Βραβείο Phoenix Film Critics Society Καλύτερου Συνόλου Ηθοποιών 		[149]
2011 Margaret Ααρών Κέιτζε [150]
2011 Happy Feet 2 Μπιλ το Κριλ Φωνή [151]
2011 Ο Ζωολογικός μας Κήπος Μπέντζαμιν Μι Υποψηφιότητα—Βραβείο Teen Choice Δραματικού Ηθοποιού Ταινίας Επιλογής [152]
2012 Η γη της επαγγελίας Στιβ Μπάτλερ Επίσης σεναριογράφος & παραγωγός
Βραβείο Environmental Media Συνεχούς Δέσμευσης 		[153]
2013 Behind the Candelabra Σκοτ Θόρσον Υποψηφιότητα—Χρυσή Σφαίρα Καλύτερου Ηθοποιού σε Μίνι-σειρά ή Ταινία
Υποψηφιότητα—Βραβείο Primetime Emmy Καλύτερου Ηθοποιού σε Μίνι-σειρά ή Ταινία
Υποψηφιότητα—BAFTA Καλύτερου Β’ Ανδρικού Ρόλου
Υποψηφιότητα—Βραβείο Συντεχνίας Ηθοποιών Οθόνης Καλύτερου Ηθοποιού σε Μίνι-σειρά ή Ταινία
Υποψηφιότητα—Βραβείο CinEuphoria Καλύτερου Επί-Οθόνης Διδύμου
Υποψηφιότητα—Βραβείο Επιλογής Κριτικών Καλύτερου Ηθοποιού σε Μίνι-σειρά ή Ταινία
Υποψηφιότητα—Βραβείο Gold Derby Καλύτερου Ηθοποιού σε Μίνι-σειρά ή Ταινία
Υποψηφιότητα—Βραβείο Guardian Film Καλύτερου Β’ Ανδρικού Ρόλου
Υποψηφιότητα—Βραβείο Τηλεόρασης & Κινηματογράφου Διαδικτύου Καλύτερου Ηθοποιού σε Κινηματογραφική Ταινία ή Μίνι-σειρά
Υποψηφιότητα—Βραβείο Satellite Καλύτερου Ηθοποιού σε Μίνι-σειρά ή Κινηματογραφική Ταινία για την Τηλεόραση
Υποψηφιότητα—Βραβείο Broadcast Film Critics Association Καλύτερου Ηθοποιού σε Ταινία/Μίνι-σειρά 		[154]
2013 Elysium Μαξ Ντα Κόστα [155]
2013 Το θεώρημα μηδέν Διεύθυνση [156]
2013 Μνημείων Άνδρες Υπολοχαγός Τζέιμς Τζ. Ρόριμερ [157]
2014 The Man Who Saved the World Τον εαυτό του Ντοκιμαντέρ [158]
2014 Interstellar Δρ. Μανν [159]
2015 Η Διάσωση Μαρκ Γουάτνι Χρυσή Σφαίρα Καλύτερου Ηθοποιού σε Μουσική Κινηματογραφική Ταινία ή Κωμωδία
Βραβείο Αυτοκρατορίας Καλύτερου Ηθοποιού
Βραβείο Κινηματογραφικών Ταινιών Κριτικής Εθνικού Συμβουλίου Καλύτερου Ηθοποιού
Βραβείο Palm Springs International Film Festival Καλύτερου Ηθοποιού
Βραβείο North Texas Film Critics Association Καλύτερου Ηθοποιού
Υποψηφιότητα—Όσκαρ Καλύτερου Ηθοποιού
Υποψηφιότητα—BAFTA Καλύτερου Α’ Ανδρικού Ρόλου
Υποψηφιότητα—AACTA Καλύτερου Ηθοποιού
Υποψηφιότητα—Βραβείο Κρόνου Καλύτερου Ηθοποιού
Υποψηφιότητα—Βραβείο Alliance of Women Film Journalists Καλύτερου Ηθοποιού
Υποψηφιότητα—Βραβείο Circuit Community Καλύτερου Ηθοποιού
Υποψηφιότητα—Βραβείο Επιλογής Κριτικών Καλύτερου Ηθοποιού
Υποψηφιότητα—Βραβείο Central Ohio Film Critics Association Καλύτερου Ηθοποιού
Υποψηφιότητα—Βραβείο Dallas-Fort Worth Film Critics Association Καλύτερου Ηθοποιού
Υποψηφιότητα—Βραβείο Denver Film Critics Society Καλύτερου Ηθοποιού
Υποψηφιότητα—Βραβείο Dublin Film Critics Circle Καλύτερου Ηθοποιού
Υποψηφιότητα—Βραβείο Dorian Καλύτερου Ηθοποιού της Χρονιάς
Υποψηφιότητα—Βραβείο Georgia Film Critics Association Καλύτερου Ηθοποιού
Υποψηφιότητα—Βραβείο Gold Derby Καλύτερου Ηθοποιού
Υποψηφιότητα—Βραβείο Κοινότητας Κριτικών Κινηματογράφου Χιούστον Καλύτερου Ηθοποιού
Υποψηφιότητα—Βραβείο Irish Film and Television Καλύτερου Διεθνούς Ηθοποιού
Υποψηφιότητα—Βραβείο MTV Movie Καλύτερης Ερμηνείας
Υποψηφιότητα—Βραβείο North Carolina Film Critics Association Καλύτερου Ηθοποιού
Υποψηφιότητα—Βραβείο Κοινότητας Κριτικών Κινηματογράφου Διαδικτύου Καλύτερου Ηθοποιού
Υποψηφιότητα—Βραβείο Τηλεόρασης & Κινηματογράφου Διαδικτύου Καλύτερου Ηθοποιού
Υποψηφιότητα—Βραβείο Phoenix Film Critics Society Καλύτερου Ηθοποιού
Υποψηφιότητα—Βραβείο San Diego Film Critics Society Καλύτερου Ηθοποιού
Υποψηφιότητα—Βραβείο Satellite Καλύτερου Ηθοποιού
Υποψηφιότητα—Βραβείο Satellite Film Critics Καλύτερου Ηθοποιού
Υποψηφιότητα—Βραβείο Broadcast Film Critics Association Καλύτερου Ηθοποιού
Υποψηφιότητα—Βραβείο St. Louis Film Critics Association Καλύτερου Ηθοποιού
Υποψηφιότητα—Βραβείο Teen Choice Δραματικού Ηθοποιού Ταινίας Επιλογής
Υποψηφιότητα—Βραβείο Village Voice Film Poll Καλύτερου Ηθοποιού
Υποψηφιότητα—Βραβείο Washington D.C. Area Film Critics Association Καλύτερου Ηθοποιού
Υποψηφιότητα—Βραβείο Utah Film Critics Association Καλύτερου Ηθοποιού 		[160]
2016 Μια πόλη δίπλα στη θάλασσα - Παραγωγός
Βραβείο Κριτικών Κινηματογράφου Διαδικτύου Νέας Υόρκης
Βραβείο Εθνικού Συμβουλίου Αξιολόγησης Καλύτερης Ταινίας
Βραβείο Satellite Καλύτερης Ταινίας
Βραβείο Κύκλου Κριτικών Κινηματογράφου Βανκούβερ
Υποψηφιότητα—Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας
Υποψηφιότητα—Χρυσή Σφαίρα Καλύτερης Ταινίας
Υποψηφιότητα—BAFTA Καλύτερης Ταινίας
Υποψηφιότητα—AACTA Καλύτερης Ταινίας
Υποψηφιότητα—Βραβείο AARP Annual Movies for Grownups Καλύτερης Ταινίας
Υποψηφιότητα—Βραβείο Alliance of Women Film Journalists Καλύτερης Ταινίας
Υποψηφιότητα—Βραβείο Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου Ώστιν Καλύτερης Ταινίας
Υποψηφιότητα—Βραβείο Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου Αυστραλίας Καλύτερης Διεθνής Ταινίας
Υποψηφιότητα—Βραβείο Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου Βελγίου Grand Prix Καλύτερης Ταινίας
Υποψηφιότητα—Βραβείο Black Reel Εξαιρετικής Ταινίας
Υποψηφιότητα—Βραβείο British Independent Film Καλύτερης Ξένης Ανεξάρτητης Ταινίας
Υποψηφιότητα—Βραβείο Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου Σικάγου Καλύτερης Ταινίας
Υποψηφιότητα—Βραβείο Επιλογής Κριτικών Καλύτερης Ταινίας
Υποψηφιότητα—Βραβείο Dallas–Fort Worth Film Critics Association Καλύτερης Ταινίας
Υποψηφιότητα—Βραβείο Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου Ντιτρόιτ Καλύτερης Ταινίας
