Prvi svjetski rat

Prvi svjetski rat
Datum28. juli 1914 – 11. novembar 1918.
LokacijaEvropa, Afrika, Bliski istok
Sukobljene strane
Francuska
Britansko carstvo
Ruska Imperija (1914-17)
Kraljevina Italija (1915-18)
Sjedinjene Američke Države
Japan
Kraljevina Srbija
Rumunija (1916-18)
Belgija
Kraljevina Grčka (1917-18)
Portugal (1916-18)
Kraljevina Crna Gora (1914-16)
Brazil (1916-18)
Njemačko carstvo
Austro-Ugarska
Osmanlijsko Carstvo
Kraljevina Bugarska (1915-18)
Komandanti
Raymond Poincaré

Georges Clemenceau
Ferdinand Foch
H. H. Asquith
David Lloyd George
Nicholas II
Antonio Salandra
Vittorio Orlando

Woodrow Wilson
Wilhelm II

Paul von Hindenburg
Erich Ludendorff
Franz Joseph I
Karl I
İsmail Enver

Ferdinand I
Vojne jedinice
15 000 000
8 317 000
5 200 000
5 000 000+
4 000 000
660 000
420 000
267 000
250 000
40 000+
33 000
Ukupno: 39 087 000+
13 000 000
7 800 000
2 000 000+
1 200 000+
Ukupno: 24 000 000+
Žrtve
Ubijenih:
5 525 000
Ranjenih:
12 831 500
Ubijenih:
4 386 000
Ranjenih:
8 388 000

Prvi svjetski rat bio je globalni rat uglavnom vođen na teritoriji Evrope[1][2] a koji je započeo 28. juna 1914. godine i trajao do 11. novembra 1918. godine. Od vremena izbijanja do početka Drugog svjetskog rata, nazivan je jednostavno svjetski rat ili Veliki rat, a nakon toga Prvi svjetski rat, termin koji se uglavnom i koristi. U Americi je prvobitno nazvan Evropski rat ali se i danas često naziva Veliki rat (eng. Great War). Sa 70 miliona mobilisanih vojnika, od čega njih 60 miliona u Evropi, rat se s pravom smatra kao jedan od najvećih ratova u historiji čovječanstva.[3][4] Kao rezultat ratnih aktivnosti stradalo je 9 miliona vojnika i 7 miliona civilnih žrtava. Bio je to jedan od najsmrtonosnijih sukoba u historiji, koji je otvorio put velikim političkim promjenama, uključujući i revolucije u mnogim zemljama.[5]

Rat se vodio između velikih svjetskih ekonomskih sila[6] koje su bile svrstane u dva suprotna saveza: Saveznici (Velika Britanija, Francuska i Rusija) i Centralne sile (Njemačka i Austro-Ugarska). Ovi savezi su se reorganizirali i uključili su više država u rat: Italija, Japan i SAD su se pridružile Saveznicima a Osmanlijsko carstvo i Bugarska Centralnim silama.

Iako je oživljavanje imperijalizma glavni uzrok, neposredni povod za rat je bio atentat na austrijskog nadvojvodu Franza Ferdinanda, prijestolonasljednika Austro-Ugarske, od strane srpskog nacionaliste Gavrila Principa u Sarajevu 28. juna 1914. godine. Ovo je pokrenulo diplomatsku krizu kada je Austro-Ugarska isporučila ultimatum Srbiji.[7][8] U toku jedne sedmice, velike sile su bile u ratu, a sukob se proširio širom svijeta.

Dana 28. jula, Austro-Ugarska je objavila rat i pokrenula invaziju na Srbiju.[9][10] Rusija se mobilizirala, Njemačka je napala neutralnu Belgiju i Luksemburg prije polaska na Francusku, a Velika Britanija je objavila rat Njemačkoj. Francuska je zaustavila njemačku vojsku na svojoj granici, i ta granica će biti poznata kao zapadni front, koji će se vrlo malo promijeniti sve do 1917. godine. U međuvremenu, na istočnom frontu, ruska vojska je bila uspješna protiv Austro-Ugarske, ali je zaustavljena od strane Njemačke. U novembru 1914. godine Osmanlijsko carstvo se pridružilo ratu, otvorivši frontove na Kavkazu, Sinaju i Mezopotamiji. Italija i Bugarska su ušle u rat 1915. godine, Rumunija 1916. a SAD 1917. godine.

