Ahfad el-Resul Tugayları

Ahfad el-Resul Tugayları
ألوية أحفاد الرسول
KuruluşTemmuz 2012[1]
Feshediliş2014 başları (feshedildi)[1]
Bağlılık Fırat İslami Kurtuluş Cephesi (2014)[2]
Suriye Yüksek Askeri Konsey (2012–14)[3]
Suriye Özgür Suriye Ordusu (2012)[4]
Lider(ler)
  • Albay Ziad Haj Obaid (Eylül 2013'e kadar)[4]
  • Saddam al-Jamal (Kasım 2013'e kadar)[5]
  • Abu Mazin (ölü)[6]
Etkin bölgelerSuriye
İdeolojiSünni İslamcılık[8]

Suriye milliyetçiliği (gruplar)

Sekülerizm (gruplar)
Büyüklük7,000–9,000[10]
Müttefikler Katar
 Fransa (iddia)
Kürt İslamcı Cephesi (eski)[11]
Ahrar uş-Şam[12]
El-Nusra Cephesi[11] (Ağustos 2013'e kadar)[5]
Ensaru'l İslam[13]
YPG (bazen)[14]
Rakip(ler) Suriye
 Irak ve Şam İslam Devleti (Ağustos 2013'ten beri)
El-Nusra Cephesi (Ağustos 2013'ten beri)[5]
Ahrar uş-Şam (2013)
YPG (2012–14)[11]
Çatışma(lar)Suriye İç Savaşı
Ardıl
İdlib kolu: Suriye Devrimciler Cephesi
  • Kuzey Halep kolu: Torunlar Ordusu
  • Deyrizor kolu: 77. Tümen

Ahfad el-Resul Tugayları (Arapça: ألوية أحفاد الرسول Al-wīat Aḥfād ar-Rasūl, "Peygamber'in Torunları Tugayları"), Suriye İç Savaşı'nda Suriye hükûmetine karşı savaşmış Suriyeli bir muhalif gruptu. Katar hükûmeti tarafından finanse edilmiştir.[15][16]

Yapısı ve üye grupları

Önemli alt grupları arasında Adalet Taburu, Golan Şehitleri Taburu, Golan Şahinleri Taburu, Zaviye Dağı Şahinleri Tugayı ve Kalamun Kurtuluş Cephesi yer almaktaydı.[17] Ağustos 2013 itibarıyla grup, Suriye'nin dört bir yanından yaklaşık 50 grubu bünyesine katmıştı. Ancak en güçlü olduğu yer İdlib'di. Lideri Albay Ziad Haj Obaid, Yüksek Askeri Şura Silah Komitesi'nde yer alıyordu. Deyrizor'un Ebu Kemal kentinde bulunan Allahu Ekber Tugayı da Ahfad el-Resul'un bir parçasıydı. Temmuz 2013'te Al Jazeera, Allahu Ekber Tugayı'nın yaklaşık 800 savaşçıdan oluştuğunu bildirmiştir.

Tarihi

11 Ekim 2012 tarihinde Ahfad el-Resul Tugayları, Ensaru'l İslam ile koordineli olarak Şam'da Emevi Meydanı'nın batısında bulunan Suriye askeri yerleşkelerini bombalamıştır.

Aralık 2012'de Ahfad el-Resul Tugayları, sapkınlık iddiaları üzerine bir Suriye Ordusu subayını idam etmiştir. Bu zamana kadar grup, Özgür Suriye Ordusu'ndan bağımsız bir Selefi cihatçı grup olarak tanımlanıyordu.

Temmuz 2013'te Ahfad el-Resul Tugayları, Ahrar uş-Şam ve Kürt İslami Cephesi ile birlikte Kuzey Suriye'deki Halk Savunma Birlikleri'ne (YPG) karşı El Kaide bağlantılı El Nusra Cephesi safında savaşacaklarını duyurmuştur.

Ağustos 2013'te Ahfad el-Resul Tugayları ile IŞİD arasında Rakka şehrinde çatışmalar çıkmıştır. 13 Ağustos'ta IŞİD intihar bombacıları, Ahfad el-Rasul Tugayları'nın Rakka tren istasyonundaki karargahında 4 bombalı aracı patlatarak aralarında iki komutan Abu Mazin ve Fahd al-Kajwan'ın da bulunduğu 6 Ahfad el-Rasul savaşçısını öldürdü. 6 sivil.[18] Ertesi gün IŞİD savaşçıları karargâhı tamamen ele geçirmiştir.[19] Tabka'da da çatışmalar yaşanmıştır.[18] 17 Ağustos'a gelindiğinde IŞİD, Ahfad el-Resul'u Rakka'da mağlup etmiş ve onu şehirden kovmuştur.[20] Rakka'da IŞİD ve Ahfad el-Rasul Tugayları arasındaki çatışma sürerken grup hem IŞİD'e hem de Ahrar uş-Şam'a karşı protestolar düzenlemiştir. Grup, Ahrar uş-Şam'ı çatışmaya müdahale etmemeleri nedeniyle grubun yenilgisine müsaade etmekle suçlayarak Ahrar uş-Şam'ı da IŞİD'den farksız görmüştür. Ahrar uş-Şam ise Ahfad el-Rasul Tugayları'nı IŞİD ile birlikte düşman olarak görmekteydi. Ancak Ahfad el-Resul Tugayları, 17 Ağustos'ta IŞİD ile çatışmasının sona erdiğini duyurmuş ve onunla iş birliğine devam etmiştir.[21]

