Kaliforniya Teknoloji Enstitüsünün 1944 yılında havadan görünümü
California Institute of Technology (İngilizceCaltech olarak da değinilir) veya Türkçe karşılığı ile Kaliforniya Teknoloji Enstitüsü, ABD'nin Kaliforniya eyaletinde, Los Angeles şehrinin Pasadena mahallesinde bulunan, bilim ve teknoloji dallarına ağırlık vermiş bir teknik üniversitedir. Kaliforniya Teknoloji Enstitüsü ayrıca ABD Ulusal Havacılık ve Uzay İdaresi (NASA)'ya ait Jet Propulsion Laboratory'nin yönetimi ve işletiminden de sorumludur. Öğrenci sayısı yaklaşık 2100 olan küçük bir okul olmasına rağmen Nobel ödülleri, öğretim üyelerinin yaptığı yayınlara verilen referanslar ve çeşitli üniversite sıralamaları gibi ölçütlerle dünyanın ilk on üniversitesi arasında yer alır. Uluslararası üniversite sıralamaları yapan saygın kuruluşların bazıları tarafından dünyanın en iyi üniversitesi[2] ve en iyi teknik üniversitesi;[3][4] bazıları tarafından ise en iyi ikinci teknik üniversitesi olarak değerlendirilmiştir.[5]
Görevini, "insanlığın bilgisini genişletmek ve insanlığa eğitim ve araştırma ile katkıda bulunmak", "bilim ve teknolojideki en zorlayıcı ve temel sorunları mümkün olduğunca birlik ve disiplin içinde çözmek ve eğitim aşamasında öğrencilere insanlık için yararlı birer birey olmalarını öğretmek" olarak tanımlamıştır. Sloganı "the truth shall make you free" yani "hakikat sizi özgürleştirir"dir.
Öğretim üyesi başına düşen yayın sıralamasında, öğretim üyesi başına düşen atıf sıralamasnda ve üretkenlik/sermaye oranında uzun süredir tüm dünyada birincidir.[6][7]
Tarih
Throop College
Caltech, 23 Eylül 1891'de, yerel iş insanı ve siyasetçi Amos G. Throop tarafından günümüzün Old Pasadena'sında, Fair Oaks Caddesi ve Chestnut Sokağı'nda kurulan bir meslek okulu olarak başladı. Okul, sırasıyla Throop Üniversitesi, Throop Politeknik Enstitüsü (ve El Sanatları Okulu) ve Throop Teknoloji Koleji olarak bilindi ve 1920'de bugünkü adını aldı. Meslek okulu kapatıldı ve hazırlık programı 1907'de bağımsız bir okul olan Polytechnic School'u oluşturmak üzere ayrıldı.[8]
Bilimsel araştırmaların Amerika Birleşik Devletleri'nde henüz başlangıç aşamasında olduğu bir dönemde, Chicago Üniversitesi'nden bir güneş astronomu olan George Ellery Hale, 1904'te Mount Wilson Gözlemevi'ni kurdu. 1907'de Throop'un mütevelli heyetine katıldı ve kısa süre sonra üniversiteyi ve tüm Pasadena'yı önemli bir bilimsel ve kültürel merkez haline getirmeye başladı. 1908'de edebiyat bilimi üzerine eğitim almış ancak bilim konusunda bilgisi olmayan, yönetim ve bağış toplamada ise son derece yetenekli olan James A. B. Scherer'in Throop'un başkanlığına atanmasını sağladı. Scherer, emekli iş insanı ve mütevelli Charles W. Gates'i, kampüsteki ilk bilim binası olan Gates Laboratuvarı'nı inşa etmek için $25.000 bağış yapmaya ikna etti (2023 yılına göre yaklaşık $800.000'e denk gelir).[9]
Dünya Savaşları
1910 yılında, Throop mevcut yerine taşındı. Arthur Fleming, kalıcı kampüs alanı için araziyi bağışladı. 21 Mart 1911'de Theodore Roosevelt, Throop Enstitüsü'nde bir konuşma yaptı ve şu ifadeleri kullandı:
"Throop gibi kurumların, her yüz öğrenciden doksan dokuzunu, belirli endüstriyel işleri herkesten daha iyi yapabilecek insanlar olarak yetiştirdiğini görmek istiyorum; bu insanların Panama Kanalı'nda ve bu ülkenin iç kesimlerindeki büyük sulama projelerinde yapılan işleri yapmalarını istiyorum—ve yüzüncü öğrencinin, büyük astronomunuz George Ellery Hale gibi birini zaman zaman ortaya çıkarabilecek kültürel bilimsel eğitimle donatılmış olmasını görmek istiyorum."[10][11]
Yine 1911'de, Kaliforniya Yasama Meclisi'ne, başlangıç bütçesi bir milyon dolar olan ve o dönemde Throop'un bütçesinin on katı olan kamu finansmanıyla desteklenecek bir "Kaliforniya Teknoloji Enstitüsü" kurulmasını öngören bir yasa tasarısı sunuldu. Mütevelli heyeti, Throop'u devlete devretmeyi teklif etti, ancak Stanford Üniversitesi ve Berkeley Üniversitesi başkanları, tasarının reddedilmesi için başarılı bir lobi çalışması yürüttü. Bu durum, Throop'un, II. Dünya Savaşı'nın araştırma temelli bilim eğitiminin daha geniş çapta gelişimini zorunlu kıldığı zamana kadar, güney Kaliforniya'da hem kamu hem de özel sektörde, bilimsel araştırma odaklı tek eğitim kurumu olarak gelişmesine olanak tanıdı. Throop'un bu vaatleri, fiziksel kimyacı Arthur Amos Noyes'i MIT'den kurumu geliştirmek ve onu bir bilim ve teknoloji merkezi olarak kurmaya yardımcı olmak için çekti.
I. Dünya Savaşı'nın başlamasıyla, Hale, askeri sorunlar üzerinde bilimsel çalışmaları koordine etmek ve desteklemek amacıyla Ulusal Araştırma Konseyi'ni organize etti. Bilim için federal tahsisatlar fikrini desteklerken, mühendislik araştırmalarını arazi bağışlı kolejlere finanse edecek bir federal yasa tasarısına karşı çıktı ve bunun yerine tamamen özel kaynaklardan 1 milyon dolarlık ulusal bir araştırma fonu oluşturmak için çalıştı. Bu amaçla, Hale, The New York Times'ta şunları yazdı:
"Pasadena, California'daki Throop Teknoloji Koleji, Araştırma Konseyi'nin iş birliğini güvence altına alma ve bilimsel araştırmayı ilerletme yollarından birini son zamanlarda çarpıcı bir şekilde göstermiştir. Bu kurum, yetenekli araştırmacıları ve mükemmel araştırma laboratuvarlarıyla, geniş çaplı bir iş birliği planında büyük hizmet sunabilir. Başkan Scherer, konseyin kuruluşunu duyar duymaz bu çalışmaya katılmayı teklif etti ve bu amaçla, üç gün içinde ek bir yüz bin dolarlık araştırma bağışı sağladı."[12]
Hale, Ulusal Araştırma Konseyi aracılığıyla, bilimin ulusal işlerde daha büyük bir rol oynaması ve Throop'un bilimde ulusal bir rol oynaması için lobi yaptı. Yeni fonlar fizik araştırmaları için tahsis edildi ve nihayetinde Norman Bridge Laboratuvarı'nın kurulmasına yol açtı. Bu laboratuvar, 1917'de Chicago Üniversitesi'nden deneysel fizikçi Robert Andrews Millikan'ı çekti. Savaş boyunca, Hale, Noyes ve Millikan, NRC'de Washington'da birlikte çalıştılar ve daha sonra bu ortaklığı Caltech'i geliştirmekte sürdürdüler.[13]
Hale, Noyes ve Millikan'ın liderliğinde (ve Güney Kaliforniya'nın hızla büyüyen ekonomisinin desteğiyle) Caltech, 1920'lerde ulusal düzeyde tanınır hale geldi ve Roosevelt'in "Yüzüncü Adam" vizyonunun gelişimine odaklandı. 29 Kasım 1921'de, mütevelli heyeti, enstitünün en büyük öneme sahip bilimsel araştırmaları takip etme politikasını açıkça ilan etti ve aynı zamanda "mühendislik ve saf bilimlerde kapsamlı dersler vermeye devam etme; bu derslerin çalışmalarını, matematik, fizik ve kimyanın temel bilimlerinde olağanüstü güçlü bir eğitime dayandırma; müfredatı, İngilizce, tarih ve ekonomi gibi konularda geniş ve zengin bir eğitimle genişletme; ve enstitünün tüm çalışmalarını araştırma ruhunun cömert ölçüde aşılanmasıyla canlandırma" ilkesini benimsemiştir.[13]