Rat je proizveo revoluciju u Rusiji u martu 1917. godine i naknadnu revoluciju u novembru, što je dovelo do primirja između Centralnih sila i Rusije. Dana 4. novembra 1918. godine Austro-Ugarska je pristala na primirje. Njemačka koja je imala problema sa revolucionarima pristala je na primirje 11. novembra 1918. godine čime je okončan rat pobjedom saveznika.

Do kraja rata, četiri glavne imperijalne sile - Njemačko carstvo, Ruska Imperija, Austro-Ugarska i Osmanlijsko carstvo - prestale su da postoje. Države nasljednice su izgubile značajnu teritoriju. Karta Evrope je ponovo nacrtana, s nekoliko obnovljenih ili stvorenih nezavisnih država. Liga naroda je formirana s ciljem sprečavanja ponavljanja ovakvih užasnih sukoba. Ovaj cilj nije uspio. U oslabljenim državama obnovio se evropski nacionalizam i njemački osjećaj poniženja doprinio je porastu fašizma i stvaranja uvjeta za Drugi svjetski rat.

Naziv

U Kanadi, Magazin Maclean je u oktobru 1914. godine rekao: "Neki ratovi imaju ime. Ovo je Veliki rat". Izraz "Prvi svjetski rat" je prvi put korišten u septembru 1914. godine od strane njemačkog filozofa Ernsta Haeckela, koji je tvrdio da "nema sumnje da će tok i karakter Evropskog rata postati Prvi svjetski rat u punom smislu te riječi". Nakon početka Drugog svjetskog rata 1939. godine, smisao Svjetski rat ili Prvi svjetski rat je postao standard.

Pozadina

Politički i vojni savezi

U 19. stoljeću, glavne evropske sile su željele da održe ravnotežu snaga u Evropi, što je rezultiralo postojanjem složenih mreža političkih i vojnih saveza širom kontinenta do 1900. godine. Ovo je započelo 1815. godine stvaranjem Svete alijanse između Pruske, Rusije i Austrije. Zatim je u oktobru 1873. njemački kancelar Otto von Bismarck dogovorio Ligu tri cara (njemački: Dreikaiserbund) između careva Austro-Ugarske, Rusije i Njemačke. Ovaj sporazum nije uspio, jer se Austro-ugarska i Rusija nisu mogli složiti o politici na Balkanu, ostavljajući Njemačku i Austro-Ugarsku u savezu koji je formiran 1879. i nazvan Dvojna alijansa. Ovaj savez je viđen kao način suprostavljanja Ruskom interesu za Balkan u vrijeme kada je Osmansko carstvo počelo da slabi. Godine 1882. ovaj savez proširen je Italijom, tako da je postao Trojni savez. Bismarck je posebno radio na držanju Rusije na Njemačkoj strani kako bi izbjegao rat na dva fronta. Kada je Wilhelm II došao na tron njemačkog cara, Bismarck je bio primoran povući se. On je odbio obnoviti ugovor s Rusijom 1890. Dvije godine kasnije potpisan je francusko-ruski savez kako bi se suprostavili Trojnom savezu. Godine 1904. Velika Britanija potpisala je niz sporazuma s Francuskom, a 1907. Velika Britanija i Rusija potpisale su anglo-rusku konvenciju. Tako je Velika Britanija ušla u savez s Francuskom i Rusijom, koji je postao poznat kao Antanta.

Haut-Rhin, Francuska, 1917.

Utrka u naoružanju

Njemačka industrijska i ekonomska moć je znatno porasla nakon ujedinjenja Njemačke 1871. Od sredine 1890-ih vlada Wilhelma II je koristila značajna ekonomska sredstva za izgradnju njemačke Imperijalne mornarice (Kaiserliche Marine), koju je osnovao admiral Alfred von Tirpitz. Ona je bila u rivalstvu sa britanskom kraljevskom mornaricom u borbi za pomorsku nadmoć. Kao rezultat toga, svaka nacija nastojala je izgraditi što bolji brod. Lansiranjem HMS Dreadnoughta 1906, Britansko Carstvo imalo je znatnu prednost nad svojim njemačkim rivalom. Trka u naoružanju između Velike Britanije i Njemačke na kraju se proširila na ostatak Evrope, a sve velike sile imale su svoje industrijske baze za proizvodnju opreme i naoružanja neophodnih za sukob. Između 1908. i 1913. potrošnja željeza kod evropskih sila povećana je za 50%.