Çatışma kısa sürede Deyrizor'a sıçramış ve Ahfad el-Resul ile El-Nusra Cephesi arasında da gerilim artmıştır. Kasım 2013'te Ahfad el-Resul bünyesindeki Allahu Ekber Tugayı'nın komutanı Saddam el-Cemal IŞİD'e kaçmıştır. El Cemal'in ayrılmasının ardından Ahfad el-Resul'un 4 alt birimi de IŞİD'e firar etmiştir.[22]

2014 yılının başlarında Ahfad el-Rasul Tugayı artık işlevsiz olarak nitelendirilmiş ve birçok alt birimi kendilerini Suriye Devrimciler Cephesi üyesi olarak tanımlamıştır.[1] Eski Ahfad el-Rasul grubu olan Lazkiye merkezli Şarjörler Tugayı, 2014 yılının başlarında BGM-71 TOW tanksavar füzeleri almış ve 2014 yılının sonlarında 1. Sahil Tümeni olarak değişmiştir. 2017'nin başlarında Ahfad el-Rasul Tugayı'nın olası kalıntılarının Fırat Kalkanı Harekâtı'nın bir parçası olarak DEAŞ'la mücadele etmek için Halep'in kuzeyinde Torunlar Ordusu olarak yeniden oluşturulduğuna dair raporlar ortaya çıkmıştır.[23][24]

Ayrıca bakınız

Kaynakça

  1. ^ a b c Aron Lund (14 Şubat 2014). "Syria's Southern Spring Offensive". Carnegie Endowment for International Peace. 6 Mayıs 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Mayıs 2014. 
  2. ^ "The new face of the Syrian rebellion". The Arab Chronicle. 5 Mart 2014. 25 Nisan 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Mayıs 2014. 
  3. ^ a b "The end of the rebel alliance?". Al Jazeera English. 15 Eylül 2013. 30 Mart 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Mayıs 2014. 
  4. ^ a b O'Bagy, Elizabeth (24 Mart 2013). "The Free Syrian Army" (PDF). Institute for the Study of War. 20 Mayıs 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 19 Mayıs 2014. 
  5. ^ a b c Basma Atassi (17 Aralık 2013). "Syrian fighter defects to Qaeda-linked group". Al Jazeera English. 4 Aralık 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Ekim 2023. 
  6. ^ Alice Martins (23 Eylül 2013). "Watching Syrian Rebels Fight Among Themselves for the City of Raqqa". Vice. 21 Ekim 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Ekim 2023. 
  7. ^ Lund, Aron (27 Ağustos 2013). "The Non-State Militant Landscape in Syria". CTC Sentinel. 7 Ekim 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Mayıs 2014. 
  8. ^ "Alwiya Ahfaad ar-Rasool: A Growing Force in the Syrian Armed Opposition | Fair Observer°". Fairobserver.com. 25 Eylül 2012. 21 Nisan 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Mayıs 2014. 
  9. ^ Brown Moses (31 Aralık 2012). "Video Appears To Show A Syrian Army Soldier Executed By Ahfad al-Rasul Brigade For Heresy". 21 Ekim 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Ekim 2023. 
  10. ^ "Syria crisis: Guide to armed and political opposition". BBC. 13 Aralık 2013. 21 Eylül 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Ekim 2023. 
  11. ^ a b c Bill Roggio (26 Temmuz 2013). "Qatar-funded Syrian rebel brigade backs al Qaeda groups in Syria". Long War Journal. 21 Ekim 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Ekim 2023. 
  12. ^ "Syrian Kurds' struggle for autonomy threatens rebel effort to oust Assad". New York Times. 26 Temmuz 2013. 24 Mayıs 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Mayıs 2014. 
  13. ^ "Bomb explosion hits security area of Damascus: activists". Reuters. 12 Ekim 2012. 16 Mart 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Ekim 2023. 
  14. ^ Barak Barfi (18 Aralık 2013). "The Fractious Politics of Syria's Kurds". The Washington Institute for Near East Policy. 15 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Ekim 2023. 
  15. ^ "The Structure and Organization of the Syrian Opposition". Center for American Progress. 14 Mayıs 2013. 29 Mayıs 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Mayıs 2014. 
  16. ^ Basma Atassi (16 Aralık 2013). "Syrian fighter defects to Qaeda-linked group - Features". Al Jazeera English. 4 Aralık 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Mayıs 2014. 
  17. ^ Sohaib Enjrainy (5 Eylül 2013). "Syrian Christian Village Besieged by Jihadists". Al-Monitor. 10 Eylül 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Mayıs 2017. 
  18. ^ a b "The death of the commander of the descendants of the Prophet and the civilians in the bombing that targeted the train station in Al-Raqqa". Aksalser. 14 Ağustos 2013. 21 Ekim 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Ekim 2023. 
  19. ^ Alison Tahmizian Meuse (16 Ağustos 2013). "In Raqqa, Islamist Rebels Form a New Regime". Syria Deeply. 14 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Ekim 2023. 
  20. ^ ""The Grandfather of the Apostle" announces the end of its operations against the "State of Islam in Iraq and the Levant"". Aksalser. 17 Ağustos 2013. 27 Haziran 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Ekim 2023. 
  21. ^ "The Islamic State of Iraq and al-Sham". 20 Ağustos 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Ekim 2023. 
  22. ^ Bill Roggio (5 Aralık 2013). "4 battalions from Qatar-backed Islamist brigade defect to wage 'armed jihadist struggle'". Long War Journal. 21 Ekim 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Ekim 2023. 
  23. ^ "The CIA's TOW program: A list of rebel groups involved". Syria in Brief. 2 Ocak 2018. 21 Ekim 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Ekim 2023. 
  24. ^ "Коуди Роша on Twitter". Twitter (İngilizce). 15 Mart 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Şubat 2017.