Millikan, 1921'den 1945'e kadar "Yürütme Konseyi Başkanı" (fiilen Caltech'in başkanı) olarak görev yaptı ve enstitü üzerindeki etkisi o kadar büyüktü ki, enstitü zaman zaman "Millikan'ın Okulu" olarak anılıyordu. Millikan, Caltech'e katıldıktan kısa bir süre sonra bir misafir bilim insanları programı başlattı. Paul Dirac, Erwin Schrödinger, Werner Heisenberg, Hendrik Lorentz ve Niels Bohr gibi tanınmış bilim insanları, Millikan'ın davetini kabul edenler arasındaydı. Albert Einstein, Genel Görelilik Teorisi'ni geliştirmek için 1931'de ilk kez Caltech kampüsüne geldi ve 1932 ve 1933 yıllarında misafir profesör olarak Caltech'e tekrar döndü.[14]
II. Dünya Savaşı sırasında, Caltech, öğrencilerine Donanma subayı olma yolunu sunan V-12 Navy College Training Programı'na katılan ülke genelindeki 131 kolej ve üniversiteden biriydi. Amerika Birleşik Devletleri Donanması ayrıca Caltech kampüsünde havacılık mühendisliği için bir deniz eğitim okulu, mühimmat ve deniz malzemesi için yerleşik denetçiler ve Ulusal Savunma Araştırma Komitesi'ne bağlı bir irtibat subayı bulunduruyordu.[15]
Dünya Savaşları Sonrası Gelişme
1950'lerden 1980'lere kadar Caltech, parçacık fiziğinin Standart Modeli'nin kurulmasında merkezi rol oynayan çalışmalarıyla tanınan Murray Gell-Mann ve Richard Feynman'ın eviydi. Feynman, aynı zamanda fizik camiası dışında da sıra dışı, renkli kişiliği ve olağanüstü öğretmenliği ile geniş bir üne sahipti.
Lee A. DuBridge'nin Caltech başkanlığı döneminde (1946–1969), Caltech'in öğretim üyesi sayısı iki katına çıktı ve kampüs üç kat büyüdü. DuBridge, seleflerinden farklı olarak, bilimin federal fonlarla desteklenmesini memnuniyetle karşıladı. Kimyasal biyoloji, gezegen bilimi, nükleer astrofizik ve jeokimya gibi yeni araştırma alanları gelişti. Yakındaki Palomar Dağı'nda 1948'de açılan 200 inçlik teleskop, kırk yıldan fazla bir süre boyunca dünyanın en güçlü optik teleskopu olarak kaldı.[16]
Caltech, Harold Brown'un başkanlığı döneminde, 1970 yılında, kadın lisans öğrencilerine kapılarını açtı ve bu öğrenciler, giriş sınıfının %14'ünü oluşturdu. O tarihten bu yana, kadın lisans öğrencilerinin oranı artmaya devam etti.[17][18]
Caltech öğrencileri arasında protestolar nadirdir. En erken protesto, 1968'de NBC'nin Star Trek'i iptal edeceği söylentilerine yanıt olarak, NBC Burbank stüdyoları önünde gerçekleştirildi. 1973'te, Dabney House öğrencileri, bir başkanlık ziyareti sırasında kütüphaneye astıkları "Nixon'ı azledin" yazılı basit bir pankartla protesto düzenlediler. Ertesi hafta, Ulusal Petrol Şirketi Başkanı Ross McCollum, Dabney House'a açık bir mektup yazarak, bu eylemleri nedeniyle Caltech'e bir milyon dolar bağış yapmama kararı aldığını belirtti. Dabney ailesi, Cumhuriyetçi olmaları nedeniyle bu protestodan sonra Dabney House ile bağlarını kopardı.
Kampüs
Caltech'in 124 dönümlük (50 hektar) ana kampüsü, Kaliforniya'nın Pasadena şehrinde, Los Angeles şehir merkezinin yaklaşık 18 km kuzeydoğusunda yer almaktadır. Kampüs, Old Town Pasadena ve Pasadena Playhouse Bölgesi'ne yürüme mesafesindedir, bu nedenle bu iki yer, Caltech öğrencileri için sıkça tercih edilen kaçış noktalarıdır.