Sukobi na Balkanu

Austro-Ugarska je ubrzala Bosansku krizu od 1908. do 1909. zvaničnim pripajanjem bivše osmanlijske teritorije Bosne i Hercegovine, koju je okupirala još 1878. To je razljutilo Kraljevinu Srbiju i njenog pokrovitelja Rusku Imperiju. Ruski politički manevri u regiji destabilizirali su mirovni sporazum, koji je bio poznat kao "bure baruta u Evropi". Godine 1912. i 1913. vođen je Prvi balkanski rat u kojem su se lomile teritorije Osmanlijskog Carstva na Balkanu. Londonskim mirom dodatno je smanjeno Osmanlijsko Carstvo, stvarajući nezavisnu albansku državu, dok su se proširile teritorije Bugarske, Srbije, Crne Gore i Grčke. Kada je Bugarska bila napadnuta od strane Srbije i Grčke 16. juna 1913. izgubila je Makedoniju od Srbije i Grčke i južnu Dobrudžu od Rumunije u 33-dnevnom Drugom balkanskom ratu, čime je došlo do daljnje destabilizacije regije.

Uvod

Sarajevski atentat

28. juna 1914. godine austrijski nadvojvoda Franz Ferdinand je posjetio glavni grad Bosne i Hercegovine, Sarajevo. Grupa od šest atentatora (Cvjetko Popović, Gavrilo Princip, Muhamed Mehmedbašić, Nedeljko Čabrinović, Trifko Grabež, Vaso Čubrilović) iz nacionalističke grupe Mlada Bosna, koja je bila desna ruka grupe Crna ruka, su se okupili na ulici gdje je trebala proći nadvojvodina povorka. Čabrinović je bacio bombu na automobil, ali je promašio. Tako je ozlijedio nekoliko ljudi u blizini, ali je konvoj sa Franzom Ferdinandom nastavio. Sat vremena kasnije, kada se Franz Ferdinand vraćao iz posjete Sarajevskoj bolnici, konvoj je pogrešno skrenuo u ulicu gdje je, slučajno, Princip stajao. Iz pištolja Princip je ubio Franza Ferdinanda i njegovu suprugu Sofiju. Reakcija među ljudima u Austriji je bila blaga, gotovo ravnodušna. Historičar Zbynek Zeman je kasnije napisao: "Događaj nije izazvao bilo kakav dojam. U nedjelju i ponedjeljak (28. i 29. juna), gužve u Beču, ljudi su slušali muziku i pili vino, kao da se ništa nije dogodilo".

Eskalacija nasilja u Bosni i Hercegovini

Međutim, u samom Sarajevu, austrijske vlasti su ohrabrile nasilje nad srpskim stanovništvom, što je rezultiralo anti-srpskim neredima u Sarajevu, u kojem su bosanski hrvati i bosanski muslimani ubili dvoje srba i oštetili brojne zgrade u vlasništvu srba. Događaji koji su opisani imaju karakteristiku pogroma. Pisac Ivo Andrić nasilje je opisao kao "Sarajevsko ludilo mržnje". Nasilne akcije protiv srba organizovane su ne samo u Sarajevu, nego i u drugim velikim gradovima Austro-ugarske na prostorima današnje Hrvatske i Bosne i Hercegovine. Austro-ugarske vlasti u Bosni i Hercegovini su zatvorile oko 5.500 istaknutih srba, od koji je 700 do 2.200 umrlo u zatvoru. 460 srba osuđeno je na smrt i stvorena posebna policija poznata kao Schutzkorps koja je imala zadatak da vrši progon srba.

