Institute for the Study of War

Institute for the Study of War
KısaltmaISW
Kuruluş2007 (18 yıl önce) (2007)
TürKamu politikası düşünce kuruluşu
Yasal statü501(c)(3)
Merkez1400 16th St NW
Konum
Genel BaşkanKimberly Kagan
Resmî siteunderstandingwar.org
iswresearch.org

Institute for the Study of War (ISW), 2007 yılında askeri tarihçi Kimberly Kagan tarafından kurulan ve merkezi Washington, DC'de bulunan, kar amacı gütmeyen bir Amerikan araştırma grubu ve düşünce kuruluşudur.[1] ISW, savunma ve dış ilişkiler konularında araştırma ve analizler sunmaktadır. Suriye İç Savaşı, Afganistan Savaşı ve Irak Savaşı hakkında "çeşitli çatışma bölgelerindeki askeri operasyonlara, düşman tehditlerine ve siyasi eğilimlere odaklanan" raporlar hazırlamıştır.[2][3] ISW şu anda Rusya'nın Ukrayna'yı işgali,[4] İran'daki Mehsa Emini protestoları ve İsrail-Hamas Savaşı hakkında günlük güncellemeler yayınlamaktadır.[5]

ISW, Irak ve Afganistan savaşlarının durgunluğuna tepki olarak, bir grup savunma müteahhidi tarafından sağlanan temel finansmanla kuruldu;[6] savunma müteahhitlerinin yanı sıra özel bağışlar tarafından desteklenmeye devam ediyor.[7] İnternet sitesinde yer alan bir misyon açıklamasına göre ISW, "devam eden askeri operasyonlar ve isyancı saldırılarının gerçek zamanlı, hükümetten bağımsız ve açık kaynaklı analizini" sağlamayı amaçlamaktadır.[8]

Siyasi duruş ve etki

ISW hem Obama hem de Trump yönetiminin Suriye çatışmasına ilişkin politikalarını eleştirmiş ve daha şahin bir yaklaşımı savundu. Kagan 2013 yılında "Esad'ın ardından ABD'ye dost bir devlet [ortaya çıkacağı]" umuduyla "ılımlı" isyancılara silah ve teçhizat sağlanması çağrısında bulundu.[9] 2017 yılında ISW analisti Christopher Kozak, Şayrat füze saldırısı için Başkan Donald Trump'ı övmüş ancak "caydırıcılık bir saatlik bir saldırı paketi değil, kalıcı bir durumdur" diyerek daha fazla saldırıyı savunmuştur.[10] 2018 yılında ISW analisti Jennifer Cafarella Esad hükûmetine karşı saldırgan askerî güç kullanılması çağrısında bulunan bir makale yayınladı.[11]

Kagan, Ekim 2008'de Çok Uluslu Güç - Irak ABD Misyonu - Irak için Ortak Kampanya Planı Değerlendirme Ekibine resmi olarak ve Ocak 2009'da CENTCOM stratejik gözden geçirmesi için Sivil Danışma Ekibinin bir parçası olarak katılmıştır.[12] Kagan, General Stanley McChrystal'in Haziran ve Temmuz 2009'daki stratejik incelemesi sırasında sivil uzmanlardan oluşan stratejik değerlendirme ekibinin bir üyesi olarak Kabil'de görev yaptı. Kagan ve eşi Frederick Kagan 2010 yazında General David Petraeus'a Afganistan'da komutayı devralmasının ardından kilit geçiş görevlerinde yardımcı olmak üzere Afganistan'a döndüler.[7]

Yapı

ISW yönetim kurulunda General Jack Keane, Kimberly Kagan, ABD'nin eski BM Büyükelçisi Kelly Craft, William Kristol, eski ABD Senatörü Joseph I. Lieberman, Kevin Mandia, Jack D. McCarthy, Jr, Bruce Mosler, General David Petraeus, Warren Phillips ve William Roberti yer almaktadır.[13] ISW'nin kurumsal konseyinin önceki ve mevcut üyeleri arasında Raytheon, Microsoft, Palantir, General Motors, General Dynamics ve Kirkland & Ellis yer almaktadır.[14][15][16]