1917 yılında, George Ellery Hale, mimar Bertram Goodhue'yu 22 dönümlük (8,9 hektar) kampüs için bir ana plan hazırlaması için görevlendirdi. Goodhue, kampüsün genel düzenini tasarladı ve fizik binası, Dabney Hall ve birkaç diğer yapıyı projelendirdi. Bu tasarımlarında yerel iklim, okulun karakteri ve Hale'in eğitim felsefesiyle uyumlu olmaya özen gösterdi. Goodhue'nun Caltech için yaptığı tasarımlar, Güney Kaliforniya'nın geleneksel İspanyol misyon mimarisinden de etkilenmiştir.
1960'lar boyunca, Caltech, mezunlarından Arnold O. Beckman'ın hayırsever katkıları sayesinde önemli bir genişleme yaşadı. 1953 yılında, Beckman Caltech Mütevelli Heyeti'ne katılması için davet edildi. 1964'te ise heyetin başkanı oldu. Caltech'in fahri başkanı David Baltimore'a göre, sonraki birkaç yıl içinde Arnold Beckman ve eşi Mabel, "Caltech'in kaderini şekillendirdiler."[19]
1971 yılında San Fernando'da meydana gelen 6.6 büyüklüğündeki deprem, Caltech kampüsünde bazı hasarlara neden oldu. Hasarı değerlendiren mühendisler, Enstitü'nün ilk günlerinden kalma iki tarihi binanın—Throop Hall ve Goodhue tarafından tasarlanan Culbertson Auditorium'un—çatladığını tespit ettiler.
Kampüse eklenen yeni yapılar arasında, 2009'da açılan Cahill Astronomi ve Astrofizik Merkezi ve Walter ve Leonore Annenberg Bilgi Bilimleri ve Teknolojisi Merkezi yer almaktadır. Ayrıca, Mart 2010'da açılan Warren ve Katherine Schlinger Kimya ve Kimya Mühendisliği Laboratuvarı da kampüse eklenen yenilikler arasındadır. Enstitü, 2006 yılında Güney Evleri'nin yenilenmesini de tamamladı. 2010'un sonlarında, Caltech, 2011'de yaklaşık 1.6 GWh üretmesi öngörülen 1.3 MW'lık bir güneş enerjisi sistemini tamamladı.[20]
Yapılanma
Caltech, kar amacı gütmeyen bir kuruluş olarak tüzel kişiliğe sahiptir ve beş yıllık görev süreleri boyunca hizmet veren, 72 yaşında emekli olan 46 üyeli bir mütevelli heyeti tarafından yönetilir. Mütevelliler, enstitünün genel müdürü olarak görev yapan bir başkan, başkanın altında enstitünün akademik işlerinden sorumlu olan bir rektör ve on diğer başkan yardımcısı ve üst düzey yöneticiyi seçerler.[8]Thomas F. Rosenbaum, 2014 yılında Caltech'in dokuzuncu başkanı oldu. Caltech'in bağış fonu, kalıcı bir mütevelli komitesi tarafından yönetilir ve bir yatırım ofisi tarafından idare edilir.
Enstitü, altı ana akademik bölüme ayrılmıştır: Biyoloji ve Biyolojik Mühendislik (1927'de kuruldu), Kimya ve Kimya Mühendisliği (1926'da kuruldu), Mühendislik ve Uygulamalı Bilimler (1926'da kuruldu), Jeoloji ve Gezegen Bilimleri (1927'de kuruldu), Beşeri Bilimler ve Sosyal Bilimler (1926'da kuruldu), Fizik, Matematik ve Astronomi (1926'da kuruldu). Caltech'in tarihi prestiji ve birçok ana dalda küçük bir öğretim kadrosuna sahip olması nedeniyle, enstitü adayları seçme konusunda son derece titizdir.[21] Bu zorlu süreç, uygun aday bulunana kadar bazı pozisyonların yıllarca boş kalmasına neden olabilir. Caltech, üst düzey öğretim üyelerini çekmek için önemli kaynaklar ayırır ve onlara araştırma ve akademik çalışmaları desteklemek amacıyla büyük mali destek sağlar. Caltech'teki oy hakkına sahip öğretim üyeleri, profesörler, eğitmenler, araştırma görevlileri ve araştırma bursiyerleri ile Üniversite Kütüphanecisini kapsar. Öğretim üyeleri, kabul şartlarını, akademik standartları ve müfredatı belirlemekten sorumludur. Fakülte Kurulu, fakültenin temsilci organıdır ve 18 seçilmiş fakülte temsilcisinin yanı sıra diğer üst düzey idari yetkililerden oluşur. Tam zamanlı profesörlerin ders vermeleri, araştırma yapmaları, öğrencilere danışmanlık yapmaları ve komitelerde görev almak gibi idari çalışmalar yürütmeleri beklenir.[22]
1930'larda kurulan Jet Propulsion Laboratory (JPL), NASA'ya ait olan ve Caltech ile NASA arasındaki bir sözleşme aracılığıyla Caltech tarafından işletilen bir federal araştırma ve geliştirme merkezi (FFRDC) olarak hizmet verir. 2008 yılında, JPL araştırma ve geliştirme için 1,6 milyar dolardan fazla harcama yapmış ve 5.000'den fazla proje ve destek personeli istihdam etmiştir. JPL Direktörü aynı zamanda Caltech Başkan Yardımcısı olarak görev yapar ve laboratuvarın yönetiminden Enstitü Başkanı'na karşı sorumludur.