Krizni juli

Atentat je doveo do diplomatskog manevriranja između Austro-ugarske, Njemačke, Rusije, Francuske i Velike Britanije koji je nazvan Krizni juli. Vjerujući da se srpski oficiri (pripadnici grupe Crna ruka) nalaze u Srbiji, Austro-Ugarska je dala Srbiji ultimatum sa deset zahtjeva s namjerom da izazove rat sa Srbijom. Kada se Srbija složila sa samo osam od deset zahtjeva, Austro-Ugarska je objavila rat 28. jula 1914. godine. Strachan tvrdi: "Da li je dvosmisleni i rani odgovor Srbije napravio bilo kakvu razliku u austro-ugarskom ponašanju koje je bilo sumnjivo. Franz Ferdinand nije bio ona vrsta ličnosti koja je imala popularnost, a njegov nestanak nije bacio carstvo u najdublju žalost".

Ruska Imperija nije željela da omogući Austro-ugarskoj da eliminiše njen uticaj na Balkanu, dajući podršku dugogodišnjem srpskom štićeniku, i naredivši djelimičnu mobilizaciju dan kasnije, 29. jula. Njemačka se mobilizirala 30. jula, a Rusija je odgovorila proglašavajući punu mobilizaciju tog istog dana. Njemačka je nametnula ultimatum Rusiji preko svog ambasadora u Berlinu. Rusija je odgovorila nudeći pregovore o uslovima za mobilizaciju. Međutim, Njemačka je odbila da pregovara, te je objavila rat Rusiji 1. augusta 1914. godine.

Njemački ratni plan, Schliefenov plan, oslanjao se na brzu masivnu invaziju Francuske s ciljem otklanjanja prijetnje na Zapadu, prije uključivanja u rat protiv Rusije. Istovremeno sa ruskom mobilizacijom, njemačka vlada je izdala zahtjeve Francuskoj da ona bude neutralna. Francuski kabinet se opirao vojnom pritisku da započne neposrednu mobilizaciju i naredila je svojim trupama da se povuku 10 km od granice kako bi se izbjegli bilo kakvi incidenti. Njemačka je napala Luksemburg 2. augusta, a 3. augusta objavila je rat Francuskoj. Dana 4. augusta, nakon što je Belgija odbila da dozvoli njemačkim trupama da pređu njenu granicu prema Francuskoj, Njemačka je objavila rat Belgiji. Time je Velika Britanija objavila rat Njemačkoj 4. augusta 1914. nakon britanskog ultimatuma da Belgija mora biti neutralna.

Napredak rata

Zbunjenost između Centralnih sila

Strategija Centralnih sila bila je puna nesporazuma. Njemačka je obećala da će podržati Austro-ugarsku invaziju na Srbiju, ali su se tumačenja razlikovala. Prethodno testirani planovi raspoređivanja su zamijenjeni 1914. godine, ali zamjene nikada nisu bile testirane u vježbi. Austro-ugarski lideri su vjerovali da će Njemačka pokriti svoje sjeverno krilo protiv Rusije. Njemačka je, međutim, predvidjela da Austro-Ugarska usmjerava većinu svojih vojnika protiv Rusije, dok se Njemačka bavila Francuskom. Ova konfuzija je prisilila austro-ugarsku vojsku da podijeli svoje snage na ruske i srpske frontove.

9. septembra 1914. godine September programm, mogući plan detaljnih njemačkih specifičnih ratnih ciljeva i uslova koje je Njemačka tražila da prisili savezničke snage, je naveden od njemačkog kancelara Teobalda von Bethmann-Hollwegga. To nikada nije službeno usvojeno.

Srpska kampanja

Austrijski napadi i borbe protiv srpskih vojnika u bitkama kod Cera i na Kolubari su počele 12. augusta. U naredne dvije sedmice, Austrija je imala velike gubitke, što je obilježilo prvu veliku savezničku pobjedu u ratu i isprekidanu Austro-Ugarsku nadu za brzu pobjedu. Kao rezultat toga, Austrija je pokrenula veliku vojsku na Srbiju koje su oslabile njene napore protiv Rusije.

To je omogućio namlađi poznati vojnik I svjetskog rata, Momčilo Gavrić, koji je rođen u Trbušnici. Pridružio se 6. artiljerijskoj diviziji vojske Srbije kada je imao samo 8 godina, nakon što je austro-ugarska vojska ubila njegove roditelje, baku i sedmoro njegove braće i sestara u augustu 1914. godine. Sa 10 godina unaprijeđen je u kaplara, a u dobi od 11 postao je narednik.