Araştırma

Afganistan Projesi

ISW'nün Afganistan Projesi, düşman şebekelerini çökertmek ve halkın güvenliğini sağlamak için Afgan ve Koalisyon operasyonlarının etkinliğini izler ve analiz ederken, Afganistan'ın 2010 cumhurbaşkanlığı seçimlerinin sonuçlarını da değerlendirir.[17]

Afganistan Projesi, Afganistan'daki ana düşman gruplara, özellikle de Ketta Şura Talibanı, Hakkani ağı ve Hizb-i İslami Gulbeddin'e odaklanmaya devam etmektedir.[17] Bu bölgelerdeki etnik, aşiretsel ve siyasi dinamikleri ve bu faktörlerin düşman tarafından nasıl manipüle edildiğini ve Koalisyon tarafından nasıl yanlış anlaşıldığını anlamaya özel önem verilmektedir.

2010 yılında ISW araştırmacıları, ISAF'ın Afganistan stratejisinde yolsuzluk ve yerel güç odaklarının kullanımı sorunlarının anlaşılması konusunda ABD Kongresi önünde ifade vermiştir.[18]

Irak Projesi

Kimberly Kagan Irak'ta, 2008

ISW bünyesindeki Irak Projesi, Irak'taki güvenlik ve siyasi dinamikler hakkında raporlar hazırlamaktadır.

Takviye: Anlatılmamış Hikaye

ISW Başkanı Kagan, Irak'ta "Takviye" stratejisini desteklemiş ve daha genel anlamda Amerikan askeri stratejisinin yeniden yapılandırılmasını savunmuştur. ISW'nin ortak yapımı olan Takviye: Anlatılmamış Hikaye, 2007 ve 2008'deki Takviye sırasında Irak'taki ABD askeri operasyonlarının tarihsel bir anlatımını sunmaktadır. Belgesel, ABD'li askeri komutanlar ve diplomatların yanı sıra Iraklılar tarafından anlatıldığı şekliyle Irak'taki Takviye'nin hikâyesini anlatıyor.[19]

Video, Irak Takviyesi'ni nüfus merkezli karşı ayaklanma yaklaşımının bir parçası olarak belgelemekte ve aralarında General Jack Keane (E), General David Petraeus, Ryan Crocker, General Raymond Odierno, General Nasier Abadi (Irak), Albay Peter Mansoor (E), Albay J.B. Burton, Albay Ricky Gibbs, Albay Bryan Roberts, Albay Sean MacFarland, Albay James Hickey, Albay David Sutherland, Albay Steven Townsend, Tğm. Albay James Crider ve Teğmen James Danly (E) bulunmaktadır.[20]

Takviye: Anlatılmamış Hikaye birçok ödüle aday gösterildi ve 2010 yılında Houston'daki WorldFest film festivalinde Jüri Özel Ödülü'nü kazandı.[21] Ayrıca Washington, D.C.'de düzenlenen GI Film Festivali'nde Military Channel'ın Belgesel Dizisi'nin en iyi belgeseli seçilmiştir.[22]

Orta Doğu Güvenlik Projesi

Institute for the Study of War Kasım 2011'de "Orta Doğu Güvenlik Projesi"ni başlattı. Projenin amaçları şunlardır: Basra Körfezi ve daha geniş Arap dünyasında ortaya çıkan ulusal güvenlik sorunlarını ve fırsatlarını incelemek; ABD ve Körfez ülkelerinin İran'ın artan etkisini kontrol altına alma ve nükleer emellerinin yarattığı tehdidi kontrol altına alma yollarını belirlemek; Orta Doğu'da son dönemde yaşanan çalkantılar nedeniyle değişen güç dengelerini açıklamak ve ABD ve Arap ülkelerinin ortaya çıkan bu değişikliklere verecekleri tepkileri değerlendirmek. Proje şu anda Suriye ve İran'a odaklanmıştır ve Libya Devrimi sırasında da bir dizi rapor hazırlamıştır.[kaynak belirtilmeli]

Suriye

ISW, aralarında Devlet Başkanı Beşşar Esad'a karşı direnişin de yer aldığı bir dizi rapor yayınlamıştır:[kaynak belirtilmeli]

  • 2011'de Suriye için Mücadele
  • Suriye'nin Silahlı Muhalefeti
  • Suriye'nin Siyasi Muhalefeti
  • Suriye'nin Olgunlaşan İsyanı

Libya

ISW, 19 Eylül 2011 ile 6 Aralık 2011 tarihleri arasında Muammer Kaddafi'yi deviren çatışmalara ilişkin dört rapor yayınladı. Dizi "Libya Devrimi" başlığını taşıyordu ve dört bölümün her biri devrimi baştan sona anlatmak amacıyla mücadelenin farklı aşamalarına odaklanıyordu.[kaynak belirtilmeli]

İran

Orta Doğu Güvenlik Projesi, İran ordusunun durumu ve İran'ın bölgedeki komşuları üzerindeki etkisine ilişkin raporlar yayınladı. Bu raporlar arasında "İran'ın İki Donanması" ve American Enterprise Institute ile birlikte kaleme alınan "Levant, Mısır, Irak ve Afganistan'da İran Nüfuzu" yer almaktadır.[kaynak belirtilmeli]

Ukrayna Projesi

ISW, Rusya'nın Donbas Savaşı'ndaki faaliyetleri ve daha sonra işgal için Rus güçlerinin yığınak yapmasıyla başlayarak Rusya'nın Ukrayna'yı işgalini rapor etmiştir.[23]

Rus Saldırı Harekatı Değerlendirmesi

ISW ayrıca işgalden bu yana Ukrayna'daki savaşla ilgili günlük güncellemeleri, açık kaynaklardan gelen raporları yaydıkları Rus Saldırı Harekâtı Değerlendirmesi şeklinde yayınlamıştır. ISW'nin 2022'de Rusya'nın Ukrayna'yı işgaline ilişkin haritaları Reuters,[24] Financial Times,[25] BBC,[26] The Guardian,[27] The New York Times,[28] The Washington Post[29] ve The Independent[30] tarafından yeniden yayınlanmıştır.

Değerlendirme

ISW, "agresif bir dış politika"yı destekleyen "şahin bir Washington grubu" olarak tanımlanmaktadır.[7][31]

Business Day, The Nation ve Foreign Policy yazarları ISW'yi "neo-muhafazakar" olarak nitelendirmiştir.[32][33][34]

2013 yılında ISW'de kıdemli bir analist olan Elizabeth O'Bagy, Georgetown Üniversitesinden doktora derecesi olmadığının ortaya çıkması ve ılımlı Suriye muhalefetini destekleyen ve lobi faaliyetleri yürüten ABD merkezli bir grup olan Suriye Acil Durum Görev Gücü ile olan ilişkisinin bir köşe yazısında belirtilmemesinin eleştirilmesinin ardından işten çıkarıldı. Bu durum, O'Bagy'nin ISW için yaptığı araştırmanın ABD Senatosunun Suriye'ye olası bir ABD askeri müdahalesine ilişkin oturumunda yer almasının ardından tartışma yarattı.[35]

Kaynakça

  1. ^ "About". Right Web. June 2010. 31 Ekim 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Ocak 2011. 
  2. ^ "About Us". Institute for the Study of War. December 2010. 7 Ekim 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Ekim 2010. 
  3. ^ "Kimberly Kagan". Center for Presidential History at Southern Methodist University (İngilizce). 14 Ekim 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Ekim 2022. 
  4. ^ "Ukraine Project". Institute for the Study of War (İngilizce). 5 Ağustos 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Nisan 2022. 
  5. ^ "Institute for the Study of War". Institute for the Study of War (İngilizce). 25 Mart 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Ocak 2023. 
  6. ^ Urrutia, Olivier (September 2013). "The Role of Think Tanks in the Definition and Application of Defence Policies and Strategies" (PDF). Revista del Instituto Español de Estudios Estratégicos. Cilt 2. ss. 26-27. 27 Mart 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 2 Nisan 2022 – Revista del IEEE vasıtasıyla. 
  7. ^ a b c Chandrasekaran, Rajiv (19 Mayıs 2023). "Civilian analysts gained Petraeus's ear while he was commander in Afghanistan". Washington Post (İngilizce). ISSN 0190-8286. 6 Ocak 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Aralık 2023. 
  8. ^ "Institute for the Study of War". 17 Mayıs 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Nisan 2022. 
  9. ^ "The Smart and Right Thing in Syria". Hoover Institution (İngilizce). 30 Eylül 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Mart 2022. 
  10. ^ "ISW Analysts React to the U.S.'s Anti-Assad Strike in Syria". Institute for the Study of War (İngilizce). 18 Ocak 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Mart 2022. 
  11. ^ Cafarella, Jennifer (22 Şubat 2018). "US passivity in the face of Syrian atrocities is hurting our global interests". Fox News (İngilizce). 30 Eylül 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Mart 2022. 
  12. ^ "Staff Bios". Institute for the Study of War. November 2010. 5 Kasım 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Kasım 2010. 
  13. ^ "Who We Are". Institute for the Study of War. 11 Temmuz 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Haziran 2021. 
  14. ^ "Our Supporters | Institute for the Study of War". 19 Aralık 2017. 19 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Mart 2022. 
  15. ^ "Institute for the Study of War". Institute for the Study of War (İngilizce). 25 Mart 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Mart 2022. 
  16. ^ "Our Supporters | Institute for the Study of War". 1 Nisan 2013. 1 Nisan 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Mart 2022. 
  17. ^ a b "Afghanistan Project". Institute for the Study of War. November 2010. 6 Ocak 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Ocak 2011. 
  18. ^ "Testimony". C-SPAN. 22 Haziran 2010. 10 Nisan 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Ekim 2010. 
  19. ^ "'The Surge: the Untold Story' (never-before-seen interviews)". ISW. 28 Ekim 2009. 2 Mart 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Mart 2022. 
  20. ^ "The Surge: The Untold Story". Small Wars Journal. November 2009. 7 Ocak 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Ocak 2010. 
  21. ^ "World Fest". WorldFest. June 2010. 25 Şubat 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Ocak 2009. 
  22. ^ "G.I. Film Festival 2010 Announces Winning Films - GI Film Festival | Reel Stories! Real Heroes!". web.archive.org. 27 Temmuz 2011. 27 Temmuz 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Aralık 2023. 
  23. ^ "Publications". Institute for the Study of War. 22 Temmuz 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Temmuz 2023. 
  24. ^ "Maps: Tracking the Russian invasion of Ukraine". Reuters (İngilizce). 6 Mart 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Mart 2022. 
  25. ^ "Russia's invasion of Ukraine in maps — latest updates". Financial Times. 25 Mart 2022. 28 Mart 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Mart 2022. 
  26. ^ The Visual Journalism Team (29 Mart 2022). "Ukraine war in maps: Tracking the Russian invasion". BBC. 24 Mart 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Mart 2022. 
  27. ^ "Institute for Study of War says Russians unable to secure Kyiv attack positions – as it happened". the Guardian (İngilizce). 27 Mart 2022. 29 Mart 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Mart 2022. 
  28. ^ Levenson, Michael; Santora, Marc; Hopkins, Valerie (19 Mart 2022). "What Happened on Day 24 of Russia's Invasion of Ukraine". The New York Times (İngilizce). ISSN 0362-4331. 29 Mart 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Mart 2022. 
  29. ^ Morris, Loveday (20 Mart 2022). "Russia tells Mariupol to surrender, but Ukrainian official is defiant". The Washington Post. 4 Haziran 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Mart 2022. 
  30. ^ "Dozens in Mariupol maternity hospital 'deported' - live". The Independent (İngilizce). 29 Mart 2022. 29 Mart 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Mart 2022. 
  31. ^ Newton-Small, Jay (17 Eylül 2013). "The Rise and Fall of Elizabeth O'Bagy". Time. 1 Ekim 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Eylül 2013. 
  32. ^ "TRISTEN TAYLOR: Neoconservatism and the Institute for the Study of War". BusinessLIVE (İngilizce). 25 Ocak 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Şubat 2023. 
  33. ^ Walt, Stephen M. (20 Haziran 2014). "Being a Neocon Means Never Having to Say You're Sorry". Foreign Policy (İngilizce). 22 Mart 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Mart 2022. 
  34. ^ Fang, Lee (16 Eylül 2014). "Who's Paying the Pro-War Pundits?". The Nation (İngilizce). ISSN 0027-8378. 12 Nisan 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Nisan 2022. 
  35. ^ Newton-Small, Jay (17 Eylül 2013). "The Rise and Fall of Elizabeth O'Bagy". Time (İngilizce). ISSN 0040-781X. 8 Mart 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Mart 2022. 

Dış bağlantılar