Υποψηφιότητα—Βραβείο Dorian Καλύτερης Ταινίας της Χρονιάς
Υποψηφιότητα—Βραβείο Κύκλου Κριτικών Κινηματογράφου Φλόριντας Καλύτερης Ταινίας
Υποψηφιότητα—Βραβείο Golden Tomato Καλύτερης Δραματικής Ταινίας
Υποψηφιότητα—Βραβείο Gotham Καλύτερης Χαρακτηριστικής Ταινίας
Υποψηφιότητα—Βραβείο Κοινότητας Κριτικών Κινηματογράφου Χιούστον Καλύτερης Ταινίας
Υποψηφιότητα—Βραβείο Independent Spirit Καλύτερης Ταινίας
Υποψηφιότητα—Βραβείο IndieWire Critics Poll Καλύτερης Ταινίας
Υποψηφιότητα—Βραβείο Irish Film & Television Καλύτερης Διεθνής Ταινίας
Υποψηφιότητα—Βραβείο Lisbon & Estoril Film Festival Jaeger - LeCoultre Καλύτερης Ταινίας
Υποψηφιότητα—Βραβείο Κινηματογράφου Κύκλου Κριτικών Λονδίνου Καλύτερης Ταινίας της Χρονιάς
Υποψηφιότητα—Βραβείο Κινηματογραφικών Ταινιών Κριτικής Εθνικού Συμβουλίου Καλύτερης Ταινίας
Υποψηφιότητα—Βραβείο Κοινότητας Κριτικών Κινηματογράφου Διαδικτύου Καλύτερης Ταινίας
Υποψηφιότητα—Βραβείο Παραγωγών Guild of America Καλύτερης Ταινίας
Υποψηφιότητα—Βραβείο Φεστιβάλ Ταινιών Ρώμης Καλύτερης Ταινίας BNL Επιλογής Κοινού
Υποψηφιότητα—Βραβείο Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου Σαν Ντιέγκο Καλύτερης Ταινίας
Υποψηφιότητα—Βραβείο Κύκλος Κριτικών Κινηματογράφου Σαν Φραντζίσκο Καλύτερης Ταινίας
Υποψηφιότητα—Βραβείο St. Louis Film Critics Association Καλύτερης Ταινίας
Υποψηφιότητα—Χάλκινο Άλογο Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου Στοκχόλμης
Υποψηφιότητα—Βραβείο Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου Τορόντο Καλύτερης Ταινίας
Υποψηφιότητα—Βραβείο Washington D.C. Area Film Critics Association Καλύτερης Ταινίας 		[161]
2016 Τζέισον Μπορν Τζέισον Μπορν/Ντέιβιντ Γουέμπ Επίσης παραγωγός
Υποψηφιότητα—Βραβείο Broadcast Film Critics Association Καλύτερου Ηθοποιού σε Ταινία Δράσης
Υποψηφιότητα—Βραβείο Επιλογής Κριτικών Καλύτερου Ηθοποιού σε Ταινία Δράσης
Υποψηφιότητα—Βραβείο Teen Choice AnTEENcipated Ηθοποιός Ταινίας Επιλογής
2016 Το Σινικό τείχος Γουίλιαμ Γκάριν Βραβείο Most Out of Place Λευκού Προσώπου σε Ταινία [162]
2017 Bending the Arc - Ντοκιμαντέρ;
Εκτελεστικός παραγωγός 		[163]
2017 Μικρόκοσμος Πολ Σαφράνεκ [164]
2017 Suburbicon Γκάρντνερ Λοτζ [165]
2017 Thor: Ragnarok Λόκι ηθοποιός Σύντομη εμφάνιση [166]
2018 Unsane Ντετέκτιβ Φέργκιουσον Σύντομη εμφάνιση [167]
2018 Deadpool 2 Κοκκινολαίμης #1 Σύντομη εμφάνιση [168]
2019 Κόντρα σε Όλα Κάρολ Σέλμπι [169]
2021 Stillwater Μπιλ Μπείκερ [170]
2023 Οπενχάιμερ Λέσλι Γκροβς
Τηλεόραση
Έτος Τίτλος Ρόλος Σημειώσεις Παρ.
1990 Rising Son Τσάρλι Ρόμπινσον Τηλεοπτική ταινία [171]
1995 Η παλιοπαρέα Κότον Κάλλογουει Τηλεοπτική ταινία [172]
2001–05,
2015 		Project Greenlight Τον εαυτό του Εκτελεστικός παραγωγός
Βραβείο Primetime Emmy Σημαντικού Προγράμματος Αδόμητης Πραγματικότητας (2016)
Υποψηφιότητα—Βραβείο Primetime Emmy Σημαντικού Προγράμματος Πραγματικότητας (2002, 2004, 2005 & 2016)
Υποψηφιότητα—Βραβείο Τηλεόρασης Επιλογής Κριτικών Καλύτερου Δομημένου

Ριάλιτι (2016)
Υποψηφιότητα—Βραβείο PGA Καλύτερου Παραγωγού Πραγματικότητας/Παιχνιδιού/Τηλεοπτικής Σειράς Τηλεόρασης (2003 & 2004)

[173][174]
2002 Push, Nevada - Εκτελεστικός παραγωγός [175]
2002
2011 		Saturday Night Live Τον εαυτό του
Όμορφος Ναρκομανής 		Επεισόδιο: "Katy Perry/Robyn" (μη πιστωμένο) [176]
2002 The Bernie Mac Show Τον εαυτό του Επεισόδιο: "Keep It on the Short Grass" [177]
2002 Will & Grace Όουεν Επεισόδιο: "A Chorus Lie" [178]
2003 Reel Comedy Επεισόδιο: "Stuck on You"
2003–14 Journey to Planet Earth Αφηγητής Ντοκιμαντέρ; 9 επεισόδια [179]
2007 Arthur Ματ Ντέιμον (φωνή) Επεισόδιο: "The Making of Arthur/Dancing Fools" [180]
2009 Entourage Τον εαυτό του Επεισόδιο: "Give a Little Bit" [181]
2009 The People Speak Αφηγητής Ντοκιμαντέρ;
Εκτελεστικός παραγωγός 		[182][183]
2010 Cubed Τον εαυτό του Επεισόδιο: "Welcome Matt Damon" [184]
2010–11 30 Rock Κάρολ Μπάρνετ Επεισόδια: "I Do Do", "The Fabian Strategy", "Live Show" και "Double-Edged Sword"
Υποψηφιότητα - Βραβείο Έμμυ Τηλεθέασης Εξαιρετικού Επισκέπτη Ηθοποιού σε Κωμική Σειρά (2011)
2013 House of Lies Τον εαυτό του Επεισόδιο: "Damonschildren.org" [185]
2014 Years of Living Dangerously Τον εαυτό του Ντοκιμαντέρ;
Επεισόδιο: "A Dangerous Future" 		[186]
2015 The Leisure Class - Τηλεοπτική ταινία;
Εκτελεστικός παραγωγός 		[187]
2016 The Runner - Εκτελεστικός παραγωγός [188]
2016 Incorporated - Εκτελεστικός παραγωγός [189]
TBA The Green Beret’s Guide to Surviving the Apocalypse - Εκτελεστικός παραγωγός [190]
TBA City on a Hill - Εκτελεστικός παραγωγός [191]

Παραπομπές

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 ethnicelebs.com/matt-damon.
  2. ↑ Ανακτήθηκε στις 4  Μαρτίου 2021.
  3. ↑ www.nytimes.com/movies/person/16762/Matt-Damon/filmography.
  4. ↑ www.nytimes.com/movies/movie/467699/Promised-Land/credits.
  5. ↑ (Ρουμανικά) CineMagia. 2115. Ανακτήθηκε στις 4  Απριλίου 2022.
  6. ↑ Ανακτήθηκε στις 21  Μαΐου 2019.
  7. ↑ 7,0 7,1 7,2 7,3 Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003.
  8. ↑ Ανακτήθηκε στις 6  Ιουνίου 2021.
  9. ↑ Luscombe, Belinda (December 19, 1999). «Matt Damon Acts Out». Time. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2013-07-24. https://web.archive.org/web/20130724210813/http://www.time.com/time/magazine/article/0,9171,36294-1,00.html. Ανακτήθηκε στις April 5, 2009. 