Njemačke snage u Belgiji i Francuskoj

Louvain, Belgija, 1915

Nakon izbijanja Prvog svjetskog rata, njemačka vojska je izvršila modificiranu verziju Schliefenovog plana. Oni su marširali kroz neutralnu Belgiju u Francusku, prije nego što su na jugu okružili francuske vojnike na njemačkoj granici. Francuska je izjavila da će "zadržati punu slobodu djelovanja u slučaju rata između Njemačke i Rusije". Njemačka je očekivala napad od strane Francuske na jednom frontu i Rusije na drugom. Da bi ispunila takav scenarij, Schliefenov plan je naveo Njemačku da pokuša pobijediti Francusku brzo (kao što se dogodilo u francusko-pruskom ratu od 1870. do 1871. godine). Dalje je predloženo da se ponovi brza pobjeda na zapadu, a Njemačka nije trebala da napadne kroz težak teren Alzasa i Lorena. Umjesto toga cilj je bio da se onemogući britanska pomoć kroz engleski kanal i osvajanje Pariza. Tada bi se vojska preselila na Istočni front prema Rusiji. Rusija je vjerovala da joj treba duži period mobilizacije prije nego što su mogli postati prava pretnja Centralnim silama.

Jedini postojeći njemački plan koji je imala njemačka vojska je marširanje kroz Belgiju. Njemačka je željela izmarširati kroz Belgiju kako bi ušla u Francusku. Neutralna Belgija je odbacila ovu ideju, tako da su Nijemci odlučili da napadnu Belgiju. Francuska je također željela da sa svojim trupama prođe kroz Belgiju, ali je Belgija odbila u nadi da izbjegne rat na belgijskom tlu. Na kraju, nakon njemačke invazije, Belgija je pokušala da se pridruži francuzima, ali se veliki dio belgijske vojske povukao u Antverpen, gdje je bila prisiljena na predaju.

Plan je bio da njemačka vojska zaobiđe francusku vojsku (koja je bila koncentrisana na francusko-njemačkoj granici, ostavljajući belgijsku granicu bez značajnih snaga) i krene na jug prema Parizu. U početku su nijemci bili uspješni, posebno u bici za Frontiers (14. - 24. augusta). Do 12. septembra Francuska uz pomoć britanskih snaga zaustavila je njemačko napredovanje u bici kod Marne (5. - 12. septembra). Posljednji dani ove bitke označili su kraj manevarskog ratovanja na zapadu. Francuska ofanziva u Alzasu pokrenuta je 20. augusta i imala je ograničen uspjeh.

Na istoku, Rusi su napali iznenadivši Njemačku koja nije očekivala da Rusi krenu tako rano. Ubrzo je dio njemačke vojske koja je krenula prema Francuskoj željeznicom prebačena do istočne Pruske granice. Ova vojska, na čelu sa generalom Paulom von Hindenburgom, je porazila Rusiju u nizu bitaka koje su kolektivno poznate kao bitka kod Tannenberga (17. augusta - 2. septembra). Centralne sile nisu ostvarile brzu pobjedu u Francuskoj i prisiljeni su da se bore na dva fronta. Njemačka vojska je zauzela dobru odbrambenu poziciju unutar Francuske i trajno je onesposobila 230.000 francuskih i britanskih vojnika. Uprkos tome, problem je bila komunikacija između Centralnih sila što je koštalo Njemačku rane pobjede.

Azija i Pacifik

U rovovima

Novi Zeland je zauzeo Njemačku Samou (kasnije Zapadnu Samou) 30. augusta 1914. godine. Dana 11. septembra, Australijski pomorski i vojni izviđački avioni sletili su na otok Neu Pommern (kasnije Nova Britanija), koji je bio u sastavu njemačke Nove Gvineje. Dana 28. oktobra, njemačku krstaricu SMS Emden potopila je ruska krstarica Zhemchug u bici u Penangu. Japan je oduzeo Njemačkoj Mikronezijsku koloniju. Kad je Beč odbio da povuče Austro-ugarski cruiser SMS Kaiserin Elisabeth iz Tsingtaa, Japan je objavio rat ne samo Njemačkoj, već i Austro-Ugarskoj. Ovaj brod je učestvovao u odbrani Cingtaa gdje je potopljen u novembru 1914. godine. U roku od nekoliko mjeseci, savezničke snage su zauzele njemačke teritorije na Pacifiku.

