Антоній Падуанскі
лац.: Antonius Patavinus
Імя пры нараджэнні	лац.: Fernandus
Род дзейнасці	каталіцкі святар, прапаведнік
Дата нараджэння	15 жніўня 1195[1]
Месца нараджэння	Лісабон, Партугалія[2]
Дата смерці	13 чэрвеня 1231[1] (35 гадоў)
Месца смерці	Падуя
Месца пахавання	Базіліка Святога Антонія Tomb of St. Anthony[d]
Грамадзянства	Каралеўства Партугалія
Веравызнанне	Каталіцкая Царква
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Антоній Падуанскі (лац.: Antonius Patavinus, італ.: Sant'Antonio di Padova, парт.: Santo António de Lisboa; 15 жніўня 1195 — 13 чэрвеня 1231), Фернанда дэ Буён (Фернанду ды Бульёйньш, парт.: Fernando de Bulhões) — каталіцкі святы, прапаведнік, адзін з самых знакамітых францысканцаў.

Нарадзіўся ў Лісабоне (Партугалія) і на хросце атрымаў імя Фернанду. Ва ўзросце 15 гадоў уступіў у ордэн аўгустынцаў-эрэмітаў у Каімбры і там прыняў святарскае пасвячэнне. Моцна ўражаны мучаніцтвам пяці францішканцаў, забітых мусульманамі, вырашае сам стаць францішканцам. Уступіўшы ў закон Меншых Братоў, прыняў імя Антоній. Спачатку ён выехаў на місію ў Марока, але з-за слабога здароўя мусіў неўзабаве вярнуцца.

Па дарозе дадому ў выніку караблекрушэння застаўся ў Італіі. Там у Антонія выявіліся вялікія прамоўніцкія здольнасці, і яго накіравалі ў Паўночную Італію, дзе дзякуючы сваім казанням ён хутка стаў папулярным. Пэўны час святы правёў у Францыі, а пасля вяртання ў Італію пасяліўся ў Падуі. Святы Францішак прызначыў яго першым настаўнікам тэалогіі для Меншых Братоў, настаўнікам францішканцаў.

Антоній памёр 13 чэрвеня 1231 года і менш чым праз год быў кананізаваны. Рэліквіі святога Антонія знаходзяцца ў прысвечанай яму базыліцы ў Падуі^[3].

• Каталіцкая энцыклапедыя Святы Антоній Падуянскі (англ.)