  10. ↑ 10,0 10,1 10,2 10,3 Givens, Ron (March 22, 1998). «Two Hollywood Prizefighters 'Hunting' for Stardom Pays Off for Matt Damon». Daily News. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2009-09-21. https://web.archive.org/web/20090921162214/http://www.nydailynews.com/archives/entertainment/1998/03/22/1998-03-22_two_hollywood_prizefighters_.html. Ανακτήθηκε στις April 5, 2009. 
  11. ↑ «Matt Damon». Rootsweb. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Φεβρουαρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 2 Φεβρουαρίου 2010. 
  12. ↑ Ball, Ryan. «Matt Damon Animated for Arthur». Animation Magazine. http://www.animationmagazine.net/article/7229. Ανακτήθηκε στις April 5, 2009. 
  13. ↑ «Matt Damon: A true Hollywood player». London: The Independent. October 4, 2006. http://www.independent.co.uk/news/people/profiles/matt-damon-a-true-hollywood-player-418808.html. Ανακτήθηκε στις April 5, 2009. 
  14. ↑ 14,0 14,1 14,2 14,3 Raider, Dotson (November 30, 2003). «"My Goals Have Changed" (Actor Matt Damon)». Parade. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2010-01-10. https://web.archive.org/web/20100110054833/http://www.parade.com/articles/editions/2003/edition_11-30-2003/featured_0. Ανακτήθηκε στις April 21, 2010. 
  15. ↑ 15,0 15,1 Crust, Kevin (October 15, 2004). «'Howard Zinn: You Can't Be Neutral on a Moving Train,' 'Hair Show,' 'The Hillside Strangler,' 'The Dust Factory' and 'Stephen King's Riding the Bullet'». Los Angeles Times. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2008-06-04. https://web.archive.org/web/20080604162332/http://www.calendarlive.com/movies/reviews/cl-et-capsules15oct15,2,1749015.story. Ανακτήθηκε στις April 5, 2009. 
  16. ↑ «Genealogical Chart Knowlton Line of Ben Affleck and Matt Damon» (PDF). New England Historic Genealogical Society. 2009. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 3 Μαρτίου 2010. Ανακτήθηκε στις 2 Φεβρουαρίου 2010. 
  17. ↑ Horowitz, David (2004). Unholy Alliance: Radical Islam And The American Left. Regnery Publishing. σελ. 102. ISBN 0-89526-076-X. Ανακτήθηκε στις 5 Απριλίου 2009. 
  18. ↑ 18,0 18,1 Arnold, Gary (December 26, 1997). «Boyhood friends are stars on the rise». The Washington Times. 
  19. ↑ «Ripley Believe It or Not». Entertainment Weekly. December 17, 1999. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2014-10-06. https://web.archive.org/web/20141006092824/http://www.ew.com/ew/article/0,,272093_2,00.html. Ανακτήθηκε στις April 23, 2010. 
  20. ↑ McGrath, Charles (October 1, 2006). «6 Degrees of Harvard». The New York Times. http://www.nytimes.com/2006/10/01/weekinreview/01mcgrath.html?scp=1&sq=matt%20damon%20harvard%201992&st=cse. Ανακτήθηκε στις April 5, 2009. 
  21. ↑ Chainani, Soman. «Matt Damon On Life, Acting and Harvard». The Harvard Crimson. Ανακτήθηκε στις 21 Απριλίου 2010. 
  22. ↑ Siegler, Elijah (November 2, 1990). «Ex Show Safe but Satisfying». The Harvard Crimson. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2007-10-10. https://web.archive.org/web/20071010051446/http://www.thecrimson.com/article.aspx?ref=266489. Ανακτήθηκε στις April 5, 2009. 
  23. ↑ 23,0 23,1 23,2 23,3 23,4 Wills, Dominic. «Matt Damon Biography». Tiscali.ca. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Αυγούστου 2007. Ανακτήθηκε στις 5 Απριλίου 2009. 
  24. ↑ Koltnow, Barry (December 5, 1999). «Looking for Mr. 'Good' Guy». The Orange County Register . 
  25. ↑ 25,0 25,1 25,2 25,3 25,4 25,5 25,6 25,7 «Matt Damon Biography». People. Ανακτήθηκε στις 5 Απριλίου 2009. 
  26. ↑ 26,0 26,1 Stated in interview on Inside the Actors Studio
  27. ↑ Johnston, Sheila (November 8, 1998). «Interview: Matt Damon: The talented Mr Damon tries on the Emperor's new clothes for size». London: The Independent. http://www.independent.co.uk/arts-entertainment/interview-matt-damon-the-talented-mr-damon-tries-on-the-emperors-new-clothes-for-size-1183460.html. Ανακτήθηκε στις April 5, 2009. 
  28. ↑ Greenblatt, Leah (September 21, 2007). «Actorexia: A Brief History». Entertainment Weekly. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2009-04-25. https://web.archive.org/web/20090425074223/http://www.ew.com/ew/article/0,,20057925,00.html. Ανακτήθηκε στις April 5, 2009. 
  29. ↑ 29,0 29,1 «Weight loss left Damon feeling like a "wreck"». YahooIndia. 4 Αυγούστου 2007. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Οκτωβρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 5 Απριλίου 2009. 
  30. ↑ Kempley, Rita (November 8, 1998). «Hand-to-Heart Combat». The Washington Post. http://www.washingtonpost.com/wp-srv/style/longterm/review96/courageunderfirekemp.htm. Ανακτήθηκε στις April 21, 2010. 
  31. ↑ 31,0 31,1 31,2 Wallace, Amy (February 11, 1998). «'Titanic' Ties Record for Oscar Nominations». The Hartford Courant. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2009-09-22. https://web.archive.org/web/20090922033106/http://www.courant.com/topic/cl-env-1998oscarnoms,0,2173092.story?page=1. Ανακτήθηκε στις April 5, 2009. 
  32. ↑ 32,0 32,1 Waxman, Sharon (March 23, 1998). «'Titanic's' 11 Oscars Ties Record; Night 'Good' for Nicholson, Hunt». The Washington Post. http://www.washingtonpost.com/wp-srv/style/movies/oscars/oscars98.htm. Ανακτήθηκε στις April 5, 2009. 
  33. ↑ «Matt Damon». The Biography Channel. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Σεπτεμβρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 5 Απριλίου 2009. 
  34. ↑ Matthews, Jack (21 Νοεμβρίου 1997). «John Grisham's The Rainmaker». Los Angeles Times. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Ιουνίου 2010. Ανακτήθηκε στις 21 Απριλίου 2010. 
  35. ↑ «Stuck on You reviews». Rotten Tomatoes. Ανακτήθηκε στις 21 Απριλίου 2010. 
  36. ↑ «HFPA – Awards Search». Hollywood Foreign Press Association. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Σεπτεμβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 5 Απριλίου 2009. 
  37. ↑ McCarthy, Todd (December 13, 1999). «The Talented Mr. Ripley – film review». Variety. http://www.variety.com/review/VE1117759854.html?categoryid=31&cs=1. Ανακτήθηκε στις April 21, 2010. 
  38. ↑ McCarthy, Todd (December 13, 2000). «All the Pretty Horses – film review». Variety. http://www.variety.com/review/VE1117796963.html?categoryid=31&cs=1. Ανακτήθηκε στις April 21, 2010. 
  39. ↑ «The Legend of Bagger Vance – film review». New York. Ανακτήθηκε στις 21 Απριλίου 2010. 
  40. ↑ Geier, Thom; Jeff Jensen, Tina Jordan, Margaret Lyons, Adam Markovitz, Chris Nashawaty, Whitney Pastorek, Lynette Rice, Josh Rottenberg, Missy Schwartz, Michael Slezak, Dan Snierson, Tim Stack, Kate Stroup, Ken Tucker, Adam B. Vary, Simon Vozick-Levinson, Kate Ward (2009-12-11). «The 100 Greatest Movies, TV Shows, Albums, Books, Characters, Scenes, Episodes, Songs, Dresses, Music Videos, And Trends That Entertained Us Over The Past 10 Years». Entertainment Weekly: (1079/1080):74–84. 
