George Herbert Mead, 27 Şubat 1863'te Massachusetts, South Hadley'de doğdu. Babası Hiram Mead, annesi Elizabeth Storrs Mead (kızlık soyadı Billings) ve kız kardeşi Alice'ten oluşan Protestan, orta sınıf bir ailede büyüdü. Babası, bir çiftçi ve din adamları soyundan gelen eski bir papazdı ve daha sonra Oberlin Koleji'nin ilahiyat okulunda Kutsal Retorik ve Pastoral Teoloji kürsüsünde başkanlık yaptı. Elizabeth, Oberlin Koleji'nde iki yıl öğretmenlik yaptı ve ardından 1890'dan 1900'e kadar Massachusetts, South Hadley'deki Mount Holyoke Koleji'nin başkanı olarak görev yaptı.[2]
1879'da George Mead, Oberlin Koleji'ndeki Oberlin Akademisi'ne ve ardından kolejin kendisine kaydoldu ve 1883'te Bachelor of Arts ile mezun oldu.[3] Mead, mezun olduktan sonra yaklaşık dört ay ilkokul öğretmenliği yaptı. Sonraki üç yıl boyunca Wisconsin Central Railroad Company'de eksper olarak çalıştı .
1887 sonbaharında Mead, temel ilgi alanlarının felsefe ve psikoloji olduğu Harvard Üniversitesi'ne kaydoldu. Harvard'da Mead, düşüncesi üzerinde büyük etkisi olan Josiah Royce ve çocuklarına ders verdiği William James ile çalıştı. 1888'de Mead, yalnızca lisans derecesi aldıktan sonra Harvard'dan ayrıldı ve daha sonraki çalışmalarının merkezinde yer alan "jest" kavramını öğrendiği psikolog Wilhelm Wundt ile çalışmak için Almanya'nın Leipzig kentine taşındı.
1891'de Mead, Oberlin'de tanıştığı bir arkadaşı olan Henry Northrup Castle'ın (1862-1895) kız kardeşi Helen Kingsbury Castle (1860-1929) ile evlendi.[4] Mead, tezini hiç bitirmemesine rağmen, 1891'de Michigan Üniversitesi'nde bir görev elde edebildi. Orada Mead, her ikisi de onu büyük ölçüde etkileyecek olan Charles H. Cooley ve John Dewey ile tanıştı.[5] 1894'te Mead, Dewey ile birlikte ölümüne kadar ders verdiği Chicago Üniversitesi'ne taşındı. Dewey'in etkisi Mead'i eğitim teorisine yönlendirdi, ancak düşüncesi kısa süre sonra Dewey'inkinden ayrıldı ve zihin, benlik ve toplumla ilgili ünlü psikolojik teorilerine dönüştü.[6]:352-53
Bağımsız bir filozof değildi, Chicago'nun sosyal ve politik meselelerinde aktifti; birçok etkinliği arasında Chicago Şehir Kulübü için yaptığı çalışmalar yer alıyor. Mead, bilimin sosyal problemlerle başa çıkmak için kullanılabileceğine inanıyordu ve Chicago'daki yerleşim evinde araştırma yapılmasında kilit bir rol oynadı.[6]:353[7] Ayrıca Chicago'daki Hull House'da sayman olarak çalıştı.[8][9]
^David L. Miller, "Josiah Royce and George H. Mead on the Nature of the Self", Transactions of the Charles S. Peirce Society, Summer 1975, vol. XI, no.2, p. 67-89.
Aboulafia, Mitchell, ed. 1991. Philosophy, Social Theory, and the Thought of George Herbert Mead. Albany: SUNY Press.
— 2001. The Cosmopolitan Self: George Herbert Mead and Continental Philosophy. Chicago: University of Illinois Press.
Biesta, Gert, and Daniel Tröhler, ed. 2008. G. H. Mead: the Philosophy of Education. Boulder, CO: Paradigm Publishers. 9781594515309
Blumer, H. & Morrione, T. J. 2004. George Herbert Mead and Human Conduct. New York: Altamira Press.
Conesa-Sevilla, J. 2005. "The Realm of Continued Emergence: The Semiotics of George Herbert Mead and its Implications to Biosemiotics, Semiotics Matrix Theory, and Ecological Ethics." Sign Systems Studies (September). Estonia: Tartu University.
Joas, Hans. 1985. G.H. Mead: A Contemporary Re-examination of His Thought. Cambridge, MA: MIT Press.
Habermas, Jürgen. 1992. "Individuation through socialization: On George Herbert Mead's theory of socialization." in Postmetaphysical Thinking, by J. Habermas, translated by W. M. Hohengarten. Cambridge, MA: MIT Press.
Honneth, Axel. 1996. "Recognition and socialization: Mead's naturalistic transformation of Hegel's idea." Struggle for Recognition: The Moral Grammar of Social Conflicts, by A. Honneth, translated by J. Anderson. Cambridge, MA: MIT Press.
Lewis, J. D. 1979 "A social behaviorist interpretation of the Meadian 'I'." American Journal of Sociology 85:261–87.
Lundgren, D. C. 2004. "Social feedback and self-appraisals: Current status of the Mead-Cooley hypothesis." Symbolic Interaction 27:267–86.
Nungesser, Frithjof. 2016. "Mead Meets Tomasello. Pragmatism, the Cognitive Sciences, and the Origins of Human Communication and Sociality" in: The Timeliness of George Herbert Mead. Ed. by H. Joas and D. R. Huebner. Chicago: The University of Chicago Press, 252-275.
Nungesser, Frithjof. 2020. "The Social Evolution of Perspective-taking. Mead, Tomasello, and the Development of Human Agency" Pragmatism Today, 11(1): 84–105.
Mead Project 2.0 7 Ağustos 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. — Mead's published and unpublished writings, many of which are available online, along with others.