Άγιος Γεώργιος Κοίτας Λακωνίας

Συντεταγμένες: 36°31′35″N 22°23′9″E / 36.52639°N 22.38583°E / 36.52639; 22.38583

Για άλλες χρήσεις, δείτε: Άγιος Γεώργιος (αποσαφήνιση).
Άγιος Γεώργιος Κοίτας
Άγιος Γεώργιος Κοίτας is located in Greece
Άγιος Γεώργιος Κοίτας
Άγιος Γεώργιος Κοίτας
Διοίκηση
ΧώραΕλλάδα[1]
ΠεριφέρειαΠελοποννήσου
Περιφερειακή ΕνότηταΛακωνίας
ΔήμοςΑνατολικής Μάνης
Δημοτική ΕνότηταΟιτύλου
Γεωγραφία
Γεωγραφικό διαμέρισμαΠελοπόννησος
ΝομόςΛακωνίας
Έκταση11,052 (η κοινότητα)
Πληθυσμός
Μόνιμος28
Έτος απογραφής2021
Πληροφορίες
Ταχ. κώδικας230 71
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ο Άγιος Γεώργιος είναι οικισμός της τοπικής κοινότητας Κοίτας, της δημοτικής ενότητας (τέως δήμου) Οιτύλου, του δήμου Ανατολικής Μάνης, της περιφερειακής ενότητας (τέως νομού) Λακωνίας, στην περιφέρεια Πελοποννήσου, σύμφωνα με το πρόγραμμα Καλλικράτης [2][3] Πριν το σχέδιο Καποδίστριας και το πρόγραμμα Καλλικράτης, ανήκε στην επαρχία Οιτύλου του νομού Λακωνίας, στο γεωγραφικό διαμέρισμα Πελοποννήσου. [4][5]

Γεωγραφία

Ο Άγιος Γεώργιος είναι πεδινός οικισμός στη ΝΔ. Λακωνία, στη δυτική πλευρά της Λακωνικής Μάνης. Βρίσκεται πάνω από τον όρμο του Μέζαπου, στον Μεσσηνιακό κόλπο, πολύ κοντά στον οικισμό Σταυρί και σε μέσο σταθμικό υψόμετρο 140. Απέχει 90 χλμ. περίπου Ν. της Σπάρτης. [6][7][4][5][8]

Πληθυσμός

Μόνιμος [9][10][11]
Έτος Πληθυσμός
1991 30
2001 22
2011 18
Πραγματικός (de facto) [4][5][2]
Έτος Πληθυσμός
1961 47
1971 13
1981 12
1991 30
2001 22
2011 23

Διοικητικές μεταβολές μέχρι τον «Καλλικράτη»

Ο οικισμός αναγνωρίστηκε το 1835 και προσαρτήθηκε στον δήμο Μέσσης. Το 1899 εντάχθηκε στον νομό Λακωνικής και το 1909 υπήχθη στον νομό Λακωνίας. Με το ΦΕΚ 244Α - 04/12/1997 αποσπάστηκε από την κοινότητα Κοίτας και προσαρτήθηκε στον δήμο Οιτύλου. Με το ΦΕΚ 87Α - 07/06/2010 αποσπάστηκε από τον δήμο Οιτύλου και προσαρτήθηκε στον δήμο Ανατολικής Μάνης. [3]

Αξιοθέατα

  • Η «Εκκλησία της Επισκοπής», στην ομώνυμη τοποθεσία βόρεια του οικισμού, από τα σημαντικότερα βυζαντινά μνημεία της Μάνης. Πρόκειται για εξαιρετικής ποιότητας σύνολο, το σημαντικότερο στην περιοχή, που η τεχνοτροπία του συνδέεται με εκείνη της Κωνσταντινούπολης. Ο ναός χρονολογείται στα τέλη του 12ου αιώνα, ήταν ιδιόκτητος και ανήκε στον άρχοντα της περιοχής, τον Γεώργιο Δαιμονογιάννη. Είναι σταυροειδής με οκτάπλευρο τρούλο, ενώ στην τοιχοποιία του έχουν χρησιμοποιηθεί αρχαίο οικοδομικό υλικό, πώρινα λαξευτά μέλη και λιθόπλινθοι από βυσσινί μάρμαρο του Ταινάρου. Διασώζει σχεδόν ακέραιο τον γλυπτό του διάκοσμο, με τέμπλο αρχικά μαρμάρινο και σήμερα κτιστό. Ξεχωρίζει το πεταλόμορφο τόξο της Ωραίας Πύλης, που είναι μοναδικό στον ελλαδικό χώρο. Σημαντικές είναι και οι τοιχογραφίες, που χρονολογούνται γύρω στο 1200, οι παλαιές και στον 18ο αιώνα, οι νεότερες. [12]
  • Στην ίδια τοποθεσία της Επισκοπής υπάρχουν ίχνη μεσαιωνικού οικισμού και παραδοσιακά μανιάτικα πυργόσπιτα. [8]

Παραπομπές

  1. ↑ (Ελληνικά) Βάση δεδομένων της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής.
  2. ↑ 2,0 2,1 https://www.statistics.gr/2011-census-pop-hous
  3. ↑ 3,0 3,1 https://www.eetaa.gr/metaboles/oikmet_details.php?id=13005
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 ΠΛ 1:173
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 ΠΛΜ 1:452
  6. ↑ Εκδόσεις «Ελλάδα»
  7. ↑ Δομή 1:218
  8. ↑ 8,0 8,1 «Διακοπές», σ. 510, 530
  9. ↑ https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_2011_monimos.pdf
  10. ↑ https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_2001_monimos.pdf
  11. ↑ https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_1991_monimos.pdf
  12. ↑ http://www.religiousgreece.gr/peloponnese/-/asset_publisher/J4zsS00HlAz5/content/i-n-episkop-1

Πηγές

  • Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριτάνικα, 1978, 2006 (ΠΛΜ)
  • Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς, εκδ. 1963 (ΠΛ)
  • Εγκυκλοπαίδεια Δομή, 2002-4
  • Περιοδικό «Διακοπές», εκδ. Δ.Ο.Λ., 2010
  • Οργανισμός εκδόσεων «Ελλάδα», χάρτες (Βαρελάς)
  • eetaa.gr

Εξωτερικοί σύνδεσμοι