  41. ↑ Pomerantz, Dorothy (August 6, 2007). «Ultimate Star Payback». Forbes. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2012-12-08. https://archive.today/20121208173309/http://www.forbes.com/2007/08/03/celebrities-hollywood-movies-biz-cz_dp_0806starpayback.html. Ανακτήθηκε στις April 5, 2009. 
  42. ↑ «A box-office banker: How Matt Damon became Hollywood's leading man». The Independent (London). August 8, 2007. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2010-08-28. https://web.archive.org/web/20100828095031/http://www.independent.co.uk/news/world/americas/a-boxoffice-banker-how-matt-damon-became-hollywoods-leading-man-460666.html. Ανακτήθηκε στις April 5, 2009. 
  43. ↑ 43,0 43,1 «Box Office Mojo – Matt Damon». Box Office Mojo. Ανακτήθηκε στις 21 Απριλίου 2010. 
  44. ↑ O'Sullivan, Michael (August 26, 2005). «A Disappointingly 'Grimm' Tale». The Washington Post. http://www.washingtonpost.com/wp-dyn/content/article/2005/08/25/AR2005082500539.html. Ανακτήθηκε στις April 21, 2010. 
  45. ↑ Schwarzbaum, Lisa (November 23, 2005). «EW review: 'Syriana' lacks humanity». CNN. http://www.cnn.com/2005/SHOWBIZ/Movies/11/23/ew.mov.syriana/index.html?iref=newssearch. Ανακτήθηκε στις April 5, 2009. 
  46. ↑ Dargis, Manohla (September 10, 2006). «The Boyish Mr. Damon, Not So Boyish After All». The New York Times. http://www.nytimes.com/2006/09/10/movies/moviesspecial/10darg.html. Ανακτήθηκε στις April 21, 2010. 
  47. ↑ «The Departed reviews». Rotten Tomatoes. Ανακτήθηκε στις 21 Απριλίου 2010. 
  48. ↑ Child, Ben (November 27, 2008). «English-language cast announced for Miyazaki's Ponyo on the Cliff». The Guardian (London: guardian.co.uk). http://www.guardian.co.uk/film/2008/nov/27/hayaomiyazaki. Ανακτήθηκε στις April 5, 2009. 
  49. ↑ Silverman, Stephen M. (July 13, 2009). «Matt Damon Fundraises on Entourage». People. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2012-10-08. https://web.archive.org/web/20121008232238/http://www.people.com/people/article/0,,20290886,00.html. Ανακτήθηκε στις November 5, 2009. 
  50. ↑ «We Hear: Tom Werner, Katy Davis, Matt Damon & more...». Boston Herald. October 11, 2009. http://news.bostonherald.com/track/inside_track/view.bg?articleid=1203803&srvc=home&position=also. Ανακτήθηκε στις November 5, 2009. 
  51. ↑ Corliss, Richard (September 17, 2009). «The Informant! Matt Damon's Weighty Comedy». Time. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2009-09-23. https://web.archive.org/web/20090923002552/http://www.time.com/time/arts/article/0,8599,1924598,00.html. Ανακτήθηκε στις November 5, 2009. 
  52. ↑ «The Informant». Entertainment Weekly. September 16, 2009. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2014-10-06. https://web.archive.org/web/20141006094042/http://www.ew.com/ew/article/0,,20304807,00.html. Ανακτήθηκε στις April 21, 2010. 
  53. ↑ Leys, Nick (March 15, 2009). «Matt Damon takes rugby union to Hollywood». The Daily Telegraph. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2012-06-04. https://archive.today/20120604171618/http://www.dailytelegraph.com.au/news/damon-tackles-rugby-in-flick/story-e6freuy9-1111119134336. Ανακτήθηκε στις April 5, 2009. 
  54. ↑ «The Mini-Review: 'Invictus'». The New Republic. Ανακτήθηκε στις 21 Απριλίου 2010. 
  55. ↑ Corliss, Richard (March 14, 2010). «Alice turns Damon a sickly Green». Time. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2012-09-20. https://web.archive.org/web/20120920222258/http://www.time.com/time/arts/article/0,8599,1971941,00.html. Ανακτήθηκε στις April 16, 2010. 
  56. ↑ «Green Zone Movie Reviews». Rotten Tomatoes. IGN Entertainment. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Απριλίου 2010. Ανακτήθηκε στις 12 Απριλίου 2010. 
  57. ↑ «Actors #1–50». Box Office Mojo. Ανακτήθηκε στις 5 Απριλίου 2009. 
  58. ↑ «All Time Top 100 Stars at the Box Office». The Numbers. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Οκτωβρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 5 Απριλίου 2009. 
  59. ↑ «Matt Damon Animated for Arthur». 
  60. ↑ Weintraub, Steve (27 Φεβρουαρίου 2010). «Matt Damon talks Future Projects, Oscars and Directing His First Feature». collider.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Μαρτίου 2010. Ανακτήθηκε στις 5 Μαρτίου 2010. 
  61. ↑ Mikelbank, Peter (15 Σεπτεμβρίου 2009). «Michael Douglas To Play Liberace». People. Ανακτήθηκε στις 15 Σεπτεμβρίου 2009. 
  62. ↑ Fleming, Mike (February 1, 2012). «Focus, Participant Acquire Matt Damon/John Krasinski Film; Gus Van Sant Directing». Deadline.com. http://www.deadline.com/2012/02/focus-participant-acquire-matt-damonjohn-krasinski-film-gus-van-sant-directing/. 
  63. ↑ "Fan-friendly actors take time for photos, say hello". Triblive News. May 22, 2012.
  64. ↑ Zap2It.com (August 12, 2002). «'Greenlight' gets green light». Pittsburgh Post-Gazette. http://news.google.com/newspapers?id=1ZINAAAAIBAJ&sjid=YnADAAAAIBAJ&pg=5492,2982593&dq=matt+damon+project+green+light. Ανακτήθηκε στις April 5, 2009. 
  65. ↑ 65,0 65,1 Donna Freydkin (March 11, 2010). «Busy actor, father Matt Damon is in the 'Green Zone'». USA Today. http://www.usatoday.com/life/people/2010-03-11-Damon11_ST_N.htm. Ανακτήθηκε στις March 14, 2010. 
  66. ↑ DeCwikiel-Kane, Dawn (August 31, 2008). «Charlie Engle's office: the great outdoors». Greensboro News & Record. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2008-11-01. https://web.archive.org/web/20081101150258/http://www.news-record.com/content/2008/08/31/article/carlie_engles_office_the_great_outdoors. Ανακτήθηκε στις April 5, 2009. 
  67. ↑ «Water.org Working Toward Global Access to Safe Water». Water.org. 14 Ιουλίου 2009. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Ιουλίου 2009. Ανακτήθηκε στις 24 Ιουλίου 2009. 
  68. ↑ «Not On Our Watch Project». NotOurWatchProject.org. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Σεπτεμβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 5 Απριλίου 2009. 
  69. ↑ The Canadian Press (September 17, 2007). «T.O. benefit gala hosted by Matt Damon raises $1M». CTV. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2008-12-07. https://web.archive.org/web/20081207051807/http://www.ctv.ca/servlet/ArticleNews/print/CTVNews/20070914/damon_charity_070914/20070914/?hub=SpecialEvent2&subhub=PrintStory. Ανακτήθηκε στις April 5, 2009. 
  70. ↑ «It's Easy Being Green». Oprah.com. Ανακτήθηκε στις 5 Απριλίου 2009. 
  71. ↑ Aceshowbiz (April 23, 2007). «Matt Damon goes green with GreenDimes.com». China Daily. http://www.chinadaily.com.cn/entertainment/2007-04/23/content_857704.htm. Ανακτήθηκε στις April 5, 2009. 
  72. ↑ Phillips, Anna M. (24 September 2011). «Film Examines the Challenging Economics Facing Teachers». The New York Times. http://www.nytimes.com/2011/09/24/nyregion/film-examines-the-challenging-economics-facing-teachers.html?_r=1&scp=1&sq=Film%20Examines&st=cse. Ανακτήθηκε στις 24 September 2011. 
  73. ↑ Lynch, Lorrie. «Who's News». USA Weekend. http://www.usaweekend.com/06_issues/061217/061217whosnews.html. Ανακτήθηκε στις April 5, 2009.  [νεκρός σύνδεσμος]
  74. ↑ Jordan, Julie (February 2, 2008). «Behind Matt Damon's Raunchy Payback to Jimmy Kimmel». People. http://www.people.com/people/article/0,,20175789,00.html. Ανακτήθηκε στις April 5, 2009. 