Mezunlar
Caltech'in dünya genelinde ve ABD'de 22.930 mezunu bulunmaktadır. Ekim 2022 itibarıyla, 30 mezun ve 16 mezun olmayan fakülte üyesi Nobel Ödülü kazanmıştır. "Bilgisayar Biliminin Nobel Ödülü" olarak bilinen Turing Ödülü, altı Caltech mezununa verilmiş ve bir mezun Fields Madalyası kazanmıştır.[18]
Birçok Caltech mezunu, bilimsel araştırmalara katkıda bulunmuştur. Bazıları, atomlar ve moleküller gibi çok küçük evrenlerdeki çalışmalara odaklanmıştır. Nobel ödüllü Carl D. Anderson (BS 1927, PhD 1930) pozitronlar ve muonların varlığını kanıtlamış, Nobel ödüllü Edwin McMillan (BS 1928, MS 1929) ilk transuranyum elementi sentezlemiş, Nobel ödüllü Leo James Rainwater (BS 1939) atom çekirdeklerinin küresel olmayan şekillerini incelemiş ve Nobel ödüllü Douglas D. Osheroff (BS 1967) helyum-3'ün süper akışkan yapısını araştırmıştır. Donald Knuth (PhD 1963), algoritma analizinin "babası" olarak tanınır ve The Art of Computer Programming adlı eseri yazmış ve bilim camiasında yaygın olarak kullanılan TeX bilgisayar dizgi sistemini yaratmıştır. Bruce Reznick (BS 1973), sayılar teorisine ve polinomların kombinatorik-cabirsel-analitik incelemelerine yaptığı katkılarla tanınan bir matematikçidir. Narendra Karmarkar (MS 1979), doğrusal programlama için bir polinomal algoritma olan iç nokta yöntemi ile tanınır.[23]
Diğer mezunlar ise bakışlarını evrene çevirmiştir. C. Gordon Fullerton (BS 1957, MS 1958), üçüncü Uzay Mekiği görevinde pilotluk yapmıştır. Astronot (ve daha sonra ABD Senatörü) Harrison Schmitt (BS 1957), Ay yüzeyinde yürüyen tek jeologdur. Astronom Eugene Merle Shoemaker (BS 1947, MS 1948), Jüpiter gezegenine çarpan Shoemaker-Levy 9kuyruklu yıldızını keşfetmiş ve küllerinin Ay'a çarpmasıyla Ay'da defnedilen ilk kişi olmuştur.[24] Astronom George O. Abell (BS 1951, MS 1952, PhD 1957), Caltech'te lisansüstü öğrenciyken National Geographic Society-Palomar Sky Survey'e katılmış ve bu çalışma, gökada kümelerinin kesin kaynağı olan Abell Kataloğu'nun yayınlanmasıyla sonuçlanmıştır.
Lisans mezunları arasında LCD üreticisi Varitronix, Hotmail, Compaq, Matlab yazılımını üreten MathWorks ve veri tabanı sağlayıcısı Imply gibi şirketlerin kurucuları veya ortak kurucuları bulunmaktadır.[25] Lisansüstü öğrenciler ise Intel, TRW ve kâr amacı gütmeyen eğitim kuruluşu Exploratorium gibi şirketleri kurmuş veya ortak kurmuşlardır.