Afrička kampanja

Prvi sukobi u Africi bili su između britanskih, francuskih i njemačkih kolonijalnih snaga. 6. augusta francuske i britanske trupe su napale njemački protektorat Togoland i Kamerun. 10. augusta njemačke snage u Jugozapadnoj Africi su napali Južnoafričku republiku. Sporadične i žestoke borbe su se nastavile do kraja rata. Njemačke kolonijalne sile u njemačkoj Istočnoj Africi, koje je predvodio pukovnik Paul von Lettow-Vorbeck, vodile su gerilski rat tokom Prvog svjetskog rata i jedini su se predali dvije sedmice nakon primirja u Evropi.

Također pogledajte

Izvori

  1. ^ "READ: The First World War as a Global War (article)". Khan Academy (jezik: engleski). Pristupljeno 24. 7. 2023.
  2. ^ "First World War | National Army Museum". www.nam.ac.uk (jezik: engleski). Pristupljeno 24. 7. 2023.
  3. ^ Keegan 1998, str. 8.
  4. ^ Bade i Brown 2003, str. 167–168.
  5. ^ Willmott 2003, str. 307.
  6. ^ Willmott 2003, str. 10–11.
  7. ^ Taylor 1998, str. 80–93
  8. ^ Djokić 2003, str. 24.
  9. ^ Evans 2004, str. 12.
  10. ^ Martel 2003, str. xii ff.

Reference

Read other articles:

Johannes Joachim DegenhardtKardinal, Uskup Agung PaderbornKeuskupanKeuskupan Agung PaderbornPenunjukanApril 1974Masa jabatan berakhir25 Juli 2002PendahuluLorenz JaegerPenerusHans-Josef BeckerJabatan lainKardinal-Imam San LiborioImamatTahbisan imam6 Agustus 1952oleh Lorenz JaegerTahbisan uskup1 Mei 1968oleh Lorenz JaegerPelantikan kardinal21 Februari 2001oleh Yohanes Paulus IIPeringkatKardinal-ImamInformasi pribadiLahir(1926-01-31)31 Januari 1926Schwelm, JermanWafat25 Juli 2002(2002-...

 

Rudolf HössRudolf Höss di Supreme National Tribunal of PolandLahirRudolf Franz Ferdinand Höß(1900-11-25)25 November 1900Baden-BadenMeninggal16 April 1947(1947-04-16) (umur 45)Auschwitz-BirkenauSebab meninggalHukuman gantungKebangsaanJermanPekerjaanSS-ObersturmbannführerDikenal atasKomandan pertama di kamp konsentrasi AuschwitzPartai politikNational Socialist German Workers' Party (NSDAP)Suami/istriHedwig HenselAnak5 (2 laki-laki, 3 perempuan) Tiang gantungan di kamp konsentras...

 

For other uses, see Praia (disambiguation). Capital of Cape Verde Capital city in SantiagoPraiaCapital city Clockwise: View of Monte Vermelho; Praia City Hall; Monumento de Diogo Gomes; aerial view of Praia; Fundação Amílcar Cabral; Palácio da Cultura Ildo Lobo. FlagCoat of armsPraiaLocation of Praia in Cape VerdeShow map of Cape VerdePraiaPraia (Africa)Show map of AfricaCoordinates: 14°55′05″N 23°30′32″W / 14.918°N 23.509°W / 14.918; -23.509IslandSanti...

American actor and singer (born 1989) Dijon TaltonTalton in 2009Born (1989-09-17) September 17, 1989 (age 34)Los Angeles, California, U.S.[1]RelativesLa'Myia Good (cousin)Meagan Good (cousin) Dijon Hendra Talton (born September 17, 1989) is an American producer, actor, singer and director. He won several awards as part of the cast of Glee, and has since continued to play small roles on television and film, as well as producing through his company The Talton Company. In his projec...