  75. ↑ Wyatt, Edward (February 27, 2008). «Late-Night TV Satires Become Online Hits». The New York Times. http://www.nytimes.com/2008/02/27/arts/television/27kimm.html?_r=1&ref=arts&oref=slogin. Ανακτήθηκε στις April 5, 2009. 
  76. ↑ «Damon: Maybe Bush twins should go to Iraq». United Press International. December 15, 2006. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2007-01-05. https://web.archive.org/web/20070105010500/http://www.upi.com/NewsTrack/view.php?StoryID=20061215-091251-2299r. Ανακτήθηκε στις April 5, 2009. 
  77. ↑ «YouTube's best US election videos». London: Telegraph.co.uk. October 31, 2008. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2010-01-27. https://web.archive.org/web/20100127193527/http://www.telegraph.co.uk/news/worldnews/northamerica/usa/barackobama/3310993/YouTubes-best-US-election-videos.html. Ανακτήθηκε στις April 5, 2009. 
  78. ↑ Good Bucks Hunting: Damon, Affleck To Host Warren Fundraiser | Campaign Outsider
  79. ↑ «Matt Damon new voice of TD Ameritrade». Reuters. January 9, 2012. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2012-10-22. https://web.archive.org/web/20121022182727/http://www.reuters.com/article/2012/01/09/us-mattdamon-tdameritrade-idUSTRE8081Q120120109. Ανακτήθηκε στις 2012-10-20. 
  80. ↑ Winters, Laura (August 2, 1998). «When the Character Calls, Minnie Driver Listens». The New York Times. http://www.nytimes.com/1998/08/02/movies/film-when-the-character-calls-minnie-driver-listens.html?pagewanted=1. Ανακτήθηκε στις March 6, 2010. 
  81. ↑ Barlow, Helen (June 8, 2007). «Payday the thirteenth». The Sydney Morning herald. 
  82. ↑ 82,0 82,1 Associated Press (December 9, 2005). «Matt Damon, fiancee wed». USA Today. http://www.usatoday.com/life/people/2005-12-09-damon-wedding_x.htm. Ανακτήθηκε στις April 5, 2009. 
  83. ↑ Greenblatt, Leah (June 16, 2006). «Monitor». Entertainment Weekly. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2009-04-27. https://web.archive.org/web/20090427163939/http://www.ew.com/ew/article/0,,1204719,00.html. Ανακτήθηκε στις April 5, 2009. 
  84. ↑ Access Hollywood (August 20, 2008). «Matt Damon and wife welcome daughter». MSNBC. http://www.msnbc.msn.com/id/26319534/wid/17621070/. Ανακτήθηκε στις April 5, 2009. 
  85. ↑ «Matt Damon and Wife Welcome Daughter Stella Zavala». People. 23 Οκτωβρίου 2010. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Οκτωβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 23 Οκτωβρίου 2010. 
  86. ↑ Edes, Gordon (November 27, 2007). «Loyalty not an act for this Red Sox fan». The Boston Globe. http://www.boston.com/sports/baseball/redsox/articles/2007/11/27/loyalty_not_an_act_for_this_red_sox_fan/. Ανακτήθηκε στις April 5, 2009. 
  87. ↑ Miller, Doug (November 9, 2007). «World Series DVD coming Nov. 27». MLB.com. http://mlb.mlb.com/news/article_entertainment.jsp?ymd=20071109&content_id=2297512&vkey=entertainment&fext=.jsp. Ανακτήθηκε στις April 5, 2009. 
  88. ↑ «Final table veterans conserve World Series winnings». USA Today. July 9, 2007. http://www.usatoday.com/sports/poker/2007-07-09-wsop-winnings_N.htm. Ανακτήθηκε στις October 28. 2010. 
  89. ↑ Koch, Ed (May 15, 2008). «The highs and lows of the World Series of Poker». Las Vegas Sun. http://www.lasvegassun.com/news/2008/may/15/ups-downs-world-series-poker/. Ανακτήθηκε στις October 28, 2010. 
  90. ↑ Kadlec, Dan (June 28, 2010). «World Series of Poker: Attack of the Math Brats». Time. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2012-11-06. https://web.archive.org/web/20121106085850/http://www.time.com/time/magazine/article/0,9171,1997467,00.html. Ανακτήθηκε στις October 28, 2010. 
  91. ↑ «Laugh Lines; Punch Lines». Los Angeles Times: 2. May 17, 1998. 
  92. ↑ Essex, Andrew; Tricia Laine (May 22, 1998). «Poker Faces». Entertainment Weekly. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2012-10-20. https://web.archive.org/web/20121020014259/http://www.ew.com/ew/article/0,,283314,00.html. Ανακτήθηκε στις October 28, 2010. 
  93. ↑ Schwartz, Terri (December 11, 2009). «The Evolution Of Matt Damon: Follow The 'Invictus' Actor's Career In Photos». MTV. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2013-05-10. https://web.archive.org/web/20130510114240/http://hollywoodcrush.mtv.com/2009/12/11/the-evolution-of-matt-damon-follow-the-invictus-actors-career-in-photos/. Ανακτήθηκε στις June 14, 2010. 
  94. ↑ Associated Press (July 26, 2007). «Matt Damon Gets Hollywood Walk of Fame Star». Fox News. http://www.foxnews.com/story/0,2933,290888,00.html. Ανακτήθηκε στις April 5, 2009. 
  95. ↑ «Awards for Matt Damon». Internet Movie Database. Ανακτήθηκε στις 5 Απριλίου 2009. 
  96. ↑ «Matt Damon Named Sexiest Man Alive». People. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2014-10-09. https://web.archive.org/web/20141009221747/http://www.people.com/people/package/gallery/0,,20154290_20159879,00.html. Ανακτήθηκε στις April 5, 2009. 
  97. ↑ «Spike TV Announces 2008 'Guys Choice Winners». PRNewswire.com. 31 Μαΐου 2008. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Σεπτεμβρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 5 Απριλίου 2009. 
  98. ↑ «The Presentation of the 24th Annual American Cinematheque Award». American Cinematheque Award Official Website. 27 Μαρτίου 2010. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Οκτωβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 28 Μαρτίου 2010. 
  99. ↑ Film Review. Orpheus Pub. 1998. σελ. 69. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Νοεμβρίου 2017. 
  100. ↑ Maltin, Leonard (2 Σεπτεμβρίου 2014). Leonard Maltin's 2015 Movie Guide. Penguin Group. σελ. 941. ISBN 978-0-698-18361-2. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Νοεμβρίου 2017. 
  101. ↑ Kyriazis, Stefan (January 27, 2015). «Field of Dreams, Tin Cup, Draft Day: Kevin Costner's greatest sports films». Daily Express. http://www.express.co.uk/entertainment/films/554341/Kevin-Costner-Draft-Day. Ανακτήθηκε στις May 5, 2016. 
  102. ↑ «School Ties (1992)». Rotten Tomatoes. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Απριλίου 2016. Ανακτήθηκε στις 6 Μαΐου 2016. 
  103. ↑ Harrington, Richard (December 10, 1993). «‘Geronimo: An American Legend’». The Washington Post. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις June 9, 2016. https://web.archive.org/web/20160609193341/http://www.washingtonpost.com/wp-srv/style/longterm/movies/videos/geronimoanamericanlegendpg13harrington_a0ab9b.htm. Ανακτήθηκε στις May 6, 2016. 
  104. ↑ «Glory Daze (1996)». Rotten Tomatoes. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Απριλίου 2016. Ανακτήθηκε στις 6 Μαΐου 2016. 
  105. ↑ Tracey, Grant Annis George (2002). Filmography of American History. Greenwood Publishing Group. σελίδες 204–205. ISBN 978-0-313-31300-4. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Νοεμβρίου 2017. 
  106. ↑ «Berlinale: 1998 Prize Winners». berlinale.de. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Οκτωβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 16 Ιανουαρίου 2012. 
  107. ↑ Falsetto, Mario (12 Μαρτίου 2015). Conversations with Gus Van Sant. Rowman & Littlefield. σελίδες 38–39. ISBN 978-1-4422-4767-3. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Νοεμβρίου 2017. 
  108. ↑ Colt, Henri· Quadrelli, Silvia· Lester, Friedman (10 Μαΐου 2011). The Picture of Health: Medical Ethics and the Movies. Oxford University Press. σελ. 215. ISBN 978-0-19-987600-6. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Νοεμβρίου 2017. 
