Otac mu je bio Srbin a majka Grkinja. Nakon tri završena razreda grčke škole u Ohridu, kada je imao devet godina 1888. godine porodica se preselila u Šabac. Školovanje nastavlja u gimnaziji u Šapcu, gde počinje da koristi očev nadimak "Abraš" kao prezime. Završio je šest razreda gimnazije i napustio školovanje zbog bolesti. Prve pesme piše kao šabački gimnazijalac. Rano dolazi u kontakt sa socijalističkim idejama i osniva političko – književni kružok u Šapcu[2], koji je izdaje listove "Omirov venac" i "Grbonja". U njegovoj poeziji dominiraju socijalističke i socijalne ideje. Bavio se prevođenjem nemačkih socijalnih pesnika, Hans Levera, Obenhalda[тражи се извор] i drugih. Njegove originalne pesme i prepevi objavljivani su u radničkim i socijalističkim časopisima posle njegove smrti, a njegova zbirka pesama, koja je izdavana više puta, štampala je grupa velikoškolaca 1903. godine. Prevođen je na ruski, mađarski, albanski i rumunski jezik, a neke njegove pesme su i komponovane (S. Anđelić, M. Živković). Umro je sa 19 godina u Šapcu 1898. godine.
Dela
Posthumno mu je objavljena zbirka poezije Pesme, u izdanju grupe velikoškolaca socijalista u Beogradu 1903. godine.[4][5]
