Peter Finch (tam adı: Frederick George Peter Ingle Finch; d. 29 Eylül 1916 – ö. 14 Ocak 1977), Akademi Ödülü sahibi Avustralya kökenli İngiltere doğumlu İngiliz ve Avustralyalı tiyatro ve film oyuncusu.[1][2]
Hayatı
Gençliği
Babası Avustralyalı bir araştırma kimyacısı ve annesi bir İngiliz olarak Londra'da doğdu. Ama iki yaşında iken babası ile annesi boşandılar ve Peter'in babası onun vasisi oldu. Ama babaannesi ile yaşamaya başladı. Çocukluğunu önce babaannesi ile Fransa ve Hindistan'da ve en son olarak 1926'dan itibaren büyük amcası yanında Avustralya'da, Sidney şehrinde geçirdi. Okul eğitimin tamamladıktan sonra önce bir gazetede çalışamaya başladı ise de tiyatro aktörlüğüne çok merak sarmıştı.
Avustralya'da kariyeri
1933'ten itibaren tiyatrolarda aktörlük yapmaya başladı; vodvilci olarak da roller alıp 19 yaşında iken vodvilci olarak gezi bir trup ile turneye çıktı. Yeni kurulmuş olan milli Avustralya radyosu sisteminin yapımcılarının ilgisini çekti. 1935'ten itibaren (özellikle 1939-1940 arasında) radyo dramları, çocuk temsilleri, popüler serilerde ve diğer radyo temsillerinde roller alıp kendine bir radyo aktörü olarak isim yaptı..[3]
Finch'in katıldığı ilk film 1935'te çevrilen kısa metrajlı "Külkedisi" hikâyesinden mülhem olan "The Magic Shoes (Sihirli Ayakkabılar)" adlı bir filmdi. Uzun metrajlı ilk filmi 1938'de Dad and Dave Come to Town (Babası ve Dave Şehre Geldiler) adlı yönetmen Ken G. Hall tarafından yapılan bir filmde yardımcı erkek aktör rolü idi. Sonar 1939'da yine yardımcı aktör olarak Mr. Chedworth Steps Out (Mr. Chedworth Dışarı Çıkar) adlı filmde rol aldı.[3]
II. Dünya Savaşı sırasında Peter Finch Avustralya Ordusunda, Avustralya'da ve Orta Doğu'da, askerlik yaptı ve savaş sonunda çavuş olarak terhis oldu.[4] Bu askerliği sırasında Avustralya'da bulunmakta iken resmi propaganda filmleri yapmış ve radyo ve aktörlük kariyerine de devam etme izini almıştı. 1944'te "Rats of Tobruk (Tobruk Fareleri)" adlı filmde başrol aldı. Avustralya'da bulunan askerleri eğlendirmek için kurulan kuruma bağlı olarak da ülkede bir trupla tiyatro turlar yapıp özellikle "Terence Rattigan"'ın komedi piyesleri için yapımcılık yaptı.[3]
Savaştan sonra Peter Finch Avustralya radyosunda çok geniş tecrübe ve isim kazandı ve 1956 ve 1947 bu medya için en önemli Avustralya ödülünü (Macquarie Ödülü) kazandı. Ayrıca konferans sunucusu, tiyatro yazarlığı ve yönetmenlik de yaptı. 1946'da Sidney'de, sonradan birçok tiyatro temsili veren ve bir tiyatro işleten, "Mercury Tiyatro Şirketi"'nin iki kurucusundan biri oldu.[5] 1948'de Avustralya'da turnede bulunan İngiliz "Old Vic Tiyatrosu" gezici trupu üyeleri olan İngiliz aktör ve aktrisi Laurence Olivier ile karısı Vivien Leigh'in dikkatini çekti ve onlar onu İngiltere'ye gelmeye davet ettiler. Böylece 1948'de Avustralya'dan ayrıldı.
İngiltere'de kariyeri
Peter Finch İngiltere'ye geldikten sonra Laurence Olivier ile uzun süreli bir kontrat imzaladı. Tiyatro aktörü olarak ilk büyük süksesi "Old Vic Tiyatrosu"'nda baş kadın oyuncu "Edith Evans"'a yardımcı erkek oyuncu olarak "James Bridie"'nin "Daphne Laureola" oyununda oynadığı bir Polonyalı rolü ile oldu.
1949'da çevrilen "Train of Events (Olayların Arkaarkaya Gelişi)" adlı filmde bir katil cani olarak başrolü oynaması İngiltere'deki film kariyerinin başlangıcı oldu. Sonra İngiltere savaş içindeyken yapımlanmış ve başarı kazanmış olan "Mrs. Miniver" filminin takipçisi olarak yapımlanan ve başrolünü oynadığı "Miniver Hikayesi" adlı film film tenkitçileri tarafından hiç tutulmadı. Aynı yıl çevrilen ve popüler olan İngiliz harp esirlerinin kamplardan bir jimnastik sandığı altında tüneli saklayarak kaçmalarını hikâye eden "The Wooden Horse (Tahta At)" adlı filmde Avutralyalı bir harp esiri rolü oynadı.
Bu sıralarda Peter Finch "Laurence Olivier" ve karısı "Vivien Leigh"'ye çok yakındı. Vivien Leigh'nin 1948'den sonra geçirdiği büyük psikolojik buhranlar sırasında birkaç yıl onunla bir aşk hayatı ilişkisi yaşamaya başladı. Bu aşk ilişkisi Vivian Leigh'nin iyice akıl gücünü kaybetmesine kadar sürdü.[6]
1951'de Peter Finch tiyatroda Orson Welles ile Skakespeare'in klasik Otello oyunda İago rolünü oynadı. Ama tiyatro sahnesine çıkmakta çektiği korkular dolayısıyla bundan sonra oyuncu olarak film rolleri almayı tercih etti.
İngiliz filmlerinde oynadığı roller gittikçe prestij bakımından daha önemli olmaya başladı. 1954'te "Father Brown" adlı filmde başrolü oynadı. Aynı yıl Amerikan Hollywood stüdyoları için de "Elephant Walk (Fil Yuruyusu) adlı film yaparak uluslararası bir yıldız olmaya başladı.
Uluslararası film aktörü kariyeri
1954'te Peter Finch'in Laurence Olivier ile imzaladığı uzun kontratın dönemi sona erdi. Onun yerine İngiliz film stüdyo şirketi olan "Rank Organısation" ile 7-yıllık bir uzun kontrat imzaladı. Bu şirketin çevirdiği ve Peter Finch başrolünü oynadığı filmlerin ilkleri (Passage Home (Eve Geliş Pasajı), Make Me an Offer (Bana Bir Teklif Yap), Josephine and Men (Josfın ve Adam), Simon and Laura (Simon ve Laura) gayet ortalama filmler oldu. 1956'da çevrilen İkinci Dünya Savaşı konularını işleyen 2 film ise gayet başarılı oldu: A Town Like Alice (Alice Gibi Bir Kasaba) ve The Battle of the River Plate|Plate Nehri Deniz Savaşı). Sonra iki film yapmak için Avustralya'ya gitti; bunların adları Robbery Under Arms (Silahlarla Hırsızlık) ve The Shiralee (Shirali) idi.
1959'da başrolünü oynadığı The Nun's Story (Rahibenin Hikayesi) adlı film Peter Finch'i bir uluslararası film yıldızına dönüştürdü. Bundan sonra, yine Londra'daki evini değiştirmemekle beraber, yıl içinde uzun zaman ABD'de Hollywood'da çalışıp yaşamaya başladı. 1963'te Rex Harrison'un başrolünü oynadığı büyük yapım bütçeli Kleopatra filmi, asıl olarak Peter Finch için hazırlanmıştı ama o bu rolü oynamaktan sonradan kaçınmıştı. 1960'lı ve 1970'li yıllarda çok başarılı bir film aktörlüğü kariyeri geliştirdi: 1960'ta "Trials of Oscar Wilde (Oscar Wilde Yargılamaları)", 1961'de "No Love for Johnnie (Johnnie İçin Hiç Sevgi Yok)" ve 1971'de "Sunday Bloody Sunday (Pazar Lanetli Pazar)" adlı filmlerle BAFTA En İyi Erkek Oyuncu Ödülü aldı ve 1971'deki filmi ise En İyi Erkek Oyuncu Akademi Ödülü Oscar'a adaylık kazandı.
Diğer kayda değer filmleri 1964'te çevrilen The Pumpkin Eater (Balkabağı Yeyicisi) ve 1967'de Far from the Madding Crowd (Çılgın Kalabalıktan Uzak) adlı filmlerdi. 1977'de Peter Finch öldüğünde Network adlı filmi çekimi bitmiş ve aktör promosyson için tur yapmaya hazırlanmakta idi. Bu filmi için Peter Finch'e ölümünden sonra En İyi Erkek Oyuncu Akademi Ödülü Oscar'ı verildi ve dul karısı Eletha Finch Oscar töreninde bu ödül heykelini aldı.
Özel hayatı
Peter Finch üç defa evlendi. İlk evliğini Rus asıllı balerin Tamara Tchinarova ile yaptı; ikinci defa evliğini Güney Afrika asıllı oyuncu Yolande Turnbull ("Turner") yaptı ve bu iki evlilik de boşanma ile sona erdi. Son evliliğini ise "Eletha Barrett" ile yaptı. Bu evliliklerinden 4 çocuğu oldu; bunlardan biri Tamara Tchinarova ve diğerleri Yolande Türnbull'dan idi. Peter Finch çok çapkın olmakla ve birkaç iyi bilinen aktris ile aşk ilişkileri kurmakla da tanınmıştı: Vivien Leigh, Kay Kendall, Mai Zetterling ve Shirley Bassey ile aşk ilişkileri olduğu iyi bilinmektedir.
14 Ocak 1977'de "Beverly Hills Oteli" lobisindeyken bir ciddi kalp krizi geçirdi ve 60 yaşındayken hayata gözlerini yumdu. Mezarı "Hollywood Forever Cemetery" mezarlığındadır.
Filmografi
Yıl
Orijinal İsim
Rol
Notlar
1935
The Magic Shoes
Prince Charming
Kısa metrajlı film. Film kayıptır fakat fotolar mevcuttur.[7]
Dundy, Elaine (1980) Finch, Bloody Finch: A Biography of Peter Finch. New York:Holt, Rinehart & Winston. ISBN 0-03-041796-1 (10). ISBN 978-0-03-041796-2 (13). (İngilizce)
Finch, Yolande. (1980) Finchy: My Life with Peter Finch. Londra: Random House|Arrow Books. ISBN 0-09-924190-0 (10). ISBN 978-0-09-924190-4 (13). İkinci karısının hatıraları (İngilizce)