Esti artículu o seición necesita referencies qu'apaezan nuna publicación acreitada, como revistes especializaes, monografíes, prensa diaria o páxines d'Internet fiables. Pues añadiles tu mesmu o avisar al autor principal del artículu na so páxina d'alderique pegando: {{subst:Avisu referencies|Muséu Exipciu de Turín}} ~~~~
Muséu Exipciu de Turín
Museo Egizio (it)
muséu nacional, muséu d'historia, muséu arqueolóxicu, muséu d'exiptoloxía y museo privado (es)
El Muséu Exipciu de Turín (italianu: Muséu delle Antichità Egizie, llit., 'Muséu de l'Antigüedá Exipcia') ta asitiáu na ciudá de Turín, Italia, nel palazzo dell'Accademia delle Scienze, un edificiu d'estilu barrocu, proyeutáu pol arquiteutu italianuGuarino Guarini, en 1678, pa colexu de los nobles. Ye unu de los museos más antiguos, y el segundu n'importancia pola so coleición d'antigüedaes exipcies dempués del Muséu Exipciu d'El Cairu.
Oríxenes: Vitalino Donati
En 1760 Vitalino Donati, profesor de Botánica de la Universidá de Turín, viaxa a Exiptu por orde de Carlos Manuel III de Cerdeña. Una vegada nel país mover pol Nilu más allá d'Asuán coles mires de recoyer especímenes de la flora y fauna amás d'antigüedaes como momies y manuscritos. Nesti viaxe va consiguir tres estatues: de Sejmet, de Ramsés II y otra la de la reina Tiy, esposa d'Amenhotep III. Cuando Donati tornó a Italia traxo más de 300 oxetos que fueron les primeres pieces del Muséu d'Antichitá, más tarde conocíu como'l Muséu Exipciu de Turín.
La coleición de Bernardino Drovetti
La mayor adquisición producir en 1824 cola compra de la primer coleición d'antigüedaes exipcies al esplorador y diplomáticu italianu Bernardino Drovetti, quien trabayaba naquella dómina como cónsul francés n'Exiptu. Esta foi mercada pol rei Carlos Félix de Saboya, pola suma de 400.000 llires piamonteses, y constaba de más de mil pieces, compuesta per unes cien grandes estatues, cercos, sarcófagos con momies, papiros, y múltiples oxetos funerarios. Na coleición destaquen les colosales estatues d'Amenofis I, un Ramsés II sedente, la estatua de Tutmosis II y el Canon Real de Turín.
Jean-François Champollion visitó esti muséu pa estudiar la so importante coleición de papiros, que ayudáronlu a dar los primeros pasos nel desciframientu de la escritura xeroglífica.
Papiru de Turín (1879 - 1899 - 1969).Papiru de Turín (1879 - 1899 - 1969): el mapa xeolóxicu-topográficu más antiguu conocíu.
Fondos del muséu
Estatues:
La estatua sedente de la princesa Redit (dinastía III)
Wolfgang Kosack: Schenute von Atripe De judicio finale. Papyruskodex 63000.IV im Muséu Egizio di Torino. Einleitung, Textbearbeitung und Übersetzung herausgegeben von Wolfgang Kosack. Berlin 2013, Verlag Brunner Christoph, ISBN 978-3-9524018-5-9
Lliteratura
Wolfgang Kosack: Schenute von Atripe De judicio finale. Papyruskodex 63000.IV im Muséu Egizio di Torino. Einleitung, Textbearbeitung und Übersetzung herausgegeben von Wolfgang Kosack. Brunner, Berlin 2013. ISBN 978-3-9524018-5-9
Wolfgang Kosack: Basilios "De archangelo Michael": sahidice Pseudo - Euhodios "De resurrectione": sahidice Pseudo - Euhodios "De dormitione Mariae virginis": sahidice & bohairice : < Papyruskodex Turin, Mus. Egizio Cat. 63000 XI. > nebst Varianten und Estace. In Parallelzeilen ediert, kommentiert und übersetzt von Wolfgang Kosack. Verlag Christoph Brunner, Berlin 2014. ISBN 978-3-906206-02-8.
.jpg)