Arnold Beckman (PhD 1928), pH metreyi icat etmiş ve Beckman Instruments'ı kurarak bu cihazı ticarileştirmiştir. Bu şirketteki başarısı, yarı iletken transistörleri birlikte icat eden ve bunları ticarileştirmek isteyen William Shockley'e (BS 1932) tohum sermayesi sağlamasına olanak tanımıştır. Shockley, Beckman Instruments'ın bir bölümü olan Shockley Semiconductor Laboratory'nin kurucu direktörü olmuştur. Shockley daha önce Bell Labs'ta çalışmıştı ve bu laboratuvarın ilk başkanı da bir diğer Caltech mezunu olan Frank Jewett'ti (BS 1898). Yaşlanan annesi Palo Alto, Kaliforniya'da yaşadığı için Shockley, laboratuvarını onun yanına, Mountain View, Kaliforniya'ya kurdu. Shockley, 1956'da fizik dalında Nobel Ödülü'nü birlikte kazandı, ancak Shockley Lab'deki agresif yönetim tarzı ve tuhaf kişiliği dayanılmaz hale geldi.[26] 1957'nin sonlarında, sekiz araştırmacısı istifa etti ve Sherman Fairchild'ın desteğiyle Fairchild Semiconductor'u kurdular. "Hain sekiz" arasında daha sonra Fairchild'den ayrılıp Intel'i kuran Gordon E. Moore (PhD 1954) da vardı. Fairchild Semiconductor'un yan kuruluşları arasında National Semiconductor ve Advanced Micro Devices (AMD) bulunur ve bu şirketler de bölgede daha fazla teknoloji şirketinin doğmasına neden olmuştur. Shockley'in germanium yerine yarı iletken malzeme olarak silikonu kullanma kararı ve bölgede silikon yarı iletkenlerle ilgili şirketlerin bolluğu, Palo Alto çevresindeki bu coğrafi bölgeyi tanımlamak için "Silicon Valley" (Silikon Vadisi) teriminin ortaya çıkmasına neden olmuştur.[27]
Caltech mezunları kamu görevlerinde de yer almışlardır. Mustafa A.G. Abushagur (PhD 1984), Libya'nın Başbakan Yardımcısı ve Libya'nın Seçilmiş Başbakanı olmuş, James Fletcher (PhD 1948), NASA'nın 4. ve 7. yöneticisi olarak görev yapmış, Steven Koonin (PhD 1972), Enerji Bakanlığı'nda Bilimden Sorumlu Müsteşar olarak çalışmış ve Regina Dugan (PhD 1993), DARPA'nın 19. direktörü olmuştur. DARPA'nın 20. direktörü olan Arati Prabhakar da Caltech mezunudur (PhD 1984) ve Charles Elachi (PhD 1971), Jet Propulsion Laboratory'nin eski direktörüdür. Arvind Virmani, Hindistan Hükûmeti'nin eski Baş Ekonomi Danışmanıdır. 2013 yılında Başkan Obama, France Cordova'yı (PhD 1979) Ulusal Bilim Vakfı'nın (NSF) direktörü ve Ellen Williams'ı (PhD 1982) ARPA-E'nin direktörü olarak atamıştır.[28]
^Times, Larry Gordon Larry Gordon was a higher education writer for the Los Angeles; Colleges, Covered Issues Affecting; California, universities in; editor, around the nation He has been an assistant city; Record, an urban affairs writer at The Times He previously worked at the Bergen; University, Hudson Dispatch in his native New Jersey He won a mid-career Fulbright grant to teach journalism in Bulgaria Gordon has a bachelor’s from Georgetown; in 2015, a master’s in journalism from Columbia University He left The Times (6 Ağustos 2007). "Caltech chemistry improves". Los Angeles Times (İngilizce). 26 Ekim 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Ağustos 2024.
^published, Clara Moskowitz (28 Mart 2008). "Fly Me to the Moon ... Forever". Space.com (İngilizce). 16 Ağustos 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Ağustos 2024.
^Joel Shurnkin: ... "He decided he was going to be the first entrepreneur of the electronic age, and indeed he was. With backing from a man named Arnold Beckman, he founded Shockley Semiconductor in Palo Alto and he was going to build – at least at first he was going to build silicon transistors. It was his decision that they use silicon as opposed to germanium, otherwise we'd be talking about Germanium Valley out there instead of Silicon Valley." (Soundbite of laughter)
