Beč (njemački: Wien) jest glavni gradAustrije i jedna od njenih saveznih jedinica. S populacijom od otprilike 1.793.000[2] (2,2 miliona u metro području) najveći je grad u Austriji, kao i njena kulturna, ekonomska i politička prijestolnica.
Beč je sjedište za mnoge urede UN-a i mnoge druge međunarodne institucije i kompanije, uključujući Organizaciju Ujedinjenih nacija za industrijski razvoj (UNIDO), OPEC, Međunarodnu agenciju za atomsku energiju (IAEA) te OSCE. Pored toga, diplomatska konferencija održana u Beču 1980. dovela je do usvajanja Konvencije Ujedinjenih nacija o ugovorima za međunarodnu razmjenu roba. Također, Beč je sjedište i Sekretarijata Komisije Ujedinjenih nacija za međunarodno trgovinsko pravo (UNCITRAL).
Prema najnovijoj listi istraživačke i savjetodavne kompanije Mercer Beč je najbolji grad na svijetu po kvalitetu života.[3]
Historija
Grad je osnovan u 10. vijeku p. n. e. kao keltsko naselje.
Nakon Prvog svjetskog rata Beč postaje glavni grad Prve Austrijske republike. Nakon aneksije Austrije od strane Trećeg rajha 1938. Beč gubi status glavnog grada, koji tada postaje Berlin. Preliminarna austrijska vlada reinstitucionalizirana je 27. aprila 1945. ponovo sa Bečom kao glavnim gradom. Nakon 1945. Beč i neutralna Austrija postaju matica međunarodne špijunaže između Zapadnog i Istočnog bloka tokom Hladnog rata. Do kraja Hladnog rata grad Beč aktivno radi na obnavljanju veza sa svojim istočnim susjedima.
Geografija i klima
Beč se nalazi na sjeveroistoku Austrije, na najistočnijem kraku Alpa u Bečkoj kotlini. Najranije naselje, u sklopu današnjeg unutrašnjeg grada, nalazilo se južno od meandraDunava, a grad se danas pruža s obiju strana ove rijeke. Nadmorska visina varira od 151 do 524 m.
Beč je smješten u području gdje se dodiruju okeanska i vlažna kontinentalna klima. Prema Köppenovoj klasifikaciji, ima Cfb (okeansku) klimu. Ljeta su topla s prosječnim temperaturama od 24 do 33 °C; maksimalna prelazi 38, a minimalna je oko 15 °C. Zime su relativno suhe i hladne s prosječnom temperaturom oko tačke smrzavanja. Proljeća i jeseni su blagi. Količina padavina općenito je umjerena, sa godišnjim prosjekom od 620 mm, uz značajne lokalne varijacije; Bečka šuma na zapadu je najvlažniji dio (700 do 800 mm godišnje), a najsuši dio je ravnica na istoku (500 do 550 mm). Snijeg zimi nije neuobičajen, ali je rjeđi u poređenju sa zapadnim i južnim dijelovima Austrije.
Beč se od ranih keltskih i rimskih naselja razvio u srednjovjekovni i barokni grad, glavni grad Austro-Ugarske. Istorijski centar Beča bogat je arhitektonskim cjelinama, uključujući barokne dvorce i vrtove, kao i ulicu Ringstrasse iz kasnog 19. stoljeća oivičenu reprezentativnim zgradama, spomenicima i parkovima. Unutar granica 371 ha istorijskog centra Beča nalaze se svi atributi koji održavaju njegovu izuzetnu univerzalnu vrijednost.
Kriterij ii. Urbanistički i arhitektonski kvaliteti istorijskog centra Beča svjedoče o kontinuiranoj razmjeni vrijednosti tokom drugog milenijuma.
Kriterij iv. Tri ključna perioda evropskog kulturnog i političkog razvoja – srednji vek, period baroka i Gründerzeit (vrijeme osnivanja) – izuzetno su dobro ilustrovana urbanim i arhitektonskim nasleđem istorijskog centra Beča.
Kriterij vi. Od 16. vijeka Beč je univerzalno priznat kao muzička prijestonica Evrope.[4]