  109. ↑ «Chasing Amy: Details and Credits». Metacritic. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Δεκεμβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 6 Μαΐου 2016. 
  110. ↑ Levy, Emanuel (1 Μαρτίου 2001). Cinema of Outsiders: The Rise of American Independent Film. New York University Press. σελ. 234. ISBN 978-0-8147-5124-4. 
  111. ↑ McGee, Marty (15 Μαρτίου 2001). Encyclopedia of Motion Picture Sound. McFarland & Company. σελ. 210. ISBN 978-1-4766-0970-6. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Σεπτεμβρίου 2017. 
  112. ↑ Pramaggiore, Maria· Wallis, Tom (2005). Film: A Critical Introduction. Laurence King Publishing. σελ. 324. ISBN 978-1-85669-442-1. 
  113. ↑ The Michigan Journal. University of Michigan–Dearborn. 1999. σελ. 10. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Νοεμβρίου 2017. 
  114. ↑ The Michigan Journal. University of Michigan-Dearborn. 2001. σελίδες 1, 9. 
  115. ↑ Ebert, Roger (22 Δεκεμβρίου 2000). «All the Pretty Horses: Movie Review & Film Summary». RogerEbert.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Μαΐου 2016. Ανακτήθηκε στις 7 Μαΐου 2016. 
  116. ↑ Edgington, K· Erskine, Thomas· Welsh, James M. (29 Δεκεμβρίου 2010). Encyclopedia of Sports Films. Scarecrow Press. σελ. 282. ISBN 978-0-8108-7653-8. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Αυγούστου 2017. 
  117. ↑ Beck, Jerry (28 Οκτωβρίου 2005). The Animated Movie Guide. Chicago Review Press. σελ. 282. ISBN 978-1-56976-222-6. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Νοεμβρίου 2017. 
  118. ↑ Hamblin, Cory (Νοεμβρίου 2009). Serket's Movies: Commentary and Trivia on 444 Movies. Dorrance Publishing Co. σελ. 300. ISBN 978-1-4349-9605-3. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Οκτωβρίου 2017. 
  119. ↑ Books, Barnes & Noble (2004). TV Guide film & video companion. Barnes & Noble. σελ. 714. ISBN 978-0-7607-6104-5. 
  120. ↑ Maltin, Leonard (2 Σεπτεμβρίου 2014). Leonard Maltin's 2015 Movie Guide. Penguin Group. σελ. 1232. ISBN 978-0-698-18361-2. 
  121. ↑ «Confessions of a Dangerous Mind (2002)». Rotten Tomatoes. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Απριλίου 2016. Ανακτήθηκε στις 6 Μαΐου 2016. 
  122. ↑ «10th Anniversary: 5 Things You Might Not Know About 'The Bourne Identity'». Indiewire. 14 Ιουνίου 2012. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Απριλίου 2016. Ανακτήθηκε στις 7 Μαΐου 2016. 
  123. ↑ «Spirit: Stallion of the Cimarron (2002)». Rotten Tomatoes. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Μαΐου 2016. Ανακτήθηκε στις 6 Μαΐου 2016. 
  124. ↑ Travers, Peter (February 13, 2002). «Stolen Summer». Rolling Stone. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις June 10, 2016. https://web.archive.org/web/20160610201108/http://www.rollingstone.com/movies/reviews/stolen-summer-20020213. Ανακτήθηκε στις May 7, 2016. 
  125. ↑ Speed, F. Maurice· Cameron-Wilson, James (2005). Film review. W. H. Allen. ISBN 978-1-905287-01-7. 
  126. ↑ Fleming, Michael (August 5, 2002). «Planet orbits mouse: Affleck, Damon banner signs plc prod'n deal». Variety. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις September 11, 2016. https://web.archive.org/web/20160911053815/https://www.highbeam.com/doc/1G1-90511546.html. Ανακτήθηκε στις May 7, 2016. 
  127. ↑ Koehler, Robert (August 22, 2003). «Review: ‘The Battle Of Shaker Heights’». Variety. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις June 4, 2016. https://web.archive.org/web/20160604140242/http://variety.com/2003/film/reviews/the-battle-of-shaker-heights-1200539844/. Ανακτήθηκε στις May 7, 2016. 
  128. ↑ French, Peter (January 4, 2004). «Stuck on You». The Guardian. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις August 12, 2016. https://web.archive.org/web/20160812023944/https://www.theguardian.com/film/News_Story/Critic_Review/Observer_review/0,4267,1115638,00.html. Ανακτήθηκε στις May 7, 2016. 
  129. ↑ Murray, Noel (20 Ιουλίου 2004). «Howard Zinn: You Can't Be Neutral On A Moving Train». The A.V. Club. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Ιουνίου 2016. Ανακτήθηκε στις 7 Μαΐου 2016. 
  130. ↑ Dragis, Manohla (December 10, 2004). «Well, the Gang's All Here, Why Not Another Caper?». The New York Times. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις August 5, 2017. https://web.archive.org/web/20170805222948/http://www.nytimes.com/2004/12/10/movies/well-the-gangs-all-here-why-not-another-caper.html. Ανακτήθηκε στις May 7, 2016. 
  131. ↑ «Jersey Girl (2004)». Rotten Tomatoes. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Μαΐου 2016. Ανακτήθηκε στις 7 Μαΐου 2016. 
  132. ↑ «EuroTrip: Details and Credits». Metacritic. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Αυγούστου 2016. Ανακτήθηκε στις 7 Μαΐου 2016. 
  133. ↑ Ebert, Roger (8 Δεκεμβρίου 2005). «Syriana: Movie Review & Film Summary». RogerEbert.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Μαΐου 2016. Ανακτήθηκε στις 7 Μαΐου 2016. 
  134. ↑ Esposito, Michael (September 23, 2005). «IMAX beats NASA back to the moon». Chicago Tribune. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις June 4, 2016. https://web.archive.org/web/20160604041342/http://articles.chicagotribune.com/2005-09-23/entertainment/0509230381_1_magnificent-desolation-edgar-mitchell-alan-bean. Ανακτήθηκε στις May 7, 2016. 
  135. ↑ Gates, Anita (September 23, 2005). «IMAX beats NASA back to the moon». The New York Times. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις June 3, 2016. https://web.archive.org/web/20160603143632/http://query.nytimes.com/gst/fullpage.html?res=9C0DE0D61730F930A1575AC0A9639C8B63. Ανακτήθηκε στις May 7, 2016. 
  136. ↑ Crouse, Richard (2008). Son of the 100 Best Movies You've Never Seen. ECW Press. σελ. 68. ISBN 978-1-55490-330-6. 
  137. ↑ «Feast». Metacritic. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Απριλίου 2016. Ανακτήθηκε στις 7 Μαΐου 2016. 
  138. ↑ von Tunzelmann, Alex (April 22, 2010). «The Good Shepherd: Angelina Jolie and Matt Damon can't sex this up». The Guardian. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις March 21, 2016. https://web.archive.org/web/20160321135130/http://www.theguardian.com/film/2010/apr/22/reel-history-the-good-shepherd. Ανακτήθηκε στις May 7, 2016. 
  139. ↑ Schwarzbaum, Lisa (October 4, 2006). «The Departed». Entertainment Weekly. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις November 29, 2015. https://web.archive.org/web/20151129021349/http://www.ew.com/article/2006/10/04/departed. Ανακτήθηκε στις May 7, 2016. 
  140. ↑ Honeycutt, Kirk (May 24, 2007). «Ocean's Thirteen». The Hollywood Reporter. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις August 8, 2016. https://web.archive.org/web/20160808093948/http://www.hollywoodreporter.com/review/oceans-thirteen-158917. Ανακτήθηκε στις May 7, 2016. 
  141. ↑ «Running the Sahara (2009)». Rotten Tomatoes. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Απριλίου 2016. Ανακτήθηκε στις 7 Μαΐου 2016. 
  142. ↑ Weissberg, Jay (October 20, 2007). «Review: ‘Youth Without Youth’». Variety. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις June 4, 2016. https://web.archive.org/web/20160604135957/http://variety.com/2007/film/awards/youth-without-youth-2-1200555232/. Ανακτήθηκε στις May 7, 2016. 
  143. ↑ Saito, Stephen (8 Ιανουαρίου 2009). «The Curious Cameography of Matt Damon». IFC. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Απριλίου 2016. Ανακτήθηκε στις 7 Μαΐου 2016. 