 

JuazeiroCalcio Tricolor das Carranca, Carranca, Tricolor do Norte Segni distintivi Uniformi di gara Casa Trasferta Colori sociali Verde, rosso, bianco Dati societari Città Juazeiro Nazione  Brasile Confederazione CONMEBOL Federazione CBF Campionato inattivo Fondazione 1995 Stadio Adautão(8 000 posti) Palmarès Si invita a seguire il modello di voce Il Juazeiro Social Clube, noto anche semplicemente come Juazeiro, è una società calcistica brasiliana con sede nella città di Juaz...

 

NASCAR team Trackhouse RacingOwner(s)Justin MarksArmando Christian PérezBaseConcord, North CarolinaSeriesNASCAR Cup SeriesMotoGPRace driversNASCAR Cup Series:1. Ross Chastain91. TBA (part-time)99. Daniel SuárezMotoGP:25. Raúl Fernández88. Miguel OliveiraSponsorsNASCAR Cup Series:1. Busch, Loyal Order of Moose, Kubota, Worldwide Express, Jockey91. TBA99. Freeway Insurance, Jockey, Quaker State, Kubota, Tootsie's Orchid Lounge, Choice Hotels, Worldwide Express MotoGP:25. Sterilgarda88. Ster...

Species of plant Victoria boliviana Victoria boliviana growing at Kew Gardens, London Scientific classification Kingdom: Plantae Clade: Tracheophytes Clade: Angiosperms Order: Nymphaeales Family: Nymphaeaceae Genus: Victoria Species: V. boliviana Binomial name Victoria bolivianaMagdalena & L.T.Sm. Distribution of Victoria boliviana Victoria boliviana, or the Bolivian waterlily[1] is a new species of water lily within the genus Victoria in the family Nymphaeaceae. It is the ne...

 

ХристианствоБиблия Ветхий Завет Новый Завет Евангелие Десять заповедей Нагорная проповедь Апокрифы Бог, Троица Бог Отец Иисус Христос Святой Дух История христианства Апостолы Хронология христианства Раннее христианство Гностическое христианство Вселенские соборы Н...

 

2009 television programming awards 61st Primetime Emmy AwardsPromotional posterDateSeptember 20, 2009 (Ceremony)September 12, 2009 (Creative Arts Awards)LocationNokia Theatre, Los Angeles, CaliforniaPresented byAcademy of Television Arts and SciencesHosted byNeil Patrick HarrisHighlightsMost awards 30 Rock Grey Gardens Little Dorrit (3) Most nominations30 Rock (13)Outstanding Comedy Series30 RockOutstanding Drama SeriesMad MenOutstanding MiniseriesLittle DorritOutstanding Reality-Competition ...

2020年夏季奥林匹克运动会奥地利代表團奥地利国旗IOC編碼AUTNOC奧地利奧林匹克委員會網站www.olympia.at(德文)2020年夏季奥林匹克运动会(東京)2021年7月23日至8月8日(受2019冠状病毒病疫情影响推迟,但仍保留原定名称)運動員75參賽項目21个大项旗手开幕式:托马斯·扎亚克(英语:Thomas Zajac)和塔尼娅·弗兰克(帆船)[1]闭幕式:安德烈亚斯·米勒(自行车)[2]...

 

Sri Lankan logistics company Expolanka Holdings PLCLogo of Expolanka HoldingsCompany typePrivateIndustryLogisticsFounded1978; 46 years ago (1978)Headquarters15A, Clifford Avenue, Colombo 3, Sri LankaKey peopleBokuto Yamauchi (Chairman/ Group CEO)Revenue LKR249.954 billion (2024)Operating income LKR(16.422) billion (2024)Net income LKR(17.693) billion (2024)Total assets LKR182.868 billion (2024)Total equity LKR113.173 billion (2024)Number of employee...

 

Questa voce sull'argomento piloti di Formula 1 è solo un abbozzo. Contribuisci a migliorarla secondo le convenzioni di Wikipedia. Hiroshi Fushida Nazionalità  Giappone Automobilismo Carriera Carriera in Formula 1 Stagioni 1975 Scuderie Maki GP disputati 2 (0 partenze)   Modifica dati su Wikidata · Manuale Hiroshi Fushida (Kyoto, 10 marzo 1946) è un ex pilota automobilistico giapponese. Iscritto con il team Maki al Gran Premio d'Olanda 1975, sebbene qualificato, non ri...

