Bell Laboratuvarları (ayrıca Bell Labs ve geçmişte AT&T Bell Laboratuvarları ve Bell Telefon Laboratuvarları olarak bilinir), önceleri American Telephone & Telegraph Company (AT&T) 'nin şimdilerde ise Alcatel-Lucent 'in araştırma geliştirme kurumudur. Merkezi Murray Hill, New Jersey ABD'de bulunmaktadır.

En başarılı zamanlarında, Bell Laboratuvarları radyo astronomi, transistör, lazer, bilgi teorisi, UNIX işletim sistemi ve C programlama dili dahil çok çeşitli devrimsel teknolojiler geliştiren kendi türündeki ilk tesisti. Bell Laboratuvarlarında tamamlanan yedi esere Nobel Ödülü verilmiştir.^[1]

• 1937, Clinton J. Davisson "Deneysel olarak elektronların kristaller tarafından kırınımlarını" bulmasından dolayı George Paget Thomson ile Nobel Fizik Ödülünü paylaştı.
• 1956, John Bardeen, Walter H. Brattain ve William Shockley "Yarı iletkenlere dair çalışmalarından ve transistör etkisini keşfinden dolayı" Nobel Fizik Ödülünü aldılar.
• 1977, Philip W. Anderson "Manyetik düzensiz sistemlerin elektronik yapısına dair temel teorik araştırmalarından dolayı" Nobel Fizik ödülünü Nevill Francis Mott ve John Hasbrouck Van Vleck ile paylaştı.
• 1978, Arno A. Penzias ve Robert W. Wilson "Kozmik mikrodalga arka plan ışımasını bulmalarından dolayı" Nobel Fizik Ödülünü aldılar.
• 1997, Steven Chu "Lazer ışığıyla atomların soğutulması ve yakalanması için bir metot geliştirdiğinden dolayı" Nobel Fizik Ödülünü Claude Cohen-Tannoudji ve William Daniel Phillips ile paylaştı.
• 1998, Horst Stormer, Robert Laughlin ve Daniel Tsui çok küçük kuantum koridor etkisini bulmaları ve açıklamaları nedeniyle Nobel Fizik Ödülünü aldılar.
• 2009, Willard Boyle ve George E. Smith yarı iletken görüntüleme devresi (CCD sensörü) icat etmelerinden dolayı Nobel Fizik Ödülünü Charles K. Kao ile paylaştılar.