  144. ↑ «Matt Damon's War Film Green Zone Doesn't Ring True». Newsweek. October 3, 2010. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις May 8, 2016. https://web.archive.org/web/20160508122135/http://www.newsweek.com/matt-damons-war-film-green-zone-doesnt-ring-true-69511. Ανακτήθηκε στις May 7, 2016. 
  145. ↑ Bradshaw, Peter (February 17, 2011). «Inside Job – review». The Guardian. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις May 6, 2016. https://web.archive.org/web/20160506063427/http://www.theguardian.com/film/2011/feb/17/inside-job-review. Ανακτήθηκε στις May 7, 2016. 
  146. ↑ Neumaier, Joe (October 14, 2010). «'Hereafter' review: Clint Eastwood miscasts Matt Damon as star of paranormal mumbo-jumbo». New York Daily News. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις April 22, 2016. https://web.archive.org/web/20160422200808/http://www.nydailynews.com/entertainment/tv-movies/review-clint-eastwood-miscasts-matt-damon-star-paranormal-mumbo-jumbo-article-1.187161. Ανακτήθηκε στις May 7, 2016. 
  147. ↑ Boucher, Geoff (December 26, 2010). «Matt Damon enjoys being 'a true nincompoop' in 'True Grit'». Los Angeles Times. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις June 17, 2016. https://web.archive.org/web/20160617051655/http://articles.latimes.com/2010/dec/26/entertainment/la-ca-matt-damon-20101226. Ανακτήθηκε στις May 7, 2016. 
  148. ↑ «The Adjustment Bureau (2011)». Rotten Tomatoes. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Απριλίου 2016. Ανακτήθηκε στις 7 Μαΐου 2016. 
  149. ↑ Debruge, Peter (September 3, 2011). «Review: ‘Contagion’». Variety. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις June 4, 2016. https://web.archive.org/web/20160604140240/http://variety.com/2011/film/reviews/contagion-1117945945/. Ανακτήθηκε στις May 7, 2016. 
  150. ↑ «Margaret: Details and Credits». Metacritic. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Αυγούστου 2017. Ανακτήθηκε στις 7 Μαΐου 2016. 
  151. ↑ Barnard, Linda (December 26, 2012). «Pink the penguin and Brad Pitt’s shrill krill». Toronto Star. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις April 23, 2016. https://web.archive.org/web/20160423155152/http://www.thestar.com/entertainment/2011/11/15/pink_the_penguin_and_brad_pitts_shrill_krill.html. Ανακτήθηκε στις May 7, 2016. 
  152. ↑ «We Bought a Zoo (2011)». Rotten Tomatoes. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Μαΐου 2016. Ανακτήθηκε στις 7 Μαΐου 2016. 
  153. ↑ Baron, Zach (December 21, 2012). «A Star on a Trip Back to His Roots». The New York Times. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις September 5, 2015. https://web.archive.org/web/20150905185841/http://www.nytimes.com/2012/12/23/movies/matt-damon-and-john-krasinski-on-promised-land.html. Ανακτήθηκε στις June 14, 2016. 
  154. ↑ Szalai, Georg (May 30, 2013). «HBO Sells Theatrical Rights to 'Behind the Candelabra' for U.K., Other Countries». The Hollywood Reporter. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις August 8, 2016. https://web.archive.org/web/20160808094404/http://www.hollywoodreporter.com/news/hbo-sells-theatrical-rights-behind-560647. Ανακτήθηκε στις May 7, 2016. 
  155. ↑ Dalton, Stephen (November 13, 2013). «Elysium doesn’t quite deliver what it promises». The National. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις June 2, 2016. https://web.archive.org/web/20160602073023/http://www.thenational.ae/arts-culture/film/elysium-doesnt-quite-deliver-what-it-promises. Ανακτήθηκε στις May 7, 2016. 
  156. ↑ «The Zero Theorem (2014)». Rotten Tomatoes. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Μαΐου 2016. Ανακτήθηκε στις 7 Μαΐου 2016. 
  157. ↑ «The Monuments Men: Details and Credits». Metacritic. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Μαρτίου 2014. Ανακτήθηκε στις 7 Μαΐου 2016. 
  158. ↑ Moraski, Lauren (16 Σεπτεμβρίου 2015). «Exclusive clip: Kevin Costner in "The Man Who Saved the World"». CBS. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Ιουνίου 2016. Ανακτήθηκε στις 7 Μαΐου 2016. 
  159. ↑ Hawkes, Rebecca (November 18, 2014). «Interstellar Prequel: Christopher Nolan tells Mann's story». The Daily Telegraph. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις June 10, 2016. https://web.archive.org/web/20160610061824/http://www.telegraph.co.uk/culture/film/film-news/11239396/Interstellar-Prequel-Christopher-Nolan-tells-Manns-story.html. Ανακτήθηκε στις May 7, 2016. 
  160. ↑ McCarthy, Todd (September 11, 2015). «'The Martian': TIFF Review». The Hollywood Reporter. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις September 27, 2015. https://web.archive.org/web/20150927172008/http://www.hollywoodreporter.com/movie/martian/review/820882. Ανακτήθηκε στις September 26, 2015. 
  161. ↑ Setoodeh, Ramin (January 24, 2016). «Sundance: Matt Damon on Not Starring in ‘Manchester By the Sea’». Variety. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις June 1, 2016. https://web.archive.org/web/20160601114802/https://variety.com/2016/film/festivals/matt-damon-manchester-by-the-sea-sundance-1201687427/. Ανακτήθηκε στις May 7, 2016. 
  162. ↑ McNary, Dave (February 18, 2016). «Matt Damon’s ‘The Great Wall’ Pushed Back to 2017». Variety. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις May 4, 2016. https://web.archive.org/web/20160504153423/http://variety.com/2016/film/news/the-great-wall-moved-back-matt-damon-1201709873/. Ανακτήθηκε στις May 7, 2016. 
  163. ↑ Byrge, Duanne (January 30, 2017). «'Bending the Arc': Film Review: Sundance 2017». The Hollywood Reporter. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις February 15, 2017. https://web.archive.org/web/20170215212242/http://www.hollywoodreporter.com/review/bending-arc-review-968063. Ανακτήθηκε στις February 15, 2017. 
  164. ↑ Mendoza, Leia (April 14, 2016). «During 'Downsizing' filming, La Casa customers, employees get a front-row seat for the action». Omaha World-Herald. http://www.omaha.com/go/movies/during-downsizing-filming-la-casa-customers-employees-get-a-front/article_567085b4-01bb-11e6-8b92-9f2718b405d1.html. Ανακτήθηκε στις May 7, 2016. 
  165. ↑ Jagernauth, Kevin (December 8, 2015). «Matt Damon, Julianne Moore And Josh Brolin To Star In George Clooney’s Coens-Penned ‘Suburbicon’». Indiewire. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις October 13, 2016. https://web.archive.org/web/20161013220452/http://www.indiewire.com/2015/12/matt-damon-julianne-moore-and-josh-brolin-to-star-in-george-clooneys-coens-penned-suburbicon-99993/. Ανακτήθηκε στις October 12, 2016. 
  166. ↑ Fullerton, Huw (October 24, 2017). «Thor: Ragnarok has some incredible unexpected cameos». Radio Times. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις October 24, 2017. https://web.archive.org/web/20171024235628/http://www.radiotimes.com/news/2017-10-24/thor-ragnarok-has-some-incredible-unexpected-cameos/. Ανακτήθηκε στις October 24, 2017. 
  167. ↑ Bradshaw, Peter (February 21, 2018). «Unsane review – Steven Soderbergh's brash mental-health thriller slides into silliness». The Guardian. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις March 21, 2018. https://web.archive.org/web/20180321014523/https://www.theguardian.com/film/2018/feb/21/unsane-review-steven-soderbergh-claire-foy-mental-health-thriller-slides-into-silliness. Ανακτήθηκε στις March 21, 2018. 
  168. ↑ Gilyadov, Alex (22 Μαΐου 2018). «Deadpool 2 includes two games you may have missed». IGN. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Μαΐου 2018. Ανακτήθηκε στις 4 Ιουνίου 2018. 
  169. ↑ McNary, Dave (2018-06-23). «Matt Damon-Christian Bale’s Ford vs. Ferrari Movie Set for Summer 2019» (στα αγγλικά). Variety. https://variety.com/2018/film/news/matt-damon-christian-bale-ford-vs-ferrari-movie-2019-1202855294/. Ανακτήθηκε στις 2018-08-10. 
