Karmelitler, resmî adıyla Kermil Dağı'ndaki Kutsal Bakire Meryem'in İhvanının Tarikatı (Latince: Ordo Fratrum Beatissimæ Virginis Mariæ de Monte Carmelo), Katolik mezhebine mensup bir Hristiyan tarikatı. Hem kadın hem de erkeklere açık olan tarikat, benimsediği yaşam tarzı açısından dilenci tarikatı olarak nitelendirilir. Kökenine dair tarihsel bilgiler net olmamakla beraber, 12. yüzyılda, o dönem Haçlı hakimiyetinde bulunan Kermil Dağı'nda kurulduğu düşünülür.[1] Kurucusu olarak Fransız aziz Berthold'un adı geçse de Karmelitlerin erken dönem tarihine dair günümüze fazla bir bilgi ulaşmamıştır.[2]
Karmelitlerin geleneksel tarihçesine göre tarikat Kermil Dağı'nda yaşayan birtakım münzeviler tarafından kuruldu.[3] 1206-1214 yılları arasında dönemin Kudüs Patriki olan Albertus Hierosolymitanus, St Albert Yasası'nı ilan ederek tarikat kurallarını şekillendirdi.[4]Yakın Doğu bölgesinde artan gerilim üzerine 1238 yılında Karmelitlerin önemli bir kısmının Yakın Doğu'dan ayrılarak Kıbrıs ve Sicilya'ya yerleştiği kayıtlıdır.[5] Bunun ardından daha da batıya göç eden Karmelitler, İngiltere ve Fransa dahil olmak üzere farklı ülkelerde şubeler kurdular.
^Keith J Egan, "The Spirituality of the Carmelites," in Jill Raitt with Bernard McGinn and John Meyendorff, eds, Christian Spirituality: High Middle Ages and Reformation, (London: SCM, 1989), p. 50. See also Herbermann, Charles, (Ed.) (1913). "Feast of Our Lady of Mount Carmel". Katolik Ansiklopedi (İngilizce). New York: Robert Appleton Company.