هذه المقالة يتيمة إذ تصل إليها مقالات أخرى قليلة جدًا. فضلًا، ساعد بإضافة وصلة إليها في مقالات متعلقة بها. (أكتوبر 2015) أحصنة عربية يشار إليها بالعامية بعبارة سوناري، تظهر هنا في السهول القاحلة لظهار، ماخر، الصومال. يغطي الصومال مناخ حار شبه قاحل، حيث يتراوح المعدل السنوي له...

 

AwardAfrica General Service MedalObverse and reverse of the medalTypeCampaign medalAwarded forCampaign servicePresented byUK and CommonwealthEligibilityBritish and African forcesCampaign(s)AfricaClasps45 awardedEstablished1902Ribbon bar The Africa General Service Medal, established in 1902, was a campaign medal of the United Kingdom. It was awarded for minor campaigns that took place in tropical Africa between 1900 and 1956, with a total of forty five clasps issued. The medal is never seen wi...

 

Island off the coast of Scotland This article is about the Scottish island. For other uses, see Arran. Not to be confused with Aran Islands. Isle of ArranScottish Gaelic nameEilean ArainnPronunciation[ˈelan ˈaɾɪɲ] ⓘOld Norse nameHerrey[1]Meaning of namePossibly Brythonic for high placeArran Sunset Taken from Bell Stane, Ardneil Bay, 2007LocationIsle of ArranArran shown within the Firth of ClydeOS grid referenceNR950359Coordinates55°34′39″N 5°14′15″W / ...

For other uses, see Crosby (disambiguation). This article needs additional citations for verification. Please help improve this article by adding citations to reliable sources. Unsourced material may be challenged and removed.Find sources: Crosby, Merseyside – news · newspapers · books · scholar · JSTOR (February 2008) (Learn how and when to remove this message) Town in EnglandCrosbyTownCrown Buildings, CrosbyCrosbyLocation within MerseysidePopulation5...

 

American politician (born 1957) For other people named James Davis, see James Davis (disambiguation). Jim DavisMember of the U.S. House of Representativesfrom Florida's 11th districtIn officeJanuary 3, 1997 – January 3, 2007Preceded bySam GibbonsSucceeded byKathy CastorMember of the Florida House of Representativesfrom the 56th districtIn officeNovember 17, 1992 – November 19, 1996Preceded byPeter Rudy WallaceSucceeded bySandra MurmanMember of the...

 

Royal Wife of Tutankhamun AnkhesenamunGreat Royal WifeSculpture fragmentbelieved to be of Ankhesenamun,Brooklyn Museum, United StatesTenurec. 1332–1323 BCBornc. 1348 BC[1] or c. 1342 BC[2]ThebesDiedafter 1322 BC (aged 20-26)[2]BurialKV21 (uncertain)SpouseTutankhamun (half-brother or cousin)Ay (grandfather or great-uncle?)Issue317a and 317b (uncertain) Ankhesenpaaten Tasherit (uncertain)Egyptian name Dynasty18th of EgyptFatherAkhenatenMotherNefertitiReligionAncient Eg...

US Triestina Calcio 1918Calcio Unione, Alabardati, Rossoalabardati, Muli, Giuliani, Greghi Segni distintiviUniformi di gara Casa Trasferta Terza divisa Colori sociali Rosso SimboliAlabarda InnoInno della TriestinaDamiano Vitale Dati societariCittàTrieste Nazione Italia ConfederazioneUEFA Federazione FIGC CampionatoSerie C Fondazione1919 Rifondazione1994Rifondazione2012Rifondazione2016Proprietario LBK Capital Presidente Benjamin Rosenzweig Allenatore Michele Santoni StadioNereo Rocco[...

 

Literary genre involving autobiographical accounts of enslaved Africans in the Americas The slave narrative is a type of literary genre involving the (written) autobiographical accounts of enslaved persons, particularly Africans enslaved in the Americas, though many other examples exist. Over six thousand such narratives are estimated to exist;[1] about 150 narratives were published as separate books or pamphlets. In the United States during the Great Depression (1930s), more than 2,3...