  170. ↑ «Tom McCarthy's Untitled Thriller Starring Matt Damon Sets Fall 2020 Release» (στα αγγλικά). Hollywood Reporter. 2018-06-23. https://www.hollywoodreporter.com/news/tom-mccarthys-untitled-thriller-sets-fall-2020-release-1237044. Ανακτήθηκε στις 2019-09-05. 
  171. ↑ Joy, Diane (June 23, 1990). «Matt Damon Acts His Age In 'Rising Son'». Orlando Sentinel. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις June 2, 2016. https://web.archive.org/web/20160602234520/http://articles.orlandosentinel.com/1990-07-23/lifestyle/9007220060_1_matt-damon-rising-son-gus-robinson. Ανακτήθηκε στις May 7, 2016. 
  172. ↑ O'Connor, John J. (March 9, 1995). «Now a Cowboy, Writer and Director». The New York Times. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις June 3, 2016. https://web.archive.org/web/20160603094233/http://www.nytimes.com/1995/03/03/arts/tv-weekend-now-a-cowboy-writer-and-director.html. Ανακτήθηκε στις May 6, 2016. 
  173. ↑ Lowry, Brian (September 10, 2015). «TV Review: ‘Project Greenlight,’ Season 4». Variety. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις May 7, 2016. https://web.archive.org/web/20160507014730/http://variety.com/2015/tv/reviews/project-greenlight-season-4-review-ben-affleck-matt-damon-series-1201582460/. Ανακτήθηκε στις May 7, 2016. 
  174. ↑ «Project Greenlight». Academy of Television Arts & Sciences. Ανακτήθηκε στις 28 Ιουλίου 2015. 
  175. ↑ Gallo, Phil (September 11, 2002). «Review: ‘Push, Nevada’». Variety. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις October 22, 2016. https://web.archive.org/web/20161022223621/http://variety.com/2002/tv/features/push-nevada-1200546284/. Ανακτήθηκε στις May 7, 2016. 
  176. ↑ «Matt Damon: List of Movies and TV Shows». TV Guide. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις August 7, 2016. https://web.archive.org/web/20160807192132/http://www.tvguide.com/celebrities/matt-damon/credits/165276/. Ανακτήθηκε στις June 14, 2016. 
  177. ↑ «The Bernie Mac Show – Season 2, Episode 1: Keep It on the Short Grass». TV Guide. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις August 22, 2016. https://web.archive.org/web/20160822204708/http://www.tvguide.com/tvshows/the-bernie-mac-show/episode-1-season-2/keep-it-on-the-short-grass/100449/. Ανακτήθηκε στις June 14, 2016. 
  178. ↑ «Will & Grace – Season 4, Episode 16: A Chorus Lie». TV Guide. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις August 22, 2016. https://web.archive.org/web/20160822181734/http://www.tvguide.com/tvshows/will-grace/episode-16-season-4/a-chorus-lie/100581/. Ανακτήθηκε στις June 14, 2016. 
  179. ↑ «Journey to Planet Earth». TV Guide. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις June 5, 2016. https://web.archive.org/web/20160605032337/http://www.tvguide.com/tvshows/journey-to-planet-earth/cast/279423/. Ανακτήθηκε στις May 7, 2016. 
  180. ↑ «Arthur – Season 11, Episode 6: The Making of Arthur/Dancing Fools». TV Guide. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις August 22, 2016. https://web.archive.org/web/20160822185953/http://www.tvguide.com/tvshows/arthur/episode-6940456/194495/. Ανακτήθηκε στις June 14, 2016. 
  181. ↑ «Entourage – Season 6, Episode 12: Give a Little Bit». TV Guide. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις August 22, 2016. https://web.archive.org/web/20160822211121/http://www.tvguide.com/tvshows/entourage/episode-12367103/191498/. Ανακτήθηκε στις June 14, 2016. 
  182. ↑ McNamara, Mary (December 12, 2009). «'The People Speak'». Los Angeles Times. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις June 3, 2016. https://web.archive.org/web/20160603173119/http://articles.latimes.com/2009/dec/12/entertainment/la-et-people-speak12-2009dec12. Ανακτήθηκε στις May 7, 2016. 
  183. ↑ Shales, Tom (December 12, 2009). «Preview of Matt Damon's 'The People Speak' on History Channel». The Washington Post. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις April 7, 2016. https://web.archive.org/web/20160407160243/http://www.washingtonpost.com/wp-dyn/content/article/2009/12/11/AR2009121103855.html. Ανακτήθηκε στις May 7, 2016. 
  184. ↑ «Cubed: Welcome Matt Damon». TV Guide. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις June 5, 2016. https://web.archive.org/web/20160605033012/http://www.tvguide.com/tvshows/cubed/episode-18498098/393556/. Ανακτήθηκε στις June 14, 2016. 
  185. ↑ «Entourage – Season 2, Episode 4: Damonschildren.org». TV Guide. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις August 22, 2016. https://web.archive.org/web/20160822200117/http://www.tvguide.com/tvshows/house-of-lies/episode-4-season-2/damonschildren-org/324960/. Ανακτήθηκε στις June 14, 2016. 
  186. ↑ Abraham, John (September 10, 2014). «In the Years of Living Dangerously, Part 3». The Guardian. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις June 4, 2016. https://web.archive.org/web/20160604054743/http://www.theguardian.com/environment/climate-consensus-97-per-cent/2014/sep/10/in-the-years-of-living-dangerously-part-3. Ανακτήθηκε στις May 7, 2016. 
  187. ↑ Lowry, Brian (October 29, 2015). «TV Review: ‘The Leisure Class’ (Project Greenlight)». Variety. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις May 2, 2016. https://web.archive.org/web/20160502210021/http://variety.com/2015/tv/reviews/the-leisure-class-project-greenlight-movie-review-hbo-jason-mann-1201624083/. Ανακτήθηκε στις May 7, 2016. 
  188. ↑ Bradley, Laura (May 9, 2016). «Ben Affleck and Matt Damon Present the Perfect Summer Reality-TV Show». Vanity Fair. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις May 12, 2016. https://web.archive.org/web/20160512145440/http://www.vanityfair.com/hollywood/2016/05/ben-affleck-and-matt-damon-present-the-perfect-summer-reality-tv-show. Ανακτήθηκε στις May 15, 2016. 
  189. ↑ Wagmeister, Elizabeth (February 3, 2016). «Syfy Greenlights Matt Damon & Ben Affleck’s Futuristic Series ‘Incorporated’». Variety. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις May 14, 2016. https://web.archive.org/web/20160514150016/http://variety.com/2016/tv/news/incorporated-syfy-series-matt-damon-ben-affleck-1201696096/. Ανακτήθηκε στις May 15, 2016. 
  190. ↑ Andreeva, Nellie (8 Σεπτεμβρίου 2017). «Survival Guide Comedy Series From Military Vet Duo Ordered By Netflix With Matt Damon & Peter Berg Producing». Deadline.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Σεπτεμβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 9 Σεπτεμβρίου 2017. 
  191. ↑ Petski, Denise· Andreeva, Nellie (17 Μαΐου 2018). «'City On A Hill': Showtime Picks Up Drama From Ben Affleck & Matt Damon To Series». Deadline.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Ιουνίου 2018. Ανακτήθηκε στις 4 Ιουνίου 2018. 

Περαιτέρω ανάγνωση

  • Άλτμαν, Σέρυλ και Μπερκ, Σέρυλ. Ματ Ντέιμον και Μπεν Άφλεκ: Επί και Εκτός Οθόνης. Εκδόσεις HarperCollins, 1998. ISBN 0-06-107145-5.
  • Bego, Mark. Ματ Ντέιμον: Κυνηγώντας ένα όνειρο. Εκδόσεις Andrews Mcmeel, 1998. ISBN 0-8362-7131-9.
  • Diamond, Maxine και Χέμινγκς, Χάριετ. Ματ Ντέιμον μία Βιογραφία. Simon Spotlight Entertainment, 1998. ISBN 0-671-02649-6.
  • Nickson, Chris. Ματ Ντέιμον: Μία Ανεξουσιοδοτημένη Βιογραφία. Renaissance Books, 1999. ISBN 1-58063-072-3.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι