Restrikcioni enzim (restrikciona endonukleaza) je enzim koji preseca DNK na specifičnim prepoznatljivim nukleotidnim sekvencama poznatim kao restrikciona mesta. Tip II restrikcioni enzimi presecaju dvolančanu DNK.[1][2][3] Ovi enzimi, nađeni kod bakterija i arheja, su verovatno nastali kao odbrambeni mehanizam protiv virusne invazije.[4][5] Unutar bakterije, restricioni enzimi selektivno presecaju stranu DNK u procesu restrikcije. DNK domaćina je metilisana putem modifikacionog enzima (metilaze) da bi se zaštitila od dejstva restrikcionih enzima. Kolektivno, ta dva procesa formiraju restrikcioni modifikacioni sistem.[6] Da bi presekao DNK, restrikcioni enzim pravi dva zaseka, jednom kroz svaki šećerno-fosfatni lanac DNK dvostrukog heliksa.
Preko 3000 restrikcionih enzima je detaljno ispitano, i više od 600 je komercijalno dostupno[7] i rutinski se koristi za DNK modifikaciju i manipulaciu u laboratorijama.[8][9][10]
^Kessler C, Manta V (1990). „Specificity of restriction endonucleases and DNA modification methyltransferases a review (Edition 3)”. Gene. 92 (1–2): 1—248. PMID2172084. doi:10.1016/0378-1119(90)90486-B.
^Pingoud A, Alves J, Geiger R (1993). „Chapter 8: Restriction Enzymes”. Ур.: Burrell, Michael. Enzymes of Molecular Biology. Methods of Molecular Biology. 16. Totowa, NJ: Humana Press. стр. 107—200. ISBN978-0-89603-234-7.
Goodsell, D. S. (1. 8. 2000). „Restriction Enzymes”. Molecule of the Month. RCSB Protein Data Bank. Архивирано из оригинала 05. 07. 2009. г. Приступљено 6. 6. 2008.
Bikandi J, San Millán R, Rementeria A, Garaizar J. „Restriction enzyme digest of DNA”. insilico.ehu.es. Приступљено 28-05-2012.Проверите вредност парамет(а)ра за датум: |access-date= (помоћ)